Trybuna Ludu, maj 1971 (XXIII/121-151)

1971-05-08 / nr. 128

2 ______________________________________________________________________TRYBUNA LUDU________________________________________________________________________________SOBOTA, 8 MAJA 1971 R. — NR 128 2 okazji rocznicy urodzin Buddy Zawieszenie broni w Wietnamie FM. HANOI, LONDYN (PAP). Tymczasowy Rząd Rewolucyj­ny Republiki Wietnamu Po­łudniowego i dowództwo Na­­rodowpwyzwoleńczych Sił Zbrojnych Wietnamu Połud­niowego ogłosiły zawieszenie działań Wietnamu bojowych na terenie Południowego okazji rocznicy urodzin Buddy. z Rozejm będzie trwał od godzi­ny 6 rano w, dniu 8 bm. do godz. 6 rano 10 maja. Przyjęcie w Ämkasadizie CSES Z okazji święta narodowego Czechosłowackiej Republiki So­cjalistycznej, ambasador CSRS w Polsce Frantisek Penc, wydał 7 bm. cocktail w salach ambasady. Na cocktail przybyli członkowie najwyższych władz partyjnych i państwowych: Stefan jęarychow­­ski, Stefan Olszowski, Kazimierz Earcikowski Józef Ozga-Michal­­ski. Mieczysław Klimaszewski, Andrzej Werblan, Ludomir Sta­siak, kierownicy wydziałów KC PZPR, szefowie szeregu resortów. Przybyli również przedstawiciele organizacji społecznych, młodzie­żowych, świata nauki i kultu­ry, generałicja WP, dziennikarze. Obecni byli szefowie i członko­wie przedstawicielstw dyploma­tycznych akredytowani w War­szawie. Przyjęcie upłynęło w bardzc serdecznej atmosferze. (PAP) Tezy KC MPL-K MOSKWA (PAP). W związku z przypadającą 11 lipca br. 50 rocz­nicą Mongolskiej Rewolucji Ludo­wej w Ułan Bator opublikowano tezy KC MPL-R. Tezy głoszą, że doświadczenie rewolucji ludowej wykazało wielką siłę życiową j nieocenione znaczenie idei marksi­­zmu-leninizmu w dziele realizacji przez naród mongolski historycz­nego przejścia od feudalfzmu dc socjalizmu. Markskizm-leninizm — podkreśla się w tezach — stał się gwiazdą przewodnią ludzi pracy MRL w budownictwie nowego życia na zasadach demokracji socjalizmu, podstawą ich postępu kulturalnego Polscy parlamentarzyści podróżują po Francji PARYŻ (PAP) W piątek delega­cja polsko-francuskiej grupy par­lamentarnej z Eugenią Krassow­­ską udała się w podróż po Fran­cji. W późnych godzinach przed­południowych delegacja przybyła do Colom bey Les-deux-Eglises. gdzie złożyła kwiaty na grobie gen. de Gaulle-a, a następnie uda­ła się do Chatillon-sur-Seine. gdzie podejmowana była przez mera miasta. W późnych godzinach wie­czornych parlamentarzyści polscy przybyli do Dijon. Delegacji pol­skiej w podróży towarzyszy prze­wodniczący francusko - polskiej grupy parlamentarnej' w Zgroma­dzeniu Narodowym J. P. Paiewski Wizyty posła M. Szczepańskiego w Chile SANTIAGO (PAP). Poseł na Sejm PRL. redaktor naczelny ,7Tj.*ybuny Robotniczej“ M; Szczepańską który w ostatnich dniach przebywał_w Chile *~odby) sZeTeg Spotkań z politykami tego kraju. M in. w czasie wizyty w Izbie Deputowanych Kongresu Narodowego uczestniczył w sesji przewodniczących wszystkich frak­­cji parlamentarnych. Podczas spotkania red. Szczepański odpo­wiedział na szereg pytań, które dotyczyły zagadnień dalszego roz­woju budownictwa socjalistyczne­go w Polsce. Redaktor M.. Szczepański został także dwukrotnię przvletv...przez. Pr ozyddrna Kęp-ubli ki Salvadora Allen deT" „Wyczekująco — zaczepna” postawa USA WASZYNGTON (PAP). Sta­ny Zjednoczone — pisze ko­respondent PAP, red. J Go­łębiowski — zajęły wobec no­wego kryzysu walutowego po­stawę, którą można by okre­ślić jako „wyczekująco-zacze­pną“. Minister Skarbu John Conoally oświadczył na konferencji praso wej, że administracja waszyngtoń­ska nie zamierza podejmować w najbliższym czasie żadnych zasad­niczych kroków wobec . zakłóceń, jakie powstały w zachodnim sy­stemie walutowym. Gotowi je­steś ly — powiedział Connally — współpracować z krajami zainte­resowanymi, w celu ustabilizowa­nia sytuacji, ale zasadnicze decy­zje należą przede wszystkim do nich. Zarówno Stany Zjednoczone, jak i kraje EWG, zgodne są w opi­nii, iż podstawowym powodem ponawiających się w ostatnich la­tach kryzysów walutowych jest nadmierny odpływ dolarów do banków zachodnioeuropejskich. Kryzys walutowy na Zachodzie • Stanowisko Bonn Federalna koszula czy europejski frak? (OD NASZEGO KORESPONDENTA W BONN) Po zakończeniu piątkowego posiedzenia gabinetu boń- Skiego, podczas którego usta­lono dyrektywy dla