Trybuna Ludu, listopad 1953 (VI/304-333)
1953-11-01 / nr. 304
i________________________^_____________ Polityka USA poważną przeszkodą na drodze do trwałego pokoju Znamienne wystąpienie amerykańskiego przemysłowca '(f) NOWY JORK (PAP). Organ amerykańskich kół handlowych — tygodnik Commercial and Financial Chronicle^ opublikował przemówienie przewodniczącego wielkiego- koncernu metalurgicznego -— ,,National Steel Corporation“ Ernesta Weira, w którym ostro skrytykował on politykę zagraniczną USA. Weir wygłosił te przemówienie Pensylwańskiej na posiedzeniu Izby Handlowej w Filadelfii. Weir mówił o swych wrażeniach z 5 podróży po Europo: zachodniej. „Narody europejskie — oświadczy! on — pragną pokoju, narody te rozumieją, że do polepszenia ich bytu można doprowadzić jedynie w warunkach pokoju, a nie wojn Zdaniem światowej opinii publicznej, USA działają raczej jak kraj, uważający wojnę za nieuniknioną niż jako kraj, który wierzy w utrzymanie pokoju: Weir stwierdził z kolei, że Związek Radziecki „prowadzi politykę pokojową i czyni wszystko co w jego mocy, aby przekonać światową opinię publiczną, że pragnie pokoju... Zdaniem Europejczyków polityka USA jest poważną przeszkodą na drodze do pokoju... Pragną oni zwłaszcza, aby świat Zachodni przejawił inicjatywę zorganizowania rokowań w sprawie pokojowego uregulowania rozbieżności między Wschodem a Zachodem“. f gSą tacy — powiedział Weir —-*l<tórzy występują przeciwko wszelkim rokowaniom ze Związkiem Radzieckim, ponieważ chcą 'krucjaty przeciwko komunizmowi, aby wykorzenić ideę komunizmu. Nigdy się jeszcze nie udało przy pomocy sity zmusić ludzi, aby wyrzekli się jakiejś idei; tego rodzaju metody prowadziły jedynie do tego, że idee ugruntowywały się jeszcze bardziej... My nie zgadza my się z komunizmem. Na święcie jest jednak wielu ludzi, którzy nie podzielają naszego punktu widzenia... Rosja i komunizm będą istniały. Należy praktycznie uznać ten fakt i postępować w odpowiedni sposób“. „Jeżeli chcemy pokoju, to polityka naszego kraju powinna być zupełnie inna niż ta, jaką dzień w dzień giosi większość spośród tych, którzy przemawiają lub piszą na ten temat“. Weir podkreślił również, że otrzymał od obywateli USA przeszło 3 tys. listów komentujących jego oświadczenie złożone po zeszłorocznej podróży do Europy. Tylko autorzy 35 listów sprzeciwili się idei rokowań. Fakt ten świadczy, że „ogót Amerykanów nie popiera . polityki twardej ręki“, polityki, którą tak często propagują publicyści i wybitni politvey“ Pierwsze posiedzenie radziecko-niemieckiej komisji mieszanej (f) BERLIN (PAP). 30 października odbyto się pierwsze posiedzenie radziecko-niemieckiej komisji mieszanej, utworzonej zgodnie z drugim punktem protokółu moskiewskiego z 22 sierpnia br. „w sprawie zaprzestania pobierania reparacji niemieckich i w sprawie innych środków złagodzenia zobowiązań finansowo-gospodarczych NRD, związanych z następstwami wojny“. Członkami radziecko-niemieckiej komisji mieszanej mianowani zostali przez rząd NRD — F. Selbmann (przewodniczący), P. Strassenberger, W. Rumpf; przez rząd ZSRR — F. Siemiczastnow (przewodniczący), S Trofimow, N. Bibenin. Komisja omówiła na swym pierwszym posiedzeniu szereg spraw organizacyjnych, nakreśliła kroki związane z przekazaniem z dniem 1 stycznia 195-1 roku przedsiębiorstw i ustaliła procedurę dalszej pracy komisji, W posiedzeniu wzięli udział wiceminister finansów NRD K. Lehmann, przedstawiciel handlowy ZSRR w NRD B. Martynow i zastępca kierownika Zarządu mienia radzieckiego w Niemczech S. Fomienko. Uświadczenie Anlifaszystowskieijn Komitetu Młodzieży Radzieckiej (f) MOSKWA (PAP). Antyfaszystowski Komitet