Żołnierz Wolności, maj 1969 (XX/103-128)

1969-05-02 / nr. 103

PODZIĘKOWANIA JÓZEFA CYRANKIEWICZA . Wszystkim organizacjom, instytu­cjom i osobom prywatnym składam serdeczne podziękowanie za nade­słane życzenia z okazji imienin i urodzin. (Józef Cyrankiewicz) Cenny dar tow. Zenona Kilszki wzbogacił zbiory Muzeum WP (Inf. wł.) Zbiory centralnej woj­skowej placówki muzealnej wzboga­ciły się ostatnio o duży obraz olejny, przedstawiający scenę walk z Tur­kami w II połowie XVII wieku, któ­ry jako dar przekazał Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie członek Biura Politycznego, sekre­tarz Komitetu Centralnego PZPR Zenon Kliszko. Obraz, malowany w I potowi* XVIII wieku, jest dziełem nieznanego autora austriackiego, wykazującego wpływy włoskiej sztuki batalistycznej. Obrazy te­go typu powstawały na przełomie XVII i XVIII wieku pod świeżym wrażeniem zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w 1683 roku. Scena przedstawia potyczkę kawalerii austriackiej z kawalerię turecką 1 mo­ment zagarnięcia tureckiego pocztu sztandarowego. Lokalizacja miejsca wal­ki zdaje się wskazywać na górzystą do­linę Dunaju, gdzież w Siedmiogrodzie lub północnej Jugosławii. Przekazane dzieło sztuki wzbogaci ga­lerię malarstwa batalistycznego, powsta­jącą w Muzeum Wojska Polskiego. Minister Obrony Narodowej gen. broni Wojciech Jaruzelski 1 wicemi­nister Obrony Narodowej, szef Głów­nego Zarządu Politycznego WP — gen. dyw. Józef Urbanowicz wysto­sowali na ręce ofiarodawcy cennego obrazu-dzieła sztuki — członka Biu­ra Politycznego, sekretarza KC PZPR, Zenona Kliszkl list z serdecz­nymi podziękowaniami. (D) ŚMIERĆ gen. A. Kadomcewa MOSKWA (PAP). Generał — A. Kadomcew, dowódca wojsk lotni­czych obrony powietrznej ZSRR zginął w czasie pełnienia obowiąz­ków służbowych — donosi w śro­dowym numerze dziennik „Krasna­la Zwiezda”. A. Kadomcew urodził się w 1920 r. i mając 19 lat rozpoczął służbę w lotni­ctwie. W okresie II wojny światowej uczestniczył w wielu bojowych akcjach, a następnie zajmował odpowiedzialne stanowiska w obronie przeciwlotniczej ZSRR. Był on odznaczony wieloma orderami i medalami ZSRR. W nekrologu podpisanym przez mar­szałków Greczke, Jakubowskiego i in­nych dowódców wojskowych ZSRR czytamy m. in„ że A. Kadomcew był jednym z pierwszych, któremu przy­znano zaszczytny tytuł „Zasłużonego Pilota Wojskowego”. UROCZYSTY KONCERT W SALI KONGRESOWEJ WARSZAWA (PAP). W przed­dzień święta 1 Maja w Sali Kongre­sowej PKiN odbył się uroczysty koncert. Przybyli m.in.: zastępca członka Biura Politycznego, sekretarz KC PZPR — Mieczysław Moczar, kie­rownik Wydziału Agitacji i Propa­gandy KC — Tadeusz Wrębiak, wiceminister Obrony Narodowej, Główny Inspektor Obrony Teryto­rialnej — gen. broni Grzegorz Kor­czyński, członkowie sekretariatu KW PZPR, członkowie Prezydium St.RN, weterani ruchu robotniczego. KONCERT W STOŁECZNYM KLUBIE OFICERSKIM Z okazji Święta Pracy, w stołecz­nym Klubie Oficerskim w Warsza­wie, odbył sie w przeddzień majo­wego święta uroczysty koncert, zor­ganizowany przez Dom Wojska Pol­skiego. Uczestniczyła