delegacji NRF na sobotnie posiedzenie rady ministrów EWG w spra­wach walutowych, rzecznik rządu Ahlers oświadczył: Celem rządu NRF Obrad tej sesji będzie podczas osiąg­nięcie europejskiego porozu­mienia i wspólnych decyzji. Równocześnie jednak delega­cja bońska będzie usiłowała pozyskać akceptację lub przy­najmniej tolerowanie takich decyzji, które prawdopodob­nie będą musiały być podjęte jednostronnie przez Repub­likę Federalną. W Bonn uważa się, że delegacja NRF bedzie w Brukseli zabiegać o „zrozumienie*’ ze strony part­nerów w EWG dla wprowadzenia zmiennego kursu wymiennego marki (co byłoby równoznaczne i rewaluacją marki de facto). Wydaje się, że decyzja taka jest już nieodwołalna, gdyż jak Ahlers dalej oświadczył, w niedzielę ga­binet zbierze się ponownie dla przedyskutowania dodatkowych środków stabilizacyjnych w zakre­sie wewnętrznej polityki ekono­micznej. Oznacza to, że decyzje !e żące w sferze stosunków z za­granicą nie będą przedmiotem dalszej dyskusji czyli że zostały już ostatecznie podjęte. Tym samym rada mini­strów EWG zostałaby posta­wiona wobec faktów doko­nanych, co jeąt sprzeczne z warunkami na nia sesja została jakich sobot­zwołana. Jak wiadomo, komisja i inne państwa członkowskie EWG od­rzucają stanowczo wspólną rewa- Iuację swych walut, sprzeciwiają się też jednostronnej rewaltiacji marki, względnie odejściu od jej sztywnego kursu Rada ministrów EWG wymiennego. byłaby na­tomiast gotowa wyrazić swoją zgodę, gdyby NRF—-wzorem Fran­cji — zamierzała wprowadzić u Siebie kontrolę dewizową. Wokół tych dwóch koncepcji obracały się w ciągu ostatnich 48 godzin wszystkie Kontrowersje na Dońskim forum politycznym. O wprowadzenie marki wałczy z zmiennego kursu niebywałym za­angażowaniem min. Schiller. Wszystko wskazuje na to, że zdo­łał on swoje koncepcje przeforso­wać. Ma on po swej stronie mi­nistra finansów Moellera, sprzy­jał jego poglądom od samego po­czątku kanclerz Brandt. Również niektórzy politycy opozycji wy­powiedzieli sie za rozwiązaniem które forsuje Schiller. Przeciw tej koncepcji, oprócz tych sił i ugrupowań, które wy mieniałem już w poprzednich ko­respondencjach, wypowiada się bank federalny oraz minister spraw zagranicznych Scheel. Bla niego bowiem procesy europej­skiej integracji maja absolutny priorytet. Również minister rol­nictwa Ertl (też FDP) jest przeci­wny koncepcji Schillera. Tak więc spór walutowy zdaje się pro­wadzić do konfliktu politycznego w łonie koalicji rządowej. Tu trzeba dodać, że wodniczący frakcji Mischnick (prze FDP w Bull destagu) wypowiedział się po stronie Schillera, a ,,szara emi­nencja” minister spraw wewnę­trznych Genscher „silny czło­wiek** w kierownictwie FDP zachowuje znamienne w tej sy­tuacji milczenie. Jeśli rząd NRF wprowadzi omawiane decyzje, wówczas kon­sekwencje są trudne do przewi­dzenia. w każdym razie Bonn da tym dowód, iż zawierane przez NRF układy międzynarodowe mo­gą być przez nią samą w każdej chwili de facto anulowane — je­śli są sprzeczne z jej własnym, bieżącym interesem. W tym miej­scu należy zacytować głos stojącej blisko SPD „Neue Rhein Zeitung” która pisze w swym piątkowym wydaniu: „jeśli jednak Europa nie okaże się solidarna, rząd fe­deralny w interesie naszej stabil nośei musi działać na własną rę­kę. Federalna koszula jest nam bliższa niż europejski frak”. STANISŁAW ALBINOWSK] Sekretarz stanu nie skorzystał z izraelskiego helikoptera Rogers w Jerozolimie PARYŻ (PAP). Piątek był drugim dniem pobytu amery­kańskiego sekretarza stanu Rogersa w Izraelu W godzi­nach rannych Izraelczycy chcieli mu zorganizować prze­lot izraelskim helikopterem nad okupowanymi syryjskimi Wzgórzami Golan, by wyko­rzystać te swego rodzaju „po­dróż inspekcyjną“ dla włas­nych celów politycznych. Ro­gers zdecydował się jednak le­cieć własnym samolotem „Bo­eing 707“. by mieć możliwość swobodnego wyboru trasy przelotu Skierował sie nie ku Wzgórzom Golan, ale poprzez terytorium Izraela nad Zato­ką Akaba w pobliże strategicz­nie ważnego punktu Szarm El Szeik. Rogers oświadczy! później, że dał polecenie pilotowi, aby sta­rannie unikał przelatywania n u okupowanym terytorium arab­skim. Po powrocie do Jerozolimy Ro­gers uległ jednak presji Izraelczy­ków .i uda! się helikopterem do arabskiej części miasta a na-tęp­­nie zwiedzi! niektóre jego dziel­nice. ko Po południu