Trybuna Ludu, czerwiec 1976 (XXVIII/129-155)

1976-06-01 / nr. 129

Proletariusze krajów, łączcie się! ♦Trybuna Ludu/"* ORGAN KOMITETU CENTRALNEGO POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ Nr 129 (9903) Rok wyd. XXVIII WARSZAWA, wtorek, 1 czerwca 1976 r. Wydanie AA Cena 1 zł Plan otwarty T egoroczny pian przewiduje wzrost produkcji przemysłowej 8,8 proc., a budowlanej o 7,1 proc. o W rzeczywistości w ciągu pierwszych czte­rech miesięcy roku dynamika produkcji przemysłowej przekroczyła 13 proc., bu­dowlanej zaś była bliska 9 proc. Można więc mówić, że w obu tych działach go­spodarki — które łącznie wytwarzają oko­ło dwóch trzecich dochodu narodowego — przeważająca większość załóg od począt­ku roku stosuje w praktyce zasadę planu otwartego. Można tak mówić z tym większym uzasadnieniem, że efektom ilo­ściowym towarzyszy wysoka dynamika W'zrostu wydajności pracy. Plan w ustroj-u socjalistycznym ma szczególny charakter. Powstaje w pow­szechnej dyskusji, zawiera sumę propozy­cji i wniosków płynących z przedsiębiorstw i województw. Przyjmują go przedstawi­cielskie organy wykonawców. Jest więc plan ich świadomym zobowiązaniem, do­tyczącym osiągnięcia określonych wyni­ków. Im te wyniki, ilościowe i jakościowe, są pomyślniejsze, tym lepiej mogą być zaspo­kajane nasze indywidualne i zbiorowe po­trzeby — a przecież chcielibyśmy wszy­scy, by stopień ich zaspokojenia był jak najwyższy. Wniosek stąd, że plan — bez względu na jego tzw. napięcie — należy traktować jako dolną granicę zamierzeń. Podstawowym zadaniem każdego pracow­nika, wszystkich załóg jest wykonanie u­­chwalonego planu. Ale byłoby niezgodne z istotą socjalistycznego stosunku do pracy poprzestawanie na tym i niewykazywanie troski o wykorzyrzystanie wszystkich moż­liwość! w celu jego przekroczenia. «P ROGRAM na przyszłe pięciolecie — mówił ua VII Zjeździć tow Edward Gierek — podobnie jak . dotychczasowy, jest otwarty na nowe po­trzeby i możliwości rozwojowe. Jesteśmy przekonani, że wszyscy ludzie pracy swo­ją aktywnością i inicjatywą, swoją dobrą pracą zapiszą w nim nowe karty, wzbogacą go o nowe wartości, powiększą jego za­sięg w procesie realizacji“. Słowa te w pełni wyjaśniają, co rozu­miemy pod pojęciem „planu otwartego“: uzależnienie nowych potrzeb od nowych możliwości; aktywność i inicjatywa, jako warunek owej otwartości, stosowanie za­sady nie „z góry“ (np. w oparciu o prze­widywania), lecz w trakcie realizacji pla­nu. Wielokrotnie też przedstawiciele kie­rownictwa partyjnego i państwowego pod­kreślali, że plan otwarty na każdą twórczą inicjatywę jest zamknięty na bierność, złą robotę, dodatkowe nieuzasad­nione postulaty. Mamy niemało doświadczeń w realizo­waniu tak sformułowanych zasad. Pro­gram wytyczony na VI Zjeździe traktowa­liśmy przecież przez całe minione pięciole­cie jako program otwarty. W rezultacie za­dania wyznaczone przez Zjazd zostały Wysoko przekroczone w każdej dziedzinie. Strategia społeczno-gospodarcza wówczas .sformułowana obowiązuje w całej rozcią­głości również w pięcioleciu, które się roz­poczęło . Zmieniły się natomiast warunki, w jakich przychodzi nam ją wcielać w ży­cie. Metody, które stosować musimy obec­nie nie mogą być więc prostym kontynuo­waniem metod skutecznych poprzednio. DPOWIEDNIE do obecnego etapu rozwoju metody zostały wytyczone przede wszystkim