Trybuna Ludu, październik 1956 (IX/274-304)
1956-10-01 / nr. 274
J_____________________________________________________________________________________________’ Dziś rozpoczyna sfą doroczna konferencja partii labourzystowskiej LONDYN (PAP). W poniedziałek rozpoczynają się Blackpool obrady 55 doroczne u konferencji partii labourzystowskiej, Pierwsze cztery dni konferencji poświęcone będą dyskusji nad czterema deklaracjami formułującymi częściowo nowy program partii, który — zgodnie z uchwałą zeszło) acznej konferencji — ma być opracowany do roku 195$. Deklaracje te gadnień; dotyczą następujących za wolności jednostki, problemu mieszkaniowego, polityk1 kolonialnej i równości społecznej. W pierwszym dniu obrad przedyskutowana zostanie prawdopodobnie w trybie nagłym rezolucja w sprawie Suezu. Wyniki wyborów w Szwecji SZTOKHOLM (PAP), W niedzielę 30 września opublikowano tu ostateczne wyniki wyborów do Drugiej Izby Riksdagu. (Wybory odbyły się 16 września! W wyniku wyborów podział mandatów ukształtował się następująco: socjaldemokraci uzyskali 1.729.501 głosów (44,5 proc.), 1 10f mandatów, wobec 110 w minionej kadencji Riksdagu; Partia Ludowa — 923.551 głosów (23,8 proc.) — 51 mandatów, tj. dokładnie tyle, Ile miała w poprzednim składzie Izby; konserwatyści — 663,742 głosy (17,2 proc.) — 42 mandaty, zyskując 9 w porównaniu z minioną kadencją; Związek Chłopski — 366.576 głosów (9,4 proc.) — 19 mandatów, wobec 26 w poprzednim składzie Izby: partia komunistyczna — 194.017 głosów (5.0 proc.) — 6 mandatów, zyskując jeden mandat w porównaniu z poprzednią kadencją. Ogółem w głosowaniu wzięło udział 3.879.265 osób. tj. 79,4 proc wyborców. Agencja Reutera stwierdza: Kanał Sueski funkcjonuje niezwykle sprawnie LONDYN (PAP). „Przedstawiciele brytyjskich towarzystw okrętowych w Port-Saidzie oświadczyli w niedzielę, zew ciągu ubiegłych dwóch tygodni Egipt nie tylko dowiódł, że mo ze zarządzać Kanałem Suesktm. lecz pokazał, że Kanał funkcjonuje niezwykle sprawnie" informuje agencja Reutera. Agencja podaje następnie, te na podstawie tej oceny brytyjskie linie okrętowe postanowiły ponownie skierować niektóre' statki pasażerskie na sueski szlak wodny. Jak informuje agencja, egipski ?d.rząd Kanału zapowiedział ogłoszenie w ciągu najbliższych 10 dni nowego planu rozbudoww. Kanału, którego realizacja będzie kosztowała ck. milionów funtów egipskich i umożliwi wielkim tankowcom i statkom transoceanicznym korzystanie ż Kanału Sueskiego Włochy za* pokojowym uregulowaniem kwestii sueskiei PARYŻ (PAP). W wywiadzie udzielonym przedstawicielowi „Figaro“ włoski minister spraw zagranicznych Martino wyraził zdziwienie, że mocarstwa zachodnie potępiają Włochy za tO, iż postanowiły wnosić opłaty za użytkowanie Kanału Sueskiego Egiptowi. Martino podkreślił, że przy opracowani« plan« stworzenia Stowarzyszenia Użytkowników Kanał« nie konsultowano się z rządem włoskim. Solidaryzujemy się z innymi krajami — członkami Stowarzyszenia, lecz nie po to, abv rozpętywać wojnę 1 nie po to, aby aprobować wszystkie kroki, jakie mogą być podjęte prze* USA, Anglie i Francję. Uważamy — dodał Martino — że kierowanie statków wokół Przylądka Dobrej Nadziei nie Jest dobrym pomysłem. Tego rodzaju strata czasu i pieniędzy naraziłaby tylko Użytkowników Kanału na szkody. Należy liczyć sie z rzeczywistością. Nie można żądać od nas. abyśmy zmuszali wszystkie nasze statki do żeglugi wokół Afryki Żaden kraj ńie uczyniłby tego. Dla gospodarki Włoch Jest to sprawa życia i śmierci. W zakończeniu wywiadu minister spraw zagranicznych Włoch wypowiedział się za uregulowaniem sprawy Śuezu drogą „cierpliwych rokowań“ Oświadczenie Molleta PARYŻ (PAP). W przemówieniu wygłoszonym w niedziele w Roubaix po powrocie z Bonn premier Mol let ostro zaatakował rząd egipski i osobiście prezydenta Nasśera. Jeszcze raz podkreśli’ ou nieprzejednane stanowisko gabinetu francuskiego wobec aktu naejonaliza cji Kanału Sueskiego. Zdaniem Molleta. „jedynym możliwym d< przyjęcia przez Francje. Anglię USA rozwiązaniem Jest międzynarodowy zarząd Kanału'" Tran przystąpi? do „Stowarzyszenia Użytkowników* PARYŻ fPAP). „Iran zgłasza akces do Stowarzyszenia Użytkowników Kanału Sueskiego nie przyjmując żadnych zobo-wiązań. Rząd irański nadal ustosunkowuje się negatywnie do sprawy użycia siły. względnie zastosowania sankcji gospodarczych wobec Egiptu“ — oświadczył minister spraw zagranicznych Iranu Ali Ardalan na konferencji prasowej w Teheranie. Korespondent AFP podając t.r wiadomość stwierdza, te rząd Iranu wypowiada się w dalszym ciągu za rozstrzygnięciem konfliktu sueskiego przez ONZ. Prasa angielska potępia stanowisko rządu brytyjskiego LONDYN (PAP). Wiele poczytnych organów prasy angielskiej wypowiada sig za rozwiązaniem problemu sueskieg: w drodze rokowań, TM Konserwatywny tygadnlk „Spectator“ zaznacza, że polityka presji 1 gróźb w stosunku do Egiptu „niebezpiecznie osłabiła pozycję dyplomatyczną W. Brytanii". .Teśli sadzić dyplomacją według osiągniętych przez nią wyników -- pisze „Spectator" — to staje się oczywiste, źe polityk. Anglii na Bliskim Wschodzie należy potgnić. Labourzystowskl tygodnik „New Statesman and Nation" Ostro potępia mocarstwa zachodnie za to, źe w Radzie Bezpieczeństwa domagają się przyjęcia tzw planu. Dullesa. Pismo stwierdza, że zobowiązać się do obrony w Radzie Bezpieczeństwa planu, który odrzuca najważniejsze żądania Egiptu I nie liczy się z rzeczywistym stanem rzeczy, jest równoznaczne z dążeniem do uniemożliwienia rokowań. Labourzyści nie mogą dopuścić, do takiego rozwoju zytuaejl — podkreśla pismo Szepiłow przedstawicielem ZSRR na posiedzeniu Radv Bezpieczeństwa MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi, iż D. T. Szepiłow minister spraw zagranicznych ZSRR, będzie reprezentował ZSRR na rozpoczynającym Sie 5 bm. posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa w sprawie Kanału Sueskiego. ■i. KAIR (PAP). Podano tu do wiadomości, że w poniedziałek 1 października uda się do Nowego Jorku delegacja Egiptu na posiedzenie Rady Bezpieczeństwa w sprawie Suezu. W skład delegacji, której przewodniczy minister spraw zagranicznych Egiptu Fawzi, wchodzą; szef gabinetu prezydenta Nassera Ali Sabri, dyrektor nowoutworzonego egipskiego zarządu Kanału Sueskiego, dr Helroi Bahgat BAdawi oraz profesor prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Kairze Abdallah El Eriau MOSKWA. (PAP). Agencja TASS donosi z Damaszku, iż w Btudanie (Syria) zakończył się kongres pisarzy arabskich, w którym wzięli udział przedstawiciele 9 państw. Uczestnicy kongresu Zwrócili Się z apelem do pisarzy 1 artystów całego świata o poparcie Arabów w ich walce przeciwko knowaniom mocarstw imperialistycznych. Prezydent Sukarno przybył do Pekinu PEKIN (PAP). Do Pekinu przybył na zaproszenie przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej Mao Tse-tunga prezydent Indonezji Sukarno. Prezydenta Indonezji oraz towarzyszące mu osoby powitali na lotnisku Mao Tse-tung, zastępca przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej Czu Teh. premiei Czou En-lal i inni eżłonkowie rządu ChRL. Rozmowy indonezyjsko-mongolskie MOSKWA (PAP). Jak podaje agencja TASS, w stolicy Mongolskiej Republiki Ludowej — Ulan-Bator — opublikowane w niedzielę wspólny komunikat mongolsko - indonezyjski t w związku z wizytą prezydenta Indonezji Sukarno. Komunikat głosi m. in.: Prezydent Republiki Indonezji Sukarno i towarzyszące mu osoby zatrzymali się w drodze do Pekinu w stolicy MBL Ułan-Batorze. W czasie tej krótkiej .wizyty odbyły się prezydium między przewodniczącym Wielkiego Huraiu Ludowego MRL Sambu i prezydentem Indonezji Sukarno rozmowy, podczas których poruszono zagadnienia związane z rozwojem stosunków przyjaźni między Mongolską Republiką Ludową a Indonezją. Obie strony wyraziły nadzieję, że wizyta przyjaźni, jaką ziożyl prezydent Sukarno w Mongolii, przyniesie Jut w najbliższej przyszłości pomyślne wyniki w dalszym zacieśnieniu przyjaźni między obu krajami. Występy Państwowego Teatru Żydowskiego w Antwerpii (TELEFONEM OD SPECJALNEGO WYSŁANNIKA „TRYBUNY LUDU“) Antwerpia, 30 wrzesień Państwowy Teatr Żydowski po Inauguracyjnym występie w Brukseli w dniu 25 ub. m. daje obecni« {serię występów w Antwerpii. Te ren uważany był za bardzo nie bezpieczny z racji wrogiej posta wy miejscowego rabina, gromią ,cago z ambony PTŻ za występ w dzień świąteczny. (Na 27.IX. przypada święto tzw. kuczek). Bojko’ jednakże nie udał się i na spektak! „Sen o Goldtadenie" przybyło te go dnia z górą 400 widzów. Zespół dał dodatkowo w Brukseli w dni’« 28 ub, m. występ w sali Galerii Lui *y, ofiarując wpływy ze spektaklu na cele społeczne. Wystawiono fragmenty sztuk „Mirele Efros” i „200.000“, przy współudziale czołówki aktorskiej z Kamińską 1 Wldeckim na czele. Słowo twiążące miał Grundberg. Występy były przyjęte bardzo gorąco. Ukazały się dalsze artykuły w prasie brukselskiej i antwerpskiej; wszystkie wyśmienite. Znawcy terenu twierdzą, że najwięcej cieszyć się należy z pozytywnej re cenzji w dzienniku brukselskim ,,La Lanterne”, Roberta Chesseleta, przewodniczącego Sekcji krs^tyków belgijskich, znanego z wy łredności i ostrości sadów. 