w nim kadra z rodzinami, żołnierze garnizonu warszawskiego oraz młodzież i mieszkańcy Mokotowa. Na program koncertu złożyły się pieśni i wiersze w wykonaniu arty­stów scen warszawskich: Ady Biel, Jadwigi Prolińskiej, Janiny Jaro­szyńskiej, Anny Stankiewicz, Ta­deusza Woźniakowskiego, Leonarda Jakubowskiego, Andrzeja Żarneckie­­go i Jerzego Rakowskiego. (j) Wraz z całym społeczeństwem... Niezwykle uroczyście obchodzili iołnierze ludowe­­weg o Wojsk« Polskiego Pierwszomajowe Święto. Na akademiach 1 wieczornicach złożono meldunki o wy­konaniu wielu zobowiązań podjętych dla uczczenia 25-lecia Polski Ludowej. Przodujący w służbie i pracy społecznej zostali wyróżnieni. W pochodach 1-majo­­wych, obok pracowników zakładów przemysłowych, administracji, handlu, nauki l kultury, pracowników rolnych 1 młodzieży, szli także żołnierze ludowego Wojska Polskiego. Prezentowali się wspaniale. Gene­rałowie, oficerowie, chorążowie i podoficerowie zawo­dowi w galowych mundurach, na piersiach wielu z nich wysokie odznaczenia bojowe, przyznane im za walkę z hitlerowskim okupantem, a także odznacze­ni« państwowe otrzymane za osiągnięcia szkoleniowe w okresie pokojowym. Wieczorem wielu żołnierzy spotkać można było na ulicach miast, w tanecznych kręgach zabaw, na wie­czornicach i przy harcerskich ogniskach. A oto rela­cje naszych korespondentów: w sląskim ow W uroczystej i radosnej atmosfe­rze obchodzili 1-maj owe święto żoł­nierze Śląskiego Okręgu Wojskowe­go. Rano we wszystkich jednostkach podczas zbiórek odczytano rozkaz Ministra Obrony Narodowej wydany z okazji majowego święta. Następ­nie kadra i żołnierze służby zasad­niczej udali się na manifestacyjne pochody. W Legnicy na trybunie honoro­wej, obok gospodarzy miasta i po­wiatu, miejsce zajął kandydujący w tamtejszym okręgu wyborczym na posła do Sejmu PRL — Wicemi­nister Obrony Narodowej, szef Głównego Zarządu Politycznego WP gen. dyw. Józef Urbanowicz. We Wrocławiu 150-tysięczny po­chód ludzi pracy, wśród których szli oficerowie, podchorążowie i żołnie­rze służby zasadniczej miejscowego garnizonu otwierała Reprezentacyj­na Orkiestra Śląskiego Okręgu Wojskowego. Na trybunie, obok I sekretarza KW PZPR we Wrocła­wiu, Władysława Piłatowskiego, miejsca zajęli generałowie i wyżsi oficerowie z dowódcą Śląskiego OW gen. dyw. Florianem Siwickim, za­stępcą dowódcy Okręgu do spraw politycznych gen. bryg. Woldzlmie­­rzeni Sawczukiem. Obecni byli rów­nież towarzysze broni z Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Wśród manifestujących świetnie prezentowali się wojskowi. Kro­czyli ramię w ramię z robotnikami „Pa-aF-Wagu” i „Dolmelu”. Swoją dziarską postawą dawali wyraz doskonałemu wyszkoleniu i zdyscy­plinowaniu. Szczególny powód do radości w świą­tecznym dniu mieli żołnierze, których nagrodzono za dotychczasowe sukcesy w reaitzacji czynu na cześć 25-lecia Polski Ludowej. W garnizonie opolskim kilka drużyn otrzymało zaszczytne tytu­ły Drużyn Służby Socjalistycznej im. 25-lecia Polski Ludowej, a wielu przo­downikom wyszkolenia nadano odznaką „Wzorowego