Trybuna Ludu, lipiec 1952 (V/182-212)
1952-07-01 / nr. 182
2_______________________________________________________________________________________________________TRYBUNA LUDU______________________________________________________________i____ Nr 182 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ -----------------------------------------------------------------------------------—' ""' ...............-”"'*‘**"""^7 ' ------ .. —u- , ------------ Zbudowanie potężnej elektrowni wodnej na rzece Irtysz (f) MOSKWA (PAP). Na rzece Irtysz kolo Ust‘-Kamieniogorska zbudowana została nowa, potężna elektrownia wodna. Elektrownia ta powstała na piątej pod względem wielkości rzece północnej Azji, ciągnącej się na długości 4.450 km. Przy elektrowni wzniesiono potężną zaporę wodną i zbudowano śluzę przepustową dla statków. Budowa elektrowni na Irtyszu prowadzona była nawet podczas największych mrozów syberyjskich dochodzących do 40 i więcej stopni C. Już wkrótce wody Irtysza wprowadzą w ruch turbiny i liczne zakłady przemysłowe otrzymają tani prąd elektryczny. Strajk 25 tysięcy górników w Belgii (f) BRUKSELA (PAP). Jak donosi dziennik „Drapeau Rouge“, w zagłębiu węglowym — Borinage i w innych rejonach prowincji Hainaut rozpoczęło strajk 25 tys. górników, którzy domagają się poprawy warunków pracy. Naród norweski nie chce wizyty Ridgway‘a i(f) CfSLO (PAP). Postępowe koła norweskie z oburzeniem przyjęły wiadomość o wizycie generała Ridgway‘a w stolicy Norwegii. Dziennik „Fricheten“ pisze w artykule pt. ,,Ręce precz od naszego kraju“: Ridgway jest najbardziej znienawidzonym generałem amerykańskim. Robotnicy i cały naród norweski nie chcą oglądać tego specjalisty od bakterii. Protesty w Szwajcarii przeciw stosowaniu przez USA broni bakteriologicznej (f) PARYŻ (PAP). Postępowe koła społeczeństwa szwajcarskiego zdecydowanie potępiają fakt stosowania przez agresoce zbrodnie amerykańskie ndbyły się w Bernie, Genewie, Lozannie i innych miastach. Na wielotysięcznym wiecu w ozannie przemawiał członek wiatowej Rady Pokoju, prof. ‘*-’ e Bonnar. Uczestnicy wie:chwalili rezolucję, którą zono poselstwu amerykańj wyborami Meksyku . y prezydenta oraz. 147 »64 senatorów. Reakcja iska wysuwa dwóch ów na prezydenta. O- tarani są przez amerv[monopolistów. JPHJjtiah zjednoczenia partii Hfdowych, g. nerał Migüelo En • *riquc7: Guzman oraz kandydat partii ludowej i partii komunisty /.nc Lombard'' Tolcdano prowadza rozmowy . •• p: a wie wysunięcia wspólnego kandychta na stanoww!’. '■ y . v ■ , który by reprezentowa . • Kie lewicowe partie orny ryj i % W programie wyborczym partii ttj stwierdzają, - . vda o pokój, niezawisłość narodową i poprawę warunków bytu,. Partie te ’ uzgodniły już wspólnych kandydatów do Kongresu. Przedwyborcza kampania Meksyku odbywa się w warunw kach terroru policji wobec wszystkich partii opozycyjnych a zwłaszcza partii- komunistycznej. jVa marginesie Z żalem donosimy że.. Od takich słów rozpoczynają się popularne w prasie anglosaskiej zawiadomienia o złym stanie zdrowia wybitnych osobistości. Jedno z takich zawiadomień zamieścił ostatnio szanowny organ Wall Street — „United States News & World Report“. Zawiadomienie utrzymane w formie artykuiu dotyczy nie byle kogo, bo samej anglosaskiej „cioci“ — Wielkiej Brytanii. Jnseranci udają wielce zmartwionych, bo Wielka Brytania jest nieuleczalnie chora na dolarową anemię. Krwi — którą w języku Wall Street nazywają rezerwą dolarową — ma „cztery razy mniej, niż minimum wymagane przed wojną“. „U.S. News“ znają wprawdzie lekarstwo, ale niestety zastosować go „nie wolno“: „Jak ironia brzmi stwierdzenie — pisze „U. S. News“ — że brytyjski problem dolarowy wkroczyłby na drogę ostatecznego rozwiązania, jeżeliby zezwolono na pełny i wolny handel z blokiem radzieckim. To jednakże nastąpić nie może!