29 ub. m. zespół gościł na pokładzie polskiego frachtowca „Kolno“. Marynarze rewizytują artystów na przedstawieniu niedzielnym. W ostatniej chwili wpłynęła nowa oferta z propozycją występów w październiku na prowincji we Francji. Niestety, PTŻ przyjąć Za1proszenia ni»' mógł. gdyż w dniach 12 października zespół powraca drogą lotniczą do kraju, W. DOSTAŃ Polski archeolog wyjechał do Egiptu W związku z rozszerzającą się współpraca między narodową w dziedzinie nauki, w połowie października br. przewidziany jest wyjazd do Egiptu zastępcy dyrektora Muzeum Narodowego w W a r szawtc, członka rzeczywistego PAN, prof, dr Kazimierza Michałowskiego który omówi sprawę wznowienia prac archeologicznych w Egipcie, prowadzonych w tym kraju pod jego kierownictwem w latach 1936—1939. (PAP) Przyjęcie w ambasadzie włoskie] Z okazji pobytu w Polsce delegacji włosko-polskiej sekcji włoskiej grupy Unii Międzyparlamentarnej, Ambasador Włoch w Polsce Luigi Cortese wydał 30 września br. przyjęcie w salach Ambasady. A PEKIN. Do Pekinu przybyła hinduska delegacja parlamentarna. A RZYM. 29 ub. m. zakończyło się plenarne posiedzenie KC Włoskiej Partii Komunistycznej. Sekretarz generalny KC Palmiro Togłiatti podsumował wyniki dyskusji. Pro, jekty tez t oświadczenia programowego zostały przekazane do opracowania komisji wybranej przeż Dlenum się A PRAGA. W Pradze zakończyła 3-dniowa konferencja czechosłowackich chirurgów-plastyków, w której wzięli udział specjał ści Polski, Chin, USA, Anglii i innych z krajów. Przedmiotem obrad była plastyka twarzy. A NOWY JORK. Samolot hiszpański wiozący 28 pasażerów 1 ( członków załogi roztrzaskał się w sobotę wieczorem o kilometr od lotniska w Teneryfie (Wyspy Kanaryjskie). W wypadku zginęła tylko jedna kobieta — mieszkanka domu — na który spadł samolot. Spośród osób znajdujących Się na pokładzie aparatu, jedynie pilni i 4 pasażerów odniosło lekkie obrażenia. A TOKIO, centralne obserwatorium Meteorologicznego w Tokio podaje, że Jego sejsmografy zarejestrowały poważny wstrząs podziemny trwający 4 minuty 30 sekund na wyspie Hondo, w pobliżu Tokio. Podobny wstrząs dal się odczuć w południowej części wyspy w okolicy Sendai. Do chwil' obecnej żadnych szkód nie stwier dzono. ^ PARYŻ. Minister Pineau udaje się do przewodniczył Caracas, gdzie będzie konferencji ambasadorów Francji w krajach Ameryki Łacińskiej. BERLIN. Przebywająca od dłuższego czasu w NRD delegacja chrześcijan chińskich przesiała do przewodniczącego Rady Kościoła Ewangelickiego w Niemczech dr O. Dibeliusa zaproszenie do Chin Ludowych. Znany niemiecki działać* ewangelicki, pastor Niemoeller również został zaproszony do ChRL. TRYBUNA LUD it_________________ __________________________________________________________________ Po rozmowach Adenauer — Mollet Kanclerz koński domaga się wyposażenia Bundeswehry w broń atomową BONN (PAP). Jak już donosiliśmy, w sobotę zakończyły się w Bonn jednodniowe rozmowy między Adenauerem Molletem. Udział w tych rozi mowach wzięli również ministrowie spraw zagranicznych obu krajów — von Brentano i Pineau. W późnych godzinach nocnych opublikowano komunikal stwierdzający m. in., że przedstawiciele obu krajów doszli dc porozumienia w kwestiach dotyczących Saary, jak również w sprawie budowy kanału ns Mozeli i wielkiego kanału alzackiego. Wymiana '»oglądów na temat sytuacji międzynarodowej — głosi dalej komunikat *- wykazała, że szefowie rządów Francji i NFF „są zgodni w ocenie ewolucji polityki międzynarodowej”. Komunikat zaznacza następnie, że Adenauer i Guy Mollet „potwierdzili swe dążenie do dalszej konsolidacji europejskiej (tj. do montowania zamkniętych ugrupowań spośród krajów zachodnio - europejskich — przyp. red.) oraz podkreślili znaczenie aktywnego udziału W. Brytanii w tych przedsięwzięciach”. 