Żołnierza”, (Z. F.) W POMORSKIM ow W barwnych i efektownych po­chodach pierwszomajowych na te­renie Pomorskiego Okręgu Wojsko­wego liczny udział Wzięli również żołnierze z poszczególnych garnizo­nów. Pod czerwonymi flagami i transparentami szli razem z załoga­mi różnych zakładów pracy i insty­tucji oraz z młodzieżą szkolną. Podczas pochodu 1-majowego w Bydgoszczy żołnierze występowali niemal we wszystkich większych grupach defilujących przed trybuną honorową. Szczególnie efektownie prezentowali się wśród załóg Zakła­dów Chemicznych, Zakładów Budo­wy Maszyn, Zakładów Włókienni­czych i Zjednoczonych Zakładów Rowerowych. Żołnierze 12 Dywizji Zmechanizo­wanej im. Armii Ludowej wystąpili w pochodzie 1-majowym wraz z za­łogami większych zakładów produk­cyjnych Szczecina. W garnizonie kołobrzeskim naj­efektowniej prezentowali się żoł­nierze defilujący przed trybuną ho­norową razem z ubranymi w cha­rakterystyczne stroje rybakami oraz z grupą frontowych weteranów — pierwszych mieszkańców miasta. We Włocławku żołnierze 3 War­szawskiego Pułku Pontonowego wy­stąpili w pochodzie razem z załogą słynnej „Celulozy" oraz z budowni­czymi stopnia wodnego na Wiśle i pracownikami kombinatu azotowe­go. Na ulicach Torunia okazale pre­zentowali się podchorążowie z Wyż­szej Oficerskiej Szkoły Wojsk Ra­kietowych 1 Artylerii im. gen. Józe­fa Bema. idący w pochodzie m. in. z załogą miejscowej „Elany”. Żoł­nierze 1 Warszawskiego Pułku Czoł­gów im. Bohaterów Westerplatte wystąpili w pochodzie razem z za­łogą miejscowych zakładów i z mło­dzieżą szkolną, a żołnierze 8 Drez­deńskiej Dywizji Zmechanizowanej defilowali dziarsko razem z załoga­mi zakładów pracy swojego regionu. W WARSZAWSKIM OW We wszystkich jednostkach i gar­nizonach Warszawskiego OW w przededniu majowego święta odbyły się uroczyste akademie i wieczorni­ce z udziałem weteranów ruchu ro­botniczego i weteranów walk wyz­woleńczych. Na uroczystych zbiór­kach, które odbyły się 1 maja rano we wszystkich jednostkach, odczy­tano rozkaz Ministra Obrony Naro­dowej wydany z okazji majowego święta. 1 Maja setki oficerów i żołnierzy lubelskiego garnizonu wspólnie z mieszkańcami miasta przeszło w ma­jowym pochodzie przed trybuną ho­norową. W wielu innych jednostkach, m. in. w 2 Berlińskim Pułku Zmecha­nizowanym i 3 Berlińskim Pułku Zmechanizowanym, żołnierze powi­tali tegoroczne święto majowe zrea­lizowaniem dziesiątków zobowiązań podjętych na cześć jubileuszu 25- lecia Polski Ludowej. Kilkanaście drużynom w tych jednostkach nada­no zaszczytne miana DSS, wielu żołnierzy wyróżnionych zostało od­znakami „Wzorowego Żołnierza”. Również żołnierze 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno . Desantowej zrealizowali do 1 maja większą część swych zobowiązań na cześć 25-lecia Polski Ludowej. Świetnie prezento­wali się żołnierze w czerwonych be­retach podczas 1-majowego pochodu. W pierwszomajowych pochodach we wszystkich garnizonach leżących na te­renie Warszawskiego OW spotkać można było zielone mundury żołnierzy, masze­rujących rami», pr/y ramieniu z robot­nikami zakład'w