Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1010

A. C. ÍQIQ* 93 i6z S. STEPHANVS hiculo ad celiam Suam adduxit. Át erf­­tasi, in qua erat, decedente, postquam ad Se reuerSus, quid erga eum Dei mi^ Sericordia ageret, agnouisset; Supradi­­cto diScipuk) Suo Benedicto, qui mihi haec narrauit, professus est eadem, con­stringens eum cum iurarnento, ne ante diem obitus Sui nota cuiquam faceret. Post laborem autem diurnum, corpori quietem nocturnam talem adhibuit, quae magis tormenti et asslictionis, quam re­­quiei nomen habere potuit. Planatum equidem truncum et quercinum Sepe cir­cumdedit; et per ipsám Sepem arundi­nes acutas ex omni parte infixit; ipse vero in trunco sedens tali Sessorio artuum vSus est reiteratione, vt si forte corpus, Sopore grauatum, Se in partem flecteret; arundinum acie Sauciatum grauiter, eui­­gilaret. Insuper et ex ligno coronam fa­ctam capiti Suo circumponebat, ad quam quatuor in partibus quatuor lapides su­spendebat , vt si caput Sopitum quocum­que inclinaret, lapide percuteretur. --­­Haec, quae inserta Sunt, diScipulo suo iam dicto Benedicto referente, cognoui; qui et ipSe, patre Suo defuncto, locum eumdem desertum inhabitare decreult. ,, Stuia nec Andreae Zoerardi, nec huius Benedicti certum obitus annum definire li­cet; vna Serie Benedicti quoque martyrium hic adnectimus* Quum per tres annos, ita JMauras de S. Benedicto :ribit, „ exem- 5, pio magistri districte vitam ageret; latro­­„ nes Supenieniewtes et multam apud ipSum >> vQ-

Next