1 Ta uwaga wiąże się z faktem, że rząd Anglii odmawia udziału w szeregu ponadnarodowych organizacji „europejskich” — przyp. red.). Komunikat mówi także o porozumieniu Adenauera 1 Molleta w sprawie „zbadania możliwości utworzenia europejskiej wspólnoty zbrojeniowej, przewidzianej w układach paryskich”. Autorzy komunikatu wyrazili również pogląd, że należy poprzeć plany utworzenia europejskiej wspólnoty atomowej, tj, planu „Euratomu” PARYŻ (PAP). Jak informuje prawicowy „Journal du Dimanche", między uczestnikami rozmów w Bonn powstał spór wokół zagadnień finansowych, jakie wyłoniły się w związku z likwidacją francusko - saarskiego układu ekonomicznego. Obie strony ustaliły wreszcie, że z chwilą włączenia Saary do Niemiec zachodnich rząd boński zniszczy 40 miliardów franków z będących obecnie w obiegu w Saarze 50 miliardów franków’, pozostałe zaś 10 miliardów ulegną konwersji ns marki niemieckie według kursu oficjalnego. „Humanite — Dimanche" Stwierdza, że operacja ta przyniesie Francji poważną szkodę „Humanite — Dimanche" Informuje dalej w swoim komentarzu, że w toku omawiania „zagadnień europejskich” uczestnicy rozmów poruszyli również sprawę wspólnej akcji państw zachodnich w zakresie wykorzystania energii atomowej. Pismo podaje, że Adenauer interesował się szczególnie zastosowaniem energii atomowej do celów’ wojskowych 1 zażądał między In. zgody Francji na wyposażenie armii zachodnio - niemieckiej w broń atomową. Jak pisze „Humanite — Dimanche”, „francuscy mężowie stanu nie przeciwstawili się widocznie temu żądaniu Adenauera”. które, jak wiadomo, budzi poważny niepokój we francuskiej opinii publicznej. Prowokacyjne manewry w NRF BERLIN (PAP). Jak donosi prasa berlińska, w wielu punktach Niemiec zachodnich odby„wają się manewry i ćwiczenia zachcdnio-niemieckich jednostek wojskowych, noszące wybitnie prowokacyjny charakter „Berliner Zeitung" donosi, że w rejonie Hammeihurga (Bawaria! rozpoczęły się manewry bawarskiej policji zmotoryzowanej, w krąr„rii pozoruje się „napad uzbrojO’ nych osobników Ze strefy wschódniej”. Inscenizowano w czasie manesyrów „napaść na okolice żarnie szkate", „grabieże i morderstwa cywilnych mieszkańców". W czasie „operacji” odparcia ataku Jeden z „napastników ogłoszony został dezerterem”, wobec którego zastosowano „karę śmierci przez now'ieszenie”. Dziennik „Neues Deutschland' zaznacza, iż tego rodzaju „manewry” świadczą o kiernnkn, w jakim zdąża polityka rządu bońskiego TE? Poznaniu toczy się proces ” przeciwko ludziom, odpowiedzialnym za bestialski mord dokonany na milicjancie i za grabież, jakie nastąpiły w toku wypadków czerwcowych. Zagranica interesuje się tym procesem — i nikomu nie można mieć tego za złe, Ale zainteresowanie to jest dwojakiego rodzaju: Część prasy (myślę o prasie burżuązyjnej) — bierze proces takim jaki on jest. — i stwierdzą, że zarówno w pracy dziennikarzy, jak i w samym przebiegu procesu wszystko jest w największym porządku i praworządności dzieje się absolutnie zadość — a poza tym — traktuje ten proces właśnie jako proces przeciw mętom, które wypłynęły na fali demonstracji i uprawiały zbrodniczą, ohydną działalność Zresztą, np paryski Franc Tireur pisze: „Okoliczności zabójstwa (milicjanta — przyp. ted.) opisane w akcie oskarżenia i częściowo potwierdzone przez oskarżonych wy. dają się rzeczywiście potworne“ Nie wszyscy jednak traktują proces o pospolite, j to właśni' potworne przestępstwa — tak j«k to czyni Franc Tireur. Monde i wiele innych zachodnich Dism. Są też głosy inne: jedni, nie kryją żaiu, iż nie .jest to proces polityczny ani proces przeciwko biorącym udział w Strajku robotnikom, gdyż w ten sposób Stracili wielką ocżekiwańą przez nich szanszę życiową. Jeszcze inni — iak York World Telegramrń" „New nie rezygnują z możliwości tegó argumentu '— skąd mamy na przykład takie „genialne“ Stwierdzenie: ?wanv now’? kurs... stan« wl Jedynie odmianę tej same. starej tyranii. Ludzie, którzy sta nęli w czwartek przed sądem obciążeni są „zbrodnią” demonstrowania... jeśli przyjęta została procedura dotychczasowych rozpraw komunistycznych „sąd” zadecydował już, że uwięzieni są winni i przygotował niektórych z nich do złożenia zeznań”. Cóż to jest, zapytacie, ta drętwa mowa zaczerpnięta z ożywczego źródła „Wolnej Europy"? O, nie jest to bynajmniej kłamstwo, gdyż „New York World Telegramm" wcale nie twierdzi, że napisane przezeń słowa są prawdą. Wszakże zawarte w tych wywodach jest magiczne słówko „jeśli“: jeśli robią po staremu, to z góry