pracy, młodzieżą i przedstawicielami polsiuej wsi. a) W MARYNARCE WOJENNEJ Razem z klasą robotniczą Wybrze­ża święcili 1 Maja marynarze wo­jenni. Okręty wojenne podniosły gale banderowe. Na uroczystych apelach odczytano rozkaz Ministra Obrony Narodowej, a dowódcy jed­nostek pozdrowili kadrę i maryna­rzy. W radosnym pochodzie ulicami Gdyni, Helu, Świnoujścia i Gdań­ska razem z robotnikami portowy­mi, rybakami i stoczniowcami ma­szerowali marynarze wojenni i żoł­nierze. Okazale prezentowali się ofi­cerowie i marynarze, którzy po raz pierwszy w tym roku założyli białe czapki nowego kroju. Na czele pochodu grupy sportowe! pięknie prezentowali się marynarze-spur­­towcy x WKS „Flota1* Gdynia. Pochód sportowców zamykała grupa działaczy i młodzieży * Oddziału PTTK Marynarki Wojennej. Na czele stoczniowców szli pracownicy Stoczni Marynarki Wojennej im. Dąbrowszczaków. Jako pierwsi wśród zakładów gdyńskich wykonali już zobo­wiązania podjęte dla uczczenia 25-lecia PRL. Wartość ich czynów produkcyjnych i społecznych wyniosła prawie 1,5 min złotych. Z marynarzami statków handlo­wych, pracownikami Polskich Linii Oceanicznych szli podchorążowie i kadra Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Z rybakami największe­go polskiego przedsiębiorstwa poło­wów rybackich „Dalmor” szły zało­gi okrętów bojowych. (des) W WOJSKACH OPK Również żołnierze Wojsk Obrony Powietrznej Kraju uroczyście obcho­dzili święto majowe. Koszary i pla­ce udekorowano biało-czerwonymi i czerwonymi flagami. Na frontonach budynków koszarowych wywieszono transparenty z hasłami, portrety działaczy ruchu rewolucyjnego i ko­lorowe plansze przedstawiające do­robek Polski Ludowej w minionym 25-leciu. W przeddzień majowego święta w jednostkach odbyły się uroczyste akademie z udziałem zasłużonych działaczy ruchu robotniczego, przed­stawicieli zakładów pracy i organi­zacji społecznych. W dniu 1 Maja na zbiórkach od­czytano rozkaz Ministra Obrony Na­rodowej. Następnie oficerowie, cho­rążowie, podoficerowie oraz żołnie­rze służby zasadniczej uczestniczyli w pochodach pierwszomajowych. W Warszawie, w pierwszomajo­wym pochodzie szli oficerowie i żoł­nierze dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W Mińsku Mazowieckim, na try­bunie honorowej obok gospodarzy miasta i powiatu miejsca zajęli przedstawiciele 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa” z dowód­cą ppłk. dypl. pil. Ryszardem Grund­­manein, W pierwszomajowym pochodzie lotni­cy szli razem % robotnikami Fabryk Urządzeń Dźwigowych i Zakładów Na­prawczych Taboru Kolejowego. Dziarski wygląd żołnierzy budził ogólną sympatię uczestników pochodu. W WOJSKACH WEWNĘTRZNYCH Żołnierze — Jednostki Wojsk Obrony Wewnętrznej im. Ziemi Lu­belskiej tworzyli na pochodzie rzut wojskowy, przedstawiając historycz­ny moment wkroczenia Armii Ra­dzieckiej i 1 Armii Wojska Polskie­go do Lublina iw lipcu 1944 r. oraz powrót żołnierzy polskich z frontu po zakończeniu wojny. Akademia dla kadry i żołnierzy Podlaskiej Jednostki Wojsk Obrony Wewnętrznej odbyła się w sali Dzielnicowego Domu Kultury