Trybuna Ludu, marzec 1954 (VII/60-90)
1954-03-01 / nr. 60
(f) MOSKWA (PAP). Prasa radziecka opublikowała uchwałę KC KPZR o „Międzynarodowym Dniu Kobiet“ Uchwała stwierdza na wstępie, że w roku bieżącym naród radziecki obchodzi Międzynarodowy Dzień Kobiet w przededniu wyborów do Rady Najwyższej ZSRR, w atmosferze wielkiego ożywienia politycznego i entuzjazmu pracy, walki całego narodu o dalszy rozkwit ZSRR, o złagodzenie napięcia międzynarodowego, o pokój między wszystkimi narodami. Podkreślając, iż pod przewodem Partii Komunistycznej ludzie radzieccy pomyślnie wykonują gigantyczny program budowy komunizmu i twórczą pracą wcielają w życie wskazania partii i rządu, zmierzające do dalszego znacznego rozwoju rolnictwa i zwiększenia produkcji artykułów powszechnego użytku w celu zaspokojenia potrzeb materialnych i kulturalnych ludności, uchwała uwydatnia olbrzymi wkład kobiet w dzieło budowy komunizmu Kobiety radzieckie — głos uchwała — biorą czynny udział w' rządzeniu państwem. Wśród deputowanych do Rady Najwyższej ZSRR jest 280 kobiet, 2.209 kobiet zasiada w Radach Najwyższych Republik Związkowych i Autonomicznych, przeszło pół miliona obywatelek radzieckich wchodzi w skład rad terenowych. Najlepsze córki narodu radzieckiego kandydują obecnie do Radv Najwyższej ZSRR. Wychowane przez Partię Komunistyczną kobiety radzieckie wyróżniają się w walce o rozwój przemysłu, rolnictwa, nauki i kultury. W zakładach przemysłowych i w transporcie kobiety pomyślnie opanowują przodującą technikę, osiągają wysoką wydajność pracy i najlepszą jakość produkcji, wałczą o pełne wykorzystanie zasobów w przedsiębiorstwach. Wiele kobiet wystąpiło z inicjatywą nowych metod pracy. Kołchoźnice, pracownice MTS i sowchozów kroczą w pierwszych szeregach współzawodnictwa o wysokie plony, o zwiększenie pogłowia i produktywności zwierząt gospodarskich, dziesiątki tysięcy kołchoźnic piastuje stanowiska przewodniczących kołchozów, brygadzistów, kierowników farm hodowlanych, pracuje w charakterze kierowców traktorów i kombajnów oraz obsługuje inne skomplikowane maszyny rolnicze. W instytucjach naukowych, uczelniach i instytucjach kulturalno - oświatowych ZSRR pracuje ponad 2.700 tys. kobiet. Kobiety wnoszą poważny wkład do rozwoju literatury i sztuki radzieckiej. Przeszło milionowy zastęp nauczycielek bierze udział w wychowaniu i szkoleniu młodego pokolenia w duchu patriotyzmu radzieckiego przyjaźni między narodami, w i duchu oddania sprawie budowy komunizmu. Przeszło 2 miliony kobiet pracuje na polu ochrony zdrowia i kultury fizycznej. Ponad 1.300 tys. kobiet kształci się w wyższych oraz w specjalnych uczelniach średnich. Państwo radzieckie — czytamy dalej w uchwale — wysoko ceni ofiarną pracę kobiet. Za wybitne zasługi wobec ojczyzny 2.346 kobiet uzyskało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Bohatera Pracy Socjalistycznej. 