“. Przypomina się historia cioci, nad którą kochający spado kobiercy czule czuwali dzień i w nocy, żeby się przypadkiem nie wyleczyła na własną rękę. Bo wtedy ze spadku nici. A kuzynkowie z Wall Street najwyraźniej pałają chęci nia w szacownym u ••• ; nie następnego oj .-ula. *v którym by „z har v kim żalem“ zawiadomił szanowne imperium pać, I że przystąpi dc definitywnego podziali isy - i - kowej. Chociaż, masa si owa że się okazać dość - zup • : - Bo kuzynkowie ju: teraz krari ną na potęgę. (wo) Żadne prowokacje imperialistów amerykańskich nie złamią woli walki narodu koreańskiego o wolność i pokój komentarz Centralnej Koreańskiej Agencji Telegraficznej (f) PEKIN (PAP). — Z Phenjanu donoszą, że Centralna Koreańska Agencja Telegraficzna ogłosiła komentarz na temat zbombardowania przez lotnictwo amerykańskie największych koreańskich elektrowni znajdujących się daleko na zapleczu frontu i dostarczających prądu wyłącznie ludności cywilnej. Amerykańscy piraci powietrzni — stwierdza Centralna Koreańska Agencja Telegraficzna — zbombardowali w bestialski sposób elektrownie wodne na rzekach Jaluczian, Czangczungan, Puczhanczian i Hoezhanczian, a m. in. także największą spośród istniejących w Azji elektrownię Suihe. Wiadomo powszechnie, że elektrownie te zaopatrywały w prąd wyłącznie ludność cywilną. Dlatego też należy stwierdzić, że zbombardowanie tych, siłowni stanowi nową barbarzyńską zbrodnię interwentów, której celem jest próba złamania woli walki narodu koreańskiego o wolność i niezależność. Agresorzy amerykańscy nie byli w stanie zmusić narodu koreańskiego do zaprzestania walki ani przez swe ofensywy na froncie, ani przez używanie broni chemicznej, ani przez bestialstwa i terror wobec ludności cywilnej. Wówczas chwycili się oni nowej, nikczemnej metody walki, stosując broń bakteriologiczną. Gdy nie odniosło to skutku, agresorzy amerykańscy zaczęli masowo bombardować wsie koreańskie, zaczęli zrzucać na pola Korei bomby o spóźnionym zapłonie, usiłując w ten sposób zdezorganizować pokojową pracę chłopów koreańskich i zagłodzić naród. Chłopi koreańscy nie dali się zastraszyć i przeprowadzili pomyślnie kampanię siewną. Obecnie interwenci amerykańscy dokonał; nowej zbrodni: zburzyli oni elektrownie, które dostarczały światła i ciepła koreańskiej ludności cywilnej. Ta nowa zbrodnia agresorów — stwierdza Centralna Koreańska Agencja Telegraficzna — pozostaje w bezpośrednim związku ze stanowiskiem delegacji amerykańskiej prowadzącej w Panmundżon rokowania w sprawie rozejmu w Korei. Delegacja amerykańska otrzymała z Waszyngtonu instrukcje, aby grała na zwłokę i przedłużała rokowania w nieskończoność. Delegacja amerykańska upiera się przy swym absurdalnym żądaniu uznania zasady tzw. „dobrowolnej repatriacji“, której istotnym celem jest zatrzymanie przemocą w Korei południowej znacznej ilości koreańskich i chińskich jeńców wojennych. Jak podkreślił na jednym ostatnich posiedzeń w Panmunz dżon przewodniczący delegacji koreańskd - chińskiej — gen. Nam Ir — Amerykanie nie chcą zakończenia działań wojennych w Korei i dążą do niebezpiecznego rozszerzenia konfliktu. Barbarzyńskie bombardowanie elektrowni w Korei północnej miało m. in. na celu wywarcie nacisku na delegację koreańsko - chińską i zmuszenie tej delegacji do przyjęcia absurdalnych żądań Amerykanów. Gen. Nam Ir podkreślił z naciskiem, że nikczemne próby wywarcia presji są z góry skazane na fiasko. Pierwszy rok wojny w Korei przekonał najeźdźców amerykańskich, że na polu bitwy nie uda im się pokonać narodu koreańskiego i narodu chińskiego. Następny rok dowiódł, że w toku rokowań w sprawie rozejmu nie zdołają oni osiągnąć tego, czego nie mogli osiągnąć na polu bitwy. Obecnie Amerykanie chcą przedłużać rokowania w nieskończoność, lecz nie mają dość odwagi na to, ażeby jawnie zerwać rozmowy w sprawie rozejmu. W zakończeniu Centralna Koreańska Agencja Telegraficzna stwierdza, iż dwa lata