Trybuna Ludu, sierpień 1985 (XXXVII/177-203)
1985-08-01 / nr. 177
Proletariusze wszystkich krajów, łączcie m i m i w trybuna Ludu“ ORGAN KOMITETU CENTRALNEGO POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ Nr 177 (12729) Rok wyd. XXXVII Warszawa, czwartek 1 sierpnia 1985 r. Wydania 3 Cena 6 zł Jedynie państwo demokratyczne może być naprawdę silne i tylko w silnym organizmie państwowym może rozwijać się i umacniać demokracja Posiedzenie Sejmu PRL Kolejne decyzje w reformowaniu gospodarki i systemu politycznego Sprawozdawcy parlamentarni „TL** relacjonują: VIII kadencja Sejmu należy w dziejach parlamentaryzmu w Polsce Ludowej do na] ważniejszych politycznie i najtrudniejszych. Odnosi si< to zarówno do jej dorobku ustawodawczego I wpływu na życie polityczne i społeczne kraju, jak i do kształtowania nowych, demokratycznych mechanizmów pracy Sejmu. Kończymy tę kadencję z poczuciem dobrze spełnionego obowiqzku majqc jednak świadomość, że wiele prac i spraw ważnych dla socjalistycznej odnowy dopiero zapoczqtkowalismy. Wierzymy, że dzieło to podejmę nasi następcy wyłonieni w wyborach 13 października. W ten sposób na posiedzeniu Sejmu 31 lipca marszałek Stanislaw Gucwa ocenił dorobek kadencji, która rozpoczęła się w roku 1980 a obecnie abliża się do końca. Na miesiąc przed końcem tej długiej kadencji, Sejm rozpatrzył rządowy raport o realizacji reformy gospodarczej i omówił aktualne problemy samorządu pracowniczego. W części gospodarczej debaty Izba uchwaliła ustawę o zmianie niektórych przepisów określających funkcjonowanie gospodarki oraz przyjęła uchwały: o realizacji reformy gospodarczej w 1984 r. i o samorządzie załogi. W dalszej części obrad Sejm uchwalił dwie inne ustawy, w tym ustawę o obowiązkach i prawach posłów, sumującą niejako doświadczenia posłów tej pracowitej kadencji oraz przyjął dwie uchwały. 70 posiedzenie Sejmu rozpoczęło się o godz. 9.00. Obecni byli Wojciech Jaruzelski oraz Henryk Jabłoński. Obrady otworzył wicemarszałek Sejmu Zbigniew Gertych. Wprowadzeniem do głównej debaty były sprawozdania komisji. Jako pierwszy wystąpił poseł Zenon Szulc (PZPR), który w imieniu Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw oraz Komisji Planu Gospodarczego. Budżetu i Finansów złożył sprawozdanie o rządowym raporcie o realizacji reformy gospodarczej w 1984 roku oraz o rządowym projekcie ustawy o dostosowaniu przepisów niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki do uwarunkowań i potrzeb dalszego rozwoju społeczno - gospodarczego kraju (współautorem tego drugiego sprawozdania była również Komisja Prac Ustawodawczych). Następnie poseł Józef Barecki (PZPR) w imieniu Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego złożył sprawozdanie o aktualnych problemach samorządu nracowntezego. (Tezy wystąpień posłów-sprawozdawców zamieszczamy na str. 2). W dyskusji, w której zabrało głos 15 mówców, dominowały problemy gospodarcze. Uwaga posłów skupiała się przede wszystkim na szeroko pojętym funkcjonowaniu reformy i dotyczyła nie tylko spraw bieżących, ale i wniosków na przyszłość. Wiele miejsca poświęco. no sytuacji społecznej, a szczególnie samorządności, która może stać się istotnym czynnikiem sprzyjającym stabilizacji gospodarki. Przemawiając w imieniu Klubu Poselskiego PZPR poseł Tadeusz Urbański stwierdził, iż ocenę dotychczasowego stanu reformowania gospodarki, realizowanej zgodnie z uchwałami IX Zjazdu, uzasadniają dotych. czasowe doświadczenia oraz zadania czekające kraj w najbliższej przyszłości. Należy umacniać generalne zasady reformy oraz te jej mechanizmy, które