74! kobiet otrzymało Nagrodę Stalinowską za pracę w dziedzinie nauki, wynalazczości, literatury i sztuki. Medalami i orderami ZSRR odznaczono około 900 tys. kobiet, które wyróżniły się w pracy na polu nauki i kultury, produkcji przemysłowej i rolniczej. W ZSRR obowiązuje najbardziej przodujące w świecie ustawodawstwo zapewniające opiekę nad matką i dzieckiem oraz ochronę pracy kobiet. W r. 1953 państwo wydało tytułem zasiłków dla matek wielodzietnych i samotnych 6,5 miliarda rubli. Z roku na rok zwiększają się wydatki na budowę szkół, przedszkoli i żłobków, na obozy pionierskie i sanatoria dla dzieci. Uchwała wskazuje dalej, że kobiety całego świata przekonują się na doświadczeniu Związku Radzieckiego, że jedynie zwycięstwo socjalizmu zapewnia całkowite wyzwolenie kobiet i daje im możność rozwoju swych uzdolnień we wszystkich dziedzinach życia. Wzorując się na kobietach radzieckich kobiety krajów obozu pokoju, demokracji i socjalizmu biorą czynny udział w budowie nowego życia. Święcą one dzień 8 marca nowymi sukcesami w budowie socjalizmu, podnoszeniu dobrobytu ludności i rozwoju kultury swoich krajów ojczystych. Natomiast kobiety pracujące krajów kapitalistycznych obchodzą 8 marca w warunkach wzmagającego się wyzysku i obniżenia stopy życiowej ludzi pracy. Na barki tych kobiet spada brzemię wyścigu zbrojeń, wzrost cen artykułów powszechnego użytku, zwiększenie podatków oraz bezrobocie. W wielu krajach kapitalistycznych kobiety nie mają prawa wybierać i być wybierane do państwowych organów władzy. To one przede wszystkim pozbawiane są pracy, a za równą z mężczyzną pracę otrzymują niższą płacę. Wzmagają się represje wymierzone przeciwko organizacjom demokratycznym broniącym praw kobiet. Kobiety tych krajów nie godzą się już z takim stanem rzeczy i coraz aktywniej walczą o równe z mężczyzną prawa we wszystkich dziedzinach życia, żądają państwowej ochrony macierzyństwa, praw politycznych i obywatelskich bez względu na rasę, narodowość, język i religię, prawa do oświaty, do tworzenia demokratycznych organizacji kobiecych. Domagają się one złagodzenia napięcia międzynarodowego, pokojowego uregulowania spornych współpracy między problemów, narodami, wyrzeczenia się stosowania bro. ni atomowej i wodorowej i innych rodzajów broni masowej zagłady Wielką silą w demokratycznym ruchu kobiecym jest Światowa Demokratyczna Federacja Kobiet zrzeszająca 140 milionów kobiet 66 krajów. W awangardzie międzynarodowego ruchu kobiecego kroczą kobiety radzieckie. W imię zwycięstwa pokoju i demokracji zacieśniają one więzy przyjaźni z kobietami krajów demokracji ludowej, z kobietami pracującymi krajów kapitalistycznych i kolonii. W końcowej części uchwały Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego gorąco pozdrawia kobiety radzieckie z okazji 8 marca. KC KPZR wyraża przekonanie, że kobiety Kraju Rad swą aktywną twórczą pracą będą również nadal pomnażać bogactwa Związku Radzieckiego oraz jego potęgę, będą kroczyć pierwszych szeregach bojowniw ków o zbudowanie komunizmu w ZSRR. Uchwala wzywa następnie kobiety radzieckie do wykonania zadań postawionych przez partię i rząd KC KPZR i zaleca organizacjom partyjnym, radzieckim, gospodarczym, związkowym i komsomolskim wzmożenie troski o polepszenie warunków pracy i bytu kobiet, otoczenie szczególną opieką matek i udzielanie im pomocy w wychowaniu dzieci. Wyrażając przekonanie, iż robotnice, chłopki i inteligentki chlubnie wywiążą się ze swych zadań jako wychowawczyń młodego pokolenia radzieckiego w duchu miłości ojczyzny, pokoju i przyjaźni między narodami oraz ze swych zadań jako budowniczych społeczeństwa komunistycznego, Komitet Centralny Związku Komunistycznej Partii Radzieckiego życzy kobietom radzieckim nowych sukcesów we wszystkich dziedzinach pracy dła dobra i szczęścia narodu radzieckiego, pewnym krokiem idącego naprzód do