Trybuna Ludu, czerwiec 1972 (XXIV/152-181)
1972-06-24 / nr. 175
■—........ 2 Trybuna Ludu Wspólny komunikat PUL - Jugosławia (DOKOŃCZENIE ZE STR. 1) okręgu Kosowo — III ja Vakic, związkowy sekretarz d/s Handlu zagranicznego — Muhamęd Hadzic, ambasador SFRj w PRL - Vlado Maleski, szef gabinetu Prezydenta Republiki — Marko Vrhunec, doradca Prezydenta Re. publiki d/s Polityki, Zagranicznej — Milos Melovski, dyrektor depar. tamentu MSZ - Djuro Vukolic. Obie strony ze szczególnym zadowoleniem stwierdziły, że ostatnio w stosunkach między Polskę Rzeczgpospolitg Ludową i Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii osiągnięto pozytywne wyniki i że współpraca rozwija się pomyślnie we wszystkich dziedzinach. ł Sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Edward Gierek i przewodniczący Związku Komunistów Jugosławii Josip Bróż Tito pozytywnie ocenili wyniki osiągnięte we współpracy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Związku Komunistów Jugosławii, zwłaszcza w ostatnim czasie. Towarzysze Edward. Gierek i Josip, Broz Tito potwierdzili gotowość obu partii do dalszego rozwijania owocnej i obustronnie korzystnej współpracy, do wszechstronnej wymiany poglądów, o aktualnych zagadnieniach międzynarodowego ruchu komunistycznego i robotniczego. Wypowiedzieli sie zu potrzebą częstszych spotkań, mię. dzy przywódcami obu partii oraz kontaktów na różnych szczeblach. v Obie strony oceniły, że stosunki polsko-jugosłowiańskie stają się coraz bardziej wszechstronne - i trwałe. Opierają się one na pełnym poszanowaniu zasady nieza. łeżności, suwerenności, integralności terytorialnej, równouprawnienia oraz niemieszania się w sprawy wewnętrzne. Otwiera to drogę do pogłębiania przyjaźni i współpracy, zbliżania narodów obu krajów, a zwłasżcza młodego pokolenia. Obie strony uważa. iq, że różnice w drogach rozwoju socjalizmu w obu krajach nie są przeszkodą w pomyślnym rozwoju stosunków dwustronnych. Pozytywnie oceniąno coraz bardziej intensywne i pełniejsze w treści kontakty i wymianę poglądów między państwowymi i politycznymi działaczami obu kra, jów, co przyczynia się do lepszego wzajemnego poznania się, wy. miony doświadczeń i wszechstronnej współpracy.. Podkreślona szczególne znaczenie, wizyty prezesa Rady Ministrów Polskiej Rze. czypospolitej Ludowej Piotra Jaroszewicza w Jugosławii w październiku 1971 roku Obie strony przywiążują dużą wagę do coraz szerszej i bogatszej współpracy parlamentów, organizacji politycznych i społecznych oraz między miastami obu krajów. Strony stwierdziły, że osiągnięto korzystne wyniki w dziedzinie działalności naukowej, oświatowej, informacyjnej i innych- Pozytywnie oceniono niedawno podpisany dwuletni program współpracy kulturalnej i naukowej, który otwiera szersze pen spektywy współpracy, w tych dziedzinach. Wyrażonp gotowość podjęcia dalszych wysiłków w celu wzbogacenia wymiany dóbr kulturalnych i osiągnięć naukowych oraz rozwoju bezpośrednich kontaktów między odpowiednimi instytucjami obu krajów. Podkreślono potrzebę częstszych i ściślej-, szych kontaktów między obywatelami obu państw, zakładami pracy i organizacjami społecznymi, potrzebę zwiększenia wymiany, turystycznej i rozwoju innych form współpracy, Co służy dalszemu zbliżeniu narodów obu kraiów. Strony uznały za potrzebne podpisanie nowej konwencji kon. sularnej odpowiadającej aktualnemu rozwojowi stosunków między obu krajami. Strona polska z zadowoleniem przyjęła zgodę rządu SFRJ w sprawie otwarcia, na zasadzie wzajemności, konsulatu generalnego PRL w Zagrzebiu. łl Obie strony niły współpracę w pozytywnie ocezakresie stosunków gospodarczych opartą o zasadę wzajemnych korzyści. Potwierdzeniem tego jest stały wzrost wymiany towarowej, której poziom w roku 1972 wiruen wynieść około 200 -min dolarów, cc oznacza wzrost o 20 proc. w stosunku do osiągniętych obrotów w roku 1971, Ministrowie Handlu Zagranicznego obu krajów podpisali w toku wizyty dodatkową umowę, która powiększo przewidywane obroty W-okresie 1971—1975 z 850 "min do ponad 1 mld dolarów. Strony uważają za godny pod-, kreślenia fakt, że kooperacjo przemysłowa i wieloletnia współpraca w innych dziedzinach sta. ją się coraz - istotniejszym elementem całokształtu wzajemnych stosunków gospodarczych. Ponownie stwierdzono, że szczególne możliwości