sprawdziły się w praktyce, a z drugiej strony eliminować te rozwiązania i instrumenty, które nie okazały się w pełni skuteczne. Jest to warunek rozwoju socjalistycznych stosunków społecznych oraz przesłanka e_ fektywnego i zrównoważonego rozwoju. Raport o stanie reformy, przedstawiony przez rząd, jak podkreślił T. Urbański, zgodnie ze stanowiskiem partii nie ukrywa słabości wprowadzanego systemu. Dlatego też, mimo niewątpliwych osiągnięć wynikających z wdrażania reformy, za zasadne uznaje się przeprowadzane zmiany. Poseł Tadeusz Maj, przemawiając w imieniu Klubu Poselskiego ZSL, przypomniał, że start w reformę odbył się w wyjątkowo nie sprzyjających warunkach. Obrano jednak jedyną słuszną drogę, ale w stosunku do jednego z najbardziej newralgicznych obszarów gospodarki, rolnictwa, nie wszystkie rozwiązania reformy okazały się całkiem skuteczne. Gospodarka żywnościowa, objęta zasadami reformy jako jeden z pierwszych sektorów, już wykazała się dobrymi rezultatami. (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Spotkanie posłów z kierownictwem politycznym 1 państwowym kraju. Uchwały Sejmu W sprawie oceny realizacji reformy gospodarczej (Skrót) S EJM PRL wyraża pozytywną ocenę działań rządu w dziedzinie przebudowy systemu funkcjonowania gospodarki narodowej. O- cena ta dotyczy zarówno roku 1984, jak też całego trzyletniego okresu reformowania spodarki. Sejm stwierdza, goże proces wdrażania reformy gospodarczej zachowuje zgodność z „Kierunkami reformy gospodarczej", uchwalonym przez IX Nadzwyczajny Zjazd PZPR i zaaprobowanymi przez Seim. Reforma gospodarcza stała się ważnym czynnikiem wstrzymania tendencji spadkowych w naszej gospodarce i stopniowego wprowadzania jej na drogę rozwoju. Samodzielność, którą przedsiębiorstwa państwowe uzyskały w ramach reformy gospodarczej, stała się ważnym czynnikiem wyzwalania inicjatyw i inwencji umożliwiających dostosowanie się do wyjątkowo trudnych warunków startu reformy. Te pozytywne zjawiska powinny przesłonić faktu, nie że sytuacja gospodarcza kraju pozostaje nadal złożona, a warunki życia codziennego oby. wateli są trudne. Sejm, wyraża pogląd, że niezbędne jest wykorzystanie wszystkich możliwości przyspieszenia procesu dalszego konsekwentnego wprowadzania reformy gospodarczej zgodnie z przyjętymi założeniami. Jest również faktem, że utrzymujące się jeszcze negatywne skutki głębokiego załamania gospodarczego kraju z lat 1980-1981, a zwłaszcza zjawiska nierównowagi gospodarczej i związane z tym procesy inflacyjne, osłabiają skuteczność działania mechanizmów reformy gospodarczej. W związku z tym powstaje konieczność dokonania niezbędnych zmian niektórych instrumentów ekonomicznych w celu pełniejszego dostosowania mechanizmów reformy do (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) 0 działalności samorządu załogi ---------------------------—(Skrót)---------------------------- S EJM PRL po rozpatrzeniu informacji Komisji do spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw stwierdza, że w okresie jaki uptynął od oceny przedłożonej Sejmowi we wrześniu ubiegłego roku, samorząd pracowniczy rozszerzył i umocnił swą działalność w przedsiębiorstwach państwowych. Większość organów samorządu wykorzystuje swoje uprawnienia zgodnie z uregulowaniami ustawowymi, utrwalając pozycję samorządu jako ważnego czynnika udziału załóg w zarządzaniu i odpowiedzialności za społeczne i ekonomiczne wyniki działalności przedsiębiorstw. Odbyte w większości przedsiębiorstw wybory organów samorządu drugiej kadencji potwierdziły pełne poparcie załóg dla