Trybuna Ludu, sierpień 1956 (IX/213-243)
1956-08-01 / nr. 213
S ..;___ ............ ...........................................................................■___________________________TRYBUNA LUDU__________________________________________________________________________ Przemówienie tow. Chruszczowa (Dokończenie ze sir. 1) ki narodowej. Bez szybszego rozwoju przemysłu ciężkiego i przemysłu maszynowego nie może się pomyślnie rozwijać gospodarka narodowa kraju tym samym n'e mogą powstać i niezbędne warunki szybkiego podniesienia stopy życiowej narodu. Z kolei N. S. Chruszczów omówil zadania w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego. Partia i rząd uważają je za n ezwykle doniosłe. W chwili obecnej- problem mieszkaniowy należy do najbardziej palących zagadnień. Istnieje wielkie zapotrzebowanie na mieszkania Dlatego t.eż należy poświęcić wiele uwagi wykonaniu zadań w dziedzinie budown etwa mieszkaniowego. Wzywamy architektów. inżynierów i wszystkich pracowników budownictwa, by wyrzekli się zbędnych wydatków oraz nieracjonalnego rozchodowania środków materialnych i wykorzystywania s ty roboczej. Na’eży ewentualnie — oświadczy! dalej mówca — zrezygnować na pewien czas z przyjętych u nas norm i budować skromniejsze mieszkania, a jsrzez to zwiększyć liczbę oddawanych do użytku mieszkań, głównie zaś należy podnieść jakość budownictwa. a w szczególności jakość wykończenia. Trzeba budować oszczędne, jak najbardziej wygodne domy i nie budować za wszelką cenę drapaczy chmur. Budowa wysokościowców nie pod każdym względem zdała egzamin. Należy też rozwinąć na szeroką skalę budownictwo mieszkaniowe nie tylko w dużych miastach. lecz także w małych oraz w osiedlach robotniczych i kołchozach. Trzeba budować domy parterowe i jecinop:ętrowe. albo parterowe z mansardą. Należy szerzej wykorzystywać miejscowe materiały budowlane. Po. omówień u zadań w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego na wsi N. S. Chruszczów powiedział: Jeśli podsumuje się wszystko co charakteryzuje stan naszego budownictwa i dalsze jego zadania, to nasuwa się taki oto ogólny wniosek: budowniczym naszym brak obeerie przede wszystkim wysokiej ku1 tury, ’ wymaganej w tej dziedzinie, i właściwej organizacji. Sukcesy byłyby znacznie większe. gdyby k>erown'cy budów, pracownicy inżynieryjno - techniczni, projektanci, uczeni i ‘wszyscy robotnicy budowlani wytrwale, po gospodarsku, codziennie, podnosili poziom budownictwa, walczyli o postęp techniczny w budownictwie. Db tego wzywają uchwały XX Zjazdu naszej partii. — A. teraz, towarzysze, kilka słów o sytuacji międzynarodowej — powiedział N. S. Chruszczów. Związek Radziecki uczynił wiele, aby rozładować napięcie międzynarodowe, początkowo osłabić, a następnie całkowicie zlikwidować zimną wojnę. Działamy w tym kierunku i czynimy wszystko, aby wcielić w życie wielką leninowską tezę o możliwości pokojowego“ współistnienia krajów socjalistycznych i kapitalistycznych, aby uniknąć wojny. Stawiamy przed sobą zadanie nie tylko uniknięcia wojny, lecz także stworzenia warunków, w których normalnie rozwijałby się handel, stosunki kulturalne i naukowe, wzajemna wymiana turystów; pragniemy uczynić -wszystko dis pokojowego współistnienia dwóch systemów, pragniemy wykluczyć możliwość wybuchu wojny i rozwiązywać wszystkie powstające zagadnienia cierpliwie, w duchu wzajemnego zrozumienia i współpracy między państwami. Wiele dokonano w ciągu o- Matnich dwóch-trzech lat: doprowadziliśmy do rozwiązania problemu austriackiego, zlikwidowaliśmy konflikt z Jugosławią i "unormowaliśmy nasze stosunki zarówno w dziedzinie państwowej, jak i partyjnej. Dziś nasze stosunki wzajemne Pozwijają się normalnie, jako stosunki przyjazne. Zawarty został układ z Niemiecką Repqbliką Federalną, dokonano szeregu innych posunięć. Pragniemy obecnie zakończyć stan wojny z Japonią, podpisać traktat pokojowy i przywrócić stosunki dyplomatyczne z. tym krajem. Obecnie rozpoczęty się rokowania z ministrem spraw zagranicznych Japonii, oanem Szigemitsu, który przebywa w Moskwie. Z naszej strony uczynimy wszystko, aby rokowania te zakończyć pomyślnie. Ostatnio odwiedzili nasz kraj przedstawiciele szeregu państw, z którymi prowadziliśmy rokowania. My