rozwoju kooperacji przemysłowej istnieją w przemyśle samochodowym, produkcji artykułów gospodarstwa domowego, jak również produkcji traktorów, maszyn rolniczych, maszyn budowlanych, elektronice, gospodarće rybnej i innych dziedzinach oraz wyrażono zainteresowanie w poszerzeniu współpracy w zakresie energetyki i przemysłu stoczniowego. Wzajemne dostawy wynikające z powiązań kooperacyjnych będą wynosiły ponad 25 proc. globalnej wymiany towarowej w bieżącej umowie 5- letniej.. Potwierdzono wzajemne zainte. resowanie zawarciem wieiolet nich porozumień, .. mających na celu pokrycie, potrzeb surowcowych obu krajów. W rozwijaniu wzajemnej współpracy ważna rola przypada nowo powołanemu konsorcjum banków, którego pomoc winna być skuteczna w rozbudowie r modernizacji tych potencjałów, które zarówno we współpracy dwustronnej jak też współpracy ng rynkach trzecich, mogą przyczy nić się do dalszego pogłębienia powiązań gospodarczych obu krajów. Obie strony są zgodne, że ich wzajemne interesy gospodarcze potwierdzają potrzebę modernizowania komunikacji i środków transportu, jak również ważnych dróg tranzytowych między Polską i Jugosławią. Obie strony potwierdziły znaczenie współpracy w dziedzinie nowych technologii, prać naukowo-badawczych, szczególnie w tych dziedzinach, które mogą przynieść wzrost kooperacji przemyślowej i efektywności produkcji Stwierdzono, że szybki rozwój gospodarczy i stale rosnąca wymiana towarowa wymaga doskonalenia i poszukiwania nowych form i metod współpracy. Uznano za celowe doskonalenie systemu dwustronnych rozliczeń płatniczych, polityki kredytowej i innych przedsięwzięć sprzyjających rozwojowi wzajemnych stosunków gospodarczych. Obie strony podkreśliły dużą wage polsko-jugosłowiańskiego komitetu współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej oraz jego pozytywny wkład W rozwój stosun. ków gospodarczych, III Obie strony wymieniły poglądy na, temat aktualnych problemów międzynarodowych, zagadnień dotyczących wzajemnych stosunków i współpracy partii komunistycznych i robotniczych oraz ruchów postępowych i narodowowyzwoleńczych, stwierdzając z zadowoleniem identyczność lub zbieżność poglądów. Obie strony zgodnie oceniają, że obecne stosunki międzynarodowe charakteryzują się głębokimi przemianami społeczno-politycznymi i ekonomicznymi, których głównymi czynnikami są siły pokoju, socjalizmu i postępu, zyskujące coraz bardziej na znaczeniu. Stwierdzono, że na rozwój, obecnej sytuacji międzynarodowej, szczególny wpływ mają wysiłki zmierzające do dalszego ugruntowania zasady rokowań i rozwiązywania spornych środkami pokojowymi, na kwestii zasadach pokojowego współistnienia państw, przy pełnym poszanowaniu słusznych praw i interesów wszystkich krajów, Pozytywnie oceniając kontakty, rozmowy i porozumienia między wielkimi mocarstwami, zaakcentowano także rolę innych krajów w utrwalaniu międzynarodowego dialogu i pokojowego porozumienia się. w stosunkach międzynarodowych. Podkreślono znaczenie spotkań przywódców ZSRR ł PRL z prezydentem Nixonem. Wskazano również na wagę niedawnych rozmów prezydenta SFRJ, przewodniczącego ZKJ z radzieckimi przywódcami partii i rządu. Spotkania te, i inne przeprowadzone w tym duchu, potwierdziły, ze w praktyce stosunków międzynarodowych wzmaga się walka o konsekwentną realizację zasad pokojowego współistnienia, o równoprawne stosunki międzynarodowe i wszechstronną współpracę na zasadzie wzajemnego szacunku przeciwko stosowaniu lub groźbie użycia siły w jakiejkolwiek formie, o pokojowe i konstruktywne rozwiązywanie spornych problemów, o demokratyzacje stosunków międzynarodowych. PRL i SFR.I dają swój pełny wkład do takich dążeń i działalności Obie strony podkreśliły, że PRL i SFRJ, jako kraje europejskie,. których historyczna przeszłość i losy były najściślej związane wydarzeniami na naszym kontyz nencie, przywiązują wyjątkową wagę do pokojowego rozwoju stosunków i zmniejszenia napięcia w tej części świata, w przekonaniu, iż pomyślny rozwój sytuacji w Europie ma wielkie znaczenie dla całokształtu stosunków międzynarodowych. PRL i SFRł, każda w swym regionie, a zwłaszcza rozwijając współpracę z sąsiadami, dajq poważny wkład w pozytywny rozwój stosunków na kontynencie europejskim w przekonaniu, że polityka i aktywność na rzecz zachowania pokoju i