Młodzieży- Radzieckiej ogłosił oświadczenie, w którym stwierdza: Światowa Rada Pokoju wezwała narody do przeprowadzenia międzynarodowej kampanii o pokojowe uregulowanie spornych kwestii międzynarodowych w interesie zachowania i utrwalenia pokoju na całym świecie Najszersze masy młodzieży świata, ludzie różnych poglądów politycznych i wyznań widzą w szlachetnej inicjatywie Światowej Rady Pokoju realny środek do urzeczywistnienia swoich nadziei na pokojową przyszłość, na życie nie zatrute okropnościami wojny. W imieniu milionów chłopców i dziewcząt Związku Radzieckiego Antyfaszystowski Komitet Młodzieży Radzieckiej gorąco popiera szlachetną inicjatywę Światowej Rady Pokoju i wzywa wszystkich chłopców i dziewczęta Związku Radzieckiego do czynnego kontynuowania i wzmożenia walki o pokojowe uregulowanie spornych kwestii międzynarodowych, o umocnienie przyjaźni z młodzieżą wszystkich krajów. Parlament belgijski uchwalił zmianę konstytucji zagrażającą suwerenności kraju (f) MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi z Brukseli: W belgijskiej Izbie deputowanych zakończyła się dyskusja nad rządowym projektem zmiany konstytucji. Jak wiadomo, rząd belgijski, podobnie jak rządy niektórych innych krajów zachodnio-europejskich, przygotowuje się do przedstawienia parlamentowi do ratyfikacji układu o „europejskiej wspólnocie obronnej“ („armii europejskiej“). Układ ten, który wywoła! w kraju szeroki ruch protestacyjny, jest sprzeczny z konstytucją belgijską. Dlatego też rząd belgijski wniósł projekt zmiany dwóch podstawowych artykułów konstytucji, gwarantujących suwerenne, prawa państwa belgijskiego i jegp niezawisłość narodową. W toku dyskusji, która toczyła się prawie miesiąc, deputowani komunistyczni i inni działacze postępowi, jak np. Isabella Blume, toczyli wytrwałą walkę przeciwko projektowi zmiany wyżej wymienionych artykułów. Dowiedli oni, że realizacja projektu zmiany konstytucji zagraża niezawisłości narodowej Belgii oraz zdemaskowali agresywny charakter „europejskiej wspólnoty obronnej“ Po zakończeniu dyskusji poddano pod glosowanie projekt rządowy. Został on przyjęty większością 103 głosów (Członków partii kleryka!nej) przeciwko 92 (komunistów socjalistów i liberałów). 2 deputowanych — z partii klerykalnej wstrzymało się od głosu. Obecnie, zgodnie z konstytucją, obie izby mają być rozwiązane oraz przeprowadzone mają być wybory do nowego parlamentu. Proponowane zmiany w konstytucji powinny być ostatecznie zatwierdzone ppzez nowy parlament. Ratyfikacja układu o „europejskiej wspólnocie obronnej“ - to likwidacja suwerenności Francji Dyskusja w Radzie Republiki (T) PARYŻ (PAP). 30 paź dziernika w Radzie Republiki zakończyła się dyskusja nad ukiadem w sprawie tzw. „europejskiej wspólnoty obronnej“. Członkowie Rady Republiki Sailer, Mamon i inni dali wyraz zaniepokojeniu w związku z projektem utworzenia „armi: europejskiej' Następnie zabrał głos członek Związku Republikanów Postępowych, generał Petit. Podkreślił on, że wysuwany przez zwolenników „europejskiej o wspólnoty obronnej“ argument rzekomym „niebezpieczeństwie radzieckim" jest czystym absurdem, gdyż wiadomo powszechnie, że żadnemu krajowi nic ze strony ZSRR nie zagraża. General Petit stwierdził, że następstwem ratyfikacji układu w sprawie „armii europejskiej" będzie panowanie Niemiec bonskich w Europie zachodniej. Niemieckie siły zbrojne będą stacjonowały na obszarze Francji, a w sztabach na każdych trzech oficerów będzie dwóch cudzoziemców. Oznacza to, że cudzoziemcy "będą dysponowali życiem żołnierzy francuskich. „Armia europejska“ będzie się znajdowała pod rozkazami władców z Bonn, którzy nie ukrywają swych