samorządności. Dalszy, prawidłowy rozwój samorządu załóg# umacnianie jego roli przestrzegania wymaga pełnego ustawowych kompetencji zarówno przez organy samorządu, jak i przez kierownictwa przedsiębiorstw oraz organy założycielskie. Rady pracownicze powinny dbać o szerokie wykorzystywanie swoich uprawnień do stanowienia, kontroli i przedstawiania wniosków we wszystkich ważnych sprawach przedsiębiorstwa, decydujących wzroście i jakości produkcji, o postępie technicznym, racjonalnym zatrudnieniu, gospodarności i dyscyplinie pracy. W swojej pracy rady pracownicze powinny szerzej niż dotąd zasięgać opinii załóg, informować je o rozwiązywanych problemach, włączać je do działalności kontrolnej, skupiać wszystkich członków samorządu wokół zadań produkcyjnych Sejm podkreśla, że skuteczna działalność samorządu Załęży również od pełnego i rzetelnego przestrzeganie przez administrację jego prawnień. W tej dziedzinie zauszły dalsze korzystne zmiany, (DOKOŃCZENIE NA STR. 2] Wystąpienie marszałka Sejmu Pod koniec posiedzenia zabrał głos marszałek Sejmu Stanisław Gucwa. który nawi^iOJąć "ao *konczącfej się VIII kadencji Sejmu stwierdził, ie należy ona w dziejach parlamentaryzmu Polsce Ludowej do najważniejw szych politycznie i najtrudniejszych. Odnosi się to zarówno do jej dorobku ustawodawczego i wpływu na życie polityczne i społeczne kraju, jak i do kształtowania nowych, demokratycznych mechanizmów pracy samego Sejmu. Mówca przypomniał, że Sejm został wybrany w marcu 1980 r. w warunkach nadciągającego już kryzysu gospodarczego i narastającej fali krytyki społecznej. Wskazał, jako na rzecz znamienną, że w warunkach ostrej konfrontacji politycznej — w niezwykle skomplikowanej i burzliwej sytuacji społecznej lat 80-ycti — Sejm umocnił swój autorytet najwyższego organu władzy państwowej. W pierwszym okresie kadencji głównym problemem, w obliczu którego stanął Sejm, podobnie jak wszystkie władze państwowe i socjalistyczne siły polityczne w naszym kraju, było znalezienie na gruncie socjalizmu przyczyn głębokiego kryzysu oraz rozładowanie ostrych konfliktów społecznych; uchronienie kraju od anarchii i załamania się ładu społecznego, wprowadzenie Polski na drogę socjalistycznej odnowy. Sejm udzielił poparcia porozumieniom społecznym oraz postulatom wynikającym z krytyki robotniczej. Od początku jednakże — stwierdził marszałek — staraliśmy się precyzyjnie oddzielać to, co w krytyce tej było trafne z państwowego punktu wi(DOKONCZENIE NA STR. 2) Spotkanie posłów z kierownictwem politycznym i państwowym Po zakończeniu 70 posiedzenia Sejmu, w Salł Kolumnowej na Wiejskiej odbyło się 31 lipca spotkanie posłów z kierownictwem politycznym j państwowym kraju. W spotkaniu wzięli udział: I sekretarz KC PZPR, prezes Rady Ministrów, gen. armii Wojciech Jaruzelski, przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński, prezes NK ZSL Roman Malinowski, przewodniczący CK SD Tadeusz W. Młyńczak. Spotkanie otworzył marszałek Sejmu Stanisław Gucwa. W toku spotkania, które upłynęło w serdecznej atmosferze, zabrał głos Wojciech Jaruzelski, który w imieniu kierownictwa PZPR i rządu PRL oraz z upoważnienia kierownictw ZSL i SD podziękował posłom dobiegającej końca VIII kadencji za ich tracę. Była to kadencja okresami dramatyczna, ale jednocześnie jakże pracowita, twórcza owocna — stwierdził W. Jai ruzelski. — Była kontynuacją, ale jednocześnie nowym, wyższym etapem rozwoju polskiego ludowego parlamentaryzmu. Wielkim dorobkiem Sejmu VIII kadencji jest budowa konstrukcji socjalistycznej odnowy. Bez tego legislacyjnego fundamentu nie mogłoby