Katona István: Historia regvm stirpis avstriacae. Tom. V. Ord. XXIV. 1564–1567 (1793)
1567
J3* MAXIMILIANVS >M iusmodi iudiccs bellicos de iuribus pofc u fessíonariis latae, inualidentur, neque quic„ quam vigoris obtineant. Caussantes au, n tern requirant fuos competentes ordina„ rios iudiccs. Art. XLII. Praeterea fide„ les maiestatis caesi status et ordines re„ gni Hungáriáé silentio praeterire non „ possunt, quin maiestati suae, vt in aliis m conusntibus, ita nunc quoque humiliter „ supplicent, vt, quemadmodum facratiss. yi olim caefar Ferdinandus , D. N, clernenn tissimus, benigne fe facturum obtulerat, ** maiestas quoque fua caesi clementer effi)> cere dignetur, vt arces Kofcegfo, Frakno, >> Rabold , Kismarton, Szarukéi et alias, * quae olim ad Austriam fuerunt impignott ratae, fideles maiestatis fuae Hungari 9 m quibus ad id facultas erit, possinc ad a fe redimere, et rursus ad Hungáriám re* ,) cuperare : postquam regnicolae, perTurn cas maiori ex parte iedibus pulsi, vix ff habeant, quo confugiant: quum in aliis >> regionibus in caetum prouincialium vei m aegre , vel r.ullo modo admittantur. Inat terim nihilominus possessores diótorum fi locorum praestent ea onera, quae den bent, in medium Hungarorum; sicuti id * tempore quoque irnpignoradonis fuit rek feruatum. Et, quum illae arces sint n membra et pars regni Hungáriáé, et n decimas quoque episcopatui Iaürieníi *> quotannis reddarit; visum est regnicolis, >9 vt vina, in pertinendis illarum piocrea* *> ta ; in Hungáriám deuehi et istic diusn-