agresywnych zaborczych zamiarów (f) PARYŻ (PAP). Fala protestów przeciwko układom z Bonn i Paryża ogarnęła całą Francję. W wielu miastach odOstatni w dyskusji zabrał glos minister spraw zagranicznych Georges Bidault. Cale jego przemówienie było poświęcone obronie koncepcji „armii europejskiej" oraz układu paryskiego,. Bidault oświadczył m. in., że Amerykanie „oczekują z niecierpliwością" ratyfikacji układu w sprawie „armii europejskiej“ Członkowie Rady Republiki złożyli sześć projektów rezolucji, które dają wyraz obawom Francuzów przed perspektywą wciągnięcia Francji do „europejskiej wspólnoty obronnej“. Chociaż pięć spośród tych rezolucji nie zawiera wyraźnego potępienia projektu utworzenia „armii europejskiej“, to jednak wysuwają one szereg zastrzeżeń przeciwko temu projektowi. Tylko rezolucja partii komunistycznej wypowiada się stanowczo przeciwko utworzeniu „armii europejskiej". _ 240 głosami przeciwko 74 Rada Republiki uchwaliła projekt rezolucji wysunięty przez grupę deputowanych prawicowych. Rezolucja zawiera wniosek, aby rząd znalazł „środki gwarantujące zabezpieczenie interesów . francuskich“ zanim zaczną się w parlamencie debaty nad ratyfikacją układu o utworzeniu „armii europejskiej“ bywają się masowe wiece i zebrania, zbierane są podpisy pod petycjami, coraz więcej polityków i wybitnych działaczy społecznych wypowiada się przeciwko ratyfikacji układów -w sprawie „armii europejskiej“. W Petit-Colombes odbył się wiec, na którym deputowany Guyot. przemawiał myślnie uchwalonej W jednorezolucji uczestnicy wiecu wypowiedzieli się przeciwko układom wojennym. W St.-Denis powstał komitet porozumiewawczy, grupujący działaczy o różnych poglądach politycznych, który skierował do deputowanych okręgu pismo, wyrażające protest przeciwko ratyfikacji zgubnych układów. Sekcja CGT chrześcijańskich związków zai wodowych pracowników metra ogłosiły wspólny apel do ludności, zbierając kilka tysięcy pedpisów. Rada miejska w Marles-Ies- Mines jednomyślnie uchwaliła rezolucję przeciwko układom. Większością głosów rezolucje takie uchwaliły również rady miejskie w Thiais, Bełle-Isloen-Terre i Bordes-sur-Lez. W Nicei odby! się 30 października dzień akcji przeciwko armii europejskiej. Wszyscy dokerzy Nicei przerwali na godzinę pracę dla zadokumentowania protestu przeciwko układom. W całej Francji trwają przygotowania do wyznaczonej na 8 listopada w Paryżu konferencji dla pokojowego, rozwiązania problemu niemieckiego. Udział w tej konferencji zgłosili liczn* działacze polityczni i społeczni, uczeni, artyści itp. lud Francji przeciw „armii europejskiej“ Wypowiedź działacza hinduskiego o krajach demokracji ludowej (f) MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi z Delhi; Sekretarz organizacji handlowców w Delhi, były członek partii rządzącej w Indiach, Mahabir Perszad Gupta, który by! obecny na łV Światowym Festiwalu Młodzieży w Bukareszcie, opublikował oświadczenie stwierdzające m. in.: W Kongresie młodzieży wzięło udział 20, a w Festiwalu 137 chłopców i dziewcząt hinduskich. Było to dla nas niebywałym wydarzeniem, zdobyliśmy bogate i cenne doświadczenie. Uważam, że w tego rodzaju spotkaniach międzynarodowych powinno uczestniczyć coraz więcej młodzieży hinduskiej. Po Festiwalu miałem możność zwiedzić Rumunię, Węgry i Bułgarię. Głęboko 'wzruszyły mnie braterskie uczucia narodów tych krajów socjalistycznych dla narodu hinduskiego. Najbardziej jednak olśniło mnie olbrzymie i wszechstronne budownictwo. Wszystkie narody krajów socjalistycznych gorąco pragną pokoju, który jest warunkiem ich postępu. dniu 29 października 1953 r. zmarł po ciężkiej chorobie Tow. STANISŁAW ZRAŁEK ZOH traci w