Rogers przez blis­3 godziny konferował przy drzwiach zamkniętych z członka­mi Komisji Spraw Zagranicznych i Obrony izraelskiego parlamentu. Amerykański sekretarz stanu stwierdził, że amerykański plan (tzw. plan Rogersa), wzywający do wycofania wojsk Izraelskich z okupowanych ziem arabskich, jest popierany przez prezydenta Ni­­xona i zaapelował do Izraela, by przyjął jego warunki. Rogers pod­kreśli! też. że niezależnie od opo­zycji wobec jego planu politycy izraelscy — w przeciwieństwie do przywódców ZRA — nie sprecy­zowali Jeszcze jasno swego stano­wiska wobec spornych problemów. Kronika dyplomatyczna 7 bm. ambasador Socjalistycznej Republiki Rumunii w Polsce — Tiberiu Petrescu złożył w Sejmie wizytę pożegnalną przewodniczą­cemu Sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych — posłowi Józefo­wi Ozdze-Michalskiemu. 7 bm. wiceministrowie Spraw Zagranicznych Stanislaw Trep­­czyński i Józef Czyrek przyjęli dyrektora jugosłowiańskiego In­stytutu d.s. Polityki i Gospodarki Międzynarodowej Leo Matesa. W czasie obu wizyt omawiano aktualne zagadnienia polityki międzynarodowej. (PA B! „Saint“ dokonał 285 obrotów wokół Zismi MOSKWA (PAP). Radziecks stacja naukowa „Salut“ wpro­wadzona na orbitę okołoziem­­ską 19 kwietnia, dokonała dc godz. 11.00 czasu moskiewskiego 7 maja. 295 obrotów wokół Zie­mi. Jak podaje agencja TASS, znajdujący się na Księżycu oci 17 listopada 1970 roku radzieck: aparat automatyczny „Łuno­­chod-I” przystąpił do wykony­wania programu przewidziane­go na siódmy dzień księżycowy Dclsgacja syryjskich komunistów w ZSRR MOSKWA (PAP). Jak podaje agencja TASS, w Moskwie odbyło się spotkanie delegacji Syryjskiej Partii Komunistycznej z członkiem Biura Politycznego, sekretarzem KC KPZR M. Susłowem i sekretarzem KC KPZR B. Ponomariowem. De­legacja z sekretarzem generalnym KC SPK H. Baghdaszem przybyła do Związku Radzieckiego na za­proszenie KC KPZR. Przedstawiciele KPZR I SPK stwierdzili ponownie, że obie par­tie są zdecydowane wałczyć o po­kojowe uregulowanie konfliktu bli­skowschodniego, Nauki Komuny Paryskiej aktualne do dziś Wystąpienie przedstawiciela PZPR w Paryżu PARYŻ (PAP). W trakcie odbywającego się w stolicy Francji kolokwium międzynarodowego zorganizowanego w związku z setną rocznicą Komuny Paryskiej wystąpił przedstawiciel Polskiej Zjed­noczonej Partii Robotniczej, kierownik Wydziału Propa­gandy i Agitacji Komitetu Centralnego PZPR, Tadeusz Wrębiak. Powiedział on m. in.: Z perspektywy stulecia Ko­muna Paryska jawi nam się jako doniosły fakt w historii powszechnej, jako jedna z dat znaczących koniec i początek epok. Dzieje się tak dlatego, że Komuna Paryska będąc wprawdzie ostatnią rewolucją europejską dziewiętnastego wieku, była jednocześnie pierwszą w dziejach świata rewolucją na której ruch ro­botniczy wycisnął swoje pięt­no w tak głęboki i zdecydowa­ny sposób, że przybrała ona, ze względu na swą istotę kla­sową, charakter rewolucji pro­letariackiej. Wzniosie i bohaterskie dzieje Ko­muny Paryskiej, aczkolwiek są częścią skladbwą rewolucyjnych trarlycjj ruchu robotniczego Fran­cji, to jednak należą równocze­śnie do całego międzynarodowego ruchu robotniczego. Są one bliskie i znane każdemu komuniście, gdziekolwiek żyje, działa i walczy. Znaczny byl udział Polaków w komunie. Trudno byłoby też trafniej ocenić ich role, niż uczy­nił to Karol Marks stwierdzając: „Komuna uczciła bohaterskich sy­nów Polski, stawiając ich na cze­le obrony Paryża“. Konsekwencją udziału Polaków w Komunie Paryskiej była dalsza wyraźna radykaiizacja Polaków­­komunardów i zbliżenia się ich części do Pierwszej Międzynaro­dówki. Z analizy wszystkich listów Teofila Dąbrowskiego, brata Jaro­sława wynika, że udział Polaków w Komunie, pociągniętych jego przykładem wynikał: po pierwsze — z przekonań polityczno-społecz­nych i opowiedzenia się po stro­nie rewolucji społecznej, po dru­gie —- z nadziei odzyskania niepod­ległości Polski tą drogą i po trze­cie — z kontynuacji internacjonali­­stycznego programu, wyrażanego w haśle „Za nasza i wasza wol­ność“. Wspomnienia o Komunie Paryskiej o treściach jej walki były, są i będą też zawsze gło­sem na rzecz idei solidarności międzynarodowej proletariatu — równie ważnej, jak przed stu laty. Kolejne spotkanie ambasadorów „czwórki” w sprawie Berlina Zach. BERLIN (PAP). W piątek 7 