Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1010
A. C. ÍQIQ* 93 i6z S. STEPHANVS hiculo ad celiam Suam adduxit. Át erftasi, in qua erat, decedente, postquam ad Se reuerSus, quid erga eum Dei mi^ Sericordia ageret, agnouisset; Supradicto diScipuk) Suo Benedicto, qui mihi haec narrauit, professus est eadem, constringens eum cum iurarnento, ne ante diem obitus Sui nota cuiquam faceret. Post laborem autem diurnum, corpori quietem nocturnam talem adhibuit, quae magis tormenti et asslictionis, quam requiei nomen habere potuit. Planatum equidem truncum et quercinum Sepe circumdedit; et per ipsám Sepem arundines acutas ex omni parte infixit; ipse vero in trunco sedens tali Sessorio artuum vSus est reiteratione, vt si forte corpus, Sopore grauatum, Se in partem flecteret; arundinum acie Sauciatum grauiter, euigilaret. Insuper et ex ligno coronam factam capiti Suo circumponebat, ad quam quatuor in partibus quatuor lapides suspendebat , vt si caput Sopitum quocumque inclinaret, lapide percuteretur. --Haec, quae inserta Sunt, diScipulo suo iam dicto Benedicto referente, cognoui; qui et ipSe, patre Suo defuncto, locum eumdem desertum inhabitare decreult. ,, Stuia nec Andreae Zoerardi, nec huius Benedicti certum obitus annum definire licet; vna Serie Benedicti quoque martyrium hic adnectimus* Quum per tres annos, ita JMauras de S. Benedicto :ribit, „ exem- 5, pio magistri districte vitam ageret; latro„ nes Supenieniewtes et multam apud ipSum >> vQ-