wojny w Korei dowiodły, że ani przy pomocy gróźb i prowokacji podczas rokowań, ani przy pomocy bestialstw i barbarzyńskich prowokacji poza salą obrad, jak np. bombardowanie obiektów cywilnych, a m. in. WASZYNGTON (PAP). Podkomisja budżetowa opublikowała sprawozdanie z posiedzeń, zawierające oświadczenie zastępcy sekretarza stanu — Thorpa z 20 lutego. Thorp potwierdził doniesienia prasy stwierdzające, że „Korea była zawsze dla Stanów Zjednoczonych jednym z głównych źródeł wolframu. Największe pokłady wolframu znajdują się w Korei w przybliżeniu o 30 (f) PEKIN (PAP). Dowództwo naczelne Koreańskiej Armii Ludowej w komunikacie ogłoszonym 30 czerwca stwierdza, że w dniu 29 czerwca jednostki armii ludowej oraz oddziały ochotników chińskich prowadziły walki z nacierającymi wojskami interwentów ameelektrowni w Korei północnej. — imperialistom amerykańskim nie uda się złamać woli walki narodu koreańskiego o wolność niezależność i pokój. Naród koreański jest pełen niezłomnej wiary, że w walce o swą słuszną sprawę odniesie ostateczne zwycięstwo, * (f) MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi z Delhi, że w Bombaju odbyło się zebranie obrońców pokoju, na którym uchwalono jednomyślnie rezolucję, potępiającą barbarzyńskie bombardowanie przez imperialistycznych agresorów amerykańskich elektrowni wodnych na rzece Jaluczian. Tekst rezolucji został przesłany rządowi hinduskiemu. mil na południe od 38 równoleżnika i problem polega na tym, aby wznowić tam pracę“, Thorp oświadczył, żę należy opracować wspólnie z lisynmanowcami „podstawę“, przy pomocy której Stany Zjednoczone będą miały „zapewnioną eksploatację wolframu w Korei i zdołają z pomocą armii zapobiec sabotażowi w tej dziedzinie“ rykańsko-angielskich i lisynmanowców, zadając im straty w ludziach i w sprzęcie. Dnia 30 czerwca oddziały artylerii przeciwlotniczej i strzelcy - niszczyciele samolotów strącili 5 samolotów nieprzyjacielskich, które brały udział w bombardowaniu zaplecza. Internenci amerykańscy grabią Koreę Walki w Korei Walka w obronie pokoju odpowiada wszystkim narodom świata Przemówienie J. Malika w Kadzie Bezpieczeństwa (f) NOWY JORK (PAP). Przemawiając 26 czerwca na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa, ’przedstawiciel ZSRR J. Malik podkreślił, że delegat amerykański Gross zajął stanowisko wyraźnie prowokacyjne podczas dyskusji nad projektem rezolucji radzieckiej, wzywającej wszystkie państwa, które dotychczas tego nie uczyniły, do podpisania i ratyfiko- Wania Protokółu Genewskiego, zakazującego używania broni chemicznej i bakteriologicznej. Malik podkreślił, że podczas całej dyskusji delegat amerykański usiłował pomniejszyć znaczenie Protokółu Genewskiego i wyrażał się z wielkim lekceważeniem o tym protokóle. Jednak podczas głosowania nad projektem rezolucji radzieckiej Gross nie zdecydował się wystąpić jawnie przeciwko rezolucji radzieckiej i wstrzymał się od głosu. Stanowi to jeszcze jeden dowód, że Protokół Genewski jest ważnym układem międzynarodowym. Narody świata uważają, że Protokół Genewski w znacznym stopniu zapobiega! zapobiega i będzie zapobiegał używaniu przez agresorów broni chemicznej i bakteriologicznej. Nawet Hitler zmuszony by! przestrzegać postanowień Protokółu Genewskiego. Od czasów Hitlera świat zmienił się w sposób radykalny', ale nie na korzyść, lecz przeciwnie, na niekorzyść agresorów, w tym również agresorów amerykańskich. Pan Gross — oświadczył dalej Malik — stwierdził oficjalnie na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa, że założeniem polityki Stanów Zjednoczonych jest „pokój oparty na sile“. Należy przypomnieć, że to założenie było hasłem Hitlera i wszystkich faszystowskich agresorów Hitler marzył o „Tysiącletniej Rzeszy' która miała powstać po dokonaniu podboju całego świata przez niemieckich faszystów. Hitler też perorował o „pokoju opartym na