bm. przed południem w gma­chu byłej Sojuszniczej Rady Kontroli w Berlinie Zachod­nim rozpoczęło się 19 spotka­nie ambasadorów czterech wielkich mocarstw w sprawie Berlina Zachodniego. Zmarła Helene Weigel BERLIN (PAP). W czwartek wieczorem w wieku 71 lat zmarła w Berlinie Helene Weigel, wdowa po Bertolcie Brechcie. Słynna aktorka była współzałożycielką światowej sławy teatru „Berli­ner Ensemble“ w Berlinie. Po śmierci Bertolta Brechta (w 1956) nadal kierowała tym teatrem. Francja za przeprowadzeniem ogólnoeuropejskiej konferencji w sprawie bezpieczeństwa # Zainteresowanie tezami XXIV Zjazdu KPZR $ Sprawy Berlina Zach., układów między ZSRR i Polską a NRF Owocne rozmowy Minister M. Schumann zakończył wizytę w Moskwie ' MOSKWA (PAP). W piątek zakończyły się w Moskwie rozmowy ministra Spraw Zagranicznych ZSRR Andrieja Gromyki z ministrem Spraw Zagranicznych Francji Mauri­­cem Schumannem Następnie Sekretarz Generalny KC KPZR, Leonid Breż­niew przeprowadził rozmowę z francuskim ministrem. Korespondent PAP red. Zbigniew Suchar podaje: Minister Spraw Zagranicz" nych Francji Maurice Schir mann, przebywający w stolicy ZSRR z oficjalną wizytą na zaproszenie rządu radzieckie­go, spotkał się w piątek po po­łudniu z dziennikarzami. Kon­ferencja prasowa odbyła się w Ambasadzie Republiki Fran­cuskiej w Moskwie. Zwracając się do zgromadzonych dziennikarzy radzieckich i zagra­nicznych, M. Schumann podkreśli! z pełną satysfakcją owocność od­bytych rozmów. Nawiązywał przy tym do wyników ostatniej wizyty w ZSRR prezydenta Francji Geor­ges Pompidou, cytując jego opi­nie na temat wagi dwustronnych stosunków francusko-radzieckich. M. Schumann poinformował tematyce przeprowadzonych w Mo­o skwie rozmów. Co się tyczy zwoła* nia ogólnoeuropejskiej konferen­cji w sprawie bezpieczeństwa współpracy, M. Schumann zazna­i czył, że Francja jest za jej.prze­prowadzeniem i za poszukiwaniem wspólnych dróg sprzyjających realizacji tej koncepcji. Jeśli chodzi o tematykę konfe­rencji, to Francja nie jest za dwie­ma oddzielnymi naradami — jed­ną w sprawie bezpieczeństwa,, a drugą — w sprawie współpracy, ale jej zdaniem można oddzielnie w tych kwestiach dyskutować. M Schumann oświadczył, że Francja jest zainteresowana tezami, przedstawionymi na XXTV Zieździe KPZR przez przewodniczącego Radv Mini­strów ZSRR A Kosygina. W sprawie Berlina Zachodniego, M. Schumann powiedział, że za­gadnienie in nie może być tema­tem rozmów frańcusko-mdziec- Idch. ponieważ prawa suwerenne c-prawu la w Berlinie Zachodnim trgv. mocarstwa zachodnie. Al*5 można dwusfrorm!« dyskutować i wymieniać poglądy Odpowiadając na jedno z pytań, minister Schumann potwierdził, że Francja ustosunkowuje się pozy­tywnie do propozycji konferencji przedstawicieli zwołania pięciu mocarstw nuklearnych — propo­zycji wysuniętej przez sekretarza generalnego KC KPZR, Leonida Breżniewa, w referacie wygłoszo­nym na XXIV Zjeździe KPZR. Min. M. Schumann następnie, że w sprawie oświadczył indocnińskiego stanowisko kryzysu Fran­cji jest dobrze znane i nie ule­­gio zmianie. Jest to jedno z zagadnień — po­wiedział min. Schumann — co do którego rządy Francji i ZSRR mo­gą podejmować kroki w kierunku zapewnienia pokoju, jeżeli nie wspólnie, to równolegle. Odnośnie ratyfikacji układów zawartych między ZSRR a NRF oraz PRL a NRF, minister Spraw Zagranicznych Francji dał wyraz przekonaniu, że stanowią one istot­ny czynnik odprężenia w Europie. Byliśmy zwolennikami podpisania tych układów — powiedział min. M. Schumann — i jesteśmy zwo­lennikami wszystkiego, co może sprzyjać ich ratyfikacji. Min. M. Schumann zaznaczył, że nowe pozytywne wyniki powinna przynieść w dziedzinie współpracy naukowo-technicznej i ekonomicz­nej Francji i ZSRR następna sesja „wielkiej komisji“ Komunika! © wizwde MOSKWA (PAP). W dniach 4—7 maja 1971 roku przeby­wał z wizytą oficjalną w ZSRR, na zaproszenie rządu radzieckiego, francuski mini­ster Spraw Zagranicznych Maurice Schumann. z Przeprowadził on rozmowy Sekretarzem Generalnym KC KPZR L. Breżniewem. przewodniczącym Rady Mini­2 strów ZSRR A. Kosyginem i z ministrem Spraw Zagranicz­nych ZSRR A. Gromyką. W toku wymiany poglądów omówione zostały najważniej­sze problemy międzynarodo­we. .Strona radziecka zwróciła uwagę na wysunięty ostatnio przez ZSRR program posunięć w dziedzinie polityki