przez II Plenum KC. Punktem wyjścia jego uchwał było za­łożenie, że w naszej gospodarce istnieją w tej chwili znaczne możliwości iiościowej i jakościowej poprawy wyników bez an­gażowania dodatkowych nowych środków7. Nazywamy je rezerwami, a ich ujaw­nianie i wykorzystanie jest podstawowym czynnikiem umożliwiającym traktowani« planu jako planu otwartego; jest podsta­wową metodą realizacji jego zasady. Że potrafimy tak działać, dowodzą wspomniane na wstępie wyniki, uzyskane przez przemysł i budownictwo w pierw­szych czterech miesiącach roku. Uchwały Plenum — których oddziaływanie zaczy­na się przecież dopiero ujawniać — po­winny zapewnić, że podobne działanie bę­dzie coraz powszechniejsze i nabierze cech trwałości. Jest to tym bardziej potrzebne, że w przemyśle i budownictwie przy wspo­mnianych pomyślnych wynikach pierw­szych miesięcy są jednostki, które gorzej wykonały te. czy inne zadania planu. W niektórych działach, np. w handlu za­granicznym, zaopatrzeniu rynku, w trans­porcie wciąż występują napięcia. Jednym z najważniejszych zadań, jakie dziś stoją przed załogami, a zatem przed ich kierownictwem administracyjnym i partyjnym, jest przezwyciężanie istnieją­cych napięć i doprowadzanie do zgodności rezultatów z założeniami planu. Zasada jego otwartości musi służyć dy­­namizacji gospodarki, tak by jej rozwój odbywał się coraz bardziej harmonijnie. Nie wolno przeto pod płaszczykiem otwar­tości planu sięgać niefrasobliwie po dodat­kowe środki, zaostrzając istniejące napię­cia, np. w zaopatrzeniu w importowane a deficytowe surowce, w bilansie siły robo­czej, nakładach inwestycyjnych. Wręcz od­wrotnie, dążyć należy do łagodzenia i usu­wania tycri napięć. Wynika z tego dalsza konsekwencja. Otóż wykorzystywanie rezerw zależy od racjonalizacji stosunków technicznych, ekonomicznych i innych zarówno wewnątrz przedsiębiorstwa, jak i w całej obszernej sferze zewnętrznej, z którą się ono styka. Pomyślmy jednak co by było, gdyby każ­da załoga akcentowała przede wszystkim te zewnętrzne okoliczności — np. uspraw­nienie kooperacji, transportu, zaopatrzenia. Wytworzyłaby się sytuacja powszechne­go wyczekiwania, nic by się nie zmieniło na lepsze. A przecież okoliczności zewnę­trzne dla jednych determinowane są pra­cą innych. Wniosek stąd prosty; w po­szukiwaniu rezerw i w ich wykorzystywa­niu zaczynać trzeba od siebie, od własne­go przedsiębiorstwa, własnego warsztatu pracy. Znaczna część załóg tak to właśnie rozu­mie, a dowodem tego był przebieg Kon­ferencji Samorządu Robotniczego, odby­wających się po II Plenum. Niesporni,ja.iąc uwarunkowań zewnętrznych załogi kon­centrowały uwagę na własnych możliwo­ściach. W Oparciu o ich analizę ustalały programy pracy na bliższą i dalszą metę. M ÓWIĄC o istniejących możliwo­ściach, powiedzieliśmy o tych, które zostały stworzone w minionym pię­cioleciu. W bieżącym kontynuujemy poli­tykę śmiałego inwestowania, możliwie szybkiego rozwoju techniki; szybko rosną kwalifikacje zawodowe i ideowo-politycz­­ne ludzi pracy. Nadal więc powstają i bę­dą powstawać rezerwy. Zapoczątkowany przez II Plenum proces ich konsekwentne­go wykorzystywania trwać więc musi sta­le; sięganie po rezerwy powinno zmienić się w stałą, normalną metodę pracy w sfe­rze techniki, ekonomiki, organizacji. W zacytowanych słowach I Sekretarza KC został zaakcentowany związek