sile“. Amerykańskie koła. rządzące wkrocjzyły na drogę Hitlera; nie powinny one zapominać, że jest to droga bardzo niebezpieczn£ Następnie J. Malik podkreślił, że od pierwszych dni powstania państwa radzieckiego rząd radziecki prowadzi , konsekwentnie i wytrwale ’watkę w obronie pokoju. Nie udadzą się żadne próby zdyskredytowania wielkiego szlachetnego ruchu w obronie pokoju. Setki milionów uczciwych ludzi o różnych poglądach i przekonaniach politycznych, należących do różnych wyznań, do różnych ras i zawodów, podpisały apel sztokholmski, którego celem jest utrwalenie pokoju. Te setki milionów ludzi walczą w obronie pokoju i pragną zapobiec agresji. Chciałbym także zwrócić uwagę — powiedział Malik — na przemówienie delegata brazylijskiego, który stwierdzą, że wszelka akcja zmierzająca do utrwalenia pokoju „służy celom propagandy radzieckiej“. Nie jest to ścisłe. Wszelka akcja, zmierzająca do utrwalenia pokoju, służy interesom międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Jeżeli delegat brazylijski chciał przez to »Dowiedzieć, że akcja taka' odpowiada interesom Związku Radzieckiego i narodu radzieckiego, to nie pozostaje mi nic innego jak stwierdzić, że ma on rację. Należy jednak zaznaczyć, że akcja taka odpowiada jednocześnie interesom narodu brazylijskiego oraz interesom wszystkich narodów świata. Akcja taka — oświadczył w zakończeniu J. Malik — jest sprzeczna tylko z interesami amerykańskich kół rządzących, które — jak to stwierdził oticjalnie pan Gross — opierają swa politykę na sile. Walka o niezawisłość narodową i pokoi — podstawowym zadaniem narodu włoskiego Rezolucja plenum KC Komunistycznej Partii Wioch (f) RZYM (PAP). Dziennik „Unita“ zamieszcza rezolucję ostatniego plenum Komitetu Centralnego Komunistycznej, w której Komitet zwraca Włoskiej Pariii uwagę wszystkich Włochów na powagę obecnej sytuacji i na niebezpieczeństwo, jakie zagraża ustrojowi demokratycznemu i pokojowi we Włoszech. Interesy Włoch — stwierdza m. in. rezolucja — wymagają, by zerwały one z. wojenną politvką imperialistów amerykańskich, by popierały przyjazne stosunki ze wszystkimi narodami, b.y prowadziły wobec innych państw politykę zmierzającą do rozładowania napiętej sytuacji międzynarodowej. O- becny rząd chadecki postępuje jednak wręcz przeciwnie. Akceptuje on posłusznie wszystkie żądania, pretensje i rozkazy Stanów Zjednoczonych — zezwolił nawet na rozlokowanie obcych sił zbrojnych na naszym terytorium narodowym — i naraża na coraz poważniejsze niebezpieczeństwo niezawisłość przyszłość narodu. Walka o niei zawisłość narodową i pokój, walka o położenie kresu obcej okupacji części naszego terytorium, o powrót do włoskiej polityki zagranicznej mogącej uratować Włochy przed ujarzmieniem i wojną w imię obcych interesów —' jest w obecnej sytuacji podstawowym obowiązkiem wszystkich Włochów, którzy nie zapomnieli niedawnej tragicznej przeszłości i nie chcą, aby się -ona powtórzyła Charakteryzując sytuację gospodarcza Włoch, rezolucja podkreśla, że w ostatnich latach zaniechano wszelkiej odbudowy, nie przeprowadzono żadnej koniecznej reformy gospodarczej, że wzmogła się nędza ludu i pogorszyła ciężka sytuacja warstw te«dttietr, zaostrzyły się sprzeczności klasowe, wszędzie szerzy się korupcja. Gospodarka kraju przeżywa zastój ood brzemieniem ogrom, nych wydatków wojennych, mnożą się oznaki kryzysu. W tej sytui dalej r rezoluc nabiera córa/, go charaktafigg kół buräaHH cych do neäo us icji •— stwierdza ja — dojrzewa i ćjgSkie.i wyraźne^'^jcakt-jnych ■^^merzaia■■ r powstał w wyniku zwycięstwa ludu nad faszyzmem i nad obcym zaborcą i który znalazł swój wyraz w konstytucji republikańskiej Z jednej strony reakcyjne grupy obszarników i przemysłowców w sojuszu z niedobitkami faszyzmu usiłują stworzyć nowy ruch faszystowski i dążą otwarcie do restauracji monarchii. Z drugiej zaś strony partia