Nim ofiarnego i zasłużonego kierownika Dyrekcji Burtowy Miasta Nowa Huta. Cześć Jejo pamięci! centralny zarząd budowy miast I OSIEDLI „EÓR“ DYREKCJA BUDOWY MIASTA NOWA HUTJ _____________TBYBUNA ŁUPU Kolonizatorzy francuscy w Tunisie zmuszeni do ustępstw (f) PARYŻ (PAP). Dziennik „L'Humanite“ opublikował oświadczenie Tuniskiej Partii Komunistycznej w związku z decyzją francuskiego rezydenta generalnego w Tunisie w sprawie zniesienia cenzury, zwolnienia grupy zesłanych bojowników o wyzwolenie narodowe oraz w sprawie przekazania instytucjom cywilnym niektórych pełnomocnictw przysługujących poprzednio władzom wojskowym. „Naród tuniski — głosi m. in oświadczenie Tuniskiej Partii Komunistycznej — uważa te posunięcia za wynik swej zde cydowanej i uporczywej walki... Tuniska Partia Komunisty czna uważa, że posunięcia te powinny być pierwszym krokiem w kierunku przywrócenia wszystkich swobód republikańskich i osobistych oraz wstępnym warunkiem rzeczywistego rozwiązania kwestii tuniskiej“ Oświadczenie podkreśla, że należy niezwłocznie znieść stan oblężenia oraz zapewnić wolność stówa, zebrań, prasy i działalności organizacji społecznych; należy zlikwidować obozy koncentracyjne i zwolnić przywódców ruchu narodowego oraz uratować życie skazanych na karę śmierci. „Tylko po spełnieniu tych warunków — stwierdza oświadczenie — staną się możliwe rokowania w sprawie rzeczywiście postępowych reform, któ rych jednomyślnie pragnie cały nasz naród...“. Nie zmienię swego negatywnego stanowiska wobec „armii europejskiej“ — mówi Daladier (.) PARYŻ (PAP). Jak już donosiliśmy, przed kilku dniami b. premier Edouard Daladier nadesłał na ręce organizatorów wielkiego wiecu w Paryżu, który został zwołany pod hasłem walki przeciwko utworzeniu, armii europejskiej, orędzie z wyrazami solidarności. W związku z powyższym komitet wykonawczy partii radykalnej, której czołowym działaczem jest Daladier, powziął uchwałę potępiającą udział członków tej partii w „tego rodzaju manifestacjach“. , W odpowiedzi na to Daladier opublikował na łamach dziennika „Paris Presse“ oświadczenie, w którym stwierdza, że również w przyszłości będzie „prowadził walkę przeciwko tzw. armii europejskiej i przeciwko wojnie w Indochinach w całkowitej zgodności pod tym względem ze wszystkimi ludźmi i wszystkimi partiami"' Stanowisko Daladiera omawiane było również przez Biuro partii radykalnej, którego prezesem jest Daladier. Jak donosi agencja France Presse, członkowie Biura „dali wyraz obawie, że działalność Daladiera może wywołać wewnątrz partii pewne zamieszanie i poważne trudności". Agencja podkreśla. że Daladier, który byt nbecny na posiedzeniu Biura, raz jeszcze potwierdził, że „nie zmieni swego stanowiska mimo presji ze strony partii i prasy“ ONZ powinna zakazać stosowania broni bakteriologicznej i środków masowej zagłady Obrady Komisji Politycznej ONZ (f) NOWY JORK (PAP). 29 ub.m. na posiedzeniu przedpołudniowym Komisji Politycznej Zgromadzenia Ogólnego NZ kontynuowano dyskusję nad sprawą.' tzw. „bezstronnego zbadania oskarżeń o stosowaniu przez siły zbrojne NZ broni bakteriologicznej“ Przedstawiciele Kuby. Republiki Dominikańskiej, Turcji i Francji ponownie rzucali oszczercze kłamstwa pod adresem ŻSRR, Chińskiej Republiki Ludowej i Koreańskiej Republiki Ludowo - Demokratycznej, jak również pod adresem autorytatywnych organizacji międzynarodowych, które badały sprawę stosowania przez siły zbrojne USA broni bakteriologicznej Delegat Francji Hoppenot oświadczył, że jako przedstawiciel państwa, które przystąpiło do protokołu genewskiego w sprawie zakazu stosowania broni bakteriologicznej, „chętnie glosowałby za radzieckim projektem