Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. II. Complectens res gestas Andreae I., Belae I., Salomonis, Geisae I., S. Ladislai. (1779)

1085

REX VIIL 491 det Cl. Praius, hinc recte non inferri, Ladislaum dumtaxat in ordinem redegiffe e­­pisiopatum; fed fundaffe reipsii, quum id re­ges in fuis* diplomatibus differte exprimant. Certe nodus in Scirpo hic quaeritur, quum epifcopatum insiituere, vel consiitue­­re prorfus idem significare videantur. Ex eo vero, pergit Cl. Praius, quod plerique epifcopi veteres litteras signarint Dombrae, vel Chajmae, non item Zagrabiae, ii puto inferri, epifcopos prius fedem in his locis ha­­, posiea Zagrabiam translatos; fatetur­­que idem docliffimus auSlor (Kertselichius) tametsi litterae datae effent Dombrae, 'ueJ Chajmae ; epifcopos tamen Je nominare Zagra­­bienfes confkejfe. Nemo Sane Strigonien* Ses archiepiScopos non Strigonii fundatos esse propterea dixerit, quod illi Suas lit­teras plerumque liutic vel Tirnauiae, vel PoSonii consignent. Cetera minoris Sunt ponderis, quibus attingendis deinceps etiam locus erit. CCLXIIL Multo difficilius est, annum conditi Zagrabiensis epiScopatus definire, quem nec ex tabulis episcopatus erecti , quas Tartari dissipauerint, nec e testimo­nio Feliciani, quod ex ea quidem clade feliciter euasit, anni tamen fundationis non meminit, eruere certo possumus. Quia tamen hic Felicianus in laudato monu­mento perhibet, a S. Ladislao Zagrabien- Sem episcopatum institutum esse. Strigo­­nienfis ecclesiae primatum Acha gubernante ^ et Bachiensi archiepifcopo Fabiano exsisiente j non XXIV. Quo verofimi­­lius anno hic epiico­­patus iurre­­xit A7 C. 1085/

Next