Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. III. Complectens res gestas Colomani, Stephani II., Belae II., Geisae II. (1780)

1152

REX XIL 637 íem inter et Graecos gesti, describat. In Hungáriám, inquit, (a) perrexit princeps, belli causiam obtendens, fubmiffa, vt dittum esi, Dalmatis auxilia i neque tamen , indifto bello, aggresius esi Hungaros; fed iis, quae in fe deliquisient, per litteras primum expo­sitis , proximum Romanorum aduemum illis indicauit. Vbi itaque ad Isiri ripam perue­­nit, quum nullae adeffent naues ex iis, quas Byzintii apparauerat; ne temporis occasio­nem (quam ex absentia Geisae, teste Ni­­ceta, captabat) negligeret, quae in iis re­bus, vt cunfta profpere cedant, maximi mo­menti esié folet, lintrem, cuiusmodi ibi mul­tae ad litus reperiuntur, vno ex ligno caua­­tae, atque vna equum freno attrahens, in aduerfam ripam traiecit. Exinde eodem pa­riter modo in Hungarorum sines irrupit Ro­manorum exercitus ; atque interiora petens, obuia quaeuis ejfufe depopulatus esi. Erat in altera situm fluminis ripa casirum, Ze­­ugminum nomine, murorum ceterarumque mu­nitionum robore Jatis validum. Atque illud quum primo impetu expugnare haud pojfet; Theodorum Batatzem , fororium fuum , re­liquit cum exercitu; ipfe regionis illius vi­cos circumiens, plurimos in potesiatem rece­pit. Hungarorum interea procejjit exercitus, Romanos excepturus. At quum viribus lon­ge fe vidit impurem , dedidit fe fe pariter imperatori, qui deinceps rapuit fuflulitque pro übitu omnia. Videre itaque erat, omnis ae­tatis (a) Edit. Ven p. 50. Parif. p. 65, A. C. 115a.

Next