przesądzili, że oskarżeni są winni. Znana skądinąd' metoda insynuacji teruje zawsze na słówku jeśli, które człowiek łatwo może przeoczyć, a w ten sposób insynuację przyjmie za prawdę Nie to przecież jest najwąż niejsze, ale to, że w gruncie rzeczy usiłują przedstawić zwyczajnych rzezimieszków i sadystów jako bohaterów poli tycznych poznańskiej tragedii Słowem — w gruncie rzeczy stawiają znak równości między rozgoryczonymi robotnikami ZISPO, a okrutnymi, zezwierzęconymi sadystami Cel uświęca środki: ażeby wykazać, że zerwanie ze starymi metodami w sądownictwie jest tylko frazesem, nie waha ją się przed wrzuceniem do jednego kotła uczciwych robotników i szumowin społecznych, brudnej i przestępczej piany, jaka wypłynęła na fali manifestacji na ulicach Poznania. Ostatecznie nie byłoby się czym przejmować, gdyż w koń cu ów dziennik, czołowy reprezentant brukowców amerykańskich nie jest tak ważkim dokumentem, żeby należało jego komplety zostawiać potomności. Ale niestety — natchnienie do takiego, a nie innegc komentarza — zaczerpnęli redaktorzy owego pisma z oficjalnego wystąpienia prezydenta Eisenhowera. „Ostatnie doniesienia z Polski — brzmi treść oświadczenia prezydenta USA złożonego w przeddzień procesu — wskazują, że przynajmniej niektóre z osób aresztowanych w związku z rozruchami w Poznaniu staną wkrótce przed sądem Przyjaciele wolności na całym świecie będą żywić nadzieję, iż wszystkim oskarżonym zapewniona zostanie bezstronna i jawna prawdziwa rozprawa sądowa, działający w dobrej wierze obrońcy oraz możliwość swobodnego wypowiedzenia się bez obawy przed późniejszymi represjami i deportacją na Wschód (!)... Jednakże ograniczone informacje podane do wiadomości publicznej w Polsce do tej pory traktują procesy w sposób bynajmniej me uspokajający“, Prezydent Eisenhower pomr lił się w swoich przewidywaniach Być może. jego dorado nie mogą się nauczyć myślei nowymi kategoriami W związki) z tym — pozwolę sobie przytoczyć parę uwag korespondentów zachodnich którzy tym różnią się od amerykańskich ekspertów, że obecnie na procesie poznańskimsr a nie mówią „z góry": KORESPONDENT „FIGARO" „Proces poznański nie będzie procesem, jakiego oczekiwał Zachód. Sądzeni będą jedynie „piraci”. Robotnicy, którzy mantfe stowali 28 czerwca, nie zostaną oskarżeni.” Agencja „ap”! „w zachowaniu śię oskarżonych nie ma ni czego co by sugerowało samooskarżenia z ich strony." „FRANC TIREUR”: „Decyzja sądu wywołała sensację. Prokurator postanowi! pociągnąć do odpowiedzialności policjantów, którzy maltretowali więźniów." „REUTER": „Panuje całkowita swoboda w obsłudze procesu.” „MONDE”: „Wrażenie z pierwszego dnia procesu, że oskarżeni mają pełną swobodą obrony... po twierdza się dzisiaj. To samu można powiedzieć o świadkach. Wielu z nich zmieniając swe ze znania złożone w śledztwie, które obciążały oskarżonych, osłabia znacznie swe pierwotne deklaracje. Jesteśmy daieko od zeznań ..świadków” w prnre«aeh moskiewskich czy praskich". AGENCJA FRANCE-PRESSE „Licznie przybyli na proces dziennikarze zagraniczni są traktowani z wzorową przykładno ścią i z dużą uprzejmością.” Nic więc dziwnego, że po tym wszystkim amervkańsk dziennik „Ńew York. Herald Tribune" pisze, że „oświadczenie prezydenta... Jest Jednym z długiej serii posunięć dokonywanych przez niego w zimnej wojnie. Celem oświadczenia Jest skupienie uwaą światowej na stanowisku rządu polskiego w procesach poznańskich po to, aby wszyscy mogli przekonać się, w Jaki sposób wymierzana Jest iimw I e d I I w o ś ć przez polski reżim komunistyczny" Wprawdzie troska o naszą praworządność jest wzruszająca, muszę jednak przyznać, że czułabym się lepiej, gdyby towarzyszyła jej podobna troska na wewnętrzny użytek Stanów Zjednoczonych. Bo «'prawdzie u nas popełnialiśmy wiele błędów. karygodnych niejednokrotnie błędów w tej dziedzinie ’ działo się w niej wiele zła to jednak teraz z całą energią i pasją napiętnowaliśmy je i mieliśmy siłę z nimi zerwać. Proces poznański — kryminalny — jest proces również jednvm z dowodów absolutnego poszanotvania praworządności. Natomiast praktyki maccarthyzmu, choć w osłabionej formie — przetrwały w USA. podobnie jak niekaralność lynczu. Zresztą nie o to przecież chodzi, a o to, co najdziwniejsze się wydaje w tym oświadczeniu właśnie poszanowanie prawa wymaga, aby nikt me ingerował w pracę sądu. nie przesądzając