w Bia­łymstoku. W pododdziałach zorgani­zowano wieczornice. W pierwszoma­jowym pochodzie, który przeciągną! ulicą Marii Curie-Skłodowskiej, żołnierze szli razem z robotnikami kombinatu włókienniczego „Fasty” i Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. Sierżana. Oficerowie Jednostki Wojsk Obro­ny Wewnętrznej im. Ziemi Krakow­skiej odbyli przed świętem majo­wym kilkanaście spotkań w zakła­dach pracy i szkołach. Członkowie wojskowego instruktorskiego kręgu harcerskiego uczestniczyli w zbiór­kach harcerzy podopiecznych dru­żyn. W pochodzie, który przeciągnął ulicą 1 Maja, żołnierze szli razem z pracownikami fabryki „Miraculurn"’, Krakowskich Zakładów Dziewiar­skich, Krakowskich Zakładów Odzie­żowych i członkami Klubu Sporto­wego „Korona”. Żołnierze Wielkopolskiej Jednostki Wojsk Obrony Wewnętrznej szli w pochodzie pierwszomajowym razem z pracownikami Poznańskiej Wyt­wórni Papierosów, Miejskiego Przed­siębiorstwa Komunikacyjnego i Po­znańskich Zakładów ’ Metalowych „Pomet”. Niemniej uroczyście świętowano 1 Maja we wszystkich brygadach Wojsk Ochrony Pogranicza. Odbyły sie akademie i wieczornice. Kadra, rodziny wojskowe i żoł­nierze Kaszubskiej Brygady WOP wzięli udział w wieczornicy, która odbyła sie w Morskim Domu Kul­tury w Gdańsku-Nowym Porcie. 1 Maja żołnierze z poszczególnych pododdziałów wym as zerowali na tra­sę pochodu, gdzie manifestowali wspólnie z pracownikami Gdańskiej Stoczni Remontowej i Zarządu Por­tu Gdańsk. Pięknie udekorowali Koszary żoł­nierze Pomorskiej Brygady WOP, akcentując na hasłach i planszach zbliżające się wybory do Sejmu i rad narodowych. Trasa pochodu pierwszomajowego w Szczecinie wiodła Aleją Wyzwo­lenia. WOP-iści manifestowali przed trybuna honorową, na której — obok gospodarzy województwa i miasta — obecny był m. in. dowódca Pomor­skiej Brygady WOP1 — gen, bryg. Czesław Stoplńskl. D. 'Ł.~ Trybuna honorowa na Placu Czerwonym w Moskwie. 1 MAI — w kraju KATOWICE. Ponad 150 tys. mieszkań­ców Śląska przeszło przed trybuną ho­norową. Na licznych transparentach nie­sionych przez uczestników pochodu — cyfry, ukazujące dorobek gospodarki Śląska. WROCŁAW. W 200-tysięcznym pocho­dzie mieszkańców stolicy Dolnego Śląs­ka dominowała młodzież. Nie ma się co dziwić, co trzeci mieszkaniec miasta to uczeń lub student. Wrocławskie święto było manifestacją zdobyczy tego regio­nu, który w ciągu ostatnich 25 lat upla­sował się w ścisłej czołówce gospodar­czej naszego kraju. LODZ. Kilkaset tysięcy mieszkańców robotniczej Łodzi przeciągnęło główną arterią miasta — ulicą Piotrkowską ma. nifestując solidarność z międzynarodo­wym ruchem robotniczym. Obok barw­nych strojów regionalnych — górnicze uniformy z miejscowej kopalni rudy, która jest synonimem wszechstronnego rozwoju gospodarczego ziemi łódzkiej. POZNAN. Pracownicy ,,H. Cegielski” otworzyli stukilkudziesięciotysięczny po­chód mieszkańców stolicy Wielkopolski. Dużą grupę uczestników stanowiła mło­dzież, która w tym roku po raz pierw­szy pójdzie do urn wyborczych. GDANSK. Pochód otworzyła młodzież która urodziła się już po