się umacniać nasze socjalistyczne państwo i rozwijać socjalistyczna demokracja. Wojciech Jaruzelski pod. TfW3TTr"zaraaem",7n>r(>!jeir Sejmu, jakim jest trwałe ukształtowanie nowego stylu pracy polskiego parlamentu. Sejm przyszłej kadencji powinien opierać się na tym dorobku, wykorzystać bogate doświadczenia . i tradycję ukształtowaną w VIII kadencji. Działalność Sejmu służyła również edukacji politycznej, państwowej, prawnej, stała się dobrą szkołą uświadamiania społeczeństwu. że tylko państwo demokratyczne może być naprawdę silne, i że — jednocześnie — tylko w silnym organizmie państwowym może rozwijać się i umacniać demokracja. To wszystko przysporzyło Sejmowi wiele autorytetu. Przejdzie on do historii naszego ludowego parlamentaryzmu jako Sejm ofiarnej służby ojczyźnie, a przede wszystkim Sejm skuteczny. Cennym I koniecznym impulsem dla takiej jego działalności były uchwały IX Zjazdu PZPR. Współbrzmiały one z działalnością bratnich stronnictw — Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Demokratycznego, działalnością stowarzyszeń kaz tolików i chrześcijan świeckich. Znajdowały szerokie, aktywne oparcie wśród posłów bezpartyjnych. Wojciech Jaruzelski podziękował członkom parlamentu jako prezes Rady Ministrów, który odczuwał zrozumienie i pomoc dla działalności rządu. Podziękował Prezydium Sejmu, na czele z marszałkiem Stanisławem Gucwą, klubom i kołom po. selskim, wszystkim'posłom, za konstruktywną i przyjazną współpracę — składając im najlepsze życzenia. (PAP) Fot. CAF - KWIATKOWSKI Dziś zakończenie spotkania w Helsinkach Rozmowa Szewardnadze—Shultz W środę, drugim dniu jubileuszowego spotkania ministrów spraw zagranicznych 35 państw-sygnatariuszy Aktu Końcowego KBWE w Finlandia Hall przemawiali ministrowie spraw zagranicznych: Grecji, Kanady, Jugosławii, San Marino, Watykanu, RFN, Belgii, Portugalii, CSRS, Malty, W. Brytanii, Szwecji, Cypru, Włoch i Hiszpanii. Najważniejszym wydarzeniem tego dnie było spotkanie szefów dyplomacji ZSRR i USA, E. Szewardnadze i G. Shultza. W czwartek, 1 sierpnia zakończenie spotkania w Helsinkach. Powrót do poczuciu realizmu (OD NASZYCH SPECJALNYCH WYSŁANNIKÓW) „Na spotkanie między ministrem Szewardnadze a sekretarzem Stanu Shultzem trzeba spojrzeć także z ludzkiego punktu widzenia. Było to ich pierwsze spotkanie, a takie - wymaga zawsze pewnego okresu adaptacji. Uważam, że nawiązali oni kontakt rzeczowy, który pomoże im w następnym". Te słowa radzieckiego ambasadora w USA, A. Dobrynina na konferencji prasowej w Helsinkach dobrze charakteryzują atmosferę, jaka panowała w czasie rozmowy Szewardnadze — Shultz. Charakterystyczna była zbieżność ocen tego spotkania: obie strony uznały, że wymiana HELSINKI (PAP). W środę w godzinach zakończyło się popołudniowych w ambasadzie amerykańskiej w Helsinkach spotkanie radzieckiego ministra Spraw Zagranicznych Eduarda Szewardnadze z sekretarzem Stanu USA Georgem Shultzem. Zgodnie z wcześniej ustalonym programem trwało ono 3 godzinv Wkrótce po zakończeniu tego spotkania George Shultz złożył krótkie oświadczenie dla prasy. w którym podkreślił, że jego rozmowa z szefem radzieckiej dyplomacji pozwoliła na stwierdzenie, ii „dokonano postępu w pewnych dziedzinach. choć wciąż jeszcze pozostają głębokie rozbieżności między obu krajami”. Jak wynika z oświadczenia amerykańskiego sekretarza Stanu. tematem rozmów były te podstawowe problemy stosunków ZSRR — USA. które zostaną omówione podczas spotkania w Genewie miedzy Michaiłem Gorbaczowem a Ronal. dem Reaganem w listopadzie br. Według oświadczenia Shultza, jego środowe