Magyar Hírmondó 2. (1792. július-december)
1792-09-21
ipsi jam expendite. Bellum Galli nullis injuriis laces§jti, nullis provocati contumeliis , Regi nostro pepe antequam regni habenas capesseret, indixerunt. Videre jam , ne, quam nuper gloriosum erat nobis Regi pro salute publica vitam , et sanguinem ultro devovisse, tam indecorum nunc sit aut parcere facultatibus velle, quod absit, aut saltem in exolvendis votis vel tantillum fuisse segniores. Equidem neminem Civium |oco habendum censeo, nisi quem sic animatum videro, ut privata sua commoda Reipublicae necessitatibus longe postponenda existimet. Atque hic est pnblicus ille spiritus , quem optimus Princeps, dum ad vos salutem abs se perferri jusserat , spargi inter Concives nostros, veluti vexum Patriae genium tutelarem voluit. Hoc si fiat, sentiant Galli, dum Francisco bellum denunciaverunt, Cum Gente in recto et sano sensu vere libera sibi rem futuram, cujus formidabiles acinaces {cum. alias saepe, tum in bello successionali satis experti sunt, deponent illi cristas suas, et vel belli , quod temere indixerunt, eos poenitebit, vel quod probi, et humani magis magisque desiderant, provocati Regis, qui Populi sui Pater est, Bonitate allecti, nostra fijiorqm erga tantum Patrem observantia , nostra edocti securitate, felicitateque, a nobis veram liberi regiminis formam condiscent, imitabuntur, et reddito cuique, quod suum est, pacem concordiamque, atque exinde uberrime promanatuia in Regnum Patriamque suam emolumenta consectabuntur. Vestrum jam est Excelsi Proceres ! II. DD. SS. et OO. cetera, quae ad legendum militem, «onferendaque viritim subsidia propius pertinent, pro sapientia Vestra , auctoritateque decernere^ sm. A!'