Trybuna Ludu, marzec 1974 (XXVI/60-90)

1974-03-01 / nr. 60

Proletariusze wszystkich krajów, łączcie sią! Trybuna I.ikIii ms ORGAN KOMITEtU CENTRALNEGO POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ Nr 60 (9170) Warszawa, piqtek 1 marca 1974 r. Wydanie AA Cena 1 zł --------------- . • .................... ■. ■ - .... --------------------------------------------------------— Hezerwy do wykorzystania W YSOKA dynamika produkcji, z jaką rozpoczęliśmy czwarty rok planu pięcioletniego i troska o utrzymanie dotychczasowego tempa wzro­stu — nakazuje ponowne dokonanie szcze­gółowych analiz na tych odcinkach działal­ności gospodarczej, gdzie postęp nie osiąg­nął jeszcze oczekiwanego tempa. Należy do nich przede wszystkim szeroko pojęta ra­cjonalizacja gospodarki surowcami, mate­riałami i energią. Na XII Plenum — I Sekretarz KC to­warzysz Edward Gierek powiedział: „Nie ma innej drogi do wyższej stopy życiowej i pomyślności społecznej niż co­raz bardziej rzetelna, wydajna, wyżej kwa­lifikowana i lepiej zorganizowana praca, racjonalne wykorzystanie sil wytwórczych, zasobów i materiałów. I właśnie na tych sprawach musimy obecnie skupiać wszyst­kie nasze wysiłki“. Bariera materiałowa wynikająca z faktu, że przyrost zasobów surowcowych odbywa się wolniej niż przyrost nowych, potrzeb­nych mocy produkcyjnych, jest dziś pro­blemem wszystkich rozwiniętych krajów świata. Jest to przyczyna, dla której nie­ustannie wzrasta cena materiałów. W tej sytuacji wyższe efekty osiąga ten, kto z tej samej ilości stali i cementu, przy tym sa­mym zużyciu paliw i energii potrafi pro­dukować więcej, lepiej i nowocześniej. K RYJE się w tym równocześnie odpo­wiedź na zasadnicze dziś pytanie: jak wypracować środki na realizację przyspieszonego programu poprawy stopy życiowej wszystkich ludzi pracy. O tym, jaka jest skala możliwych do wygospoda­rowania na tej drodze środków, niech świadczy fakt, że każdy procent obniżenia kosztów materiałowych w naszej gospodar­ce to dziś ok. 15 miliardów oszczędności. Rok, jaki mija od VIII Plenum KC, na którym w sposób kompleksowy określone zostały kierunki podnoszenia efektywności gospodarowania materiałami, surowcami i energią - potwierdził pewien postęp w tej dziedzinie. Po wielu latach względnej sta­bilizacji, zarysowała się tendencja do zmniejszania udziału kosztów materiało­wych w wartości produkcji przemysłu i bu­downictwa. Nastąpiło zahamowanie tempa przyrostu zapasów zwłaszcza ponadnor­matywnych i zbędnych. Jest to głównie rezultat uruchamiania rezerw najprostszych sprowadzających się m. in. do porządkowania ewidencji mate­riałowej, częściowej aktualizacji norm zu­życia, lepszego przestrzegania dyscypliny technologicznej i większej troski o stan magazynów Sięgając coraz konsekwent­niej do tych właśnie rezerw prostych, a jest tu jeszcze wiele do zrobienia — trzeba równocześnie śmielej wykorzystywać re­zerwy bardziej złożone. Przede wszystkim pełniej dyskontować to co wnosi do pro­dukcji nowoczesna konstrukcja, technolo­gia i organizacja pracy. Dotychczasowe wy­niki realizacji uchwały VIII Plenum są — w tym zakresie — daleko niewystarczające. N AKAZEM czasu jest w tym roku osiągnięcie postępu na nie notowaną dotąd skalę i to zarówno w przemy­śle, jak i w budownictwie