zagra­nicznej. Zwrócono szczególną uwagę na problemy europej­skie, w związane tym na zagadnienia z toczącymi się czterostronnymi rokowaniami oraz na nasunięcia zmierzają­ce do zaktywizowania przygo­towań do konferencji ogólno­europejskiej. Strony stwierdziły ponownie, ż€ wypowiadają się za zorganizowa­niem konferencji przedstawicieli pięciu mocarstw nuklearnych. Zgodnie z porozumieniami ra­­dziecko-francuskimi zawartymi w okresie od 1966 roku, ustalający­mi podstawy współpracy między ZSRR a Francją, rozmowy prze­biegały w atmosferze wzajemnego zrozumienia. W toku rozmów stwierdzono daleko idącą zbież­ność stanowisk w wielu zagadnie­niach i potwierdzone zostało wza­jemne zainteresowanie obu stron rozstrzyganiem konfliktów na drodze rokowań i usuwaniem źródeł napięcia, mogących stano­wić zagrożeni.e dla pokoju, Tym samym rozmowy te wno­szą wkład do rozładowania napię­cia w Europie. Szczególną uwagę zwrócono tak­że na dalsze pogłębianie stosun­ków radziecko-francuskich we wszystkich dziedzinach. Omówio­no niektóre konkretne zagadnienia dotyczące stosunków handlowych i gospodarczych. Obie strony wysoko oceniły re­zultaty przeprowadzonych rozmów i ich znaczenie dla rozwoju i za­cieśnienia współpracy między ZSRR a Francją oraz podkreśliły pożyteczność tego rodzaju konsul­tacji, stanowiących wyraz przyjaz­nego charakteru stosunków mię­dzy obu krajami. Uzgodniono, że wizyta przed­stawicieli Związku Radzieckie, go we Francji, w odpowiedzi na wcześniejsze prezydenta i rządu zaproszenie Republiki Francuskiej, odbędzie się w październiku lub listopadzie bieżącego roku. Minister M. Schumann za­prosił ministra Spraw Zagra­nicznych ZSRR A. Gromykę do odwiedzenia Francji, za­proszenie zostało przyjęte; da­ta wizyty zostanie ustalona w terminie późniejszym. Min. M. Schumann opuścił HRB W piątek opuścił Moskwę, uda­jąc się samolotem do Paryża, mi­nister Spraw Zagranicznych Fran­cji, Maurice Schumann. Na lotnisku ministra Schu­manna żegnał min. A. Gromyko. Perspektywy stosunków LISA - Chiny (OD NASZEGO KORESPONDENTA W USA) Podniecenie w sprawie nawią­zania bliższych stosunków USA -T- Chiny,, jakie ujawniło się Waszyngtonie, w ciągu ostatnie­w go tygodnia zewnętrznie się u­­spokoiło. Zmiana ta nastąpiła po ostrzeżeniu prezydenta Nixo­­na przed „spekulacjami”, które mogłyby narazić na szwank dialog amerykańsko-chiński, jak również z powodu istnienia rze­czywistych przeszkód. Już w maju br. USA ogłoszą listę amerykańskich towarów, jakie można będzie eksportować do Chin; dotychczasowe zakazy zostaną radykalnie ograniczone 6 bm. USA uchyliły wszystkie wprowadzone w 1850 r. restrykcje zakazujące posługiwania się wa­lutą amerykańską w transakcjach handlowych z ChRL. Dalej Idąca poprawa stosunków USA — Chiny będzie zależna prze­de wszystkim od rozstrzygnięcia sprawy Tajwanu. Pekin domaga się, aby Waszyngton zerwał mili­tarne powiązania z reżimem taj­wańskim i wycofał poparcie dla jego uczestnictwa w ONZ. Admi nistracja Niivona nie zaspokoi tych wymagań. Zlikwidowała ona patro­lowanie Cieśniny Tajwańskiej przez okręty VIJ Floty i byłaby go­towa zredukować garnizon wojsko­wy USA na tej wyspie. Stany Zjednoczone nie zamierza­ją jednak zupełnie odwrócić się od reżimu Czang Kai-szeka i będą nalegały na pozostawienie jego przedstawicieli w ONZ, chociaż wiadomo, że Pekin w żadnej po­staci nie zaakceptuje teorii „dwóch Chin“: Obserwatorzy wciąż tkwią w tym przekonaniu, że dialog USA — Chiny będzie długotrwały i będzie wymagał przewlekłego procesu negocjacyjnego. MAKSYMILIAN BEREZOWSKI UMUŃSKA Partia Komunistyczna kończy 50 lal swego istnienia. Klasa robotnicza naszego kraju i cały naród z uzasadnionym entuzjazmem ob­chodzą ten chlubny jubileusz partii, która mobilizowa­ła i organizowała masy ludowe do walki o urzeczy­wistnienie ich aspiracji do wyzwolenia narodowego i społecznego, do ukształtowania losów współczesnej socjalistycznej Rumunii, Rumuńska Partia Komuni­styczna została utworzona w maju 1921 r., w wyniku długo­trwałego procesu dojrzewania ruchu robotniczego, który w naszym kraju rozwiną! sie w połowie ubiegłego wieku. Przez utworzenie partii komu­nistycznej. na gruncie ideologii marksistowsko - leninowskiej klasa robotnicza wkroczyła w nowy, Rumunii etap swojego rozwoju. wyższy Partia komunistyczna stała zawsze na czele wielkich