komunizmu. KOBIETY RADZIECKIE W AWANGARDZIE MIĘDZYNARODOWEGO RUCHU KOBIET Uchwała KC KPZR o Międzynarodowym Dniu Kobiet W Trizonii powstają komitety walki przeciw powoływaniu do Wehrmachtu (f) BERLIN (PAP). W Niemczech zachodnich powstają obecnie wszędzie komitety walki przeciwko przymusowemu powoływaniu do armii. Prasa demokratyczna donosi 0 licznych protestach przeciwko planom formowania agresywnej armii w Niemczech zachodnich oraz o żądaniach jak najszybszego pokojowego rozwiązania kwestii niemieckiej. Protesty te 1 żądania napłynęły od mieszkańców Hannoweru, Duessel(f) BERLIN (PAP). Dzień nik zachodnio-niemiecki „Westfaelische Rundschau“, nawiązując do dyskusji w Bundestagu nad kwestią obowiązku służby wojskowej, porównuje uchwałę Bundestagu z pełnomocnictwami udzielonymi w swoim czasie przez Reichstag Hitlerowi. „Tragizm sytuacji polega na tym, -- pisze dziennik — iż większość Bundestagu dala się sprowadzić na drogę udzielenia nieokreślonych pełnomocnictw, nie uświadomiwszy sobie niebezpiecznych następstw tego kroku. Kanclerz w brutalny sposób wykorzystał większość w Bundestagu“ Redaktor naczelny dziennika „Fraenkische Tagespost“ pisze w artykule wstępnym, że polityka uprawiana przez Bonn jest dorfu, Krefeld, Solingen i szeregu innych miast w Niemczech zachodnich. Wielkie manifestacje protestacyjne przeciwko przygotowaniom wojennym kliki adenauerowskiej w Niemczech zachodnich i na rzecz utworzenia zjednoczonych Niemiec na podstawach pokojowych i demokratycznych, odbyły się w tych dniach w Qottbus, Freiburg, Rostock i innych miastach NRD. „nie tylko nierozsądna, lecz również awanturnicza i może stanowić niebezpieczeństwo dla przyszłości. Decyzja polityczna powzięta przez Bundestag — dodaje autor — może spowodować fatalne kohsekwencje dla sprawy zjednoczenia. Zbliżenie Niemiec wschodnich i- zachodnich zostaje odroczone...“ Bonn już zamawia broń w Szwajcarii (f) PARYŻ (PAP). Prasa szwajcarska donosi, że zakłady zbrojeniowe „Hispano - Suiza“ w Genewie otrzymały oficjalne zamówienie z Bonn na dostawę uzbrojenia do Niemiec zachodnich oraz że Rada Federalna Szwajcarii ma podobno zrewidować swą uchwalę w sprawie zakazu eksportu. broni do Niemiec zachodnich Adenauer uprawia awanturniczą politykę Duch hitlerowski panuje w Niemczech zachodnich stwierdza „Sunday Dispatch“ (f) LONDYN (PAP). Angielskie pismo „Sunday Dispatch“ zamieściło artykuł swego korespondenta Reada, który niedawno odwiedzi! Niemcy. Autor ostrzega przed odradzaniem się faszyzmu w Niemczech zachodnich. „Jako były żołnierz — pisze Read — walczyłem przeciwko Niemcom i jestem przekonany, że to, co obecnie widziałem w Niemczech zachodnich, jesl przesiąknięte duchem hitlerowskim, zamaskowanym, lecz jak dawniej złowrogim i wywołującym niepokój' Stwierdzając, że w Republice Federalnej wszędzie można spotkać byłych hitlerowców, autor artykułu zapytuje: „Czyż naprawdę marny uzbrajać Niemców? Gdybym był politykiem — zastanowiłbym się nad tym poważnie“ Konferencja młodzieży całej Europy przeciw „armii europejskiej" (f) BERLIN (PAP). Przedstawiciele różnych organizacji młodzieżowych Francji, Niemiec zachodnich i NRD odbyli w Berlinie wspólną naradę i uchwalili apel do młodzieży wszystkich krajów europejskich, nawołujący do wspólnej i zdecydowanej wałki przeciwko realizacji układu wojennego „europejskiej wspólnocie obronó nej“. Na naradzie