umacniania bezpieczeństwa w Europie są niepodzielne i że w ich trwałości i stabilności w równej mierze zainteresowane są wszystkie narody kontynentu. Obie strony z zadowoleniem stwierdziły, że na kontynencie europejskim potężnieją siły pokoju, tendencje do współpracy i dobrosąsiedzkich stosunków, co szczególnie znalazło wyraz w podpisaniu i wejściu,w życie układów między ZSRR i NRF, PRL i NRF, czterostronnego porozumienia w sprawie Berlina Zachodniego oraz porozumienia, jakie podpisała NRD z NRF i z Senatem Berlina Zachodniego, które opierają się na rzeczywistości ukształtowanej w Europie i utrwalają nienaruszalność granic europejskich. Umacnianiu takich tendencji sprzyjałaby również normalizacja stosunków pomiędzy NRD i NRF na bazie powszechnie uznanych norm prawa międzynarodowego, ich równoczesne przyjęcie do ONZ oraz uregulowanie nie rozstrzygniętych kwestii miedzy CSRS i NRF, a przede wszystkim, uznanie układu monachijskiego za nieważny od samego początku, Obie strony uznają, że powstały sprzyjające warunki do bezzwłocznych, wielostronnych przygotowań, które powinny zapewnić uzgodnienia podstaw, celów i sposobów obrad europejskiej konferencji bezpieczeństwa współpracy, jaką należałoby zwoi łać w bliskiej przyszłości. Konferencja ta, zdaniem obu stron, powinna stworzyć podwaliny pod trwały system bezpieczeństwa, gwarantujący nafodom Europy nieskrępowany rozwój, pókój i postęp. Obie strony wyraziły przekonanie, że zmniejszenie sił zbrojnych i uzbrojenia na kontynencie europejskim oraz inne kroki w tej dziedzinie stanowiłyby istotny składnik procesu budowania bezpieczeństwa europejskiego. Obie strony podkreśliły, że osiągnięcie powszechnego, „całkowitego rozbrojenia jest niezwykle ważnym i pilnym zadaniem. Wyraziły one gotowość PRL i SFRJ kontynuowania, wespół ze wszystkimi krajami miłującymi pokój, wysiłków w celu zawarcia międzynarodowych układów w dziedzinie rozbrojenia, a przede wszystkim, na rzecz zakazu wszystkich rodzajów broni masowej zagłady. Podkreślając znaczenie porozumienia o zakazie broni bakteriologicznej, obie wskazały na potrzebę jak strony najszybszego osiągnięcia porozumienia o całkowitym zakazie broni chemicznej i zakazie podziemnych doświadczeń z bronią nuklearną Pozytywnie oceniono układ między ZSRR i USA o ograniczeniu systemów obrony przeciwrakietowej i tymczasowe porozumienie w dziedzinie ograniczenia strategicznych zbrojeń ofensywnych, jako ważne i konkretne kroki w kierunku rozbrojenia, Obie strony z uznaniem witają propozycję jak najszybszego zwołania światowej konferencji rozbrojeniowej, z równoprawnym udziałem wszystkich państw. Obie strony ponownie potwierdziły całkowite poparcie dla bohaterskiego narodu wietnamskiego, dla narodów Kambodży i Laosu w ich walce o wolność i niezależność, o niezaprzeczalne prawo do swobodnego, bez ingerencji z zewnątrz, decydowania o własnym losie. Stanowczo potępiając kontynuowanie agresji amerykańskiej w Indochinach i wypowiadając śję za Całkowitym i bezwarunkowym przerwaniem bombardowań i: innych działań wojennych przeciwko Demokratycznej Republice Wietnamu, obie strony wypowiedziały się za szybkim wznowieniem rozmów paryskich w cek znalezienia politycznego rozwiązania. Strony podkreśliły, że dlc zakończenia wojny, niezbędne jest bezzwłoczne i całkowite wycofanie wojsk USA i ich sojuszników z Indochin. PRL i SFRJ wyraziły duże za. niepokojenie z powodu przedłużania się kryzysu na Bliskim Wschodzie, wskutek kontynuowania agresywnej polityki Izraela, co zaostrza sytuację w tym rejonie i w basenie Morza Śródziemnego. Popierając pokojowe rozwiązanie kryzysu bliskowschodniego, obie strony i tym razem podkreśliły konieczność realizacji rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 22 listopada 1967 i rezolucji Zgromadzenia Ogólnego NZ z dnia 13 grudnia 1971 roku i bezzwłocznego wycofania wojsk izraelskich z okupowanych terytoriów arabskich. Sprawiedliwe rozwiązanie kryzysu winno obejmować — zdaniem obu stron — zagwarantowanie słusznych praw i interesów wszystkich państw i narodów tej strefy świata, w tym — narodu palestyńskiego. Obie strony podkreśliły ogromne znaczenie i rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych w umacniańiu pokoju, bezpieczeństwa międzynarodowego, w rozwiązywaniu kluczowych problemów