między otwartością planu na potrzeby i na możli­wości. Stale wykorzystywanie rezerw zgo­dnie z najogólniejszym sensem uchwał II Plenum powinno przyczynić się do two­rzenia większych niż dziś planujemy moż­liwości. Gdy staną się one faktem doko­nanym — możliwe będzie lepsze: zaspoko­jenie potrzeb. Ponieważ zaś na ich czoło wysuwa partia te, które wiążą się z czło­wiekiem i jego rozwojem ~ dochodzimy do jednoznacznego wniosku, że cała „filo­zofia“ planu otwartego i ściśle z nią zwią­zany sens uchwał II Plenum nie ma inne­go ostatecznego celu, jak lepsze zaspoka­janie tych właśnie ludzkich potrzeb, indy­widualnych i zbiorowych, jakich mamy przecież jeszcze tak wiele. Doprowadzenie tej prostej, a jakże istot­nej prawdy do powszechnej świadomości powinno być jednym z najważniejszych obecnie zadań całego fronta propagando­wego, treścią pracy politycznej i wycho­wawczej instancji i organizacji partyjnych. O Kierunki rozwoju przemysłu Plenum KW PZPR w Radomiu Problemom rozwoju I modernizacji przemysłu w woj. ra­domskim w łatach 1976—1980 poświęcone było 31 maja ple­num KW PZPR w Radomiu. Jak podkreślono w toku o­­hrad, którym przewodniczył I sekretarz KW Janusz Proko­­piak, główne zadania stojące przed przemysłem — to dalszy intensywny rozwój produkcji, poprawa jej jakości, wzrost poziomu technicznego kon­strukcji i technologii, dosko­nalenie organizacji pracy zarządzania oraz zwiększenie i efektywności ekonomicznej. Jednym z ważnych czynników dalszego rozwojü produkcji rynkowej powinien być pro­ces ciągłego wyzwalania re­zerw, chodzi tu m. in. o do­skonalenie organizacji pracy, koncentrację i specjalizację jednostek przemysłowych, po­prawę rytmiki dostaw koope­racyjnych. Duże możliwości wzrostu produkcji kryją się W lepszej gospodarce surowcami i materiałami, skróceniu cykli remontowych, modernizacji za­kładów itp. Najwyższą dynamikę wzro­stu zakłada się w tej 5-latce dla Wyrobów rynkowych (po­nad 135 proc.) i eksportowych (przeszło 18(1 proc.). Zwiększo. na zostanie produkcja maszye do szycia i pisania, nakryć sto­łowych, kuchni gazowych mebli, obuwia, mentu f wyrobów odzieży, ce­ceramicz­nych (DOKOŃCZENIE NA STR. 4, Linia kolejowa Radom-Tomaszów Maz, - zelektryfikowana Od 31 maja na trasie Radom Tomaszów Maz. kursują pociągi elektryczne. Elektryfi­kacja linii usprawni przewozy m. in. węgla ze Śląska do elek­trowni „Kożieniće” i innych zakładów Na stacji Idzikowice linia Radom — Tomaszów Maz. po­łączona jest z centralną magi­stralą kolejową. Całkowite za­kończenie modernizacji tego odcinka przewiduje się na ko­niec czerwca br. Obecnie już wszystkie szlaki kolejowe w Woj. radomskim są zelektryfikowane. (PAP) Młodzi nie tylko przyszłością, ale i teraźniejszością kraju Spotkania H. Jabłońskiego ze społecznymi wychowawcami oraz grupa dzieci i młodzieży Wystąpienie Przewodniczącego Rady Państwa 31 maja — w przededniu tradycyjnego święta najmłodszych —r*T.T)niä~ |i/7-—’- ‘ " — »ryiy Ł»„„„Tii75 Henfyk Jabłoński spotkał Sie w Belwederze z 22-osobową grupą śpolecznyćn wychowawców z różnych środowisk i ~regionów, a po 'południu gościł w gmachu Sejmu 1’łŁL — liczną grupę dziecilirzvbvlvcli tu z całego kraj u. Spotkani a te stały się okazją do bezpośredniej rozmowy, do dyskusji nad sprawa­mi zarówno wychowawców jak I najmłodszych obywateli Polski Ludowej. Wielotysięczną i stale rosną­cą rzeszę ludzi różnych zawo­dów, których łączy obywatel­ska troska i społeczna pasja czynnego uczestnictwa w wy­chowywaniu dzieci i młodzie­ży reprezentowali na spotkaniu Za twórczość dla dzieci i młodzieży Wręczenie nagród Rady Ministrów Z okazji Międzynarodowego DniiPTlźieeka przyznane zosta­ły doroczne nagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość artystyczną dia dzieci i mło­dzieży. 