Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1037
i A. C. 1037. 450 S. STEPHANV S ri‘? Dum hae Sep er erunt, inquit 111. Kollarius, dum a viris doftis et rerum peritis legentur; aut hoc siane , aut nihil in veterum monumentis , certum erit, Siluesirum II, siumvnum pontificem, retenta sibi fuccejforibusque fuis confirmatione, ai confecrationem praelatorum coronae Hungaricae, reliquas omnes pontificiae potesiatis vices in difponendis et ordinandis, Hungáriáé ecclesiis S. regi Stephano eiusque legitimis fuccesiforibus concesiiffe; ad fummam, legati apollolici munus contubsife. Haec omnino diplomata Sancti regis omnia fere loquuntur; at ius, quod diuus rex a Romana Sede Se conSequutum, in iis testatur, nos nonnihil aliter exponimus. Certe primuin illud, condendi, quas vellet, et vbi vellet, ecclesias, epifcopatus, abbatias , monasieria, quod priuatis etiam congruit, a Romana Sede S. Stephanus accipere non debuit, nec id vsquam in litteris fundationum innuit. Vt vero de ceteris iuribus, praecipue per annulum et virgam inuefliendi, nihil hic dicam; etiam legem Sancti regis (a) alio Sensu iam Supra nos exposuimus. Dominicum archiepiScopum, qui SubScriptus legitur, aliqui Secundum huius nominis archiepiScopuin faciunt; at id quoque Supra iam coniectauiinus, eumdem omnino fuiSSe, qui Sebastianus in monasterio dictus fuerit. QtGD A. (a) Decr. L. II, C. XXXV,