sami także byliśmy z, wizytą w szeregu krajów. Wszystko to stwarza warunki do lepszego wzajemnego zrozumienia, ustanowienia normalnych stosunków i przyczynić się do rozładowania napięcia i zlikwidowania zimnej wojny, przyczynia się do zbliżenia miedzy narodami. XX Zjazd naszej partii wysuną! zadanie aktywnej walki o sprawę pokoju i bezpieczeństwa narodów, o zaufanie między państwami, pragnąc przekształcić osiągnięte już złagodzenie napięcia międzynarodowego w.trwały pokój. Możemy z całą stanowczością stwier - dzić, że nasza partia pomyśl - nie rozwiązuje to. zadanie, co odpowiada najgorętszym pragnieniom narodów nie tylko naszego kraju, lecz także naro - dów całego świata. Komitet Centralny Partii Komunistycznej i rząd Związku Radzieckiego są zdania, że jeśli nadal będziemy prowadzić politykę zagraniczną, w tym samym kierunku i jeśli spotkamy się ze zrozumieniem ze strony przywódców państw obozu niesocjalistycznego — to istnieją wszelkie podstawy do przypuszczenia, że wysiłki nasze jeszcze bardziej przyczynią się do poprawy stosunków między krajami i do zapewnienia wszystkim narodom trwałego pokoju. Koncentrujemy obecnie nasze wysiłki na rozbrojeniu, zakazie produkowania i stoso - wania broni atomowej i wodorowej, zaprzestaniu doświadczeń z bombami atomowymi i wodorowymi. Osiągnięcie tych celów stworzyłoby naprawdę ogromne możliwości pokojowego współistnienia państw socjalistycznych i kapitalistycznych. Umożliwiłoby to zredukowanie sil zbrojnych, zmniejszenie ciężarów podatkowych idących na zbrojenia i utrzymanie sit zbrojnych, co obciąża budżety I obniża stopę życiową narodów. Wszystko to jednak zależy nie tylko od naszych chęci. Niestety, w sprawach rozbrojenia, zakazu broni atomowej oraz zakazu dokonywania z nią prób, propozycje przez wniesione nie spotkały się. nas ze zrozumieniem i poparciem ze strony rządów tych państw, od których zależy rozwiązanie tych problemów Uważamy, że podobnie jak rny i wszystkie kraje socjali - styczne, wojny nie pragną także inne rokowań kraje. Wynikało to z prowadzonych ostat - nio. Nie mówimy już o Indiach. Burmie i Afganistanie, które nie tylko że nie chcą nowej wojny', lecz również walczą o to, by wojny nie było. Wyczuwało się to również w naszych rokowaniach prowadzonych w Anglii 7. panem Edenem i jego kolegami. a także z przedstawi - cielami rządu francuskiego panami Guy Moliet, Pineau in na Trzeba przyznać, że obecnie horyzoncie ukazały się chmurki, które wytworzyły napięcie w stosunkach między niektórymi państwami. Mam na myśli akt rządu egipskiego dotyczący nacjonalizacji Kanału Sueskiego. AJct ten został przyjęty w niektórych krajach zachodnich, zwłaszcza w Anglii i Francji ze zbytnim podnieceniem. Rozlegają się tam nawet nierozsądne głosy' na temat zastosowania jakichś przemocy’ i omal że nie środków dzia - łań wojennych. . Sądzę jednak, że zdrowy rozsądek, doświadczenie, trzeźwość polityczna mężów stanu Anglii i Francji pozwolą im znaleźć właściwą interpretację tego historycznego aktu i wyciągnąć, z tego odpowiednie wnioski. Uważamy, żc nie popełniono tu nic bezprawnego. O co właściwie chodzi? Chodzi o Kanał Sueski. Gdzie ten Kanał leży? Leży w Egipcie. Przez czyje ziemie on przebiega? Przebiega przez ziemie egipskie Czyimi rękami został zbudowany? Został zbudowany rękami Arabów, mieszkańców Egiptu. Ale Kanał ten znalazł się nie w rękach Egiptu. Od tego czasu minęło kilkadziesiąt lat. Ale czasy się zmieniają, zmieniają się także stosunki między państwami, między narodami. Żyjemy dziś w czasach, gdy stosunki powstałe w drodze podbojów i okupacji nie nadają się już do tego, by utrzymywać inne narody w posłuszeństwie. Narody' kolonialne wyzwalają się z ucisku kolonialnego i domagają się swych praw. Dlatego t.eż decyzja rządu angielskiego, gdy przyznawał on niezależność Indiom, Burmie oraz wycofywał ‘ swe wojska ze strefy Kanału Sueskiego — była słuszna. Sądzę, że nacjonalizacja Kanału Sueskiego jest aktem, do którego uprawnionym jest rząd suwerenny, jakim jest rząd egipski. Należy podkreślić, że Egipt zobowiązał się do poszanowania wolności żeglugi po Kanale Sueskim i do wypłacenia odszkodowania akcjonariuszom tego towarzystwa. Dlatego też należy ze spokojem oceniać ten akt, uwzględniając