rządząca, uciekając się do jeszcze bardziej podstępnych i dywersyjnych metod bezwstydnie wysuwa program stopniowego znoszenia swobód konstytucyjnych i dąży do ich unicestwienia. Popierana przez obcych imperialistów odczuwających strach przed narodem włoskim, i przez klerykalizm, który jest naturalnym wrogiem wszelkich swobód i postępu, partia chrześcijańsko-demokratyczna chce stworzyć prawdziwie totalitarny reżim klerykalnv. Dlatego należy znowu nieść wielki sztandar walki podwolność — jak to się już nieo jednokrotnie działo i zawsze z korzyścią dla Włoch. Walka taka nie może być walką jednej partii lub jednej klasy. Jest to walka wszystkich obywateli, czy to komunistów, czy socjalistów, liberałów czy socjaldemokratów, wierzących czy niewierzących, tych którzy nie zapomnieli w jaką otchłań zostały zepchnięte Włochy przez jm./u ' :i i którzy zdają że do takiej samej katastrof • może doprowadzić kraj totalizm klerykalny. Podstawy polityczne, ustanowione przez konstytucję z 1947 r., nie mogą być ani obalone, ani osłabior ': oowinny one służyć narodowi, aby mógł on kontynuować swój marsz naprzód po drodze ności i postępu. Ostatnie 'wy nory samorządom - -••ykaza: raz jeszcze, *- TwMuiT co; /większym stopniu nie chce tolerować zgubgfcj polityki chadeków i ich sojuszników. Mimo wzmagającego się nacisku ze strony władz cywilnych i kościelnych, mimo korupcji, szantażu, haniebnego terroru moralnego, samowoli rządu i fałszerstw, siły lewicowe uzyskały nowe sukcesy, w tym bardzo poważne, podczas gdy partia rządząca straciła według oficjalnych danych w latach 1951 i 1952 łącznie przeszło miliony wyborców, a los jej sa4 telitów był w istocie nielepszy. Komitet Centralny wszystkim organizacjom poleca partyjnym i wszystkim członkom partii, by przezwyciężyli wszelkie pozostałości sekciarstwa i ekskluzywności, które przeszkadzają komunistom wnieść maksymalny wkład do sprawy utworzenia szerokiego frontu walki o ocalenie wolności i pokoju, walki przeciwko restauracji faszyzmu i monarchii, przeciwko totalizmowi klerykalnemu, w obronie konstytucji republikańskiej. ».Komitet Centralny Partii — stwierdza w zakończeniu rezolucja — jest przekonany, że w imię ocalenia wolności i pokoju może zjednoczyć się i współpracować olbrzymia większość Włochów, i że ta jedność współpraca mogą i powinny zai początkować nowy okres pokojowego, demokratycznego rozwoju społeczeństwa włoskiego. Komuniści całą swą pracą wnjosą wkład w tę wielką sprawę“ Pismo Palmiro Togliatti’ego i Pietro Nenni’ego do przewodniczącego Izby Deputowanych (f) RZYM (PAP). — Włoskie dzienniki demokratyczne zamieszczają pismo Palmiro Togliatti i Pietro Nenni, wystosowane w imieniu komunistycznej i socjalistycznej frakcji parlamen - tarnej do przewodniczącego Izby Deputowanych Gronchi. Pismo domaga się, by Izba w pierwszej kolejności rozpatrzyła ustawy niezbędne do wprowadzenia w życie konstytucji. Pismo podkreśla, że jakkolwiek do wygaśnięcia pełnomocnictw Izby Deputowanych pozostało zaledwie 10 miesięcy, nie przystąpiła ona jeszcze do rozpatrzenia takich ustaw o charakterze jak np. ustawa konstytucyjnym, o utworzeniu Najwyższej Izby Konstytucyjnej, Rady dla spraw pracy i gospodarki, ustawy o referendum, o strukturze i trybie wyborów do władz samorządu prowincjonalnego, ustaw o strukturze i funkcjach ministerstw i trybunałów wojskowych, ustawy o reformie kodeksu' karnego. Zakończenie Kongresu Stowarzyszenia byłych partyzantów włoskich (f) RZYM (PAP). W Rzymie zakończyły się obrady ogólnokrajowego Kongresu Stowarzyszenia byłych partyzantów włoskich (ANPI). W czasie obrad wygłosił przemówienie zastępca sekretarza Włoskiej Partii Komunistycznej, b. dowódca oddziału partyzanckiego — Luigi Longo. Oświadczył on, iż udzia! w Kongresie ludzi o różnych poglądach politycznych, ludzi, którzy walczyli z okupantami hitlerowskimi i faszy ‘ 1’'wodzi, że ANPI jest