wojnie. Za ni­mi — stoczniowcy i marynarze. Załoga stoczni im. Lenina w niesionej planszy zameldowała o zwodowaniu 530 statku. BYDGOSZCZ. Pod znakiem jubileuszu 25-lecia PRL przebiegała manifestacja 1-majowa. Akcentowano, że w ciągu 25 lat region ten awansował do czołówki przemysłowej i do rangi jednego z głównych spichlerzy kraju. KRAKÓW. Barwne korowody ludo­wych zespołów artystycznych przepla­tały się z hutniczymi strojami najwięk­szego w Polsce zakładu przemysłowego — huty im. Lenina. W braterskim soju­szu z robotnikami szli studenci i nau­kowcy najstarszej w Polsce wyższej uczelni — Uniwersytetu Jagiellońskiego. RZESZÓW. Kilkadziesiąt tysięcy miesz­kańców stolicy ziemi rzeszowskiej ma­nifestowało pełne poparcie dla polityki partii i rządu, podkreślając iż tylko dzięki przeobrażeniom jakie dokonały się w ostatnim 25-leciu region ten awan­sował do rangi jednego z przodujących w rolnictwie i przemyśle. KOSZALIN. Ton 1-maj owej manife­stacji nadawała tu młodzież — rówieś­nicy Polski Ludowej. Po raz pierwszy kroczyli też przez ulice Koszalina stu­denci najmłodszej w kraju wyższej uczelni — Wyższej Szkoły Inżynierskiej. KIELCE. Załogi kombinatu „Nowiny” oraz zakładów „Iskra” i „Chemar” — oto przodownicy czynu 25-lecia PRL, którzy otwierali 1-majowy pochód w Kielcach. OPOLE. 50 tysięcy osób manifestowało tu pod hasłami wyrażającymi pełne po, parcie dla polityki partii i programu wyborczego FJN. BIAŁYSTOK. Manifestacja była prze­glądem wielkiego dorobku jakiego do­pracował się w ostatnim ćwierćwieczu ten zacofany niegdyś region. Osiągnię­cia te symbolizował m. in. przemarsz załogi kombinatu włókienniczego „Fa­sty”, który zatrudnia obecnie tylu pra­cowników, ilu przed wojną pracowało we wszystkich fabrykach Białegostoku. LUBLIN. Prawie połowę lubelskiego pochodu stanowiła młodzież. Manifesta­cja przebiegała tu pod hasłami reali­zacji uchwał V Zjazdu PZPR i progra­mu wyborczego FJN oraz umacniania przyjaźni ze Związkiem Radzieckim i krajami socjalistycznymi. SZCZECIN. Granatowe mundury ma­rynarzy i oficerów otwierały kolumnę pochodu w tym mieście. Początek ma­nifestacji obwieścił ryk syren wszyst­kich przebywających w porcie statków. OLSZTYN. Załoga jednego z najmłod­szych w kraju zakładów przemysłowych — Olsztyńskich Zakładów Opon Samo­chodowych otworzyła 65-tysięczny po­chód. Jako prezent załogi na l-majowe święto robotnicy przekazali milionową oponę wyprodukowaną w Zakładach. ZIELONA GÓRA. Pod hasłami pełne­go poparcia dla polityki partii i rządu demonstrowali w 1-majowym pochodzie mieszkańcy prastarych ziem piastow­skich nad Odrą i Nysą. (czak) (CAF — Telefoto) Pod znakiem solidarności z pracującymi całego świata święto k:owe W MOSKWIE MOSKWA (PAP). Wielką mani­festacją solidarności z masami pra­cującymi całego świata, jedności partii i narodu, przeglądem do­tychczasowych osiągnięć i perspek­tyw narodów radzieckich oraz wy­razem wiary w zwycięstwo komu­nizmu były obchody 1-majowego święta w Związku Radzieckim. Centralne uroczystości odbyły się tradycyjnie na Placu Czerwonym w Moskwie. Zgromadzone