trzeźwo nową sytuację i ducha czasu. Innego wyjścia nie ma. Politykę nacisku na Egipt, podobnie jak i na inne państwa suwerenne uważamy za politykę błędną. Brak umiaru i gorączfcowcść w tej sprawie mogą jedynie doprowadzić do niepożądanych dla sprawy pokoju skutków, mogą wyrządzić szkodę interesom samych państw zachodnich w tej strefie. Nacjonalizacja Kanału Sueski ego nie godzi w interesy narodów Anglii, Francji, Stanów Zjednoczonych czy też innych krajów. Jedynie dawne Towarzystwo Kanału Sueskiego, które z eksploatacji kanału zgarniało olbrzymie zyski, pozbawione obecnie zostaje możliwości wzbogacania się kosztem Egiptu. Związek Radziecki, który jest bezpośrednio zainteresowany w utrzymaniu wolności żeglugi po Kanale Sueskim, przyjmuje do wiadomości oświadczenie rządu egipskiego, iż Kanał Sueski będzie dostępny dla wszystkich i uważa, że nie ma jakichkolwiek podstaw do przejawiania nerwowości i zaniepokojenia. Jesteśmy przekonani, że sytuacja w strefie Kanału Sueskiego nie będzie się zaostrzała, o ile jej nie będzie się sztucznie zaostrzać z zewnątrz. Wyrażając ten pogląd mamy nadzieję, że rząd angielski opinia publiczna Anglii i Frani cji zrozumieją nas we właściwy sposób. Pragniemy być wierni zasadom sprawiedliwości. Równocześnie uważamy, żc problem Kanału Sueskiego może i powinien być uregulowany w drodze pokojowej. Nie ma żadnych podstaw do. zaostrzenia stosunków w strefie Morza Śródziemnego, a tym bardziej do rozpalania wrogości między państwami z powodu Kanału Sueskiego. Jest to. obecnie tym bardziej ważne, że — jak powszechnie się uznaje — osiągnięto istotne sukcesy w dziele utrwalenia pokoju, poprawy stosunków między narodami. Nasz naród, podobnie jak i narody wszystkich krajów, nie pragnie naruszania pokojowego współistnienia. Narody te słusznie uważają, że rządy i państwa dysponują wszelkimi środkami umożliwiaj ącymi rozwiązywanie spornych problemów w drodze pokojowej, w drodze porozumień, w oparciu o zasadę równouprawnienia. Dlatego też absurdalne są oświadczenia wzbudzające nienawiść i podżegające do aktów agresji. Podżeganie takie zasługuje na surowe potępienie. Wiemy, co to jest wojna. Wojnę łatwiej jest zacząć niż skończyć. Jakie są podstawy do podżegania dziś do wojny przeciwko legalnemu aktowi, do którego uprawniony jest suwerenny rząd Egiptu? Pragnęlibyśmy także, aby takie rozwiązanie zostało należycie zrozumiane w innych krajach i żeby nie było ono przyczyną niezgody, a wręcz przeciwnie, przyczyniło się do zlikwidowania nienormalnych stosunków wzajemnych, gdy jedne kraje u.jarzmiały inne iub wyzyskiwały je, a tym samym stwarzały grunt pod nienormalne, zaostrzeń e stosunki między państwami Zlikwidowanie takiej sytuacji normalizuje stosunki, które powinny się układać na gruncie wzajemnego zrozumienia i poszanowania wzajemnych interesów, na zasadach równości. Związek Radziecki jest zdania, że istnieją obecnie wszelkie warunki nie tylko do utrzymania pokoju, lecz także do jego umocnienia i ustanowienia trwałych stosunków pokojowych między krajami. Państwo radzieckie ze swej strony realizowało i będzie realizować politykę rozwijania normalnych nokojowych stosunków’ z krajami Europy, Azji, Ameryki, Afryki i Australii. Nasze stosunki z Anglią i Francją uległy ostatnio poprawie, rozwijają się w pożądanym kierunku i jesteśmy przekonani, że również w przyszłości będą się pomyślnie rozwijały, ponieważ odpowiada to interesom narodów ZSRR i narodów Anglii i Francji. Jesteśmy przekonani, że pokojowa polityka Związku Radzieckiego stanie się trwał« podstawą obron1- pokoju i bezpieczeństwa narodów całegc świata. Towarzysze! Na mocy uchwały Komitetu Centralnego Partii i rządu radzieckiego dzień 12 sierpnia będzie obchodzony w naszym kraju po raz pierwszy jako Dzień Budowniczych. Święto to będzie obchodzone w atmosferze twórczego zapału ludzi radzieckich, realizujących historyczne uchwały XX Zjazdu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (przemówienie N. S. przerywane było Chruszczowa wielokrotnie hucznymi oklaskami). i Wywiać! ambasadora Blreckierio dla amerykańskiej rozgłośni radiowej NOWY JORK (PAP). Wszystkie rózgłośnie amerykańskiego towarzystwa radiowego „National Broadcasting Corporation“ nadały