uchwalono zwołanie na 24 — 25 kwietnia br. w Berlinie konferencji przedstawicieli wszystkich europejskich organizacji młodzieżowych. Zadaniem konferencji będzie omówienie środków wal* ki przeciwko „europejskiej wspólnocie obronnej“. Zwracając się do młodzieży wszystkich krajów europejskich, by przysłała swych delegatów na tę konferencję, przedstawiciele organizacji młodzieżowych .Francji, Niemiec zachodnich i NRD podkreślają w swym apelu, że „europejska wspólnota obronna“ zagraża życiu młodzieży. Wokół wydarzeń w Egipcie (f) MOSKWA (PAP) Agencja TASS donosi z Kairu, że prasa egipska opublikowała komunikat „Rady Rewolucyjnej“, który stwierdza, że Rada Zaproponowała generałowi Nagibowi, by powrócił na stanowisko prezydenta egipskiej republiki parlamentarnej, oraz że Nagib propozycję tę przyjął. Ppłk. Nasser pozostaje nadal przewodniczącym „Rady Rewolucyjnej" i premierem Egiptu. Komunikat stwierdza, że 27 lutego gen. Nagib nadesłał do „Rady Rewolucyjnej“ pismo, w którym wyraził chęć wyjaśnienia narodowi, iż „zrezygnował z zajmowanego ska z własnej woli“. stanowiNagib zwrócił się do narodu egipskiego z apelem, by „zespolił się wokół Rady Rewolucyjnej i walczył o niezawisłość kraju“. Po otrzymaniu tego pisma „Rada Rewolucyjna“ wysłała do Nagiba propozycję powrotu na stanowsko prezydenta otrzyrńała jego zgodę. Komunikat kończy się wezwaniem „Rady Rewolucyjnej“ do narodu, by „dopomógł w utrzymaniu . spokoju i by zapomniał o krytycznym momencie, jaki kraj przeżył“. TRYBUNA LUDU Dywidendy „United Fruit“ a interesy Ameryki Łacińskipj Pod znakiem sprzeczności rozpoczyna się konferencja panamerykaAska w Caracas (f) NOWY JORK (PAP). W dniu 1 marca rozpoczynają się w Caracas (Wenezuela) obrady X konferencji panamerykańskiej. W konferencji wezmą udziat Stany Zjednoczone i 1S państw Ameryki Łacińskiej. Costarica odmówiła udziału w obradach na znak protestu przeciwko zwołaniu konferencji w Wenezueli, gdzie wprowadzono ustrój dyktatorski oraz Z informacji prasowych wynika, że na konferencji w Caracas ujawnią się poważne sprzeczności, istniejące między USA a większością krajów Ameryki Łacińskiej. Stany Zjednoczone będą dążyły do tego, by pod szyldem walki przeciwko „komunizmowi“ wykorzystać konferencję dla spotęgowania ataku przeciwko siłom demokratycznym w krajach Ameryki Łacińskiej i zalegalizowania ingerencji imperializmu amerykańskiego w wewnętrzne sprawy tych krajów. W tym właśnie celu umieszczono na porządku dziennym konferencji punkt wymierzony swym Doniesienia z Ameryki Łacińskiej potwierdzają, że nawet koła rządowe pod wpływem nacisku mas domagają się, by na konferencji z Caracas główna uwaga została skoncentrowana na problemach ekonomiczzlikwidowano swobody demokratyczne i prawa obywatelskie. Porządek dzienny konferencji obejmuje zagadnienia o charakterze politycznym i prawnym, sprawy dotyczące stosunków ekonomicznych i handlowych między uczestnikami „organizacji państw amerykańskich“, jak również zagadnienia socjalne i kulturalne. ostrzem przeciwko rządowi Gwatemali. Prasa amerykańska nie ukrywa, że zagadnienie „komunizmu“ lansowane przez USA nie wywoła wrażenia wśród większej części narodów Ameryki Łacińskiej, ponieważ kraje te bardziej obawiają się dalszego opanowania ich ekonomiki przez USA niż osławionego „niebezpieczeństwa komunistycznego“ Tak np. korespondent agencji Associated Press