niczego zanim zapadnie wyrok. W Polsce nikt sobie dzisiaj na taką ingerencję nie może pozwolić, a tym bardziej nie powinien sobie pozwalać nikt z zewnątrz. W dodatku — jeśli ktoś koniecznie pragnie zajmować się naszym ustrojem i tym podobnymi sprawami, które należą do samych Polaków, to czy koniecznie musi to czynić w powiązaniu ze sprawą przestępców, którzy w potworny, nieludzki sposób znęcali się nad pracownikiem bezpieczeństwa, którzy nie dopuścili doń karetki pogotowia i skatowali giną śmierć? Czyżby to można było nazwa' obroną Wolności? Z. ART, •Źle przewid Fakty i wnioski Trzy pociągnięcia W ciągu Jednego tygodnia władze NRF dokonały trzech charakterystycznych I w’ pewnej mierze sensacyjnych pociągnięć. 1) przyjęcie przez Bundestag zaproszenia do Moskwy wystosowanego przez Hadę Najwyższa ZSRR: 2) sugestia Adenauera o u'wo rżeniu ..Federacji Europejskiej" przy czym sugestii tej towarzyszy ly niedwuznaczne akcenty anty. amerykańskie i — przyznać trzeba — niespodziewany, również niedwuznaczny ukłon w jów Europy wschodniej stronę kraI 3) decyzja rządu bońskiego w sprawie 12-miesięeznej służby w Bundeswehrze. Wystarczy tylko pobieżny rzut óka "na wszystkie trzy pociągnie cla Bonn. by ujrzeć Ich wspólny mianownik: chęć zdobycia sobie względów tej częśc.1 społeczeństwa zachodnió-niemiecklego. a jest te część wciąż wzrastająca — kU.= dórńaga ślę zęrwania z polity s ..z pozycji siły", z polityką remi Utaryzacjl t podporządkowania NRF amerykańskim planorń Storno wym. Przez długie miesiące frakcja CDU w Bundestagu nie chciała na wet slyśzeć o wysłaniu delegacj Bundestagu do Moskwy 1 rżąc boński nfejedno uczynił dla zaktó ćenta stosunków z źSHR. Nagle jakby za dotknięciem różdżki cza rodziejskiej następuje zwmot o 1BC stopni. CDU wyraża zgodę na wy jazd delegacji, a Adenauer w prze mówieniu brukselskim oświadcza iż ilość państw — uczestników w proponowanej przez niego federa cli europejskiej ma bym tak rozle (jła, jak tylko możliwe, chocińż nif omieszkał dodać, że ,,na począte'nle należy przygotowywać zby daleko idących planów’, ponlewa: skomplikowałoby to natychmlas nrarp" Nie trzeba \wcale zgłębić gruntownie prolegomenów Immanuels Kanta, by zrozumieć, że boński kanclerz kieruje się w swych posunięciach politycznych Innymi motywami, aniżeli te. które chce nam zasugerować. Zaledwie kilka tygodni mija od chwili, gdy w Karśruhe zdelegalizowano Komunistyczną Partię Niemiec., Jeszcze mniej czasu mija od chwili, gdy w Bonn, po przeforsowaniu. ustawy o służbie wojskowej. zezwolono byłym SS-manom do pułkownika włącznie wstąpić 1 obejmować stanowiska dowodzące w nowej Bundeswehrze. Obie te decyzje spotkały się z ostrym protestem całej demokratycznej opinii europejskiej, nie wyłączając niemieckiej. Ukazały one rzeczy wisty, sprzeczny z interesami pokoju kierunek działania rządu bońskiego i wzbudziły niepokój wśród narodów Europy. Obecnie, nie zmieniwszy ani ńa jotę dotychczasowej polityki remilltaryzacji, kontynuując prześladowania komun* stów — najzaciętszych , wrogów hitleryzmu i faworyzowanie hitle rówców — najzaciętszych wrogówT pókoju i demokracji, Adenauer usiłuje odegra* rolę orędownika pokojowego w-spółistnienia. Nic też dziwnego, że w tych 0- kolicznościach adenauerowskie pociągnięcia oceniane są głównie jako składową cześć jego taktyki w obliczu wyborów do Bundestagu, które mają się odbyć za niecały Podobnie też oceniana jest decyzja* rządu bońskiego w sprawie 12-miesięćznej służby Przede wszystkim — z wojskowej. 500 tys. żołnierzy Bundeswehry- o 0.000 zawodowców i ochotników będzie służyło minimum 3—4 lata, a tylko 200.000 — rok. A poza tym: Według oficjalnej motywacji rządu bońskiego, zdecydował się on na roczną służbę wojskową z powodu decyzji USA o zredukowaniu Uczby wojsk amerykańskich, stacjonujących w NRF. „Jeśli wy- Amerykanie, macie zamiar sami władać tylko bronią atomową — a rozumuje się podobno w Bonn — z nas, Niemców robić tylko szarą piechotę, to my się nie zgadzamy“. Rozumowanie to nie jest nieprawdopodobne, ale tymczasem oficjalny rzecznik Pentagonu zaprzecza pogłoskom c redukcji liczby wojsk amerykańskich w NRF. Jak więc sobie wytłumaczyć decyzję a rocznej służbie wojskowej? Przed podjęciem decyzji Adenauer przeprowadził rozmowę a Blankiem i kierowniczymi osobistościami Bundeswehry. Wedlu* DPA, wszyscy obecni uznali, żc służba wojskowa trwać