31 maja odbyła sie w siedzibie Kadv_Ministrów w Warszawie uroczystość wrę­czenia nagród. —r (TKJKöNUZENlE NA STR. 4) w Belwederze działacze orga­nizacji młodzieżowych, związ­ków zawodowych. Towarzy­stwa Przyjaciół Dzieci, Ligi Kobiet, Polskiego Czerwonego Krzyża i innych. Podczas wy­miany poglądów zaprezento­wali oni swoje osiągnięcia, spostrzeżenia i najciekawsze przykłady z codziennej pracy wychowawczej. Zwrócono u­­wagę — mówi! o tym m. in. naczelnik ZHP, Jerzy Wojcie­chowski — na rosnące znacze­nie ruchu społecznych wycho­wawców. na ważne funkcje jakie pełni on w systemie opie­ki i wychowania w osiedlach mieszkaniowych, na wsi, w zakładzie pracy, organizacji młodzieżowej, w szkole. Nawiązując do niedawnych obchodów „Święta Matki” pod­kreślano rosnącą troskę partii i państwa o umacnianie rodzi­ny, o stały wzrost opieki nad matką i dziećmi. Wpływa to — jak podkreśliła działaczka Ligi Kobiet z Krakowa Józefa Żukiewicź — w zasadniczym stopniu, również na wzbogace­nie form i zwiększenie możli-wóści działania ruchu społecz­nych wychowawców. Integru­je on w ramach FJN wielu partnerów. Łączy ich odpowie­dzialne wspólne 7.adanie — wychowanie młodego pokole­nia. Przykładem ich inicjaty­wy mogą być prowadzone przez ogniwa spółdzielczości mieszkaniowej — poradnie społeczno-wychowawcze, opie­ka nad sierotami i tworzenie rodzin* zastępczych przez Ligę Kobiet, ośrojjki społeczno­­prawne FSZMP i kluby mło­dzieżowe, rozwijający się ruch przyjaciół harcerstwa, przed­sięwzięcia PGK służące m.in. Upowszechnianiu zasad higie­ny i oświaty zdrowotnej oraz działalności na rzecz ochrony naturalnego środowiska. Mó­wili o tym Maria Kościełak — nauczycielka z Inowrocławia, Czesław Kisły z Lidzbarka Warmińskiego i Maria Dymek z Zabrza. O pracy 100 młodzie­żowych społecznych kuratorów we wrocławskiej dzielnicy Krzyki mówił prokurator Cze­sław Nowak. (DOKOŃCZENIE NA STR. 4) Prezesa Międzynarodowy Dzień Dziecka D ZIŚ 1 czerwca - Między­narodowy Dzień Dziec­ka, jeden z najmilszych dni w roku. Najmłodsi obywa­­watele obchodzą swoje szcze­gólnie radosne święto. Obcho­dzimy je my, dorośli, razem z nimi. Staramy się, aby ten dzień wypadł jak najokazalej, jak najmilej. Prezenty, nawet te najdrobniejsze, są symbolem naszej rodzicielskiej miłości, pamięci i troski. W dniu Święta Dziecko barwniej i kolorowo jest na uli­cach polskich miast i miaste­czek. Z wielu plakatów patrzą na nas roześmiane buzie dzie­ci. W żłobkach, przedszkolach, szkołach czekają na nich nie­spodzianki, tysiące zabaw i spotkań. Staramy się dać naszym dzieciom wszystko, na co nas stać: zapewnić możliwości nau­ki, wszechstronny rozwój, na­uczyć rozumieć świat, szano­wać ludzi, kochać Ojczyznę. Bo przecież wfaśnie ci, którzy dziś ujrzeli świat, bawią się w przedszkolu, zasiadają w szkol­nej ławce czy z zacięciem ko­pią piikę na podwórku, za kil­ka czy kilkanaście lat będą musieli nas zdstąpić. A od te­go, jak dzieci