w niedzielę 29 lipca wvwiad ze stałym delegatem PRL w ONZ, ambasadorem H. Bireckim. Ambasador B! reck i odpowiadał na pytań: a dotyczące sytuacji politycznej 1 gospodarczej w Polsce Rozmowa Chruszczowa z kierownikami Kanadyjskiej Partii Socjaldemokratycznej MOSKWA (PAP). Dnia 31 lipca pierwszy sekretarz KC KPZR N. S. Chruszczowi członek KC KPZR B. N. Ponomariew odbyli rozmowę z grupą kierowników organizacji. Kanadyjskiej Partii Socjaldemokratycznej prowincji Alberta w skład której wchodzą: F. Johnson, B. Tanner, W. Irvin i in Rozmowa upłynęła w serdecznej i przyjaznej atmosferze. Rada Republiki :a zwiększeniem podatków eb wojnę w Aleerze na PARYŻ (PAP1. W nocy z 3(! 31 lipca Rada Republiki zaaprobowała 293 głosami przeciwko 14 ustawę zalecającą rządowi zwiększenie wydatków budżetowych na prowadzenie działań wojennych w Algterżte o 150 miliardów franków. Przeciwko ustawie glosowali senatorowie-komumści. Podział Europy na bloki powinien być usunięty Expose premiera Sziroky’ego w Zgromadzeniu Narodowym CSR PRAGA (PAP). Dnia 30 lipca jak już podawaliśmy — na esji Zgromadzenia Narodowego Republiki Premier CSR Czechosłowackiej wygłosił expose. Viliam Sziroky Omówił on szereg zagadnień związanych z polityką zagraniczną i wewnętrzną Republiki. Viliam Sziroky oświadczył m. In.: Rząd CSR zwraca się do wszystkich rządów państw europejskich z wezwaniem, by zdecydowanie weszły na drogę prowadzącą do usunięcia nienormalnego podziału Europy na Iwa bloki, by niezwłocznie przystąpiły do realizacji posunięć, których cel polegałby na likwidacji zarówno NATO i Unii Zachodnio-europejskiej, lak również Układu Warszawskiego. Czechosłowacją i inne państwa — sygnatariusze Układu Warszawskiego oświadczyły już poprzednio, że Układ ten jtest niezbędnym środkiem tylko dopóty, dopóki nie zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie utworzenia ogólnoeuropejskiego systemu bezpieczeństwa zbiorowego. Premier CSR zatrzymał się lakżc nad problemem niemieckim. Podkreślił on. iż militarystyczne koła Niemiec zach powinny zdać sobie sprawę, żc groźbą nowego Wehrmachtu niczego nie osiągną oraz że narody Europy, a zwłaszcza Sąsiedzi Niemiec zachodnich nic dadzą się zmusić do podjęcia decyzji, które byłyby sprzeczne z interesem ich bezpieczeństwa. Czechosłowacja w peińl popiera i będzić nadal w pełni popierać pokojowe wysiłki NRD która jest ucieleśnieniem najszlachetniejszych postępowych tradycji narodu będzie umacniać niemieckiego, i pogłębiać wszechstronną przyjacielską współprace z NRD. Jednocześnie’ rząd Republiki Czechosłowackiej, opierając się na tym, że obecnie istnieją dwa państwa niemieckie, wyrazi! całkowitą gotowość nawiązania stosunków dyplomatycznych również z NRF oraz rozwijania ną zasadzie dobrosąsiedzkich stosunków gospodarczych, kulturalnych i innych kontaktów Z Niemcami zachodnimi. Rząd czechosłowacki uważałby także za pożyteczne zawarcie układu a nieagresji z NRF Dużo miejsca w swym expose poświęcił premier Viliam Szircky omówieniu wyników wizyty czechosłowackiej delegacji rządowej w Polsce. Wizyta w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej — oświadczył on — wywarła na wszystkich członkach naszej delegacji głębokie wrażenie. Przekonaliśmy się na własne oczy, jak prawdziwie gigantycznego dzieła dokonał naród polski, jak Wiele odbudował i zbudował w ciągu tych niewielu lat, które uptynęły od drugiej wojny światowej. Z radością stwierdziliśmy, że bratnia Polska posiada obecnie silną i trwałą bazę przemysłową, która umożliwi narodowi polskiemu nie tylko pokonanie wszelkich trudności, lecz także zapewni mu nowy wspaniały rozkwit ojczyzny. Drugie niezmiernie silne wrażenie, z jakim wróciliśmy z Polski, to głębokie, niezachwiane przekonanie, Pż w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, PZPR, w rządzie Polski Ludow wej i w polskich masach pracujących mamy prawdziwych, dobrych i wiernych przyjaciół, którzy szczerze pragną nadal umacniać i wszechstronnie rozwijać braterskie stosunki z nami. Premier Sziroky stwierdził następnie, że chociaż może wydawać się to dziwne, w imperialistycznych kołach na Zachodzie wizyta czechosłowackiej delegacji w Po-lsce wzbudziła nadzieję, iż współpraca czechosłowacko-polska mogłaby wpłynąć na osłabienie stosunków między krajami ludowodemokratycznymi a ZSRR. Zapewniamy te kola.