rezolucji“. Przecząc jednak samemu sobie, Hoppenot dodai, że nie może tego obecnie uczynić w Komisji Politycznej i wypowiedział się za skierowaniem radzieckiego projektu rezolucji" do rozpatrzenia przez Komisję ONZ do spraw rozbrojenia. Popierał on tym samym projekt rezolucji, zgłoszony wspólnie przez delegacje Anglii, Kanady, Kolumbii, Nowej Zelandii ,i Francji. (f) NOWY JORK (PAP). — W Komisji Powierniczej Zgromadzenia Ogólnego NZ zakończyła się dyskusja, w toku której omawiano sprawę arbitralnego zaprzestania przez rząd holenderski nadsyłania informacji z Surinamu i Antyli Holenderskich. Delegat Szwecji złożył projekt rezolucji, domagającej się, aby Holandia nadsyłała informacje do chwili zakończenia rozmów między przedstawicielami Antyli, Surinamu i Holandii co do ostatecznego ustalenia sytuacji prawnej tych krajów'. Przedstawiciel BSRR K. Kisiele w przypomniał w swym przemówieniu, że delegacja USA uniemożliwiła przeprowadzenie rzeczywiście bezstronnego zbadania sprawy stosowania broni bakteriologicznej przez siły zbrojne NZ w Korei, północnej i Chinach. .Powtójne.<>mówienie tego zagadnienia w Zgromadzeniu Ogólnym bez udziału przedstawicieli Chińskiej Republiki Ludowej i Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej — podkreśli! Kisielew — ma na celu wprowadzenie w błąd światowej opinii publicznej w sprawie prowadzenia przez siły zbrojne USA wojny bakteriologicznej. Jest rzeczą charakterystyczną, że rezolucja narzucona przez delegację amerykańską 'VII sesji Zgromadzenia Ogólnego całkowicie pomija taki problem jak apel do państw, w tej liczbie również do USA, aby przyłączyły się do protokołu genewskiego z 1925 roku. Nie jest .to przypadek. Spośród wielkich państw nie ratyfikowały tego protokołu jedynie Japonia USA, a więc te państwa, któi re pierwsze użyły broni bakteriologicznej. Zgromadzenie Ogólne stwierdził w zakończeniu Kisielew — powinno wykonać żądanie całej postępowej ludzkości, domagającej się zakazu środków masowej zagłady, w tym również broni bakteriologicznej Delegacja radziecka wniosła zasadniczą poprawkę do tego projektu rezolucji, domagając się stanowczo nadsyłania przez rząd holenderski informacji z Antyli i Surinamu, dopóki Zgromadzenie Ogólne nie zwolni go z tego obowiązku. W dyskusji nad tą sprawą zabrał glos delegat Polski ambasador J. Winiewicz, który wykazał całą bezpodstawność argumentacji Holandii i poddał ostrej krytyce politykę kolonialną prowadzoną przez Holandię na Antylach i w Surinamie. Ambasador Winiewicz stwierdził, że Antyle, i Surinam są typowymi koloniami, eksploatowanymi przez kapitał amerykański. Stopa życiowa ludności tych „krajów jest bardzo niska. Nawet oficjalne dokumenty ONZ stwierdzają, że Antyle i Surinam są. pod względem gospodarczym i kulturalnym c.alkówicie zależne od Holendrów i Amerykanów. Przemysł naftowy stanowiący podstawę życia gospodarczego tych terytoriów należy do koncernów amerykańskich i holenderskich. W Surinamie złoża bauksytu są eksploatowane przez „Aluminium Company of America“ na zasadach monopolistycznych. Następnie ambasador Winiewicz wykazał, że „konstytucja“ przyznana przez Holandię ludności Antyli i Surinamu potwierdza zupełną zależność tych terytoriów od rządu holenderskiego. „Konstytucja“ ta wyjmuje bowiem spod kompetencji władz miejscowych takie sprawy jak obrona narodowa, kontrola imigracji osadników holenderskich, związane z własnością sprawy urządzeń przemysłowych itp. „Konstytucja“ ta daje również nieograniczoną władzę mianowanemu przez rząd holenderski gubernatorowi. Wszystko to wskazuje jasno — oświadczy! ambasador Winiewicz, że nie można mówić o żadnej autonomii Surinamu i Antyli Holenderskich. Delegat Polski poparł poprawkg radziecką do projektu rezolucji szwedzkiej. Rezolucja szwedzka z poprawcą radziecką została uchwalona 30 glosami przeciw 13. 