spotkanie z. Eduardem Szewardnadze stanowi „pierwszy krok dla zapewnienia. iż spotkanie na szczycie w Genewie będzie owocne”. (Relacje z Helsinek — str. 7) zdań była „interesująca, szczera i pożyteczna”. W spotkaniu Szewardnadze — Shultz — dwa fakty dodawały znaczenia. Pierwszy, że stanowiło ono ważny etap na drodze do szczytu Gorbaczow — Reagan w llstopa(DOKOŃCZENIE NA STR. 7) Moskiewski festiwal —na półmetku Polski koncert galowy MOSKWA (PAP). Sprawozdawcy PAP informują: Ostatni dzień lipca wyznaczył półmetek odbywającego się w Moskwie XII Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów. Był to jednocześnie — co odnotowali chyba wszyscy dziennikarze i sprawozdawcy — dzień bardzo polski, choć oczywiście związany ze wszystkimi istotnymi nurtami politycznymi spotkania młodzieży z ponad 150 krajów pięciu kontynentów. DOKOŃCZENIE NA STR. 7) 41 rocznica Powstania Warszawskiego Uroczysta akademia w stolicy 31 lipca, w przeddzień 41 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego odbyła się w Warszawie uroczysta akademia, zorganizowana przez Zarząd Wojewódzki ZBoWiD i zespól środowisk żołnierzy ruchu oporu. W sali kima W-Z zgromadzili się byli żołnierze powstania, przedstawiciele zgrupowań i oddziałów powstańczych. kombatanci II wojny światowej. żołnierze Wojska Polskiego. mieszkańcy stolicy. W czasie akademii hołd niezłomnośoi ducha odda.,no żoł- P ÓŁMETEK wakacji już tradycyjnie jest okazją do wstępnej oceny przebiegu akcji letniego wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej. Tegoroczna daje organizatorom powody do zadowolenia. O 400 tys. większa, niż w ubiegłym roku jest liczba jej uczestników, nie odnotowano większych kłopotów organizacyjnych i zaopatrzeniowych, program realizowany jest na ogól sprawnie i zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Oświaty I Wychowania. Ta pozytywna ocena, to wynik ogromnego wysiłku, jaki liczne instytucje i organizacje włożyły w przygotowanie akcji letniej. Mają w niej swój udział pracownicy PKP, handlu, terenowe ogniwa administracji państwowej, instancje partyjne wszystkich szczebli, działacze organizacji młodzieżowych i społecznych, związków zawodowych, samorządów pracowniczych. Tak właśnie być powinno. W państwie socjalistycznym wypoczynek najmłodszych, ich zdrowie I kondycja, muszą być sprawą nas wszystkich. W br. przeznaczono z budżetu państwa na dofinansowanie letniego wypoczynku dzieci i młodzieży ponad 20 miliardów złotych, potężne kwoty świadczą zakłady pracy. Ale na tym sprawa dopiero się zaczyna. Pieniądze mogą być z pożytkiem wykorzystane tylko przy istnieniu szerokiego frontu społecznego, działającego na rzecz wychowania. Dla przeciętnego rodzica wysyłającego dziecko na obóz czy kolonię jest to przede wszystkim rozwiązanie kłopotów opiekuńczych. Nie umniejszając w niczym znaczenia tej kwestii, ani walorów zdrowotnych wyjazdu wakacyjnego, trzeba jednak pamiętać o walorach wychowawczych wypoczynku zbiorowego. To nauka samodzielności, samorządności w grupie, okazja do poznania nowych ludri, poszerzenia horyzontów, zdobycia różnych doświadczeń, bliższego zetknięcia się z problemami kraju, jego historią I perspektywami. W którym domu rodzinnym rozmawia się i nastolatkiem o roli organów przedstawicielskich? Ä na wakacjach spotkał się on przy ognisku z działaczem samorządowym, z radnym, który opowiadał, co robi, i dzieci go 0 różne rzeczy pytały, i dziwiły się, że to takie sprawy zwykłe i życiowe. Który nastolatek tak do końca czuje 1 rozumie hasto - 40-lecie powrotu ziem zachodnich i północnych? A kolonię odwiedził