musi 18 miesięcy. Niemniej jednak wszyscy się zgodzili na służbę 12-miesięczna DPA pisze, że „wzięto pod uwagę powstałą sytuację”. Jaka to sytuacja r— o tym : DPA skrzętnie milczy. Nie trudno się jednak domyślić, . że chodzi o Sytuację, w której może być zagrożona większość miUtaryStów w Bundestagu. Panówie generałowie wolą częściowo zrezygnować z Jednego rocznika, niż narazić sie na politykę prowadzącą do dalszego odprężenia mied zvnarodov,-ego. Ostatecznie — sądzą oni — będzie można zawsze oświadczyć, źe 12-miesteczna służba wojskowa rile wytrzymuje nröbv rzeczywistości. Tym bardziej, że sojusznicy atlantyccy też uważają, iż w taki sposób NRF nie potrafi sie wywiązać ze swych zadań militarnych wobec NATO. Ale wszystko to oczywiście dopiero po wyborach. Tymczasem Adenauer pakuje swoje walizki do Hamburga, gdzie ma wygłosić przemówienie na Kongresie DGB (związków zawodowych), który się tam dziś rozpoczyna. W bagażu jego poczesne miejsce na pewrno zajmują trzy pociągnięcia, które pozwolą mu ukazać sie na trybunie DGB niemal w roli aniosła pokoju. Celem Adenauera jest nie dopuścić do powtórzenia rezolucji antvmilitarvstycznej, przyjętej na Kongresie DGB przed dworna laty. A równocześnie pragnąłby on ukazać się Jako całkiem możliwy partner w ewentualne! koalicji czarno-czerwonei, koalicji SPD — CDU, o której się wciąż przeb^uie. (*) Gwałtowna powódź w Indiach 590 TYS. OSÖB POZBAWIONYCH DACHU NAD GŁOWĄ DELHI (PAP). W Zachodnirr Bengalu trwa gwałtowna powódź. Dotychczas straciło w niej życie 200 osób. 500 tys. ludzi zostało pozbawionych dachu nad głową. W akcji ratowniczej biorą udział wojsko i lotnictwo. Walki w Alger ze PARYŻ (PAP). W ciągu miaipnych 24 godzin walki na terenie AI gern toczyły się z niezmiennym nasileniem. Na południowy zachód od Scdloiik dossio do starcia między woj. skaml francuskimi a dwoma od działami powstańczymi. Ogółem w ciągu ostatniej doby na tereni« Algeru straciło życie 28 osób. Nr 274 lepresje władz angielskich na Cyprze PARYŻ (PAP). Władze brytyjskie nadal utrzymują zarządzoną w Nikozji godzinę policyjną. Korespondent AFP podaje, te 15 tys. mieszkańców dzielnic objętych tym zarządzeniem spędziło całą niedzielę w swych domach bez możności wyjścia na ulicę. Nawet prawo poczynienia niezbędnych zakupów w ciągu jednej godziny, utrzymywane w mocy jeszcze w sobotę, zostało im cofnięte. Wielu mieszkańców, Jak stwierdza korespondent, uskarża się nie tylko na brak żywności, lecz także na zmniejszanie się zapasów wody. Dzienniki wychodzące w językach greckim i angielskim nie ukazały się. Mimo surowych represji stosowanych przez Anglików, powstańcy. cypryjscy nie przerywają swej działalności Archimandryta Anthimos wysiał do władz brytyjskich pismo zawierające protest przeciw „haniebnemu postępowaniu wojsk angielskich podczas rewizji domowych w miejscowości Lysso”. Żołnierze mieli m. In. zmuszać duchownych do rozebrania się do naga i wykonywania ćwiczeń gimnastycznych. Rodzi się państwo Ghana Według zapewnień brytyjskiego ministra kolonii, Lennox-Boyda, z dniem 6 marca 1957 roku Złote Wybrzeże uzyska niezawisłość. W' ten sposób wkrótce piąty z kolei kraj afrykański — po Libii, Maroku, Tunisie i Sudanie — pozbędzie się pęt kolonializmu. Nowe państwo przybrać ma dawną nazwę Ghana, pochodzącą jeszcze z III wieku naszej ery i wejść ma w skład Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Państwo Ghana objąć ma również kraj Aśzanti, tzw Obszary Północne oraz brytyjską część Togo, podlegającą obecnie powiernictwu ONZ Położone w Afryce zachodniej, tuż nad Zatoką Gwinejską, Złote Wybrzeże odkryte zostało około 500 lat temu przez Portugalczyków. Zainteresowały ich nie tyle dziewicze puszcze, ile pokaźne złoża złota, które zdołali tu odkryć Odtąd też kraj ten stał się dla nich prawdziwym złotym wybrzeżem, co zresztą sami przyznali nadając mu tą nazwę. W późniejszych latach Złote Wybrzeże zaczęli „odwiedzać“ Anglicy, w rezultacie czego Jego Królewskiej Mości przybyło 4,5 miliona poddanych, a Imperium Brytyjskie powiększyło się o nową wielką kolonię, liczącą 203,7 tys. kilometrów kwadratowych złotodajnej ziemi (w 1954 r. wydobyto 22,7 tysiąca kg złota) Innego rodzaju złotem stały się dla Brytyjczyków plantacje kakao. Ziarna kakaowe przywiezione w 1879 roku świetnie się zaaklimatyzowały i ż czasem wyparły w znacz-nej mierze ziarna zbóż; przewidując „dobry interes“ kolonizatorzy pozakładali na Złotym Wybrzeżu rozległe plantacje kakaowe przeznaczając na nie często ziemię chlebową. Dzisiaj Złote Wybrzeże eksportuje co prawda ponad 200 tys. ton kakao rocznie (kraj ten jest największym w świecie producentem kakao), lecz za to musi importować poważne ilości ryżu, mąki i cukru. Lwia część zysków z eksportu kakao zagarniana jest przez brytyjskie towarzystwa — głównie zaś przez United Africa Company, filię potężnego monopolu Unilever. Innym bogactwem Złotego Wybrzeża są pokaźne złoża rud manganowych, dzięki którym kraj ten jest jednym z największych w świecie eksporterów tych rud (wydobywa się tu około 150 tys. ton boksytów rocznie). Mimo bogactw naturalnych ludność Złotego Wybrzeża żyje w ubóstwie. Podstawowym jej zajęciem jest rolnictwo. W słabo rozwiniętym przemyśle pracuje zaledwie 6 procent ludności. Na 4,5 miliona mieszkańców Złotego Wybrzeża, tylko 7,5 tys. stanowią nie - Murzyni, ale właśnie w rękach tej nikłej garstki cudzoziemców znajduje się większość bogactw tego kraju. Tak, jak w innych krajach afrykańskich i na Złotym Wybrzeżu rozwijał się od lat ruch narodowo - wyzwoleńczy. Szczególnego rozmachu nabrał on od lutego 1948 roku, kiedy to w Akkra doszło do poważnych rozruchów antybrytyjskich. W obawie przed narastającą walką wyzwoleńczó-narodową Brytyjczycy zmuszeni byli się zgodzić na utworzenie w 1951 roku miejscowego rządu, w którego skład weszli w większości przedstawiciele ludności Złotego Wybrzeża. Premierem został dr Kwame Nkruma, przywódca burżuązyjnej Ludowej Partii Konwentu. Partia ta cieszy się na Złotym Wybrzeżu największą popularnością, którą zdobyła sobie przede wszystkim dzięki udziałowi w ruchu wyzwoleńczym. Wysuwa ona hasła niezawisłości kraju i zniesienia dyskryminacji rasowej. Podczas wyborów powszechnych przeprowadzonych w lipcu br. Ludowa Partia Konwentu jeszcze bardziej umocmla swe pozycje zdobywając 71 na 104 mandaty w Zgromadzeniu Ustawodawczym Złotego Wybrzeża. Opozycyjne stronnictwo, tzw. Ruch Narodowo - Wyzwoleńczy, reprezentujące interesy miejscowych feudałów, poniosło w wyborach sromotną porażkę. Mimo posiadania swego rządu, Złote Wybrzeże nadal pozostało krajem kolonialnym. W zakres kompetencji rządu Złotego Wybrzeża wchodzą bowiem wyłącznie sprawy administracyjne, podczas gdy sprawy zagraniczne, obrona i policja należą do kompetencji brytyjskiego gubernatora, Arden-Clarka, sprawującego faktyczną władzę w tym kraju. Nawet skład gabinetu ministrów uzależniony jest od jego decyzji, gdyż premier Kwame Nkruma ma jedynie glos doradczy. O kolonialnym charakterze Złotego Wybrzeża świadczy również fakt, że nad wszystkimi kluczowymi pozycjami w gospodarce tego kraju panują monopole brytyjskie. Walka wyzwoleńczo-narodowa ludności Złotego Wybrzeża zmierza w kierunku całkowitego wyzwolenia kraju spod panowania brytyjskiego. Żądania niezawisłości stają się na Złotym Wybrzeżu coraz donośmejsze. Po wyborach lipcowych nowe Zgromadzenie Ustawodawcze uchwaliło rezolucję wzywającą rząd brytyjski do podjęcia kroków ustawodawczych zapewniających całkowitą niezawisłość kraju i wyznaczenia konkretnego terminu przyznania Złotemu Wybrzeżu niepodległości. Pod presją tych żądań oraz w obawie, by ruch narodowowyzwoleńczy nie przerodził się w ogólnonarodowe powstanie (jeszcze w maju ub. roku Złote Wybrzeże było terenem antybrytyjskich rozruchów), Brytyjczycy wysunęli obietnicę przyznania niepodległości Złotemu Wybrzeżu. Jak widać, doświadczenia nabyte w Kenii n.e poszły w las. Zapowiedziany przez rząd brytyjski krok powitać należy jako przejaw rozsądku 1 trzeźwej oceny obecnej sytuacji na Czarnym Lądzie. W. D. \ F R YKA' 7 ł- O T F WVBR7F>| K WYBRZIŹB KO $ Cl GA Ö wo-. Navronao OBSZAR^ OOt NOCNE TnmalC Zfotti I Kirttampó ASZANTt WuhnQlQ KUMASI S*qn«owej ABiDłAN O. N A T A i c r AKKRA 2ĆvTod<? Coasl Takoradi lom« ZAI0KA GWINEJSKA 9 T r 3 tu c_ loo 200 km Dnia S0.IX.195« roku rmarl po długiej 1 ciężkiej chorobie przeżyw szt lat 4! Mgr inż. ANTONI LEWICKI Naczelnik Wyńziaiu w Centralnym Zarządzie Przemyciu Maszyn Budowlanych. Wyprowadzenie zwłok nastąpi w dniu 1 października br. o godz 1« z kostnicy cmentarza przy ul. Okopowej. W Zmarłym utraciliśmy utai entowanego fachowca, oddanegc sprawie budownictwa socjalistycznego towarzysza. Cześó Jego pamięci! MINISTERSTWO PRZEMYSŁU MASZYNOWEGO