międzynarodowych i w rozwoju wszechstronnej współpracy między państwami. Potwierdziły one swą wierność zasadom Karty Narodów Zjednoczonych zgodnie oświadczyły, że niezbędi ne jest podejmowanie nowych wysiłków w kierunku wzmocnienia roli i skuteczności ONZ oraz urzeczywistnienia pełnej jej uniwersalności. PRL i SFRJ podkreślają konieczność podjęcia przez wszystkie kraje kroków w kierunku przyspieszenia rozwoju gospodarczego krajów rozwijających się i ustanowienia bardziej równoprawnych stosunków w dziedzinie międzynarodowej współpracy ekonomicznej. Obie strony zgodnie oświadczyły, że wyniki osiągnięte na niedawnej sesji konferencji ONZ w sprawie handlu i rozwoju w Chile wskazują na potrzebę jeszcze bardziej intensywnego kontynuowania pracy nad tymi zagadnieniami. Obie strony potwierdziły swą solidarność ze słuszną walką narodów Afryki o wolność i niezależność, przęęiwkp. polityce imperia fiz.rnu,. kolonializmu i neokoionializmu, o realizację deklaracji ONZ o dekolgpizacji. Potępiły one stanowczo pglitykę apartheidu i dyskryminacij rasowej. W celu rozwiązania problemów nurtujących świat współczesny, obie strony podkreśliły potrzebę jeszcze aktywniejszego zaangażowania i ściślejszego współdziałania wszystkich miłujących pokój krajów i postępoyyych sił na święcie. Pozytywnie oceniono rolę i znaczenie polityki niezaangażowania w walce o pokój, przeciwko imperializmowi, kolonializmowi, neokolonializmowi, na rzecz całkowitej politycznej i ekonomicznej niezależności wszystkich krajów i równoprawnych stosunków międzynarodowych. I Sekretarz KC PZPR Edward Gierek i Przewodniczący Rady Państwa PRL Henryk Jabłoński oraz prezydent SFRJ, Przewodniczący ZKJ Josip Broz Tito, z zadowoleniem stwierdzili, że podczas wizyty przeprowadzono bogatą i pożyteczną wymianę poglądów i wskazano na nowe możliwości wszechstronnej współpracy, co przyczyni się do dalszego umocnienia i pogłębienia przyjaznych stosunków oraz współpracy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii i Polską Zjednoczoną Partią Robotnicza a Związkiem Komunistów Jugosławii. Prezydent SFRJ, Przewodniczący ZKJ Josip Broz Tito zaprosił I Sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka i Przewodniczącego Rady Państwa PRL Henryka Jabłońskiego do odwiedzenia Socjalistycznej Jugosławii. Federacyjnej Republiki Zaproszenie zostało przyjęte z zadowoleniem Warszawa, 23 czerwca 1972 r, ■ KRONIKA MINISTER T. WRZASZCZYK PODRÓŻUJE PO USA CHICAGO (PAP). Minister Przemysłu ^Maszynowego, Tadeusz Wrzaszczyk, któiry wraz z grupa” SkffpSffóW przybył do Stanów Zjednoczonych celem nawiązania współpracy gospodarczej w niektórych dziedzinach przemysłu maszynowego, kontynuuje podróż po USA, Przeprowadził on rozmowy w Nowym Jorku i Chicago. AMBASADOR PRL WE FRANCJI U PRZEWODNICZĄCEGO ZGROMADZENIA NARODOWEGO PARYŻ (PAP). W czwartek 2.2 bm. ambasador PRL w Paryżu, Emil Wojtaszek, złożył wizytę przewodniczącemu francuskiego Zgromadzenia Narodowego, Achilie Perettiemu. Rozmowa przebiegała w przyjaznej atmosferze. Izrael atakuje Syrie i Liban (DOKOŃCZENIE ZE STR. t) W wyniku gwałtownego bombardowania. w którym uczestniczyło wiele samolotów zginęło 27 osób cywilnych, w większości kobiety i dzieci. 10 osób zostało ciężko rannych. Mniej więcej w tym samym czasie lotnictwo izraelskie zbombardowało wioskę Maz.raa w Syrii. W obu tych wioskach znajdowały się obozy komandosów palestyńskich. Jak podał rzecznik palestyński, zginęło też wielu komandosów. PARYŻ (PAP). Minister spraw zagranicznych Libanu, Chalil Abu Hamad zakomunikował w Bejrucie, że w piątek po południu, według czasu nowojorskiego, zbierze się Rada Bezpieczeństwa ONZ na prośbę Libanu, w związku z trwającymi od kilku dni atakami Izraela na ten kraj. H. Kissinger zakończył wizytę w ChRL PEKIN (PAP). Henry Kissinger, specjalny doradca prezydenta Nixona, opuścił w piątek nad ranem Pekin i odleciał do Waszyngtonu po zakończeniu 5- dniowej wizyty w ChRL. Henry Kissinger rozmawiał w czasie swego pobytu w. Pekinie z przywódcami chińskimi, w tym z premierem Czou En-lajem. Temat rozmów przez Kissingera przeprowadzonych w czasie tej, czwartej już wizyty w stolicy w ChRL nie jest znany — rozmowy otoczone były najściślejszą dyskrecją. Nie wiadomo nawet dokładnie kto brał w nich udział. Na kilka godzin przed odlotem w nocy z czwartku na piątek Kissinger odbył ostatnie spotkanie z przywódcami ChRL, prawdopodobnie z premierem Czou En-lajem. Spotkanie to odbyło się w siedzibie przywódców chińskich, a nie jak zwykle w gmachu parlamentu, z czego obserwatorzy polityczni wnioskują, iż było to spotkanie szczególnie ważne. ........