nasze wychowa­my, zależeć będzie przyszłość naszego kraju. cza Socjalistyczne państwo Ota­najmłodszych obywateli szczególną opieką. Już od pierwszego dnia życia towarzy­szy im pomoc lekarska; pań­stwo stworzyło szeroki system dodatków rodzinnych 1 dodat­ków na dzieci kalekie, organi­zuje letni i zimowy wypoczy­nek, zapewnia dostęp do nau­ki wszystkim dzieciom, rozbudowując szkoły i dosko­naląc system oświaty. Ś WIĘTUJEMY ,1 czerwca uroczyście. Ale nie wol­no w tym dniu zapom­nieć o tych dzieciach, którym los poskąpił szczęśliwego dzie­ciństwa. O dzieciach opuszczo­nych, nie mających rodzinnego domu. Niech w tym dniu nie będzie „cudzych” dzieci, a ha­sło „Wszystkie dzieci są na­sze" będzie realizowane rów­nież we wszystkie pozostałe dni mlćii. W dniu Międzynarodowego Święta Dziecka życzymy na­szym najmłodszym wymarzonej zabawy, piątek na świadec­twach szkolnych - dużo słońca, dużo radosnych chwil. Fot. T. NESTORUK Polskd-ilyp rozmowy gospodarcze Jll maja rozpoczęły się w Warszawie obrady komitetów 'Branżowych ~^>lsłto-md jaskiej KomfsirTnieszżnej d,s współ­pracy gospodarczej i nauko­wo-technicznej, Celem pracy TrofflrteTów jest przygotowanie materiałów, a zwłaszcza su­gestii i wniosków dotyczących rozszerzenia polsko-indyjskiej współpracy. 3 czerwca rozpo­czynają się 1 bowiem w War­szawie obrady III sesji komi­su. (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Cel: umocnienie pokoju i odprężenia międzynarodowego Światowe echa układu ZSRR - USA MOSKWA, SOFIA. WIEDEN, BONN, RZYM, WASZYNG­TON (PAP). Zagraniczne środki masowego przekazu I dzia­łacze społeczni za granicą witają z zadowoleniem podpisa­ny przez Sekretarza Generalnego KC KPZR. Leonida Breż­niewa, i prezydenta USA, Gerałda Forda, układ między ZSRR i USA w sprawie podziemnych wybuchów jądrowych przeprowadzanych w celach pokojowych. Zwraca się uwagę że układ ten odpowiada interesom nie tylko tych dwóch kra­jów, lecz również całej ludzkości. Szereg dzienników krajów socjalistycznych »m. in. bułgar­ska „Oteczcstwen Front” oce­nia układ jako jeszcze jeden przejaw nieustannych wysił­ków Związku Radzieckiego, zmierzających do rozszerzenia współpracy z innymi państwa­mi w celu powstrzymania wy­ścigu zbrojeń i przejścia do rozbrojenia Bratysławska „Praryda” pi­sze, iż wysiłki ZSRR zmierza­ją ku temu, by zbrojenia kosz­towały ludzkość możliwie naj­mniej energii i środków ora? coraz mniej zagrażały jej spo­kojnemu życiu w warunkach pokoiu Podpisanie układu między ZSRR a USA o podziemnych wybuchach jądrowych dla ce­lów pokojowych wywołało po­zytywny oddźwięk w kolach ONZ. M. in. sekretarz general­ny tej organizacji Kurt Wald­heim powiedział, iż wita z za-dowoleniem wszelkie wysiłki zmierzające do zahamowania wyścigu zbrojeń jądrowych. Austriacki dziennik „Voiks­­slimme” wyraża pogląd, że za­warcie układu między ZSRR a USA może stanowić nowy (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Dodatkowc tony węgla i stali Dobre wyniki pracy górników i hutników Dobrymi rezultatom! za­kończyły realizację majowych zadań produkcyjnych zaiogi górnicze i hutnicze, Załogi kopalń węgla ka­miennego wydobyły w maju 386 tyś. ton węgla dodatkowo, zwiększając ponadplanowe wydobycie uzyskane od po­czątku roku do 721 tys, ton. Korzystne wyniki uzyskano w kopalniach także w dziedzinie wydajności pracy, która była