i transporcie, we wszystkich działach gospodarki naro­dowej. Podkreślmy dla przykładu, że w przemyśle maszynowym i chemicznym udział kosztów materiałowych w produk­cji musi się zmniejszyć o 2,6 procenta, a w przemyśle materiałów budowlanych o 1,5 proc. Śą to zadania wynikające z k o­­nieczności zbilansowania zapotrzebo­wania materiałowego wobec założonej na ten rok wielkości produkcji. Trzeba je więc traktować jako zadania minimalne. Każda dodatkowa oszczędność przyczyniać się będzie do dalszej poprawy efektywno­ści gospodarowania, utrwalania dynamiki i rytmiczności produkcji. Szczególne zadania wynikają stąd dla służb przygotowania produkcji; dla kon­struktorów i technologów. W ich codzien­nej pracy dokonywać się musi praktyczna integracja techniki i ekonomiki. Już w sfe­rze projektowania rozstrzygają się bowiem podstawowe relacje między wartością zu­żywanych w produkcji materiałów, koszta­mi wytwarzania i efektami, jakich nowe wyroby przysparzają gospodarce. Chodzi przede wszystkim o to, by w ca­łej naszej produkcji zmniejszyć udział ma­teriałów, a zwiększyć wkład twórczej my­śli, innowacji technicznych, by rosła war­tość nowych konstrukcji, by osiągały one światowe standardy. Rezerwy materiało­we kryjące się jeszcze w sferze działań projektantów, konstruktorów i technolo­gów, są więc równocześnie rezerwą nowo­czesności polskiego przemysłu. Dotyczy to nie tylko nowych opraco­wań, trzeba również poddać weryfikacji wszystkie wyroby już produkowane. Wszędzie potrzebna jest dziś większa ini­cjatywa twórców, upowszechnianie pracy zespołowej proponowanej np. przez meto­dę analizy wartości. Bardziej operatywne, inspirujące działanie wykazywać muszą zakładowe służby kontroli jakości, ośrodki informacji naukowo-technicznej i ekono­micznej, a także piony normalizacji, które powinny przyspieszyć tempo prac nad do­skonaleniem obowiązujących norm, a rów­nocześnie wzmóc kontrolę ich przestrzega­nia W placówkach naukowych PAN, na wyższych uczelniach w całym zapleczu ba­dawczym — należy więcej uwagi poświę­cić inżynierii materiałowej, podnoszeniu walorów użytkowych materiałów tradycyj­nych i tworzeniu nowych materiałów. OSNĄCY import wielu materiałów, niezbędny dla harmonijnego rozwo­ju kraju — w coraz większym stop­niu obciąża konto gospodarki. Główne na­sze zadanie polega dziś na tym, by spro­wadzane z zagranicy surowce przetwarza­ne były na produkcję rzeczywiście nowo­czesną, by osiągnąć z nich najwyższe efek­ty. Ta zasada obowiązywać musi wszyst­kich producentów wyrobów rynkowych i dóbr inwestycyjnych. Pod pojęciem racjo­nalna gospodarka materiałowa, trzeba dziś rozumieć znacznie więcej niż proste oszczę­dzanie. Chodzi o zasadnicze zmiany jako­ściowe wyrażające się w tym, by z sumy społecznych nakładów, zaangażowanych w wydobycie surowców, ich wzbogacenie przetworzenie na wyrób finalny, osiągnąć i najlepsze rezultaty. Nie może nikogo zadowalać dotychcza­sowy postęp w upłynnianiu zapasów usprawnianiu systemu zaopatrzenia mate­i riałowego. Obowiązkiem przedsiębiorstw, zjednoczeń i resortów jest niezwłoczne do­konanie szczegółowej analizy rozmiarów i struktury zapasów podstawowych mate­riałów, zwłaszcza surowców chemicznych i hutniczych, a także cementu, olejów napę­dowych, gazu, papieru