na placu kolumny bo­haterów i przodowników pracy, przed­stawiciele moskiewskiej klasy robotni­czej i inteligencji burzliwą owacją wi­tają przywódców partii i rządu radziec­kiego z L. Breżniewem, N. Podgórnym i A. Kosyginem na czele, którzy zaj­mują miejsca na trybunie. Uroczystość rozpoczyna przemó­wienie sekretarza generalnego KC KPZR L. Breżniewa. L. Breżniew w imieniu Komitetu Centralnego KPZR, Prezydium Rady Najwyższej ZSRR i rządu radzieckiego pozdrowił mieszkańców Moskwy, wszystkich ludzi radzieckich w dniu Święta 1 Maja. „Święto 1 Maja jest bliskie i drogie ludziom radzieckim wychowanym w duchu leninowskich zasad internacjona­lizmu. W tym dniu ze szczególną silą odczuwamy naszą wspólnotę z braćmi klasowymi w innych krajach, ze wszystkim, co uczciwe i postępowe we współczesnym święcie. W tym dniu ze szczególną jasnością uświadamiamy so­bie międzynarodowe znaczenie naszych spraw, naszych dokonań” — oświadczył L. Breżniew. L. Breżniew oświadczył, że KC KPZR i rząd radziecki przystąpiły do opra­cowania zasad nowego ulanu pięciolet­niego. „Opierając się na osiągnięciach już uzyskanych, w następnej pięciolatce będziemy w stanie rozwiązać nowe, jeszcze większe zadania** — powiedział sekretarz generalny KC KPZR. „Zwyciężyliśmy i zwyciężamy dlate­go, ie prowadzi nas naprzód >yielka part? a komunistów, wierna nakazom Lenina, dlatego że wola partii i wola narodu są wspólne — powiedział on. Na straży pokojowej pracy ludzi ra­dzieckich stoją potężne siły zbrojne.*’. L. Breżntew grr*co pozdrowił narody krajów socjalistycznych. „Ich sukcesy i zwycięstwa — powiedział — umacnia­ją pozycję światowego socjalizmu”. „Ostatnio kraje członkowskie Układu Warszawskiego i RWPG poważnie po­sunęły się naprzód w rozwoju swej po­litycznej, gospodarczej i obronnej współpracy. Stwarza to dobre podsta­wy dia dalszych zwycięstw socjalizmu. Nasza partia, nasze radzieckie państwo poświęcają niesłabnącą uwagę umac­nianiu i rozwijaniu przyjaźni i spójni z bratnimi krajami socjalistycznymi. Uważamy to za sprawę największej wag*”. Sekretarz generalny KC KPZR prze­kazał płomienne pozdrowienia proleta­riuszom i wszystkim ludziom pracy krajów kapitalistycznych. „Wierzymy, żę ich słuszna walka o wolność i szczę­ście ludzi pracy zatriumfuje” — po­wiedział. L. Breżniew pozdrowił narody wal­czące o wyzwolenie narodowe, dodając, że „naród radziecki zawsze będzie wiernym przyjacielem narodów uciska­nych”. L. Breżniew oświadczył, iż „Związek Radziecki nadal będzie konsekwentnie bronić sprawy pokoju i bezpieczeństwa narodów, leninowskich zasad pokojo­wego współistnienia państw o różnych ustrojach społecznych, występować za rozwiązaniem nieuregulowanych pro­blemów międzynarodowych w drodze rokowań”. Sekretarz generalny KC KPZR pod­kreślił, że przygotowania do międzyna­rodowej narady komunistów weszły w końcową fazę. KPZR „zrobi wszystko, co od niej zależy, aby ta narada prze­biegała pomyślnie i stała się nowym ważnym drogowskazem we wspólnej walce z imperializmem o pokój, demo­krację, wyzwolenie narodowe i socja­lizm” — powiedział