— oświadczy! Viliam Szircky — że mylą się one całkowicie. Szczera przyjaźń I współpraca Czechosłowacji z Polską 1 innymi krajami obozu socjalistycznego jest i pozostanie na zawsze czynnikiem ‘ umacniającym i pogłębiającym jedność tego obozu oraz potęgującym naszą wspólną gorącą przyjaźń dla Związku Radzieckiego. W dalszym ciggu premier CSR mówił o zacieśniającej .się braterskiej współpracy między Czechosłowacją a Chińską Republiką Ludową, o umacniających się kontaktach Czechosłowacji z krajami Dalekiego i Bliskiego Wschodu. Oświadczył on, że w roku bieżącym do ChRL, jak również do innych krajów Dalekiego Wschodu lida się delegacja rządowa Republiki Czechosłowackiej, Rząd CSR za szczególnie ważne zadanie — powiedział premier — uważa przyczynianie się ze wszech miar do dalszego rozwoju wzajemnych stosunków między Czechosłowacją a bratnią Jugosławią. W roku ubiegtym nastąpił zasadniczy zwrot w naszych stosunkach z Jugosławią. Zostały one nie tylko unormowane, lecz także rozszerzone we wszystkich dziedzinach na podstawie przyjaźni i wzajemnej szczerej współpracy, W części expose, poświęconej zagadnieniom polityki wewnętrznej premier Sziroky oświadczył, iż rząd czechosłowacki nadal będzie niezłomnie rozwijać socjalistyczną demokrację i umacniać praworządność socjalistyczną, stojąc jednocześnie czujnie na straży interesów społeczeństwa socjalistycznego, Viliam Sziroky omóiyił zadania gospodarcze stojące obecnie przed narodem czechosłowackim. Wskazał on, że w drugim planie pięcioletnim Czechosłowacja powinna osiągnąć poważny wzrost stopy życiowej ludności. W 1960 roku realne płace powinny być 1/3 wyższe niż w roku 1955 o Z dniem 1 października wprowadzony zostanie 46-godzinny tydzień roboczy bez obniżenia płac, zaś w latach drugiej pięciolatki wadzenie przewiduje się wprosiedmiogodzinnego dnia roboczego. Nie widzę powodów, by wojska USA nadał stacjonowały w Islandii oświadczył min. spraw zagranicznych Gudmundsson NOWY JORK (PAP). W Wało zyngtonie opublikowane zostaoświadczenie islandzkiego min. spraw zagranicznych Gudmundssona, w- którym stwierdzi! on, iż wojska USA powinny być wycofśne z Islandii, a urządzenia obronne oddane pod zarząd władz islandzkich. Rząd Islandii — oświadczy) min. Gudmundsson — wychodzi z założenia, że sytuacja międzynarodowa jest obecnie przynajmniej w tym samym stopniu „pokojowa“ jak w 1949 r. gd> Islandia przyłączyła się do paktu północno-atlantyckiego. Nie widzi on więc powodu, by obce wojska miały nadal stacjonować na terenie Islandii. Amerykański Departameni Stanu odmówił na razie komentarzy na ten temat. Władze brytyjskie poleciły swym okrętom omijać Kanal Sueski (Dokończenie ze sir. 1) Rzecznik admiralicji brytyjskiej podał do wiadomości, że brytyjskie transporty wojskowe udające się drogą morską Anglii na Daleki Wschód lub z z Dalekiego Wschodu do Anglii będą omijały Kanal Sueski, kierując się drogą dokota Afryki. Tego rodzaju zmiana trasy przedłuża ją o przeszło 6.500 kilometrów. W Londynie rozeszły się pogłoski. że admiralicja brytyjska zamierza dokonać przegrupowania brytyjskich sil morskich z Aćjónu i Malty, kierując okręty wojenne w stronę , Kanału Sueskiego. PARYŻ (PAP). We wtorek przed południem premier Guy Wollet odbył w ścisłym gronie naradę, w której wzięli m. in. ijdzlał minister obrony Bourges-Maunoury i minister spraw zagranicznych Pineau, który wrócił poprzedniego dnia z Londynu. Przedmiotem narady była sprawa Kanału Sueskieeo Po zakończeniu narady Pineau oświadczył dziennikarzom że rząd francuski zamierza „uczynić wSzyśtko, by doprowadzić do zmiany zarządu Kanału Sueskiego". Pineau udał się następnie ńa audiencję dó prezydenta republik; Coty. W południe francuski minister spraw zagranicznych odleciał do Londynu, b.y wziąć udział w dalszych rozmowach przedstawicieli Anglii. Francji i USA. PARYŻ (PAP). Upaństwowienie Towarzystwa Kanału Sueskiego pociągnęło za sobą zwyżkę can złota na giełdzie paryskif1*!. .10 lipca obroty sięgały 1.075 milionów /ranków wobec- 780 milionów w piątek ubiegłego tygodnia. Cena kilograma złota w sztabach podskoczą 7. 