i drewna. Wymaga to bardziej operatywnego dzia­łania służb zaopatrzenia w przedsiębior­stwach, bliższego powiązania ich pracy nie tylko z potrzebami bieżącej produkcji, ale też z całym procesem przygotowywania nowych uruchomień. i ŁOWNYM kryterium oceny realiza- Tcji tegorocznych zadań będzie w 1 każdym przedsiębiorstwie — uzyska­nie planowanych wyników produkcyjnych, przy wyraźnym zmniejszeniu jednostkowe­go zużycia paliw, energii i materiałów. To­warzyszyć temu musi pełna świadomość, że obok spraw systemowych wynikających ze zmian w metodyce planowania i zarzą­dzania - postęp w racjonalnym wykorzy­staniu materiałów, surowców i paliw, opie­rać się musi przede wszystkim na szero­kiej inicjatywie załóg, na zaangażowaniu i poczuciu gospodarności robotników i do­zoru technicznego, kadry inżynieryjnej i ekonomicznej, administracji i organizato­rów produkcji. Wynikają z tego określenia zadania w polityczno-inspiratorskiej działalności or­ganizacji partyjnych w zakładach, w pla­cówkach naukowo-badawczych, w jedno­stkach administracji gospodarczej i tereno­wej wszystkich szczebli. Problemy racjonalnego gospodarowania powinny stać się ważnym elementem pra­cy ideowo-wychowäwczej służącej rozwi­janiu edukacji ekonomicznej załóg. Chodzi o upowszechnienie w świadomości każdego członka partii, każdego pracownika, że efektywne wykorzystanie materiałów, su­rowców i energii, to w istocie najkrót­sza droga do wzrostu poziomu życia społe­czeństwa. Zakładowe organizacje partyjne muszą więcej uwagi poświęcać działalności kół stowarzyszeń naukowo-technicznych i eko­nomicznych. Wspólnie z nimi określać za­dania ruchu racjonalizatorskiego i wyna­lazczego, inicjować i popularyzować giełdy pomysłów na rzecz usprawnienia gospo­darki materiałowej. Rozwijać różne formy współzawodnictwa brygad, wydziałów i zakładów. Praca organizacji partyjnych, które ak­tywnie uczestniczyły w tworzeniu progra­mów racjonalnego wykorzystania materia­łów w zakładach, zjednoczeniach, placów­kach badawczo-rozwojowych — koncen­trować się musi teraz na systematycznej kontroli ich realizacji. Oceny te powinny stanowić podstawę do stałego uaktualnie­nia kierunków podejmowanych prac i sta­wiania wyższych zadań. Musi to być pro­ces ciągły, a nie akcja obliczona na krótką metę. Wynika to bowiem nie tylko z po­trzeb dnia dzisiejszego, ale ze strategicz­nych celów naszej gospodarki. Istnieją wszelkie warunki, by ten proces zmian ja­kościowych przyspieszyć, by nadać mu charakter głębszy i trwały. R Dane dokumentacyjne dotyczące gospodarki ma­teriałami i surowcami zamieszczamy na str. 5. E. Gierek i P. Jaroszewicz przyjęli min. A. Karjalainena 28 lutego był ostatnim dniem wizyty, jaką złożył w Polsce ministerJSpraw Zagranicznych Finlandii — Ahti Karjalainen z.jnałżonką. Tego dnia fiński gość odbył w Warszawie roz­mowy z czołowymi osobistościami polskiego życia polityczne­go i państwowego, Fiński minister przyjęty przez H. Jabłońskiego W czwartek Przewodniczący RadY—PaBStWS' HeHryE Ja­błoński przjyjąłw JJSŚederze ministra Spraw Zagranicznych Finlandii Ahti Karjalainena. W serdecznej—StTfiósTerze omawiano sprawy dalszego wszechstronnego rozwoju sto­sunków między Polską i Fin­landią oraz niektóre zagad­nienia współpracy obu krajów w