większa —* od planowanej na maj — o 40 kg węgla na pra­­cownikodniówkę. Trzeba podkreślić, że maju pracowały dobrze wszys­w tkie zjednoczenia przemysłu węglowego. Z kopalń wymie­nić należy przede wszystkim: „Jaworzno”, „Ziemowit”, „Ju­lian”, „Siemianowice”, „Sta­szic”, „Powstańców Śląskich”, „Makoszuwy”, „Zabrze” i „Ja­strzębie”. Hutnicy żelaza i stali wy­produkowali w maju dodatko­wo: 10 tys. ton stali i 10 tys. ton wyrobów walcowanych, ponad 1000 km rur oraz 80(i ton koksu. Hutnicy metali nie­żelaznych dali ponadplanową produkcję: 1040 ton miedzi e­­lektrolttycznej, 450 ton cynku, 130 ton ołowiu. Przekroczono także zadania w produkcji a­­luminium hutniczego. Najwyższy udział w dodat­kowej produkcji metali kolo­rowych miały: Huta Cynku w Miasteczku Śląskim, Huta Miedzi „Głogów”, Huta Meta­li Nieżelaznych „Szopienice" oraz Walcownia Metali „Dzie­dzice”. (PAP) Dziś przybywa do Polski Minister Spraw Zagranicznych Szwecji Na zaproszenie ministra Spraw Zagranicznych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Ste­fana Olszowskiego przybywa w dniu 1 czerwca br. z oficjal­ną wizytą do Polski minister Spraw Zagranicznych Szwecji, Jiywi AnderssoiL.Wizyta trwać będzie do dnia 4 czerwca. (PAP) LIBAN Sporadyczna wymiano strzałów w Bejrucie PARYŻ (PAP). Jak podaje AFP, po ciężkich walkach w niedzielę, w poniedziałek pa­nował w Bejrucie względny spokój. Sporadyczne strzały zanotowano w godzinach po­południowych. Wg źródeł dobrze poinfor­mowanych uspokojenie wiąże się z mediacją, prowadzoną przez członka Najwyższego Komitetu Wojskowego puł­kownika Micheła Nassifa na zlecenie prezydenta elekta Eliasa Sarkisa. Aprobata dokumentu o nowej organizacji światowego rynku surowcowego Konferencja UNCTAD zakończyła obrady LONDYN (PAP). W nocy * niedzieli na poniedziałek po czterech tygodniach obrad zakończyła się w Nairobi IV Konferencja Narodów Zjednoczonych d/s Handlu i Rozwoju (UNCTAD). Mimo zastrzeżeń państw zachodnich, przede wszystkim Stanów Zjednoczonych, RFN i W. Brytanii ucze­stnicy konferencji — 4 tys. delegatów rok 159 państw tym Polska, zaaprobowali dokument o reorganizacji świato­w wego rynku surowcowego. Większością głosów (33 przeciwko 31 i przy 44 wstrzymujących się od głosowania) odrzucono propozycję amerykańskiego sekretarza stanu Henry I^issin­­gera dotyczącą utworzenia międzynarodowego banku surow­cowego. Powodem przedłużenia o­­brad o dwa dni był impas w dwóch zasadniczych sprawach — stabilizacji cen i likwidacji zadłużeń — wynikających z różnicy stanowisk 113 krajów rozwijających się i 24 uprze­mysłowionych państw kapita­listycznych. Są to problemy o żywotnym znaczeniu państw Trzeciego Śtyiata. dla (DOKOŃCZENIE NA STR. Z) Nowy banknot 200-zkłtowy Zgodnie z zarządzeniem Mi­nistra Finansów z dnia 19 maja 1976 r„ NBP przygotowuje emi­sję nowego banknotu o nomi­nale 200 zł. Od dawna już od­czuwano brak banknotu o po­średniej wartości między 100 a 500 zł, co utrudniało wydawa­nie reszty przy płaceniu bank­notami 500 i 1.000 zł za towary o niskiej cenie. Na banknocie 200 zł widnie­je portret generała Jarosława Dąbrowskiego (1836—1871), działacza rewohicyjno-demo­­kratycznego. Banknot, wyraźnie różniący się barwami i układem graficz­nym od , dotychczasowych banknotów, będzie wprowa­dzony do obiegu od 19 lipca 1376 r. . (PAP) X\R(V Narc >dj3V¥\ Bank Pcfj

Next