9 delegatów wstrzymało się od głosu. si* (f) NOWY JORK (PAP). - W czasie debaty w Komisji Ekonomicznej ONZ nad sprawą rozwoju gospodarczego krajów zacofanych wygłosił przemówienie stały przedstawicie! Polski w ONZ Henryk Birecki. Oświadczył on m. in., że delegacja polska dawała niejednokrotnie wyraz przekonaniu, iz wszystkie kroki, podejmowane w celu rozwoju gospo-darczego krajów' zacofanych powinny zmierzać do wzmocnienia ekonomicznej i politycznej niezawisłości tych krajów oraz do podniesienia stopy życiowej ich ludności. W zakończeniu mówca stwierdził, że ONZ powinna dopomóc krajocn;, gospodarczo zacofanym w uniezależnieniu się od dyktatu gospodarczego, narzucanego im przez obce monopole, we wszechstronnym rozw'oju ieh gospodarki. Delegacja polska gotowa jest poprzeć każdą konstruktywną inicjatywę w tym kierunku. Obrady Komisji Powierniczej ONZ Ambnsndor Aenne Kunrlrrmnnn opuściła Polskę (f) W dniu 31 października br. opuściła Polskę, udając się do Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Aenne Kundermann, żegnana przed wyjazdem z Warszawy przez Dyrektora Protokołu Dyplomatycznego ALSZ Edwarda Bartola oraz członków Ambasady NRD z Charge d‘Affaires a.i. Rudolfem Ressmeislem na czele. Ambasadora Kundermann żegnali również szefowie szeregu przedstawicielstw dyplomatycznych akredytowani w Polsce. (PAP) Nr 304 Wykrycie w NRD grup szpiegów i dywersantów (f) BERLIN (PAP). Agencja ADN opublikowała komunikat Ministerstwa Spraw Wewnętrznych NRD, który stwierdza, że dzięki czujności obywateli NRD i organów bezpieczeństwa wykryto grupy szpiegów i dywersantów. Rozgromione grupy szpiegowskie terrorystyczne były agenturami i zachodnio-niemieckiego aparatu szpiegowskiego, znajdującego się w służbie Amerykanów' kierowanego przez b. hitlerowi skiego, generała Gohlem. Grupy te współpracowały z wywiadem amerykańskim ;,CIC“ Podczas aresztowania członków.' tych grup w Berlinie, Halle, Cottbus, Poczdamie i innych miastach skonfiskowano amerykańskie radiostacje nadawcze, broń, materiały szpiegowskie oraz tajne instrukcje i plany działania wymierzonego przeciwko ludności NRD, Proces grupy agentów USA w NRD (f) BERLIN (PAP). Agencja ADN donosi, że przed sądem okręgowym w Halle toczy! się proces przeciwko grupie agentów, którzy na bezpośrednie polecenie amerykańskiego ośrodka szpiegowskiego prowadzili od 1951 r. działalność szpiegowską w zakładach „Leuna-Werke“ im. Waltera Ulbrichta. Oskarżeni przyznali się do winy. Brali oni m. in. aktywny udział w' faszystowskich prowokacjach w' dniu 17 czerwca, regularnie dostarczali amerykańskiemu ośrodkowi szpiegowskiemu w Berlinie zachodnim informacji szpiegowskich o zakładach „Leuna-Werke“. Główny oskarżony H. Głade zeznał, że przesiał do zachodniego Berlina ogółem 10 informacji. Co dwa miesiące otrzymywał on z Berlina zachodniego odpowiednie ^wskazówki i polecenia. Sąd skazał H. Gladego na 14 lat więzienia, jego żonę Klarę oraz oskarżonego Beinza na 6 lat więzienia, oraz oskarżonego Hane — na 5 lat. Oparcie marki w NRD na parytecie złota (f) BERLIN (PAP). 