dziedzinach związanych ze sprawami utrwalania pokoju w Europie i na świecie. W spotkaniu uczestniczył wiceminister Spraw Zagra­nicznych JózęlLCzirek. Wzięli w nim również udział ambasadorzy: PRL w Finlan­dii Adam Włllmann i Fin­landii w Polsce — Juha Olavi Montonen. W godzinach południowych min. Ahti Karjalainen wydał w Rezydencji ambasadora Fin­landii w Warszawie śniadanie na cześć min. Stefana Olszow­­sklego. ’ Tego dnia fiński gość zwie­dził Warszawę, m. in. Trasę Łazienkowską, Ścianę Wschod­nią i Stare Miasto. się też z programem Zapoznał rekon­strukcji Zamku Warszaw­skiego. W dniu 28 lutego I Sekre­tarz KC PZPR Edward Gierek i Prezes Rady Ministrów Piotr Jaroszewicz -.przyjęli ministra Spraw Zagranicznych Finlan­dii Ahti Karjalainęna._W spot­kaniu uczestniczył minister Spraw Zagranicznych PRL Stefan Olszowski. Obecni byli: ambasador PRL w Finlandii Adam Will­­mann oraz ambasador Finlan­dii w Polsce Juha Olavi Mon­­tonen —---------­Omówiono niektóre proble­my obecnej sytuacji między­narodowej oraz zagadnienia dalszego rozwoju pomyślnie układającej się współpracy pomiędzy naszymi krajami. Minister Karjalainen przeka­zał w imieniu prezydenta Ur­­ho Kekkonena i rządu zapro­szenie dla Edwarda Gierka i Piotra Jaroszewicza do złoże­nia wizyty w Finlandii. Zapro­szenie zostało przyjęte z za­dowoleniem. Rozmowa upłynęła w ser­decznej atmosferze Po południu Minister Spraw Zagranicznych Finlandii za­kończył swą wizytę w Polsce i wraz z małżonką udał się w drogę powrotną do swego kraju. Na warszawskim lotnisku gości żegnał min. Stefan Ol­szowski z małżonką. (PAP) Podczas spotkania w Komitecie Centralnym PZPR. Fot. CAF - URBANEK I Sekretarz KC PZPR przyjął ambasadora Polski w USA W dniu 28 lutego I Sekre­tarz KC PZPR TcfwärSTGierek przyjął ambasadora PRL Stanach Zjednoczonych Ame­w ryki Witolda Trąmpczyńskie­­go. —-------—(FÄFT ' Aktualne zadania pracy wewnątrzpartyjnej Narada sekretarz} organizacyjnych KW PZPR W dnii,i 28 lutego hr. w Ko­mitecie Centralnym PZPR od­była" się narada sekretarzy organhTacyjnych KW poświę­cona“ lEfüälnynT“ problemom pracy wewnątrzpartyjnej. Naradzie przewodniczyŁczło­­nek Biura Politycznego, se­kretarz KC PZPR Edward Ba­­biuch (DOKOŃCZENIE NA STR. 4) W latach 1981-1983 Pierwsza polska elektrownia atomowa Podpisanie umowy o współpracy z ZSRR MOSKWA (PAP). 28 lutego hr. podpisana została ~w wło­skiej Rzeczypospolitej Ludo­­weji Związku Socjalistyęz­mowa o współpracy w budo­wie_w,_JaiacLjL9SLr-l983 w Polsce.pierwszejjelektrowni jądrowej. XTfflöWä przewiduje dostar­czenie przez ZSRR podstawo­wego wyposażenia oraz paliwa do elektrowni jądrowej o mo­cy pierwszego bloku 440 MW, zakłada wykorzystanie możli­wości zostosowania przy jej budowie urządzeń produkcji polskiego przemysłu, a także zapewnia ścisłą polsko-radziecką w współpracę projekto­waniu, budowie i uruchomie­niu elektrowni (DOKOŃCZENIE NA STR. 7) Doskonalenie stylu i metod pracy aktywu partyjnego PSenum KW PZPR w Kielcach Aktualne zadania partii w pracy polityczno - wycho­wawczej były 28 lutego br. te­matem plenarnego posiedzenia K W PZPR w Kielcach. W obradach uczestniczy! sekretarz KC PZPR — Jerzy Łukaszewicz. Organizacja partyjna w woj. kieleckim skupia obecnie ponad 118 tys. członków i kandydatów, odgrywając