-............. — ....... ..... NASI KORESPONDENCI PISZĄ Porozumienia moskiewskie w Kongresie USA WASZYNGTON Prezydent Nixon potwierdził, że moskiewskie porozumienia dotyczące ograniczenia zbrojeń strategicznych odpowiadają żywotnym interesom Stanów Zjednoczonych i powinny być rozpatrzone przez Kongres według ich zawartości, bez łączenia z innymi problemami. Tym samym Nixon uchylił się od poparcia stanowiska ministra obrony, Lairda, który domagał się od Senatu, aby aprobatę dla porozumień podpisanych w maju br. uzależnić od przyznania przez Kongres funduszów na rozwój uzbrojenia strategicznego nie podlegającego postanowieniom układów. Wraz z tym prezydent oświadczył jednak, że dopóki BONN. W piątek przed południem giełdy dewizowe NRF zostały co najmniej do poniedziałku zamknięte. Min. Schiller określił tę decyzję jako akt solidarności wobec innych państw zachodnioeuropejskich, które również stanęły w obliczu kryzysu funta szterlinga. Jest oczywiste że za tą gotowością do solidarności kryje się własny interes NRF Ostatnie decyzje brytyjskie nie tylko otworzyły nową fazę kryzysu waluty brytyjskiej, ale też stanowią początek dalszego — po półrocznej przerwie — ciągu perturbacji i zakłóceń w zachodnim systemie walutowym. Jest niemal pewne, że w najbliższych dniach, w każdym razie przed otwarciem giełdy londyńskiej, funt zostanie zdewaluowany. Fachowcy mówią tu o 8,8 proc. Wydaje się, że run na funta pociągnął za sobą także podważenie pozycji dolara. Zamknięcie giełd powstrzymało chwilowo tę falę, która ujawniła się w piątek dalsze porozumienia nie będą zawarte, USA powinny kontynuować program unowocześniania swego arsenału. Analogiczną opinię wyraził podczas przesłuchania w Senacie sekretarz stanu, Rogers. Zakwestionował ją przewodniczący komisji spraw zagranicznych Senatu, William Fulbright, który oznajmił, że pierwszy przełom dokonany w dziedzinie wzajemnego ograniczenia zbrojeń umożliwia i wymaga zwolnienia tempa modernizacji potencjału wojskowego USA, Po zakończeniu przesłuchań przedstawicieli rządu oraz po wypowiedziach prezydenta Nixona i jego doradcy, Kissingera, w Kongresie rozpocznie się generalna debata. Nie ma rano. Mimo że jeszcze przeć zamknięciem giełdy dewizowej we Frankfurcie Bank Federalny zakupił w ramach akcji pomocy i własnych zobowiązań ok. 1 mid doi., kurs waluty USA spadł do najniższego punktu interwencyjnego, mianowicie 3,15 DM za 1 doi. Eksperci sądzą, że następnym obiektem spekulacji walutowej będzie włoski lir, którego pozycja jest słaba, a kurs — zawyżony. Nie jest wykluczone, że fala spekulacyjna ogarnie również japońskiego jena. Byłaby to jednak spekulacja na rewaluację jena, a więc o kierunku przeciwnym niż w przypadku funta, dolara i lira Wokół marki panuje dotąd spokój. Min. Schiller oświadczył w piątek, iż rząd NRF nie widzi potrzeby podejmowania jakichkolwiek decyzji walutowych. Nie znaczy to jednak, by ostatnie wydarzenia nie dotyczyły NRF. To co w tej chwili można już przewidzieć, sprowadza się do dwóch głównych elementów: z jednej strony gospodarka eksportowa NRF wątpliwości, iż przyniesie ona ratyfikację układu na temat ograniczenia systemów anłyrakietowych i zatwierdzenia porozumienia w sprawie zamrożenia stanu rakiet ofensywnych. Przewiduje się natomiast, ża później mogą się zaostrzyć kontrowersje między liberalnymi członkami Kongresu i rządem w kwestii budżetu wojskowego. Fulbright nie jest odosobniony. Jeżeli prezydenckim kandydatem partii demokratycznej zostanie obecny faworyt, senator G. McGovern, który domaga się znacznej redukcji wydatków militarnych, problem ten może nawet zająć jedno z czołowych miejsc w ostatnim etapie kampanii wyborczej. znalazła się w nowej fazie nie« pewności, która utrudnia tran. sakcje średnio- i długoterminowe z krajami o niepewnych kursach walutowych. Wyrazem obaw całej gospodarki NRF jest oświadczenie min. Schillera, iż ma nadzieje, że nie dojdzie do „współzawodnictwa w dewaluacji walut”. Obniżyłoby to bowiem znacznie pozycję