Katona István: Historia regvm stirpis avstriacae. Tom. I. Ord. XX. 1526–1540 (1794)
1527
REX XXXVIIÍ. 14 i fles, comes CepufíenSes > audito fugientium tumdtu. immemur promiffi, continuo et ipfe joe> dam in jugam fe coniecit adhuc ante folis exortum ; priutquam julgorm armorum, quorum increpitu paene exanimatus erat, oculis, cerneret j qui iam pridem fatio ad boc ponte - trans 'libiSeum, equo non bellaturi, Sed pariíít fugaci impoSetus, Semiermis auolauit. Qnam obrem ingens timor jubilo omnem exercitum cccupauit, confequutaque efl illum fugientium perterrita multitudo , </z<zfo(> plures, iam ponte lujju illius pojl fe interfcijjo, jlumine iuomerfi, perierunt. magnum praeterea ex eis numerum wltri infequuti occidtrum. jExorio ifezw yő/í, Mcoiaui comes equites nonnullos mijit projpeculatum ad proximos montes, 2H boHes aliquot in juga de’apfi lucorumigwrtn inciderunt i qui forte oblati, no* //rij *x parte conciSe inter emtique furit. Ceterum Ekius, inter baec ad exploranda hojlium cajlra mijjus, cum dektla militum manu, vi vidit. Sene firmis praeSediis ejje, co* nmz renunciat, dí Je cum omni exercitu fub- Sequatur. Itaque ca/tra aggrefjus primo impetU' cepit, Htillium plures, interjeci; mu/ii m 'Iibtjcum fuga praecipitati, interierunt. Jam potiti callris Germani, wc iirce 'Jókai, quae vemre in deditionem recufauit, complures ex noltris , tormentis petiti, occideremur ; comifi Nicolaus cum Ekio corjilium iniit, de arce quam maturrime expugnanda. Interea temporis puluii tormentahs per gloh, igneos, quoi nofiri intro adegerunt, accenfui, turrim, z* ^ repojitus erat9 edito boirihili K 3 , Jra*