476.000 do 437.00*. Obecnie za dolara płaci •sic» na giełdzie* tin /ranków wobec 411 płaconych poprzednio, za funta angielskiego — i.no (l.i)ft), ra franka szwajcarskiego — ioó (08). Nr 213 W rocznicę śmierci Jauresa Minęły 42 lata od chwili, gdy w malej paryskiej kawiarence przy ul Montmartre zdradziecki wystrzał przeciął rić życia jednej z najszlachetniejszych postaci międzynarodowego ruchu socjalistycznego, bezkompromisowego i odważnego boje, wnika -przeciwko mdkaryzmowi i wojnie — Jean Jauresa. Skomplikowana i niełatwa byłą droga życiowa Jauresa. Ten przywódca socjalistycznej partii Francji, wybitny historyk, płomienny mówca, założyciel ..Human ie“ prze.,zed! długą ewolucję ideową. Poglądy jego w wielu zagadnieniach dalekie byiy od marksizmu. Ale w jednej sprawne pozycje jogo były zbieżne z poglądami Marksa, z poglądami Lenina: w ocenie wojen i przyczyn, które je rodzą. Jean Ja-ures nie tylko piętnował wojny imperialistyczne, ale odważnie ujmował ich źródło — ustrój kapitalistyczny, demaskował fabrykantów śmierci, którzy 7, wojen czerpią zyski. „Kapitalizm niesie w sobie wojnę, jak chmura burzę“ — mówił Jaures. Piętnował wy. ścig zbrojeń i słusznie wykazywał, że wydatki zbrojeniowe nie tylko powodują trudności finansowe, które odbijają się na stopie życiowej mas, lecz i wzmagają niebezpieczeństwo wojen, Sprawie walki z wojną poświęcił Jaures cały swój wspaniały talent płomiennego mówcy i trybuna ludu. Był organizatorem wielu międzynarodowych konferencji antywojennych, mobilizował ma-sy do walki o pokój. Rozumiał, żfe siłą zdolną przeciwstawić się wojennym knowaniom imperialistów jest klasa robotnicza. Wierzył niezachwianie, żc jedność jej szeregów rnoże stać się skuteczną przeszkodą zagradzającą drogę wojnie. Był gorącym rzecznikiem jedności robotniczej, międzynarodowej solidarności proletariatu wszystkich krajów. ...Możemy, jeżeli będziemy silnie tego pragnąć — oświadczył Jaures jeszcze w 1905 roku — przeciwstawić się fatalizmowi wojen, który niesie w sobie ustrój kapitalistyczny““. Słowa te zawarte były w przemówieniu, które miał wygłosić Jaures na wiecu w Berlinie. Rząd niemiecki nie dopuści! do tego wystąpienia, ale przemówienie Jauresa wydrukowane było jednocześnie w organie francuskiej partii socjalistycznej „Humanile" i niemieckiej socjaldemokracji „Vorwaerts“ — charakterystyczny symbol proletariackiego internacjonalizmu, o który walczył Jaures. Jaures był również bezkompromisowym przeciwnik en wojen kolonialnych. Nazywa pohtykę kolonialną „najbardziej ustroju haniebnym następstwem kapitalistycznego“. W 190!! roku był organizatorem kampanii przeciwko wojnie kolonialnej w Maroku. Glosował wówczas przeciwko kredytom wojennym. Swą nieustępliwą walką przeciwko wojnie Jean Jaures zaskarbi! sobie miłość' i sracunek prostych ludzi Francji, a jednocześnie ściągnął na siebie wściekłą nienawiść reakcji. 31 lipca 1914 roku najemny bandyta Villain skrytobójczą kulą położył kres życiu wielkiego bojownika. Wkrótce później został uniewinniony przez sąd burżuażyjnej Francji.. Następnego dnia po śmierci Jauresa zagrzmiały wystrzały pierwszej wojny światowej. Przywódcy partii socjalistycznych II Międzynarodówki stoczyli się na pozycje zdrady robotniczej sprawy, obrony rodzimych na pozycje imperializmów. Zaś nazwisko zamordowanego przez burżuazję socjalistycznego przywódcy Jauresa pozostało i pozostanie na wieki symbolem wierności sprawie proletariackiego internacjonalizmu, sprawie jedności klasy robotniczej w walce przeciwko reakcji i wojnie. K. P. Oręckie Rady Najwyższej ZSRR przekazane Indiom Cejlonowi, Nepalowi Fureji, Syrii i Sudanowi MOSKWA (PAP). Jak donosi agencja TASS, orędzie Rady Najwyższej ZSRR do parlamentów wszystkich krajów świata w sprawie rozbrojenia przekazane zostało ostatnio Indiom Cejlonowi, Nepalowi, Turcji Syrii i Sudanowi Kefsuvsr zrezygnował z kandydatury na prezydenta NOWY .JORK (PAP). Senaten Estes Kefauver podał oficjalnie do wiadomości, że rezygnuje z kandydatury na prezydenta USA z ramienia demokratów. Kefauver poparł kandydaturę demokraty Adlai Stevensona, Wizyta radzieckich -okrętów wojennych w Szwecji i Norwegii MOSKWA (PAP). 