podkreśla, że „stanowiska delegacji USÄ krajów Ameryki Łacińskiej o- i każą się prawdopodobnie całkowicie przeciwstawne przy rozpatrywaniu zagadnienia komunizmu“. nych. Korespondent dziennika „New York Times“ donosi, że „kraje Ameryki Łacińskiej interesują się przede wszystkim problemami ekonomicznymi oraz że w chwili obecnej nie ma prawdopodobnie na południe od USA takiego kraju, który byłby zadowolony z USA... Sprawa penetracji komunistycznej w Ameryce Łacińskiej, która tak bardzo interesuje Stany Zjednoczone, widocznie mało wzrusza inne kraje". Omawiając Trudności, jakie napotk- delegacja USA w Caracas, tygodnik „Time“ zaznacza: „Sekretarz stanu USA Dulles i jego pomocnicy być może są skłonni do omawiania ważnych zagadnień politycznych, jednakże staną oni w obliczu faktu, iż sąsiadów USA interesują bardziej zagadnienia ekonomiczne...“. Prasa południowo r amerykańska stwierdza jednomyślnie, że żadna, z poprzednich konferencji panamerykańskich nie wywołała tak szerokiej polemiBurżuazyjna prasa urugwajska daje wyraz niezadowoleniu z powodu decyzji rządu wzięcia udziału w konferencji i przepowiada jej fiasko. Dziennik „El Debate“ oskarża USA o to, że stawiają interesy swych koncernów wyżej niż interesy milionów mieszkańców Ameryki Łacińskiej. „Stany Zjednoczone — podkreśla dziennik — udają się do Caracas po to, aby bronić tam kapitałów i dywidend „United Fruit Company“ i oddać ministerstwa spraw zagranicznych kontynentu południowo-amerykańskiego w służbę tego koncernu“. ki i tak głębokich sprzeczności, jak konferencja w Caracas. Brazylijski dziennik „Correio da Manha“ pisze: „Trzeba Stanom Zjednoczonym dać do zrozumienia, że jeżeli nie zmienią kursu w dziedzinie współpracy między państwami amerykańskimi, to utrzymanie jedności i solidarności okaże się rzeczą bardzo trudną“. Inny dziennik brazylijski — „Ultima Hora“ omawiając stanowisko delegacji brazylijskiej w Caracas, pisze: „W przeszłości Brazylia postępowała zawsze w ten sposób, by uniknąć tworzenia frontu przeciwko Waszyngtonowi i była pożytecznym amortyzatotem przy wszelkich starciach. Obecnie przybędzie ona do Caracas z zupełnie innym nastawieniem“ Demokratyczna prasa Ameryki Łacińskiej potępia plany USA przekształcenia konferencji w Caracas w narzędzie swej polityki skierowanej przeciwko siłom postępowym i antymilitarystycznym. „Amerykanie w Caracas — pisze urugwajski dziennik „Justicia“ — będą domagali się podjęcia kroków wymierzonych przeciwko swobodom demokratycznym, przeciwko partiom komunistycznym Ameryki Łacińskiej, przeciwko masom pracującym, aby złamać ruch wyzwoleńczy i antyirnperialistyczny, który szerzy się w Ameryce Południowej“. Planowana nagonka przeciw Gwatemali Nie ma kraju zadowolonego z USA.. Amerykanie chcą złamać ruch wyzwoleńczy i antyimperiaiislyczny Wzrost bezrobocia, spadek produkcji przemysłowej, mniejsze dochody farmerów (f) NOWY JORK (PAP). - Połączona komisja gospodarcza Kongresu amerykańskiego opublikowała sprawozdanie w związku z orędziem gospodarczym Eisenhowera, przesianym przez niego Kongresowi w styczniu br. W skład komisji wchodziło ośmiu republikanów sześciu demokratów. Komisja stwierdza wzrost bezrobocia, spadek produkcji przemysłowej, zmniejszenie się dochodów farmerów. Charakteryzując stan gospodarki amerykańskiej autorzy sprawozdania oświadczają, że ścisłe określenie sytuacji jest utrudnione ze