konkurencyjną gospodarki NRF. Z drugiej strony spekulacja walutowa musi mieć wpływ na politykę EWG. Powstała sytuacja wzmacnia żądanie Paryża jak najszybszego wprowadzenia unii walutowej, które NRF akceptuje ale pod warunkiem jednoczesnego uzgodnienia zasad i stopniowej realizacji unii gospodarczej. A to już jest sprawa o wiele bardziej skomplikowana, sięgająca w sferę „wielkiej polityki”, a więc zagadnień stanowiących ostatnio przedmiot nowej, zasadniczej rozbieżności poglądów między Francją a NRF i niektórymi innymi państwami członkowskimi wsnólnoty. St. ALBINOWSKI M. BEREZOWSKI Kry zys nie tylko funta szterlinga Pożegnanie prezydenta Tito (DOKOŃCZENIE ZE STR. 1) Prezydent1 Tito, w , towarzystwie Edwarda Gierka oraz dyrektora protokołu dyplomatycznego MSZ amb. M. Dedo przechodzi przed frontem kompanii, oddaje' hołd sztandarowi Wojska Polskiego. Następuje moment pożegnania: JoSip Broz Tito i' jego małżonka żegnają się z członkami najwyższych władz partyjnych i państwowych: Stanisławem Gucwą. Zygmuntem Moskwą, Edwardem Babiuchem, Stefanem Olszowskim, Wojciechem Jaruzelskim. Franciszkiem Szlachcicem,' Janem Szydlakiem, Kazimierzem Baręikowskim, Stanisławem Kanią. Józefem Kępą, Ryszardem Frelkiem, Zdzisławem Żandarowskim. Z kolei Josip Broz Tito przechodzi do zgromadzonych płycie dyplomatów: szefów na przedstawicieli placówek dyi plomatycznych akredytowanych w Polsce, żegna się z ludnością. a następnie przyjmuj« defiladę kompanii honorowej WP. Qdpraygadxanr "Pfzez Edwar-C da Gierka. Henwd»---Jfthłerrgigeg57~Fiotra Jaroszsaacaa ’ Jućhmałżonki oraz profesora vJanusza rtroszkowskiego — Jj*sip Broz Tito kieruje się ft stronę samolotu. Przed wejściem nä stopnie ostatnie rozmowy. Edward Gierek i Josip Broz Tito długo ściskają sobie ręce. Prezydent Jugosławii i jegc małżonka otrzymują od warszawskich dzieci naręcze łososiowych ■ róż. Wchodzą na stopnie wiodące do drzwi samolo, tu. Jeszcze chwila zatrzyma, nią na stopniach 1 ostatnie gesty pożegnalne. Po chwili samolot prezydencki -z numerem 101 i emblematem* Jugosławii kołuje po pasie startowym, wzbija się w powietrze i bierze kurs powrotny na Belgrad. Konferencja prasowa rzecznika rządu PRL We wczesnych godzinach porannych 23, bm. w Hotelu Europejskim w Warszawie odbyła się konferencja prasows rzecznika rządu PRL.' wicemin 1 Włodzimierza Janiurka. w czasie której poinformował, ot dziennikarzy polskich i._zagranicznych o rezultatach i przebiegu wizyty prezydenta gosławii w Polsce. Wizyta t.a J u - jak stwierdził W. Janiurek — przebiegła w atmosferze serdeczności i wzajemnego zrozumienia, stając się ważnym krokiem na drodze do dalszego zacieśnienia i umocnienia przyjaźni między narodami Polski i Jugosławii. (PAP) Powrót do Belgradu BELGRAD (PAP). W piątek W południe prezydent SFRJ, przewodniczący ZKJ Josip Broz Tito wraz z małżonką i członkami delegacji jugosłowiańskiej powrócił do Belgradu po zakończeniu oficjalnej i przyjacielskiej wizyty w Polsce. Po uroczystości powitania prezydent złożył oświadczenie dla prasy, radia i telewizji. Prezydent Jugosławii J Broz Tito oświadczył, że wraca z Polskj „z wieloma wrażeniami i bardzo zadowolony”. Podczas rozmów, które delegacja jugosłowiańska przeprowadziła z polskimi przywódcami stwowymi partyjnymi i pańdowoleniem, stwierdzono z zaże współpraca polsko-jugosłowiańska rozwija się bardzo pomyślnie we wszystkich dziedzinach. Rozmowy na temat aktualnej sytuacji .na świecie, zwłaszcza na kontynencie .europejskim wykazały „identyczność, bądź wielką zbieżność poglądów — stwierdził prezydent. Mówiliśmy wiele o rozwoju współpracy w Europie i potrzebie przyspieszenia przygotowań do zwołania europejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy”. Obie strony zgodziły się, że pozytywne procesy w Europie trzeba stale pobudzać, i że muszą one obejmować coraz szersze regiony W świetle tego obie strony postanowiły wspólnie przyczynić się do znalezienia wyjścia z obecnej bardzo skomplikowanej sytuacji na Bliskim Wschodzie i w Indochinach, Prezydent powiedział, że pobyt w Warszawie wywarł na nim wielkie wrażenie. Patrząc na dzisiejszą Warszawę, z trudem można uwierzyć, że miasto to było doszczętnie w barbarzyński sposób zniszczone w czasie ostatniej wojny. „Dn: cierpień i wspólnej walki oraz lekcji tego okresu nie można