Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1000
A. C. ICOO. 58 S. STEPHANVS gere ea de re, inter fe colludere, mutuo Se tranffcribere non poterant, concordia miraqiie confenfio et confuetudo perpetua clamat profeSlo, quiddam memorabile inter cejsiffe , quod tot fcriptorum verteret siilum „ vt, quos antea diuersis nominibus appellare folitifunt, iam demum a D. Stephano, conflantis fumto nominis initio, REGES falut arent, agnofcerent agnitosque ab aliis tesiarentur. Finge vero D. regem folius gentis Hungaricae arbitrio regem eleSlum , coronatum proclamatumque; nullius vero intercejsijfe auHoritatem, ű í/z/rt fub’to mutatae apud exteros appellationis , a ftilo tam dJflitis in prouinciis feribentium profectae , cauffa ejfet repetenda *, ///wi Hungarorum, quos dico plnrhyii odio funt profequuti, notium licet insiitutum, efficere tantum poterat ? Finge porro, Gifelam, Henrci, ducis Bauariae, filiam, connubio iunStam D. Stephano , aliquid eam ad rem contribuijfe; tantam animorum confenfionem id coniugii foedus fancire profeSlo non potuit. Caefaris auSioritate, fceptrum regale nomenque in Hungáriám introduSlum, et illius imperio fcriptores modeftiores faclos, wmo, quod fciam, idoneus auSlor narrauit; nec vllum apud viros facri ordinis (quales erant eius aeui fcriptores hisioriarum omnes) imperatoris ediSlum in omnibus prouinciis valuit, at principes noflros fumma concordia reges appellarent, in confuetudinem verteret. Pontificis Max. auftoritas, nutus 7 exemplum, quin praeflore eam concordiam potuerit, atque vnus ille tanto negocio, illa aetate, fujjecerit, nemo ambiget. Qui licet nui-