walk społecz­nych okresu międzywojennego przeciwko wyzyskiwaczom, reakcji i faszyzmowi, w obro­nie interesów i żywotnych praw ludu pracującego. W o­­kresie wojny, partia organizo­wała i kierowała antyfaszy­stowskim ruchem oporu, kon­centrując wokół zjednoczonej klasy robotniczej, szeroki front postępowych sił narodu. Partia była główną siłą polityczną, kierującą powstaniem zbroj­nym w sierpniu 1944 r.. któ­re doprowadziło do obalenia dyktatury wojskowo-faszy­­stowskiej i przystąpienia Ru­munii z całym swym potencja­łem ludzkim i materialnym do koalicji antyhitlerowskiej W ramach tei koalicji, której de­cydująca sRa był Związek Ra dziecki Rumunia walczyła przeciwko Niemcom faszy­stowskim aż do ostatecznego zwycięstwa z maja 1945 r W nowych warunkach histo­rycznych i społecznych, stwo­rzonych w wyniku obalenia faszyzmu i wyzwolenia kraju partia komunistyczna zorgani­zowała i kierowała walką sze­rokich rzesz robotników o u­­rzeczywistnienie rewolucji burżuazyjno - demokratycznej { ustanowienie nowej władzy państwowej, powołanej do u­torowania krajowi drogi dc budowy nowego, socjalistycz­nego ustroju. W 50 rocznicę swojego istnienia. Rumuńska Partia Komunistyczna jest silną i monolityczną partią. liczącą 2.100 00Ö członków, z czego 44 proc. to robotnicy, 26 proc chłopi i 23 proc. inteligencja. Partia jest kierującą siłą poli­tyczną kraju. Ta rola została uświęcona w Konstytucji So­cjalistycznej Republiki Rumu­nii I jest wynikiem działania komunistów, którzy i pełnym oddaniem służą Interesom wszystkich pracujących i ca (ego naszego społeczeństwa so­cjalistycznego. Rumuńsko Partio Komunistyczna sto wio w swojej polityce na czołowyrr miejscu problemy stworzenia I rotwo jo silnej bazy materiałowo techniczne no drodze socjalistycznego uprzemy sławienia W przemyśle rumuńskim o ważone są to kluczowe następujące gałęzie - przemysł energetyczny, bu dowy maszyn, hutnictwo i przemys* chemiczny W warunkach, Istniejących w naszym kraju, te gałęzie przyczyniają się do utrzymywania nie słabnącego tempo rozwoju i wzrostu siły gospodar­ki narodowej, któro w ostatnich dwu dziesięcioleciach charakteryzuje się przeciętnym rocznym wzrostem produk­cji przemysłowej o ok. 13 proc. i do­chodu narodowego o 9,5 proc. Dla zabezpieczenia tego rozwoju, ok. 30 proc. dochodu narodowego przeznacza się rokrocznie na inwestycje. Socjalistyczne przeobrażenie rolnic­two zostało zakończone prawie dnie sięć lat temu. Dzisiaj ten dział gospo­darki narodowej dysponuje nowocze snym wyposażeniem technicznym, do­starczonym w całości przez nasz wła­sny przemysł, Na gruncie niesłabnącego tempa wzrostu produkcji ma­terialnej i dochodu narodowe­go realizuje sic konsekwentnie program wzrostu dobrobytu ludzi pracy. W pięcioletnim o­­kresie 1965 — 1970, dochody ludności pochodzące z wyna grodzeń za pracę wzrosiy o po­nad 50 proc., a płace realne o 20 proc. Wzrosły również do­chody chłopów. Został wpro­wadzony nowy system wyna­grodzeń. gwarantujący mini­malny dochód miesięczny oraz nowy system ubezpieczeń spo­łecznych dla członków spół dzielni rolniczych. Znacznie podwyższono emerytury, sty­pendia dla uczniów i studen­tów oraz zasiłki rodzinne, wy­płacane przez państwo. W o­­statnim pięcioleciu ponad 2 min obywateli przeprowadziło się do nowych mieszkań, w większości wybudowanych przez państwo lub dzięki kre­dytom udzielonym przez pań­stwo. W różnego rodzaju szkołach uczy się ponad 4 min młodzie­ży, z czego w szkoiach wyż­szych ponad 150 tys. studen­tów Rozwija się nauka, wzra­sta rola badań naukowych dla postępu gospodarki narodo­wej i wprowadzenia nowocze­snej techniki. W oparciu o koncepcje pro­gramu urzeczywistnienia wszechstronnie rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego uchwalonego na X Kongresie RPK w 1969 r., wykonanie no­wego planu 5-letniego 1971 — 1975, zabezpieczy dalszy roz­wój sił produkcyjnych, nauki kultury i szkolnictwa, wzrost stopy życiowej ludności i udo­skonalenie kierowania życiem społecznym. No gruncie morlt listowi ko-len ino. ,kiego rorwiqzania problemu narodo weg o. prawnego I taktycznego rape w nienia równości praw dla wsrystkirr obywateli kraju, wzmacnia si. broter stwo miedzy narodem rumuńskim I na rodami wspólmieszkajqcymi na te ryto rium naszego kraju, któro wspólpracu­­iq. ożywione tymi samymi Ideałami dqfeniami