Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1037

i A. C. 1037. 450 S. STEPHANV S ri‘? Dum hae Sep er erunt, inquit 111. Kollari­­us, dum a viris doftis et rerum peritis legen­tur; aut hoc siane , aut nihil in veterum mo­numentis , certum erit, Siluesirum II, sium­­vnum pontificem, retenta sibi fuccejforibusque fuis confirmatione, ai confecrationem praela­­torum coronae Hungaricae, reliquas omnes pontificiae potesiatis vices in difponendis et or­dinandis, Hungáriáé ecclesiis S. regi Stepha­no eiusque legitimis fuccesiforibus concesiiffe; ad fummam, legati apollolici munus contubsife. Haec omnino diplomata Sancti regis omnia fere loquuntur; at ius, quod diuus rex a Romana Sede Se conSequutum, in iis testa­tur, nos nonnihil aliter exponimus. Cer­te primuin illud, condendi, quas vellet, et vbi vellet, ecclesias, epifcopatus, abbatias , monasieria, quod priuatis etiam congruit, a Romana Sede S. Stephanus accipere non debuit, nec id vsquam in litteris fundatio­num innuit. Vt vero de ceteris iuribus, praecipue per annulum et virgam inuefliendi, nihil hic dicam; etiam legem Sancti regis (a) alio Sensu iam Supra nos exposuimus. Dominicum archiepiScopum, qui SubScriptus legitur, aliqui Secundum huius nominis ar­­chiepiScopuin faciunt; at id quoque Supra iam coniectauiinus, eumdem omnino fuiS­­Se, qui Sebastianus in monasterio dictus fuerit. QtGD A. (a) Decr. L. II, C. XXXV,

Next