względu na to, iż nasilenie bezrobocia prawdopodobnie nie znajduje kładnego odzwierciedlenia dow publikowanych danych statystycznych. Komisja zaznacza, że „niekorzystne tendencje, jakie się dają zauważyć w dziedzinie realnych dochodów farmerów, sta- SPRAWOZDANIE KOMISJI GOSPODARCZEJ KONGRESU USA nowią poważne niebezpieczeństwo dla ekonomiki amerykańskiej“. Komisja stwierdza m. in.: „Jest rzeczą wątpliwą, czy może być skuteczny jakikolwiek program zmierzający do ustanowienia równowagi między produkcją rolną i spożyciem przez zmniejszenie obszaru zasiewów“. Istnieją podstawy do przypuszczeń — głosi sprawozdanie — że propozycje zawarte w orędziu gospodarczym prezydenta mogą doprowadzić do pogorszenia w najbliższym czasie sytuacji rodziny farmerskiej. Rząd USA przemilcza prawdę o sytuacji gospodarczej kraju Członkowie komisji — demokraci dołączyli do sprawozdania swą oddzielną opinię, która zasadniczo zgodna jest ze sprawozdaniem, jednakże demokraci podkreślają, że rozwój ekonomiki począwszy od stycznia br. wykazuje jasno, że „ekonomika kraju znajduje się obecnie w sytuacji znacznie poważniejszej niż określa to orędzie prezydenta i rząd“. Krytykując politykę gospodarczą administracji Eisenhowera, demokraci stwierdzają, iż „nie ma w tym nic zdrowego, że bezrobocie zwiększa się, produkcja spadla, spadły też dochody“. Potwierdzają oni zdanie senatora George'a, który niedawno zażądał poczynienia kroków zapobiegawczych, zanim ekonomika USA „załamie się“, i który krytykuje rząd za „stale przemilczanie“ prawdy o sytuacji gospodarczej. Demokraci oświadczają, iż doradcy rządu przyczynią się do wzrostu niebezpieczeństwa, o ile nadal będą „uciekali przed rzeczywistością“. Stan wyjątkowy w Syrii (f) LONDYN (PAP). Szel sztabu generalnego armii syryjskiej gen. Szugair przybył 27 lutego wieczorem do Homs i odbyt 4-godzinną naradę z b. prezydentem Syrii Kaszimem Attasi oraz przywódcami partii politycznych. Po naradzie tej opublikowano komunikat, który stwierdza, że gen. Szugair w imieniu władz z Damaszku uzna! Attasi‘ego za prezydenta Republiki. Uznanie Attasi'ego za prezydenta Syrii oceniane jest jako przywrócenie władzy cywilnej, która istniała w Syrii do 22 grudnia 1951 r„ tj. do ostatniego przewrotu politycznego. Komunikat głosi równocześnie o rozwiązaniu parlamentu syryjskiego, wybranego w jesieni 1953 r. W rezultacie porozumienia między gen. Szugairem, a przywódcami partii politycznych, postanowiono sformować nowy rząd „koalicji narodowej“, który przeprowadzi wybory do parlamentu na podstawie konstytucji z 1950 r. Komunikat podkreśla, że „armia staje na rozkazy prezydenta Attasi'ego i legalnego rządu“. 27 lutego w stolicy Syrii Damaszku odbywały się wielkie demonstracje. Tłumy demonstrantów dokonały napadu la gmach ratusza, dowództwa policji wojskowej, radia oraz wdarły się do gmachu parlamentu, domagając się jego rozwiązania. W gmachu rozgłośni radiowej i w innych miejscach doszło do starć między demonstrantami a policją. Śą ranni i zabici. Wprowadzono stan wyjątkowy. _________________________________________________ Sukces komunistów hinduskich w wyborach wstanieTravancore-Cochin (f) PARYŻ (PAP). Korespondent AFP podaje z Delhi pierwsze wyniki wyborów do Zgromadzenia Ustawodawczego w stanie Travancore - Cochin. Komuniści uzyskali 9 mandatów, partia Hinduski Kongres Narodowy — 3 mandaty, niezależni — 2 mandaty, partia socjalistyczna — 1 mandat. Nr 60 Sesja naukowa poświęcona Kalllmachowl (f) KRAKOW. 