29 października Rada Ministrów' NRD, wobec wzrostu siły nabywczej marki niemieckiej, ustaliła zawartość złota w jednej marce na 0,399902 grama. Rada Ministrów poleciła Nie. mieokiemu Bankowi Emisyjnemu ustalić na tej podstawie kurs wszystkich wralut obcych w stosunku do marki niemieckiej. Prasa NRD ogłosiła oświadczenie prezesa Niemieckiego Banku Emisyjnego Grety Kuckhoff. W oświadczeniu tym Greta Kuckhoff stwierdza, że umocnienie marki jest wyrazem stałości pieniądza NRD. Dotychczas przy rozliczeniach z innymi państwami kurs marki był oparty na stosunku do dolara amerykańskiego. Jednakże war. tość dolara amerykańskiego w stosunku do marki spadła. Obecnie, po ustaleniu złotego parytetu marki, stosunek do dolara amerykańskiego wynosi 2,22 marki za jeden dolar. Ustalenie złotego parytetu marki przyczyni się do dalszego umocnienia ekonomiki NRD i do wzrostu dobrobytu.-ludności Republiki. Repatriacja jeńców niemieckich z ZSRR (f) MOSKWA (PAP). Agencja TASS podaje: Zgodnie z porozumieniem zawartym między rządem radzieckim a delegacją rządową NRD w czasie rokowań w Moskwie w sierpirn br., w ostatnim czasie przybyli do Berlina repatriowani z ZSRR jeńcy niemieccy, zwolnieni « dalszego odbywania kary Z3 przestępstwa popełnione w czasie wojny. Ogółem wróciło 5.384 żołnierzy i oficerów. Wśród repatriowanych znajduje się kilku generałów. W kilku zdaniach POGORSZENIE WARUNKÓW ŻYCIA W AUSTRII WIEDEŃ. Spożycie Chleba w Austrii zmniejszyło się w porówna4 niu z kryzysowym rokiem 1929 — o proc., a w porównaniu z 1959 rokiem — o 7 proc. Spożycie tłuszcäu zmniejszyło eię w porównaniu r. 1959 rekiem o 21 proc., a w porównaniu z 1950 o 4 proc.: s|xrrycie mięJ-a — w porównaniu z rokiem 1929 — o 39 proc., a W porównaniu z 1950 o 3 moc. FILM O ERNŚCIE THAELMAXNTE BERLIN. Wytwórnia filmów* „DEFA“ w NRD Kruczy pracą nad produkcją pierwszej części filmu „Ernst Thaelmann“. fi im obrazuje życie i walkę1, wybitnego bojownika c sprawę niemieckiej klasy robotniczej. Olłenhauer poleca się... Środową debatę w Bundestagu, która odbyła się w związku z ekspose rządowym Ade; nauera po przedstawieniu parlamentowi nowego gabinetu, poprzedziły dw'ie uroczystości. Pierwsza odbyła się w pałacu bankiera Pferdmengesa, gdzie spotkali się b. komisarz USA w zachodnich Niemczech Mc Cloy z Adenauerem, Fritzein Bergiem (prezes Związku przemysłu niemieckiego) oraz grupą przemysłowców Zagłębia Ruhry. Pan McCloy nie występował tu bynajmniej w roli b. wysokiego urzędnika Departamentu Stanu, ale jako bankier z Wall Street, jako prezes rady nadzorczej rockefellerowskiego „Chase National Bank“. Jak podała miarodajna „Die Welt“, McCloy przybył na zaproszenie Adenaitera do Bonn. aby w imieniu grupy-bankowej Rockefellera inwestować poważne kapitały w przemysł zbrojeniowy. Druga uroczystość odbyła się w Bad Godesberg, w „Rhein- Hotel Dreesen“, • gdzie ongiś Hitler podejmował Chamberlaina przed podpisaniem sławetnego paktu w Monachium. Tym razem gospodarzem amerykańskiego bankiera był nie kto inny jak sam Olłenhauer. szef prawicowego kierownictwa SPD. Podczas gdy w kołońskiej willi Pferdmengesa reńskim winem zapijano przyszłe zyski zbrojeniowe, w hotelu „Dree.-en“ amerykański bankier i 01- lenhatier zakrapiali obficie szampanem (jak podaje prasa) swój sojusz przeciwko masom pracującym zachodnich Niemiec. Echa tych dwóch uroczystości znalazły swe odbicie w debacie parlamentarnej w Bonn, gdzie zarówno przedstawiciele koalicji rządowej, „opozycji“ wyłazili jak i szef ze skóry, aby przekonywać się wzajemnie, że więcej ich łączy niż dzieli w zapatrywaniach m Wewnętrzną i zewnętrzną politykę-Adenauera. Szczególnie komplementowa! wystąpienie Ollenhauera b. minister sprawiedliwości Dehler (FDP — stronniclwo przemysłowców). który podczas debaty domaga! się zwrotu „wszvst'kich posiadłości niemieckich” Zaznaczył on, iż ,.z mowy O! hnhaupra można wysnuć wniosek o dobrej woli SPD, która zapomniała w dużej' mierze o tym, co nas kiedyś dzieliło". Organ ciężkiego przemysłu, „Frankfurter Allgemeine Zeitung“ , nie omieszka! pochlebić Ollenhauerowi, iż „zaprzeczał