zapomnieć. Naszym obowiązkiem jest traktować je jakc bodźce do wzbogacania naszych stosunków” — powiedział prezydent, J. Broz-Tito mówił z uznaniem o rozmachu w rozwoju socjalistycznej Polski, o wielkim postępie, jaki osiągnęła. Wszędzie, gdzie byliśmy, spotykaliśmy się z sympatią i szczerą przyjaźnią wobec naszego kraju i narodów Jugosławii — stwierdził na zakończenie prezydent, Nie ma przeszkód na drodze do konferencji europejskiej Wypowiedź Ministra Spraw Zagranicznych Finlandii MOSKWA (PAP). Ratyfikacja układów między NRF i Związkiem Radzieckim oraz między NRF i Polską, a także wejście w życie czterostronnego porozumienia w sprawie Berlina Zachodniego dowodzi, że nie ma już zorganizowania przeszkód' dla europejskiej konferencji w sprawie bezpieczeństwa i współpracy — oświadczył w wywiadzie dla dziennika „Sowietskaja Rossija“ minister spraw zagranicznych Finlandii, Kalevi Sorsa. Układy międzypaństwowe zawarte ostatnio oraz komunikaty i informacje o rezultatach spotkań działaczy państwowych — powiedział Kalevi Sorsa odzwierciedlają zasady, których przyjęcie — naszym zdaniem — ma zasadnicze znaczenie dla zwołania europejskiej konferencji w sprawie bezpieczeństwa i współpracy. W Europie nastał czas rzeczowej i konstruktywne; współpracy opartej na zasadach pokojowego współistnienia. Minister podkreśli! zwłaszcza, że podpisanie porozumienia o ograniczeniu zbrojeń strategicznych w czasie niedawnego spotkania przywódców radzieckich i amerykańskich stanowi ważny etap na drodze zabezpieczenia pokoju na świecie. Rząd Finlandii — stwierdzi! mini. ster _ nadal prowadzi starania w celu zwoiania europejskiej konferencji w oparciu o podjęte w la tach 1969/70 inicjatywy. W dwustronnych rozmowach wstępnych które zaproponowała Finlandia w listopadzie 1970 r., wzięły dotychczas udział 23 państwa. Gdy rząd Finlandii nabierze pewności, że między zainteresowanymi państwami osiągnięte zostało wzajemne zrozumienie, proszenie roześlę wówczas zana wielostronne spotkanie przygotowawcze. O- gólnie rzecz biorąc, obraz konferencji w sprawie bezpieczeństwa rysuje się coraz wyraźniej — oświadczył na zakończenie minister Sorsa, VI RZYM (PAP). Papież Paweł oświadczył w piątek w Watykanie, że konferencja w sprawie bezpieczeństwa europejskiego nie jest „sprawą odległą” dzięki czterostronnemu porozumieniu w sprawie Berlina Zachodniego i dom ZSRR — NRF 1 PRL ukłaNRF. Rozmowy delegacji Czerwonego Krzyża! obydwu części Korei Konferencja prasowa w ambasadzie KRL-D (Inf. w!.). 23 bm. w ambasadzie Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej w Warszawie odbyła się konferencja prasowa na której amb. Kim Hi Soun poinformował o rezultatach rozmów prowadzonych między organizacjami Czerwonego Krzyża KRL-D i Korei Południowej w sprawie połączenia rodzin zamieszkałych w obydwu częściach kraju. Długoletnie wysiłki partii i rządu KRL-D zmierzające do nawiązania kontaktów z rządem Korei Południowej dały pierwsze rezultaty. Na 20, kolejnym posiedzeniu delegacji Czerwonego Krzyża, w dniu 16 hm. uzgodniono porządek dzienny rzeczowych rozmów, które dotyczyć będą sprawy połączenia rodzin, swobodnej korespondencji i wzajemnych odwiedzin Perspektywicznym celem rządu KRL-D — jak podkreślił amb. Kim Hi Soun — jest zjednoczenie Korei na drodze pokojowej. (gr.) 70 ofiar śmiertelnych huraganu „Agnes" NOWY JORK (PAP). Huragan „Agnes“ choć stracił już swą początkową gwałtowność nadal posuwa się wzdłuż wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych. Przeszedł on kolejno nad Kubą i Florydą powodując śmierć co najmniej wojorskim 70 osób. Na lotnisku nosamolot „Boeing-747“ został zepchnięty z pasa startowego. Sobota, 24 czerwca 1972 r. — Nr 173 Polska - Norwegia Wizyta polskiego ministra przypada w okresie znacznego ożywienia skiego, a więc polsko-skandynaw- i polsko-norweskiego, dialogu politycznego oraz rozwoju wzajemnych kontaktów we wszystkich dziedzinach, ożywienia, będącego wynikiem ogólnych tendencji odprężeniowych na naszym kontvnpnrip Poglądy obu krajów na szereg kluczowych problemów międzynarodowych są zbieżne; wymienić tu można choćby stosunek obu państw do agresji USA w Wietnamie W polsko-norweskich kontaktach politycznych wytworzyły się stałe formy wymiany poglądów. Należą do nich regularne konsultacje wiceministrów spraw