27 lutego od była się w Krakowie sesja naukowa poświęcona twórczości : działalności politycznej, naukowej oraz poetyckiej wybitnego humanisty Filipa Kallimacha (1438 — 1496), zorganizowana przez Polską Akademię Nauk i Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działalność polityczna Kallimacha w Polsce była przedmiotem referatu prof, dra J. Garbacika, dziekana wydziału historycznego UMCS w Lublinie. Na szerokim tle społeczno - gospodarczych przemian, dokonujących się w Polsce w XV w. Kallimach występuje jako ak tywny polityk działający na rzecz silnej i nieograniczone władzy -królewskiej. Podobnie jak humaniści włoscy, jest Kallimach w swej działalności antypapieski i antyfeudalny. Prof, dr J. Sobociński poświęcił obszerny swój referat ideologii państwowo - prawnej Kallitnacha. Prelegent scharakteryzował m. in. pisma Kallimacha i zawarty w nich materialistyczny światopogląd oraz stosunek Kallitnacha do religii i reformy Kościoła, przedstawił poglądy Kallimacha na państwo i prawo. W świetle badań autora Kallimach okazuje się zwolennikiem suwerenności państwowej, centralizacji i kompromisu szlachecko - mieszczańskiego jako podstawy monarchii absolutnej w Polsce. Twórczość poetycką Kallimacha omówił wyczerpująco prof, dr K, Kumaniecki, autor obszer. nej pracy1 na ten temat, wydanej w roku ubiegłym z okazji sesji Odrodzenia. Po referatach wywiązała się dyskusja, w której glos zabrali: członek prezydium PAN prof, dr.J. Dąbrowski, dr J. Zathey, prof, dr H. Barycz, prof, dr Zarębski, prof, dr A. Bochnak; dziekan wydziału historycznego U. J., prof, dr T. Sinko nie mogąc wziąć w sesji udziaiu z powodu choroby, uwagi swoje przesiał , na piśmie. Dyskusję i sesję zamknął prof, dr K. Wyka, sekretarz I Wydziału PAŃ. (PAP) Około 3 i pół miliona gospodarstw chłopskich korzysta z ubezpieczeń (f) Setki milionów złotych rocznie wynoszą odszkodowania wypłacane pracującym chłopom przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń. W ub. roku co 9 gospodarstwo rolne skorzystało ? odszkodowania. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje w Polsce Ludowej prawie całe mienie w ok. 3,5 miliona indywidualnych gospodarstwach rolnych. Niska stosunkowo składka ubezpieczeń niowa powoduje, że ubezpieczenia na wsi są popularne i powszechne. Państwowy Zakład Ubezpie-' czeń — zgodnie z wytycznymi IX Plenum KC PZPR — prowadzi obecnie prace nad dalszą przebudową systemu ubezpieczeń w celu rozszerzenia ochrony indywidualnych gospodarstw i spółdzielni produkcyjnych. (PAP) Położyć kres prześladowaniu dzieci Rosenbergów PARYŻ. (Obsł. wł.). Nowy ohydny wyczyn amerykańskich faszystów — odebranie dzieci Rosenbergów spod opieki małżonków Meeropoł, wyznaczonych przez obrońcę ich rodziców, adwokata Emanuela Blocha, zmarłego w tajemniczych okolicznościach, odbił się szerokim echem na całym świecie. Bestialstwo i niesłychane okrucieństwo z jakim władze USA prześladują dzieci zamordowanych niewinnie Juliusza i Ethel Rosenbergów wywołuje oburzenie i protesty w wielu krajach. Kapitalistyczna prasa amerykańska przygotowywała od szeregu tygodni grunt dla dokonania tej kolejnej zbrodni, domagając się otwarcie odebrania sierot ich opiekunom i wychowania ich „w duchu amerykańskim“. Jesienią wyrzucono dzieci ze