do zapewnienia poiteoi swoje! wspólnej ojczyfnie socjalisty« nej. W swojej działalności, zmlerxa]qce| do udoskonalenia zarzqdzanio tyciem społecznym kraju, partia komunistycz­na rozwija te cechy władzy państwowej, które czyniq z niej emanoeJe mas: de­mokrację socjalistyczną. Systematyczne spotkania kierownictwa partyjnego państwowego z ludźmi pracy, konsul­i towanie * masami wszystkich ważnych kroków stało się stałą praktyką na­szego życia politycznego. Kolektywne kierownictwo we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego I społecznego, stworzeni« klimatu potrzebnego d!o swobodnego i nieskrępowanego wypo­wiadania przez ludzi pracy swoich o­­pinii odnośnie sposobu kierowania sprawami ich socjalistycznego państwa stanowcze stosowanie zasady sprawie dliwości społecznej - stanowią wyrazy pogłębienia demokracji socjalistycznej Jako aktywny oddział mię­dzynarodowego ruchu robotni­czego, Rumuńska Partia Ko­munistyczna rozwija stosunki braterskiej solidarności ze wszystkimi partiami komuni­stycznymi i robotniczymi, wal­czy o przezwyciężenie trudno­ści istniejących w łonie mię­dzynarodowego ruchu komuni­stycznego i robotniczego, o u­­mocnienie współpracy i jedno­ści partii robotniczych komunistycznych \ oraz wszystkich demokratycznych sił postępo­wych na świecie W centrum swojej polityki zagranicznej. Rumunia stawia przyjaźń, ścisły sojusz i wszechstronną współpracę ze wszystkimi krajami socjalis­tycznymi. Za fundament swo­ich stosunków z tymi krajami Rumunia uważa zasady mark­sistowsko-leninowskie i inter­nacjonalizmu proletariackiego, poszanowania niezawisłości suwerenności narodowej, rów­i ności praw i nieingerencji w sprawy wewnętrzne, pomocy wzajemnej i wzajemnych ko­rzyści. Wyrażamy głębokie zadowo. lenie, że w duchu tych zasad, nieustannie rozwija się przy­jaźń i braterska współpraca między Socjalistyczną Repub­liką Rumunii i Polską Rzecz­pospolitą Ludową, między Ru­i muńską Partią Komunistyczną Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą, między naszymi narodami. „Rumuńsko-polskie stosunki przyjaźni i współpra. cy—stwierdza sekretarz gene­ralny naszej partii, towarzysz Nicołae Ceausescu — mają bo­gate tradycje wiekowych walk obu narodów o obronę i afir­­mację swojego bytu narodowe, go, o wolność i postęp“. Ważnym wydarzeniem w ro. zwoju braterskich stosunków między partiami, krajami i na­szymi narodami, było podpisa­nie w listopadzie ub. roku no­wego Układu o przyjaźni współpracy i wzajemnej po­mocy między naszymi pań­stwami Rumuńska Partia Ko­munistyczna, Rumunia socja­listyczna działać będą równiej nadal na rzecz więzów przyjaźni pogłębienia i sojuszu między naszymi krajami, w in­teresie narodu rumuńskiego i narodu polskiego, sprawy u­­mocnienia jedności partii ko­munistycznych i robotniczych oraz krajów socjalistycznych W pięćdziesiątą rocznicę swojego istnienia. Rumuńska Partia Komunistyczna stwier­dza ponownie stanowczo, że zdecydowana jest działać nie­złomnie na rzecz postępu i po­myślności socjalistycznej Ru­munii, walczyć z taką samą energią w ścisłej współpracy ze wszystkimi krajami socja listycznymi, wszystkimi par­tiami komunistycznymi i ro­botniczymi i siłami postępo­wymi całego świata o triömf szlachetnych idei socjalizmu, niezawisłości narodowej, współżycia i pokojowej współ­pracy narodów. Jubileusz Rumuńskiej Partii Komunistycznej Pit talu w służbie tiarelti EMIL B0DNÄRAS Członek Komitetu Wykonawczego Stałego Prezydium Komitetu Centralnego Rumuńskiej Partii Komunistycznej, Wiceprzewodniczący Rady Państwa Socjalistycznej Republiki Rumunii ChRL nawiązała oficjalne stosunki z San Marino LONDYN (PAP). Agencja Reute­ra powołując się na radio Pekin, polnfoimowała. że Chińska Repu­blika Ludowa nawiązała stosun­ki oficjalne z San Marino. Oba kraje podpisały wspólny protokół, stwierdzający, że od 6 maja br. nawiązuje się stosunki na szczeblu konsularnym. Obrady bułgarskiego parlamentu SOFIA (PAP). W piątek rozpo­częła się w Sofii t6 sesja Zgroma­dzenia Ludowego LRB. Biorą W niej udział Todor Ziwkow i Georgi Trajkow. Porządek dnia przewiduje omó­wienie i zatwierdzenie prolektu nowej konstytucji Bułgarii, Zgro­madzenie Ludowe rozpatrzy też prepozycie komisji do opracowa­nia projektu nowej konstvt.uc.1i, kierowanej przez Todora Ż1wko­­wa, w sprawie przeprowadzenia referendum, w