30 lipca pod flagą dowódcy Floty Północnej, A. Czabanienki odpłynęła z wizytą przyjaźni do Szwecji i Norwegii grupa okrętów Marynarki Wojennej ZSRR, w której skład wchodzą: krążownik „Mołotowsk“ oraz niszczyciele — „Otwietstwiennyj“ i „Ożes toczeń nyj“ w Kllł£ j^ BUDAPESZT. Dnia 30 lipca w Budapeszcie dały się odczuć dość silne wstrząsy ziemi, które nie wyrządziły jednak w stolicy Wegiei ładnych szkód. Ognisko tego trzęsienia zemi znajdowało się o 40 km od Budapesztu. CASABL \NKA. Aresztowane tu w poniedziałek skarbnika Marokańskiej Konfederacji Pracy. Hachima. Władze bezpieczeństwa, które wydały rozkaz aresztowania, nie udzielają żadnych wyjaśnień w lej sprawie. dało NOWY JORK. Biuro ONZ podo wiadomości, iż zastępca sekretarza generalnego ONZ, ACordier uda sie w niedzielę 5 s er_ prtia w 4-tygodniową podróż do o; państw, m. in. do nowych członków ONZ. Celem jego podróży jest omówienie 7. rządami państw wchodzących w skład ONZ. kwestii dotyczących następnej XI sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ. która rozpocznie się l? listopada. TOKIO. W wielkiej bazie lotniczej USA w miejscowości Taezikawa, odległej około 15 km od Tokio. 7.500 robotników japońskich ogio) iło we wtorek 24-godzinny strajk. Jest to zapowiedź strajku ponad too tys. pracowników zatrudnionych przez siły zbrojne USA stacjonujące w Japonii, który ma nastąpić w sierpniu. Wiadomości sportowe 12 krajów w Tour d'Europe PARYŻ (tel. vvi.). Jak nas poinformowano w biurze Komitetu Organizacyjnego Tour d Europe, do imprezy tej wystartują ostatecznie reprezentacyjne ekipy dwunastu krajów; Belgii, Holandii, Francji, Wioch. Finlandii, Meksyku, Jugosławii, Rumunii, Danii, NRF, Szwecji i Polski. W ekipie włoskiej, składającej się z kolarzy niezależnych, znajdują się m. . in. Fallarini, który bardzo dobrze spisywał się na pierwszych etapach tegorocznego Giro clTtalia oraz Antonio Uliana. Wyścig, który rozpoczyna się 8* sierpnia - etapem Zagrzeb — Rijeka, rozbił już swe kwatery na terenie Targów Zagrzebskich które przygarnęły biura organizacyjne tej imprezy. (wg) A Startująca Zv międzynarodowych zawodach pływackich w Helsinkach czołowa polska zawodniczka Gellne\‘ówiia zajęła pierwsze miejsce na inn m styl. grzbiet, w czasie 1.16,2 sok. Plenum Komitelu Centralnego SED BERLIN (PAP). Dziennik „Neues Deutschland“ opublikował 31 lipca następujący komunikat o obradach 23 Plenum Komitatu Centralnego SED: — Od 27 do 23 lipca br. obradowało Plenum Komitetu Centralnego SED, na którym przewodniczyli towarzysze Weck. Grotewohl i Ulbricht, Na plenum przedyskutowano sprawozdanie Biura Politycznego KC SED „O pracy SED w okresie po XX Zjeździć KPZR i o realizacji uchwał III Konferencji SED“, wygłoszone przez pierwszego . sekretarza KC SED tow. Ulbrichta. W sprawozdaniu były omówiono problemy walki o osłabienie napięcia międzynarodowego i umocnienie pokoju, o jedność klasy robotniczej i wszystkich miłujących pokój Niemców występujących przeciwko wskrzeszaniu militaryzmu niemieckiego i przeciwko polityce rozbicia Niemiec, prowadzonej przez bońskie kola rządzące. W sprawozdaniu przeanalizowane były problemy dalszej demokratyzacji i ścisłego przestrzegania praworządności, usprawniania pracy partyjnej, a w szczególności pracy ideologicznej — w związku z uchwałami XX Zjazdu i ITI-ej konferencji SED; problemy walki o realizację planów gospodarczych, o postęp naukowotechniczny. o podniesienie stopy życiowej ludzi pracy. Sprawozdanie zostało jednomyślnie zatwierdzone przez plenum. Uczestnicy plenum postanowili jednomyślnie wysłać depeszę z pozdrowieniami do KC KPZR. Jednomyślnie przyjęta została rezolucja o najbliższych zadaniach partii w dziedzinie pracy ideologicznej. Komitet Centralny SED zwraca się z apelem do klasy robotniczej i do ogółu mas pracujących NRD, by kierowały najlepszych i najofiarniejszych ludzi do partii i tym samym przyczyniły się do wzmożenia sity i wpływu SED w życiu społecznym. Następnie jednomyślnie powzięto uchwały, które stwierdzają, że: karę partyjną nałożoną na towarzysza Franza Dahiema unieważnia się, towarzysz Dahlem zostaje zrehabilitowany; unieważnia się kary partyjne nałożone na towarzyszy Ackerman na. Jendrctzsky“ego i Elię Schmidt. Komitet Centralny po zbadaniu sprawy Paula Merkera ustalił, że stawiane mu zarzuty noszą charakter przede wszystkim polityczny i diatego nie mogą być przyczyną represji karnych. Komitet Centralny, zrewidował swą uchwałę z 24 sierpnia 1950 r. pod nazwą „Oświadczenie Komitetu Centralnego i Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej w sprawie powiązań b. niemieckich emigrantów politycznych z kierownikiem „Unitarian Service Committee“ N. H. Fieldem“ i anulował treść tej uchwały w takiej mierze, w jakiej wypływała ona z procesu Rajka na Węgrzech i procesu Kostowa w Bułgarii. łaźniowy w sprawie normalizacji stosunków iapońsko-radzieckich MOSKWA (PAP). 