szkoły, do której uczęszczały, Następnie dla wykonania swych zamiarów amerykańskie gestapo FBI posłużyło się tzw. „związkiem walki z okrucieństwem wobec dzieci“, który wystąpił z formalnym wnioskiem o odebranie dzieci pod pretekstem, że są one „zaniedbywane i wykorzystywane“ przez ich opiekunów i umieszczenie ich w sierocińcu. O prawdziwych motywach „troski“ o wychowanie Michała i Roberta Rosenbergów najlepiej świadczą okoliczności ich porwania. Jak podaje dziennik „New York Daily Worker“, podczas gdy pięciu osobników weszło do domu Meeropolów, na ulicy rozstawieni byli liczni policjanci i detekty wi, a w pobliżu domu zaparkowany był policyjny samochód z radiostacją. „Federated Press“ pisze, że „wyglądało to tak, jak gdyby policja miała aresztować czołowych przestępców znajdujących się na liście FBI“. Fakty te są wymownym świadectwem zwierzęcej nienawiści i strachu faszystów amerykańskich, przed ideą pokoju, której symbolem stali się Juliusz i Ethel Rosenberg. Krajowy Komitet dla Zapewnienia Sprawiedliwości Mortonowi Sobellowi, skazanemu w procesie Rosenbergów, wydał w związku z zamachem dokonanym na dzieci oświadczenie, w którym żąda zwrotu dzieci ich opiekunom. Żądanie to rozlega się z całą mocą również poza granicami USA. Do ambasady USA w Paryżu napływają liczne protesty demokratycznych organizacji i od poszczególnych osób. Wybitni pisarze francuscy Vilarac, Sartre, Aragon, Trioiett, Laroche i Roy wysłali do prezydenta Eisenhowera telegram, w którym piszą m. in, „Zarządzenia wobec dzieci Rosenbergów wywołują oburzenie w sumieniach i sercach wszystkich ludzi. Prześladowanie dwóch sierot pociągnie za sobą nie do naprawienia reperkusje we francuskiej opinii publicznej. Wzywamy Pana, aby zwrócił Pan dzieci Rosenbergów rodzinie wyznaczonej przez Emanuela Blocha“. Wzburzenie opinii publicznej Francji zatacza coraz szersze kręgi. Nowy wyczyn faszystów amerykańskich podkreśla jeszcze mocniej potworność mordu dokonanego na Rosenbergach. Dając wyraz tym nastrojom dziennik „Humanite“ pisze w artykule redakcyjnym zatytułowanym „Hitlerowcy“: „Byli ludzie, którzy po dramacie 20 czerwca 1953 r„ po śmierci Rosenbergów mogli jeszcze sobie wyobrażać, że chodzi jedynie o przypadek w historii amerykańskiej o fakt straszny i wyjątkowy. Jednakże ta wytrwałość w nienawiści, to diabelskie zastosowanie sił policyjnych, by zmiażdżyć dwoje dzieci ponieważ noszą one nazwisko tego, który stał się na całym świecie symbolem godności i pokoju, naznacza ustrój USA piętnem szaleńczego okrucieństwa. Maccarthyści mówią, ża pragną wychować Michała i Roberta na dobrych Amerykanów, oczywiście w tym samym sensie w jakim hitlerowcy mieli określenie „dobry rozuNiemiec“ Taka jest ocena wszystkich uczciwych ludzi, ocena, którą narzuca wymowa potwornych faktów. „We wszystkim tym pisze dziennik „Liberation“ nie ma niestety niczego, co mo. głoby wywołać zaskoczenie. Legalne porwanie dzieci mieści się w logice ludzi, którzy popełnili legalny mord na Rosenbergach i doprowadzili Blocha do „naturalnej śmierci“. Opinia publiczna całego świata domaga się położenia kresu zbrodni dokonywanej pod płaszczykiem prawa. We Włoszech trwa potężna fala strajków i demonstracji protestacyjnych przeciwko wyznaczeniu na premiera b. min. spraw wewnętrznych Scelby, (Z prasy) Scelba: Oto główne wytyczne mojej polityki wewnętrznej. Rys. C. NERWISSK1