Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom IV. Complectens res gestas Stephani III., Ladislai II., Stephani IV., Belae III., Emerici, Ladislai III. (1781)

1165

REX XIII. 12? Rmnanas ad Isirum prouincias p^vhbanfuf, Michaele vtroque , Gabra et Brana . acit .1litto, et praeda ingenti abaSla. Is Gabras • nuper admodum cum Eudocia Comnena (An­dronici, Manuelis imp. fratris, silia) nupti­as. celcbrarat. Quem Eudociae cognati vt imperatori commendarent, magno applausit et laudibus projequebantur r et .in pugna Hun­­nica fortiter fe gcfsifje affirmabant. Quod yt credibilius effet; Michaelem Branam , colle­gam eius, tesiemt citabant. Qui quum in imperatoris caput iurare tuberetiir t an aliquod forte G abrae facinus vidisiet; dilato refponfo^ Gahram prius interrogat, an lpje quoque ali” quid laude dignum fecisifet , ac boni et ftre­­nui ducis officiis in pugna cum Dionysio, Hun­garorum duce , funSlus effet. Gabra vero affir­­mante , eum fortijjime fe in illo praelio geffif­­fe , siubiicit : fe coram imperatore, in cuius caput iurare fit c^aSlus , veritatem difsimu­­lare non poffe-. Gabram hosiium impetum ne­quaquam tokrajfe-. fed primo congre siu terri­tum , fugam cepiffe; quamuis ipje eiim fdepius reuocaffet et magna voce hortatus ejjetvt resifieret, CCCCXC. Ex adiunctis vtriusque narra­tionis appnret, eam^em vtrobique pugnam referri; victoriamque maiorem, quam Cin-( namus velit, ab Hungaris fuisse reporta- 1 tam, inde colligi, quod Nicetas affirmet, Hungaros, fissis fngatisque Graecis, ingen­tem praedam abegiffe. Non igitur vanus ille tumulus fuit, quem e caesorum Roma­norum cadaueribus iu signum trophaei Dio­nysi­ : a c. 1165.1 'xSviL*1 Quomodo Manuel ei­dem testi­­tát 2

Next