wą jednościową orga włoskiego ruęhu opo; Przewodniczący Światowe.: Federacji b. partyzantów, pułkownik Manhes przekazał Kongresowi pozdrowienia od francuskiego ruchu oporu. Zebrani wśród ogromnego entuzjazmu wznieśli okrzyk na cześć więzionego przez rząd francuski wybitnego bojownika francuskiego ruchu oporu — Jacques Duelo-W imieniu niemieckiego ruchu oporu wygłosił przemówienie Grünewald. Prawnik Corfl w tych dniach z Korei, : Kongresowi sztand-- r % pozdri ienia od partyzantów koreaós.k ch. Masy pracujące Trizonii przeciw wojennej polityce Adenauera (f) BERLIN (PAP). Ludność Niemiec zachodnich w dalszym ciągu, ostro protestuje przeciwko antyrobotniczej polityce Fettego, przewodniczącego zachodni o-niemieckich związków zawodowych (DGBi. Obietnica Fettego dana Adenauerowi, że zmusi on klasę robotniczą do zaprzestania akcji protestacyjnej przeciwko antydemokratycznej i wojennej polityce kanclerza, wywołała głębokie oburzenie niemieckiego świata pracy. Pracownicy związkowi DGB na wiecu w Herne uchwalili rezolucję, ostro potępiającą manewr Fettego. Uczestnicy konferencji członków rad zakładowych w Essen potępili politykę Adenauera oraz porozumienie Fette — Adenauer. Pracownicy związkowi DGB okręgu Wuppertal stwierdzili, że Fette przesuwa termin mającego się odbyć kongresu DGB, aby postawić naród niemiecki przed faktem ratyfikacji „układu ogólnego“ i układu o „armii europejśkiej“. Podkreślili oni, że tylko wspólna walka całego narodu może zapobiec nowej woinie Na konferencji bezrobotnych, zorganizowanej w ramach plebiscytu ludowego w okręgu Kronach, uchwalono rezolucję, w której uczestnicy obrad zaapelowali do deputowanych bońskiego Bundestagu o nieratyfikowanie antynarodowego i militarystycznego „układu ogólnego“. Konferencja wyłoniła komitet, którego zadaniem będzie organizowanie masowych wystąpień przeciwko polityce Adenauera. Załoga stalowni „AEG Nuernberg“ uchwaliła na wiecu i przesłała do deputowanych Bundestagu w Bonn rezolucję, w której domaga się unieważnienia „układu ogólnego“ i zawarcia zamiast niego traktatu pokojowego z Niemcami. Mieszkańcy Bodlingen, Bielefeld, i Akwizgranu wysłali do bońskiego Bundestagu szereg depesz protestacyjnych. Całą młodzież niemiecką do zdecydowanej walki przeciwko „ukladowi ogólnemu“ wezwała robotnicza młodzież Rheinstadtu. USA „rehabilitują“ I.G. Farbeniiidustrie (f) BERLIN (PAP). Jak donosi prasa’zachodnio . niemiecka, władze okupacyjne w Niemczech zachodnich zezwoliły na wolną sprzedaż akcji największego zachodnio _ niemieckiego koncernu chemicznego „I. G. Farbenindustrie“.- Stanowi to jawne naruszenie postanowień układu poczdamskiego w sprawie demilitaryzacji i denazyfikaćji Niemiec. Za zgodą amerykańskich, brytyjskich i francuskich władz okupacyjnych, ten największy koncern zbrojeniowy Niemiec hitlerowskich, który brał czynny udział w przygotowaniu i prowadzeniu zbrodniczej wojny został „zrehabilitowany“, a właściciele koncernu, którzy inspirowali hitlerowską agresję korzystają obecnie z pełni praw. Koncern „I. G. Farbenindustrie“ produkował w czasie wojny 84 procent wszystkich materiałów wybuchowych zużywanych przez armię hitlerowską oraz 70 procent prochu strzelniczego. Austriaccy robotnicy opuszczają szeregi zdradzieckiej partii socjaldemokratycznej (a) WIEDEŃ (PAP). Wśród szeregowych członków Austriackiej Partii Socjalistycznej daje się zauważyć wzrost niezadowolenia w związku z popieraną przez prawicowe kierownictwo tej partii polityką przygotowań wojennych, która prowadzi do wzrpstu drożyzny. To niezadowolenie z polityki prawicowego kierownictwa partii znajduje wyraz w masowym opuszczaniu szeregów partii przez robotników. W mieście Stockerau w Dolnej Austrii w ciągu ośmiu miesięcy 1.200 osób opuściło szeregi partii, co stanowi 50 procent członków organizacji partyjnej w Stockerau. W mieście Eisenerz liczba członków tamtejszej