Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1000
REXI. 41 non erat Romano pontifici, iudice Inchdffero > tam ignota gens Hungarorum, vt verba illa Carthuitii in episiola exprejjiffet. Rurfum , quum Geifam, vt idem fcribit ad annum 997. diuinitus ad id paratum crediderit , per quem primum ipsi CHungari) lumen sidei acceperunt, quomodo in episiola , ore pontificis, omnem laudem attribuit S. Stephano, et de gesiis Geifae prorfus siletDemum, vt omittam alia, si Hungari, vt perperam vult Inchcffer, anno 997. non iam ducem, sed regem Hungarorum renuntiarunt Stephanum; cur singit nomen regium cum corona datum a pontifice, quod ex Carthuitio non fumsit ? Haec aliaque oflendunt, episiolam Siluesiri II. confirmem non ejsie multis ab Inchojfero mendosie relatis, ita vt nulla verisimilis ej]'e pofsit fufpicio, ab ipsio confiSlam ejsie. XVI. Ac Inchosserum quidem ab hac Suspicione plerique iam absoluunt eique Raphaelem Levakovichium, qui consictas hasce litteras Inchossero tradiderit, substituunt. Sed ad istum etiam et quemuis alium hac imposturae suspicione liberandum Seruiunt ea, quae Stiltingus generatim ita proponit: (a) Primo, omnia episiolae capita exaftae veritati consiona funt; idque osienditur ex antiquis monumentis, quorum alia necdum edita , alia non siatis expensia erant, quando primum apparuit Siluesiri 11. episiola. Secundo, dum edita esi haec epiftola, hisioria Hun- C 5 gari- (a) Num. 255. A. C, ICOO.