którym cały naród zaaprobowałby nowa konstytucje. Zostanie omówiona 1 zatwierdzona ustawa o przeprowadzeniu refe­rendum. Podczas sesji głos zabrał T. Żiwkow, W przededniu „Dnia Zwycięstwa" Depesza przywódców ZSRR do przywódców NRE MOSKWA (PAP). KPZR i pań­stwo radzieckie będą umacniały przyjaźń i braterstwo z NRD i in­nymi krajami socjalistycznymi — głosi depesza Leonida Breżniewa, Nikołaja Kosygina Podgórnego i Aleksieja z pozdrowieniami dla przywódców i ludzi pracy NRD z okazji 26 rocznicy wyzwolenia na­rodu niemieckiego spod faszyzmu. Głębokie przywiązanie klasy ro­botniczej, chłopstwa i Inteligencji pracującej NRD do ustroju socja­listycznego — czytamy w depeszy — ich ofiarna praca w imię dal­szego umacniania republiki świad­czą o tym, że socjalizm utwier­dził się na niemieckiej ziemi o­­statecznie i nieodwracalnie oraz że ludzie pracy NRD nigdy nie zrezygnują ze swych rewolucyj­nych zdobyczy. W depeszy Honeckerowi, przesłanej Erichowi Walterowi Ultorich­­towi i Willi Stophowi mówi się z uznaniem o wysiłkach, jakie NRD podejmuje w interesie umacniania jedności i zwartości państw socja­listycznych oraz pogłębienia mię­dzy nimi wszechstronnej współ­pracy Z szerokim uznaniem na całym świecie spotkał się wielki wkład jaki NRD wraz ze Związkiem Ra­dzieckim i wszystkimi bratnimi państwami socjalistycznymi wnosi do walki przeciwko machinacjom sil agresji, odwetu i neohitleryz­­mu, o zapewnienie bezpieczeń­stwa w Europie w oparciu o uzna­nie terytorialnego i politycznego stanu rzeczy, jaki ukształtował się w wyniku drugiej wojny świato­wej — piszą przywódcy radzieccy. Z teł samej okazji minister Spraw Zagranicznych ZSRR A. Gromyko przesiał depeszę z po­zdrowieniami do ministra Spraw Zagranicznych NRD O. Winzera. Moskwa MOSKWA (PAP). W związku 7 Dniem Zwycięstwa 1 rocznicą po w stania 1 Dywizji Plecnoty im. Ta­deusza Kościuszki w Ambasadzie PRL w Moskwie odbyło się w pią­tek uroczyste wręczenie podzię­kowań kierownictwa MON ora? plakietek odznaki ..Braterstwa bro-r ni“ twórcom Pomnika-Mauzoleum Bohaterów bitwy pod Lenino. Odznaczenia, które wręczali amb łan Ptasiński oraz attache_ woj­skowy gen. bryg. Wacłar- Ja gaś. ^trzymali: wiceminister Kultury j Sztuki ZSRR — Władimir Popow, główni twórcy pomnika Władimir Cigal 1 Jaków Białopolskij, dyrek­tor Centralnego Muzeum Sił Zbroj­nych ZSRR — Wsiewołod Krasnow i inni. Wśród zaproszonych gości znaj­dowali się: zastępca szefa GZP Armii Radzieckiej — gen. płk. Mi­chaił Kałasznik przewodniczący radzieckiego Komitetu Weteranów Wojny — gen. armii Paweł Batów, wyżsi urzędnicy radzieckiego MSZ 1 dziennikarze. BudaraeszS BUDAPESZT (PAP). Z okazji 28 rocznicy „Dnia Zwycięstwa** roz­gromienia hitlerowskich Niemiec — w Ośrodku Informacji i Kultu­ry Polskiej w Budapeszcie odpyl się uroczysty wieczór. Przybyli tam przedstawiciele władz partyjnych i państwowych WRL, Ministerstwa Obrony Naro­dowej, Związku Partyzantów Wę­gierskich działacze społeczni* przedstawiciele świata kultury. Obecni byli attaches wojskowi akredytowani w Budapeszcie. Gości powitał ambasador PRü na Węgrzech Tadeusz Hanuszek. W krótkim przemówieniu attach,a wojs ko wy ambasady PR L pik Eu - getiińśz Wiś! i cz-I wańęzyK przy'­­p'óm n 1 anńdżiaT""?5oTä1£75w w Tl woj­nie światowej oraz nasz wkład w ostateczne zwycięstwo nad hitle­rowskimi Niemcami. Następnie odbył się pokaz filmu pt. „Od września do maja“ który zgromadzeni obejrzeli z dużym za­interesowaniem. Berlin BERLIN (PAP). Korespondent PAP, red J. Tomaszewski pisze: 26, lat temu. 8 maja 1945 roku, przedstawiciele hitlerowskich sił zbrojnych podpisali w Berlinie akt bezwarunkowej kapitulacji. W piątek 7 bm.. w stolicy NRD od­była się z okazji rocznicy uroczy­sta akademia, zorganizowana przez KC SED Radę Ministrów NRD, Front Narodowy Demokratycznych Niemie, oraz Towarzystwo Przy­­lażni Niemiecko-Radzieokle.i Serdecznie witany przybył na nią, wśród przedstawicieli naj­wyższych władz partvinveh i pań­stwowych kraju. 7 sekretarz KC SED — Erich Honecker. Obecni byli przedstawiciele grup’'' wojsk ►'■sd’deekich, stacjonujących w nu, Akademia zainaugurowała rów­nocześnie w NRD obchody „Ty­godnia Przytaźni Niem1ecko-Ra­­dzleckiej“. Na uroczystości oko­licznościowe przemówienie wygło­sił przewodniczący Towarzystwa Przylaźni Nipmlecko-Radzieckiej, dr Lothar Bolz. »

Next