31 lipca rozpoczęły się w Moskwie, w willi ministerstwa spraw zagranicznych ZSRR rozmowy w sprawie normalizacji stosunków między Związkiem Radzieckim a Japonią. Ze strony radzieckiej w rokowaniach udział biorą: przewodniczący delegacji przedstawiciel pełnomocny minister spraw zagranicznych ZSltR l>. T. Szcpitow, zastępca ministra spraw zagranicznych ZSRK N. T. Fiedorenko, amoasador / - KU w l.ondyme ■’. A. Malik, zaslępca ministra handlu ^granicznego i’. N. Kumykin, kierownik wydziału Dalekiego Wschodu ministerstwa spraw zagranicznych ZSRR I. F. Ku.rdiukow oraz doradcy i eksperci. '/.e strony japońskiej w rozmowach uczestniczą: przewodniczący delegacji przedstawiciel pełnomocny minister spraw zagranicznych Japonii Mamom Szlgemitsu, Slnici Matsumoto (by! przedstawicielem pełnomocnym Japonii w pierwszej ■ erii rozmów z /.SUR). Takedzo iir.ioda — naczelnik wydziału trakątów ministerstwa spraw zagranicznych Japonii. Sinzaku Hogen — radca do spraw europejskich w tymże ministerstwie, Kiiija Ni: żalu — radca poselstwa japońskiego w Szwecji oraz doradcy i eksperci. Na pierwszym posiedzeniu, po / -krótkich przewodniczących przemówieniach delegacji, strony przedstawiły swe stanowiska wobec zagadnień dotyczących normalizacji stosunków między ZSRR i Japonią. Obie strony stwierdziły, że w wyniku rozmów w Londynie, które odbyły się w okresie od czerwca 1955 r. do 20 marca 1 195S r.. uzgodniono większość artykułów projektu traktatu pokojowego. Ministrowie Szepiłow i Szigemitsu w wygłoszonych przemówieniach dali wyraz dążeniu rządów obu krajów do normalizacji stosunków radzieckojapońskich. Przedstawili oni także pogląd stron na nie uzgodnione jeszcze artykuły projektu traktatu pokojowego, w tym na sprawę terytorialną. Odbyła się ponadto wymiana poglądów co do repatriacji obywateii japońskich, którzy odbywają karę. Uzgodniono, że następne posiedzenie odbędzie Się 3 sierpnia 1956 r. Stefaaia Iwanowska —„Kaliaa” „Kalina“ — córka warszawskiego robotnika, od najmłodszych lat silnie związała sw« tycie z walką rewolucyjną polskiego proletariatu. Jako młodziutka dziewczyna uczestniczy w rewolucyjnych wystąpieniach warszawskich robotników w 4901 roku, za co spotykają ją represje. Później pracując w warszawskich fabrykach jako robotnica, rozwija ożywioną działalność partyjną. Ci, którzy znają ją z tego okresu, opowiadają o jej bojowych wystąpieniach w obronie robotniczych interesów, u jej ożywionej działalności agitacyjnej. „Kalina“ — szukała także innych form dla swej działalności rewolucyjnej — w poezji. Ze wzruszeniem bierze się do ręki pożółkły tomik zatytułowany „l-sasy zbiorek poezji robotniczej“, wydany w 1923 r. Otwierają go wiersze „Kaliny“ Stefanii Iwanowskiej. Jeden z wierszy, zatytułowany „Cześć Wam!“, a poświęcony pamięci polskich rewolucjonistów, napisała „Kalina“ w styczniu 1918 r. A więc jeszcze przed powstaniem KFP, w której szeregach 'niezwykle ofiarnie później walczyła, co też zaprowadziło ją za mitry więzienne. Więzienie za działalność w lubelskim Komitecie Rewolucyjnym tak nadszarpnęło jej organizm, że właściwie do końca życia nie wróciła już do zdrowia. Mimo choroby aktywnie pracowała w KPI’, zajmując się kolportażem partyjnych wydawnictw’ Ud. Mimo choroby, do ostatka cechowała ją pogoda ducha i niezw’ykiy optymizm. Ostatnio była mieszkanką warszawskiego Domu Ruchu Robotniczego. Weteranów’ Zmarła po długiej chorobie 39 lipca br. przeżywszy bez mula 70 lat. Należała do tych rewolucjonistów, których nazywa się nieraz „szeregowymi działaczami“. Ale z takich działaczy składa się w swej masie Partia i oni stanowią o Jej sile. 1 dlatego, w dniu pogrzebu towarzyszki ..Kaliny’* oddajemy hoid Je.i pamięci. GRONO TOWARZYSZ* .