kombatant, były żołnierz, który te ziemie przed 40 laty wiasnymi rękami zagospodarowywał. To, co w otoczeniu codziennym wydaje się takiemu młodemu człowiekowi drętwe i mogące zainteresować jedynie dorosłych, w wakacyjnej aurze nabiera innego, atrakcyjnego wymiaru. Dlatego na lipcowych placówkach wypoczynku letniego dzieci i młodzież potraktowały dzień 22 lipca jak naprawdę własne święto, dlatego z żywym oddźwiękiem spotkał się XII Festiwal Młodzieży i Studentów, dlatego słowa „wybory do Sejmu PRL" dla większości stały się sprawą ważną. To zasługa kadry wychowawczej. W większości szczerze oddanej dzieciom, ideowej. Dzięki jej ofiarnej pracy wakacje stały się dla nich nie tylko przygodą lecz także przeżyciem patriotycznym. Również internacjonalistycznym. Już po raz trzeci r rzędu ponad 200 tys. uczniów polskich spędza wakacje za granicą. Przede wszystkim w NRD, Czechosłowacji a także w ZSRR. Jest to okazja do poznania bratnich krajów, d» (Mvriqsani« trwałych i głębokich przyjaźni. W formach wyjazdowych wypoczynku do końca wakacji weźmie udział 1,8 min dziewcząt i chłopców. Dla 1,3 min zorganizowano zajęcia w miejscu zamieszkania. To duże liczby. Ale dzieci i młodzieży w wieku szkolnym jest więcej, i to jest pierwszy cień, który kładzie się na tak optymistycznej ocenie akcji. Barier wzrostu jest kilka. W opinii potocznej najpoważniejsza to - finansowa. Wielokrotnie podnoszono, że koszt (który przychodzi zapłacić rodzicom, bo w rzeczywistości jest znacznie większy) pobytu dziecka na 3-tygodniowym turnusie przekracza możliwości wielu rodzin. Nikt nie prowadził jednak analizy, na ile tych możli______________________ wości rzeczywiście nie ma, a na ile jest to brak zrozumienia potrzeby wyjazdu. Zdarzyły się wypadki, że zakład pracy nie mógł skompletować kolonii, mimo że uczestników odpłat, ność wynosiła ok. 1000 złotych. Inna sprawa, że dopłaty są bardzo różne. Jeden organizator może dofinansować uczestnika w wysokości 6 tys. złotych, a drugiego stać na dopłacenie 16 tysięcy. Mniej głośno jest o barierze bazowej. Dotyczy ono zwłaszcza harcerstwa, któremu rozpaczliwie kurczą się tereny obozowania (nie mówiąc o budynkach szkolnych na kolonie zuchowe) i niemal dosłowni# kończy się sprzęt. Nowe namioty, nie dość, że bardzo drogie, jeszcze bardziej są nietrwałe. A przecież nie od dziś wiadomo, że wakacje po harcersku są nie tylko atrakcyjne, ale I bardzo korzystne wychowawczo. Szkoda więc, że choć w br. wyjedzie na obozy więcej osób, niż w ubiegłym, to będzie ich w sumie tylko 442 tysiące. Tegoroczne wakacje można na pewno ocenić na półmetku jako udane. Cóż jednak stoi na przeszkodzie, aby na przyszłość było jeszcze lepiej?1 EWA KŁOSLEWIC2 Minął miesiąc wakacji nierzy powstania oraz mieszkańców miasta, wspólnie z nimi walczących i cierpiących przez ponad dwa miesiące. Wśród przybyłych na uroczystości znajdowali się:* członek Biura Politycznego KC, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR Marian Woźniak, sekretarz KC PZPR Henryk Bednar, ski, przewodniczący Stołecznej (DOKOŃCZENIE NA STR. 3) Basis waumene: W funkcjonowaniu państwa prawo pełni przede wszystkim regulatora stosunków społecznych i gospodarczych. Po to, by skutecznie spełniać tą funkcją prawo musi być znane, rozumiane, akceptowane i świadomie przestrzegane przez obywateli. - pisze no str. 3 minister Sprawiedliwości, Lech Domerack DECYDUJE CODZIENNA PRAKTYKA W cyklu „doświadczeń zakładowych organizacji partyjnych" Maria Żmigrodzko pisze o pracy partyjnej w Hucie Im. Bolesława Bieruta w Częstochowie (str. 4) UMIEJĘTNOŚĆ SELEKCJI tal