socjaldemokratycznej organizacji partyjnej spadła z 1.400 do 900. W Loebersdorf w ciągu'kilku miesięcy przeszło 300 robotników opuściło szeregi partii socjalistycznej, w Korneuburg — 1.200, a w rejonie Sankt-Poelten i 1(1(1 Według danych ogłoszonych przez dzienniki demokratyczne w ciągu ub. roku przeszło 100 tys. członków opuściło szeregi Austriackiej Partii Socjalistycznej. Wśród nich znajduje się wielu takich, którzy od kilkudziesięciu lat byli członkami Austriackiej Partii Socjalistycznej. Wiele spośród osób, które opuściły szeregi Austriackiej Partii Socjalistycznej wstąpiło do Austriackiej Partii Komunistycznej albo do Socjalistycznej Partii Robotniczej Przedłużenie sianu wyjątkowego w Teheranie (f) LONDYN (PAP). Agencja Reutera podaje, że w dniu 28 czerwca rząd irańskj podał do wiadomości, że -postanawia ponownie przedłużyć stan wyjątkowy w Teheranie do końca lioca br. Marionetki Na rozkaz USA titofaszyści, greccy monarchofaszyśri 1 faszyści tureccy montują „oś“ Ateny - Belgrad - Ankara mająca na celu sianie zamieszania i prowokacji na Bałkanach — (z prasy). RFi/UŁAn ANKARA Rys. J. SOCHACKI Wolność dla Duclos! Akcja protestacyjna przeciw bezprawnemu aresztowaniu patriotów w całej Francji trwa (f) PARYŻ (PAP). „Humanite“ donosi, że w całym kraju wzmaga się akcja w obronie Duclos, Stila i innych uwięzionych patriotów. Robotnicy fabryki Marrel w St. Etienne wysłali do Pinay'a rezolucję. Na linii Caen — Paryż i Caen — Cherbourg, kolejarze umieścili w wagonach wielkie napisy: „Wolność dla Duclos“. Wśród kolejarzy, metalowców i nauczycieli Honfleur zebrano setki podpisów pod petycjami, domagającymi się zwolnienia Duclos i innych uwięzionych patriotów. W fabrykach Moulinville (Pas de Calais) czynny udzia! w akcji w obronie Duclos biorą robotnicy socjalistyczni. Związek byłych kombatantów i ofiar wojny XIX dzielnicy Paryża przesłał do przewodniczących wszystkich grup parlamentarnych, do deputowanych a także do prezydenta Auriola, do Herriota, Brune‘a, Martinaud Deplat list, w którym protestuje przeciwko bezprawnemu aresztowaniu Duclos, honorowego członka związku. W Dierre (Indre-et-Loire) podobną uchwałę podjęło 11 radnych miejskich (socjalistów i komunistów). Wiece pod hasłem walki o uwolnienie Duclos, odbyły się w Tuluzie, w Tarbes i w Marsylii. Delegacja studentów wszystkich wydziałów uniwersytetu w Strassburgu (łącznie z teologią) udała się w imieniu swych kolegów do deputowanego MRP w Bas Rhin, ministra Pflimlin, wręczając mu rezolucję, protestującą przeciwko aresztowaniu Duclos. Protesty przeciwko aresztowaniu Duclos nadeszły też od nauczycieli Haut Rhin i Hautes Pyrenees, od robotników Lille, socjalistycznych od autonomicznych związków zawodowych nauczycielstwa w Ćarvin (Pas de Calais) od rady miejskiej Colombelles i wiele innych. (f) PARYŻ (PAP). W siedmiu wielkich miastach — Marsylii, Lyonie, francuskich Grenobli, St. Nazaire, Nantes, Clermont — Ferrand i Beziers odbyły się potężne zebrania w obronie pokoju. Przemawiający w Marsylii socjalista Boutineau stwierdził, że walka przeciwko wojnie w \ ic.tnamie i o uwolnienie Jacques Duclos jest świętym obowiązkiem każdego prawdziwego socjalisty francuskiego. Wywiad z wybitnym reżyserem francuskim — Louis Da quin (f) Wybitny reżyser francuski — Louis baquin, który wraz z 15-osobowym zespołem artystów francuskich przybył do Warszawy, udzielił wywiadu przedstawicielowi PAP. Na wstępie Louis Daquin przypomniał szczegóły brutalnej napaści policji francuskiej na teatr „Ambigu“ w Paryżu, która pod pretekstem braku odpowiednich urządzeń technicznych w teatrze, zabroniła wystawienia sztuki znanego postępowego pisarza Rogera Vailland pt.: „Pułkownik Foster przyznaje się do winy“. Mówiąc o fali oburzenia, jaką spowodował w całym Paryżu zakaz wystawienia sztuki „Pułkownik Foster przyznaje się do winy“, Louis Daquin przytacza wypowiedzi