nie­zwykle ważną inspiratorsko­­organizatorską rolę w życiu politycznym i ekonomicznym, wpływając na świadomość i postawy ludzi pracy w każ­dym środowisku. Na plenum podkreślano, że w roku 30-lecia Polski Ludo­wej praca polityczna partii powinna stać się jeszcze bar­dziej skutecznym środkiem mobilizacji społeczeństwa do pomnażania sił wytwórczych, umacniania dyscypliny i po­czucia odpowiedzialności spo­łecznej, do sumienności i pra­cowitości Niezbędne jest jednak do­skonalenie stylu 1 metod pra­cy aktywu i organizacji par­tyjnych, jeszcze bliższa więź członków PZPR i ludzi bez­partyjnych. W tym kontekście (DOKOŃCZENIE NA STR. 4 Ambitne zadania wsi wielkopolskiej Plenum KW PZPR w Poznaniu Dalszy rozwój i umocnienie organizacji partyjnych na wsi wielkopolskiej byiy -28. lutego tematem plenum KW PZPR w Poznaniu. tTczestniczyl w nim sekretarz KC PZPR Józef Piń. kowsMi. Nakreślone w uchwale VI Zjazdu partii i w postanowie­niach I Krajowej Konferencji PZPR cele społeczno-gospo­darcze — podkreślano w toku obrad — stawiają przed miesz­kańcami wielkopolskiej wsi ambitne zadania w dziedzinie intensyfikacji produkcji rolnej oraz aktywizacji życia społecz­nego 1 kulturalnego. Na ple­num zastanawiano się nad sposobami wykorzystania wszystkich rezerw, które po­zwolą utrzymać czołową w kraju pozycję Wielkopolski, Jako producenta żywności. Mówiono o tym również w kontekście tego, że na ziemi wielkopolskiej odbędą 6ię w br. centralne dożynki. Procesowi wielkopolskiej unowocześniania wsi towarzy­szyć musi stała troska o umoc­nienie podstawowych ogniw partii. Komitety gminne — mó­wiono — powinny szerzej wy­korzystywać zapał młodzieży wiejskiej; należy zwiększać udział kobiet w działalności podstawowych organizacji PZPR na wsi. Równocześnie wskazywano, że należy jeszcze szerzej upowszechniać inicjo­wane przez wielkopolską or­ganizację partyjną przedsię­wzięcie nowatorskie, zapewnia­jące wzrost aktywności spoie­­czno-produkcyjnej wsi, (DOKOŃCZENIE NA STR. 4} Wzmożony wysiłek produkcyjny d!a dobra kraju i społeczeństwa VIII Plenum CRZZ „CRZZ zwraca się do wszystkich działaczy i członków związków zawodowych, do załóg fabrycznych i zespołów pracowniczych o powszechne podejmowanie czynu 30-lecia PRL, o spotęgowanie wysiłku produkcyjnego i społecznego zaangażowania dla pomnażania dorobku Polski Ludowej i pomyślnego rozwoju naszej socjalistycznej Ojczyzny“. Ten fragment nchwały...podjętej 28 lutego na VIII PlenuniCPZZ jest konkluzją obrad" poświęconych zadaniom związków za­wodowych, ll-milionowej organizacji ludzi pracy, w roku jubileuszu Polski Ludowej. Refleksja nad dorobkiem Polski Ludowej, nad udziałem ruchu zawodowego w głębo­kich przemianach społecznych i gospodarczych tego okresu — to jeden z dwóch głównych nurtów obrad plenarnych, w których w dyskusji nad refe­ratem Prezydium CRZZ za­brało głos 14 mówców. Niemal każda wypowiedź była ilu­stracją awansu całego kraju — na przykładzie konkretne­go regionu, grupy zawodowej, zakładu pracy. (DOKOŃCZENIE NA STR. 41 Patriotyzm, obywatelska postawa, zaangażowanie W maju-V Kongres ZBoWiD W dniach 8-9 maja br. odbędzie się w Warszawie V Kra­jowy Kongres Związku Bojowników o Wolność i Demokra­cję. Decyzję taką podleto 28 lutego br. na wspólnym