on z największa namiętnością, jakoby koalicja i opozycja znajdowały się na przeciwstawnych biegunach...". W czymże więc wyrażała się owa „dobra w o I a“ Ollenhauera? Jak przyznaje prasa bońska, Olłenhauer unika! sprytni« wszelkiej polemiki z lawą rządową. własnych „Zapomniał“ nawet c słowach, wypowiedzianych pod adresem Adenaue. ra — nazajutrz po wyborach. Wtedy mówił jeszcze o tym, że „w Bundestagu zwyciężyły an tydemokratyczne tendencje" Prawie w dwa miesiące później, po buńczucznym wystąpieniu Adenauera przeciwko Francji i Polsce, po wizycie w Bonn emisariusza Wall Street Mc C!ov‘a oraz w czasie cynicznych prób kliki bońskiej zglajehszal- i towania związków zawodowych gorączkowych przygotowaniach do wskrzeszenia Wehrmachtu, Olłenhauer poparł remilitaryzację. Oczywiście, że swoją zgndę na poparcie remilitaryzacji Ollenhauer upozorował szeregiem „warunków“, które wiejT~"' czone są na zachowań rzy“ opozycjonisty w oczach szeregowych członków SPD. aniżeli na wywołanie trudności dla reżimu bońskiego Olłenhauer jako jeden z takich warunków wymienia zobowią zanie się rządu Adenauera dc informowania „opozycji“ o planach i Zamierzonych akcjach w dziedzinie spraw międzynarodowych, a więc Ollenhaum nie występuje przeciwko polityce Adenauera, ale domaga się tylko stałego informowania Drugim z warunków współpracy jesi „udział'SPD w międzynarodowych konferencjach i instytucjach". Szef SPD zapewnia! Bundestag, iż „zarzuty, które pojawiły się. SPD popiera tzw. punkt widzeiż nia „bez nas" w sprawach remilitaryzacji (chodzi o ruch „ohne uns“ sprzeciwiający się remilitaryzacji — red.) nie odpowiadają rzeczywistości". To znaczy — że w rzeczywistości kierownictwo SPD popiera zbrojenia i odbudowę Wehrmachtu. Chcąc dać dowody szczególnej gorliwości Olłenhauer dodał, że kierownictwo SPD, (podobnie jak wszelkie zachodnio-niemieckie kliki rewizjonistyczne) „również nie uznaje granicy na Odrze i Nysie". Omawiając sprawy polityki wewnętrznej Olłenhauer ośwtadczyl: „Jest rzeczą fałszywą, gdy posądza się SPD a to, że jest ona zwolenniczką gospodarki planowej i tym samym przeciwniczką wolnej konkurencji". Komentując to oświadczenie Ollenhauera. dziennik „Die Welt“ pisze: „Nie tytko w dziedzinie polityki zagranicznej SPD zbliżyła się do rządu. W dziedzinie polityki wewnętrznej... wypowiedziała się ona na rzecz wolnej konkurencji" (czytaj — kapitalizmu). Olłenhauer nie byłby sobą, gdyby zapomniał 0 roli kierownictwa SPD w dywersyjnej robocie przeciwko jedności Niemiec, przeciwko NRD, przeciwko pokojowi. W swoim wystąpieniu domagał,się więc zwiększenia pomocy dla zachodniego Berlina, przypominając słowa bońskiego ministra jjjjinansów, Schaeffera. który*owiedział, że „każda marka dla Berlina stanowi lepszą inwestycję niż gdyby wydana była na jakieś inne cele polityczne czy wojskowe". Nie darmo Ollenhauer kieruje od lat „Biurem Wschodnim“ SPD, którego szpiegowska i prowokatorska rola Została wyraźnie ujawnioi na 17 czerwca. W momencie kiedy reżim Adenauera przypuszcza generalny atak na prawa robotnicze, gdy przerzuca ciężar zbrojeń na barki mas pracujących, gdy mafia bońska usiłuje wprzęgnąć zachodnie Niemcy w wojenny rydwan osi Bonn—Waszyngton. sźef SPD raz jeszcze wykazał jak głęboko tkwią korzenie zdrady prawicowego kierownictwa niemieckiej socjaldemokracji. Debata w Bundestagu wykazała iasno. że rozbijacze jedności robotniczej i renegaci z prawicowego kierownictwa SPD kroczą nada! utartą drogą zdrady i rozbijactwa, że idą posłusznie na pasku Wall Street i niemieckich imperialistów — wbrew żywotnym interesom niemieckich mas pracujących, wbrew interesom pokoju na całym świecie. MARIAN PODKOWINSKI