licznych mówców, którzy zabierali glos w czasie wiecu protestacyjnego zorganizowanego w dwa dni później w sali Mutualite w Paryżu. Protestowali wówczas zarówno przedstawiciele inteligencji postępowej jak i katolicy, socjaliści i radykałowie reprezentujący najszersze warstwy społeczeństwa. „Zakaz ten wywołał w Paryżu wielkie poruszenie. Społeczeństwo nasze pamięta niedawną interwencję policji i usunięcie kilku obrazów postępowych malarzy Salonu Jesiennego oraz wypadz ki niszczenia popiersi wódców francuskiej klasy przyrobotniczej“. „Sama sztuka — ciągnie Daquin — jest tragedią na temat współczesny. Starałem się wystawić ją jak najprościej, bez przeładowania rekwizytami, bez przesadnej charakteryzacji. Zapytany o sytuację filmu francuskiego Daquin powiedział: „Film francuski zalewana i przytłaczany przez szmiry amerykańskie od 6 lat prowadzi ciężką i uporczywą walkę 0 swój byt. Walka ta jednak stanowi najpiękniejszy dowód jedności wszystkich francuskich reżyserów, operatorów, pracowników filmu zarówno technicznych jak artystów, którzy zrzeszeni w Generalnej Konfederacji Pracy rozumieją dobrze, co znaczy imperializm amerykański. Wobec nowych prób jeszcze większego podporządkowania francuskiego przemysłu filmowego amerykańskim producentom, pracownicy filmu we Francji odpowiedzieli strajkiem we wszystkich wytwórniach. Z cała świadomością łąpzą oni swą walkę o film francuski z walką o pokój“. „Kiedy oglądamy wspaniałą, ros-nącą w oczach Warszawę — oświadczył na zakończenie Louis Daquin — budzi się w nas jeszcze większa nienawiść do imperialistów amerykańskich i ich sługusów, którzy zakłamaną propagandą oczerniają was 1 judzą do wojny przeciwko wam“ * Członkowie francuskiego żespołu teatralnego zwiedzili w dniu 29 bm. Warszawę oraz odbyli wycieczkę do Żelazowej Woli. Wieczorem byli obecni na przedstawieniu „Króla i aktora“ Brandstaettera, w Teatrze Kameralnym, a po przedstawieniu wzięli udział w zorganizowanym przez zespół Teatru Polskiego i Kameralnego spotkaniu z przedstawicielami polskiego świata teatralnego i filmowego. Spotkanie to upłynęło w atmosferze wielkiej serdeczności. Wiadomości sportowo Ciężarowcy ustanowili 5 rekordów Polski Na ostatnich zawodach kontrolnych kadry ciężarowców w AWF ustanowiono 5 rekordów Polski. W wadze koguciej Dziedzic osiągnął w trójboju 245 kg. Poza konkursem Dziedzic osiągnął ostateczne minimum olimpijskie wynikiem 250 kg. W poszczególnych konkurencjach uzyskał on: w wyciskaniu — 72,5 kg, w rwaniu — 80 kg, (wyrównując rekord Polski) i w podrzucie — 97.5 kg. W wadze piórkowej Skowronek uzyskał w trójboju 267,5 kg. Do minimum zabrakło mu 12,5 kg. Na treningach Skowronek osiągał kilkakrotnie ostateczne minimum olimpijskie. Ścigała w wadze lekkiej wynikiem 285 kg ustanowił nowy rekord Polski w trójboju olimpijskim, poprawiając poprzedni należący również do niego rekord o 5 kg. Nowy rekord Polski w trójboju lepszy o 7,5 kg od poprzedniego ustanowił również Białas (w. półciężka), uzyskując 327,5 kg. Raid motocyklowy z okazji „Dnia Stoczniowca“ Z okazji „Dnia Stęczniowca“ sekcja motorowa koła sportowego Stal przy Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni zorganizowała ogólnopolski, uniwersalny raid motocyklowy. W raidzie, którego trasa wynosiła 240 km startowało 103 zawodników. pierwsze W klasyfikacji zespołowej miejsce zajęła Gwardia (Bydgoszcz). W klasyfikacji indywidualnej zwyciężył Ignac (Flota) -- 0 pkt. karnych przed Brenerem (Włókniarz Pabianice). To w. Stanisław Wróbel ur. 31 maja 1901 r., instruktor Wydziału Administracyjnego KC PZPR, były członek KPP od 1925 r., były więzień polityczny sanacji, zmarł dnia 29 czerwca br. Wyprowadzenie zwłok z domu przedpogrzebowego przy 2 bramie, cmentarza wojskowego na Powązkach odbędzie się w dniu l lipca 1952 roku o godzinie 15. KOMITET PARTYJNY „. PODSTAWOWEJ ORGANIZACJI PRACOWNIKÓW KC PZPR