ple­­narnym pflSiedzęniil prezydium Rady Naczelnej 1 Zarządu Głównego ZBoWiD, Obradom poświęconym u­­działowi środowiska komba­tanckiego w obchodach 30-le­cia Polski Ludowej przewód­­niczy]_prezes Rady Naczelnej ,ZBoWiD, premier Piotr Jaro­szewicz.. Omawiając dorobek związ­ku w ostatnich kilku latach — prezes ZG ZBoWiD, Stani­slaw Wroński, przypomniał, że licząca dziś ponad 400 tys. kombatantów — weteranów walk rewolucyjnych i narodo­wowyzwoleńczych organiza­cja, wnosi poważny wkład w społeczno-gospodarczy rozwój kraju. Dalsza działalność in­tegracyjna środowiska komba­tanckiego na gruncie wspólnej pracy dla dobra kraju, udział w wychowaniu patriotycznym młodego pokolenia Polaków, rzetelna troska o sprawy kom­batantów — to najważniejsze zadanie organizacji. Podczas dyskusji, w której zabierali głos reprezentanci różnych regionów kraju, wy­sunięto szereg uwag i wnios­ków dotyczących m. in. dal­szego doskonalenia pracy ideowo-wychowawczej i orga­nizacyjnej, a także udziału za­służonych kombatantów w po­lityczno-społecznej edukacji społeczeństwa, a zwłaszcza młodzieży. (DOKOŃCZENIE NA STR. 4) W dniach 12 -13 marca G. Pompidou złoży wizytę w Związku Radzieckim MOSKWA (PAP). Jak poda­je 1 marca Agencja TASS, pre­zydent Francji Georges Pom­pidou złoży w dniach 12—13 marca wizytę w Związku Ra­dzieckim, podczas której spot­ka się z Sekretarzem General­nym KC KPZR, Leonidem Breżniewem. Brytyjskie wybory parlamentarne Konserwatyści faworytami W Belfaście seria zamachów bombowych LONDYN (PAP). Mimo nie­sprzyjającej pogody frekwen­cja w wyborach na Wyspach Brytyjskich była wysoka, prawdopodobnie ok. 80 proc. Do ostatniej chwili faworytem na zwycięstwo jest rządząca partia konserwatywna. Wg doniesień agencji, w go­dzinach nocnych z czwartku na piątek trwa praca nad o­­bliczaniem wyników wybo­rów powszechnych w Wielkiej Brytanii po zamknięciu lokali wyborczych o godzinie 23. W Ułsterze na krótko przed zamknięciem lokali operująca tu organizacja podziemna zor­ganizowała serię zamachów bombowych w Belfaście. Za­notowano 12 eksplozji w cen­trum 1 na przedmieściach mia­sta. Są ofiary w ludziach, Z ostatniej chwili NASZ SPECJALNY WYSŁANNIK. red. ZYGMUNT BRQNIAKEK DONOSI Z LONDYNU: O godzinie 0.45 czasu war­szawskiego żadne wyniki dają­ce jakikolwiek obraz wyborów nie dotarły do telewidzów bry­tyjskich. W pierwszych 6 okrę­gach ogłoszono wyniki: w 3 wy­grali konserwatyści, a w 3 — labourzyści, Jutro iS ü. g ä z $ ■ n W numerze: Gdy rodzi się konflikt Boleśnie brzmi wy­znanie młodej dziew­czyny piszącej, „że w miłości rodziców da siebie nie było nie ma miejca dla i mnie” Wizerunek kobiety współczesnej Zakładano z góry, że pra­ca zawodowa żony poza domem prowadzi prosto do jej równouprawnienia w ro­dzinie; bo uniezależniona od męża ekonomicznie, nie­jako automatycznie wyzwa­la się spod męskiej domi­nacji. W świetle badań sprawa nie wygląda jed­nak tak prosto.. Obojętność nie usprawiedliwiona Opiekunowie społeczni rea­gują na każdy sygnał o ludzkiej niedoli, spieszą z pomocą. Rzecz w tym, że nie każde nieszczęście jest „głośne". Często ludzkie dramaty pozostają nie za­uważone. Rozgrywają się w tłumie, ale na ludzkiej pustyni. Ponadto; Po pracy Świat dzieci Propozycje Rozrywki Humor ss!::t Ił STROH

Next