zagranicznych, rozmowy ekspertów rozbrojeniowych, spotkania „okrągłego stołu“. Ostatni okres czasu charakteryzował się w stosunkach między' obu krajami ożywieniem wzajemnych kontaktów, zbliżeniem obu państw, a także ich poglądów na wiele najważniejszych zagadnień międzynarodowych, jak np. w sprawie potrzeby rychłego zwołania ogólnoeuropejskiej konferencji. Wśród licznych wizyt składanych należy w obu krajach, wymienić rozmowy wiceministra Spraw Zagranicznych Józefa Czyrka w. Norwegii, a także rewizytę wiceministra Stoltenberga, w Polsce gościli przedstawiciele szeregu norweskich resortów. W dziedzinie stosunków handlowych ostatnie 10-lecie charakteryzowało się szybkim tempem wzrostu obrotów. Eksport polski wzrósł w tym czasie 10-krotnie, osiągając wartość blisko 145 min zł dew; największe tempo wzrostu obejmuje grupę towarów przemysłowych. W eksporcie naszego kraju największą pozycję stanowią statki handlowe; aktualnie Polska zajmuje 4 miejsce (po Japonii Szwecji i NRF) wśród dostawców nowo zbudowanych statków dla floty norweskiej — stanowiącej .jak wiadomo jedną z największych potęg w skali światowej. W latach 1972—75 plany przewidują dostarczenie na rynek norweski 27 jednostek morskich. Wspólna walka z najeźdźcą hitlerowskim, której symbolem jest udział Brygady Podhalańskiej w walkach o Narvik zbliżyła oba narody Polski i Norwegii. Wzajemnemu poznawaniu obu społeczeństw i ich problemów oraz współpracy polsko-norweskiej służą m. in. dobre kontakty organizacji społecznych, kombatanckich, związ* kowców, młodzieży, a także towarzystw przyjaźni. Ugruntowaną pozycję ma w Norwegii polska kultura; szczególnie wielką popularnością cieszy się polska muzyka, teatr, film, plastyka, .słabiej znana jest literatura, szczególnie współczesna. Z kolei tu poważne osiągnięcia ma Wydawnictwo Poznańskie popularyzujące od lat literaturę naszych sąsiadów w serii pisarzy skandynawskich. Aktualną wymianę naukową i kulturalną reguluje międzypaństwowa umowa na lata 1970—73; m. in. w jej ramach dokonywana jest wymiana stypendystów i stażystów. W skrócie z zagranicy ZJAZD DZIENNIKARZY NRD ZAKOŃCZYŁ OBRADY BERLIN (PAP). Podjęciem uchwały, precyzującej zadania pracowników frontu ideologicznego w realizacji uchwał VIII Zjazdu SED, zakończył w piątek 23 hm. 2-dniowe obrady IX Zjazd Związku Dziennikarzy NRD (VDJ). Przewodniczącym zarządu związku został ponownie wybrany Harri Czepuck. DALSZE ZBLIŻENIE STANOWISK MIEDZY FPK i PS PARYŻ (PAP). Czwartkowe „spotkanie na szczycie“ dwóch główmych partii opozycyjnych we Francji: komunistów i socjalistów, z udziałem ich przywódców — Georges Marchais i Francois Mitterranda, przyniosło dalsze zbliżenie stanowisk w sprawach polityki wewnętrznej i zagranicznej. Jak wynika z opublikowanego komunikatu, dyskusja na temat spornych problemów przebiegała pomyślnie. Rychłe zwołanie kolejnego spotkania tego typu (już w najbliższy poniedziałek) przemawia za tym, że różnice poglądów są powoli przezwyciężane na drodze kompromisu. OTWARCIE W BERLINIE ZACH. OŚRODKA INFORMACYJNEGO O POLSCE BERLIN (PAP). W dniu 23 hm. odbyło się w Berlinie Zachodnim otwarcif ośrodka informacyjnego ó “Polsce zorganizowane staraniem towarzystwa pn. „Spotkanie, z Ęol* sk*ą”. Zadaniem (TSlTfiffca jest dostarczenie mieszkańcom tego miasta stałej informacji o naszym kraju. Ośrodek planuje w najbliższym czasie zorganizowanie różnych imprez o tematyce polskiej, m. in. wystaw prezentujących nasz dorobek kulturalny. W otwarciu ośrodka uczestniczył m. in. burmistrz-premier Berlina Zach. Klaus Schuetz. POLSKA NA WYSTAWIE ..AIDA-72“ WIEDEŃ (PAP). 23 bm. w przeddzień wystawy otwarcia międzynarodowej żywnościowej „Aida-72eł w Wiedniu, w pawilonie polskim odbyła się konferencja prasowa, na której przedstawiono aktualny stan oraz perspektywy rozwoju naszego przemysłu rolno-spożywczego. Polska uczestniczy po raz pierwszy w wiedeńskiej imprezie. _ SAMOLOT OTRZ^MAir^ CHICAGO I MtĘT.KO SCIUSZ KI CHICAGO“ (PAP). W chicagowskim porcie lotniczym O'Hare odbyła się uroczystość nadania polskiemu samolotowi odrzutowemu „Ił-62“ imienia Tadeusza Kościuszki. Samolot ten, odbywa jui obecnie loty czarterowe międzj USA i Polska. Odsłonięcia wizerunku Tadeusza Kościuszki umieszczonego na kadłubie samolotu dokonał prezes Fundacji Kościuszkowskiej, di Kusielewicz.