L. Breżniew. Po zakończeniu przemówienia długo rozlegają sie oklaski, okrzy­ki „sława”, „hurra”. W rytm bojowych, rewolucyjnych marszów rusza pochód. Z placu schodzą kolumny przodowników pracy, a ich miejsce zajmuje młodzież. Rozpoczyna się wielki pokaz tężyzny fizycznej, sprawności, wspaniały fajerwerk barw, młodości i piękna. Następnie na Plac Czerwony wkra­czają kolumny manifestantów ludności Moskwy. Na czele idą weterani walk rewolucyjnych, zasłużeni członkowie partii, przodownicy pracy i nauki. Ponad dwie godziny trwała wielka manifestacja ludności stolicy Związku Radzieckiego. Podbne manifestacje odbyły się tego dnia w stolicach republik związkowych, we wszystkich mia­stach i osiedlach Kraju Rad. DEKORACJA ODZNACZENIAMI PAŃSTWOWYMI W BELWEDERZE DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 ustrój, wszystkich sil antylmperiali­stycznych. Kończąc, przewodniczący Rady Państwa złożył z okazji 1 Maja obec­nym i wszystkim ludziom pracy — najlepsze życzenia dalszych jak naj­większych osiągnięć w pracy dla dobra Polski i socjalizmu oraz ży­czył im powodzenia w życiu osobi­stym. Aktu dekoracji dokonali: Włady­sław Gomułka, Marian Spychalski, Józef Cyrankiewicz i Ignacy Loga- Sowiński. Order Sztandaru Pracy I klasy otrzymali: przodownik — ślusarz re­montu obrabiarek Wydziału Wal­cowni Rur Zgrzewnych huty „Jed­ność” w Siemianowicach — Herbert Machowski, prządka w Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. J. Marchlewskiego w Łodzi, Józefa Olczak i kierownik Katedry i Zakła­du Akademii Medycznej w Lublinie — Mieczysław Stelmasiak. Orderem Sztandaru Pracy II klasy udekorowani zostali: wytapiacz sta­lowni żelazostopowej Huty Łaziska Górne — Franciszek Bielas, położ­na — pielęgniarka w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSW w War­szawie — Stanisława Bitner, rze­mieślnik — specjalista Lokomoty­wowni Głównej w Rzeszowie — Jó­zef Brudek, lekarz med. w Przychod­ni Rejonowej w Warszawie — Kazi­mierz Górski, starszy chlewmistrz PGR w Leśmierzu (woj. łódzkie) — Franciszek Grabarek, ślusarz — monter w Miejskim Przedsiębior­stwie Robót Wodociągowych i Ka­nalizacyjnych w Warszawie — Ka­zimierz Kawczyński, I monter ma­szyn i urządzeń hutniczych w Hucie im. Lenina — Karol Kawecki i star­szy majster w Przedsiębiorstwie Robót Mostowych w Płocku — Adolf Riebandt. Krzyże Oficerskie Orderu Odro­dzenia Polski otrzymali: Helena Kopacz — dyrektor Sanatorium P.P. „Uzdrowisko—Rabka” w Rabce, Ka­zimierz Kościelecki — przewodniczą­cy Rady Robotniczej, z-ca kierow­nika wydziału w Polskich Zakła­dach Optycznych w Warszawie oraz Marian Śliwiński — kapitan statku w Polskiej Żegludze Śródlądowej w Warszawie. Krzyże Kawalerskie Or­deru Odrodzenia Polski otrzymało 38 osób. Złote Krzyże Zasługi otrzymało 21 osób, Srebrnymi Krzyżami Zasługi udekorowano 24 osoby, a brązowymi Krzyżami Zasługi — 14 osób. W imieniu odznaczonych za wy­sokie wyróżnienie podziękował nau­czyciel — kierownik Powiatowego Ośrodka Metodycznego w Pszczynie —Wiktor Romanlec, zapewniając, że nie będą oni szczędzić wysiłków w dalszej pracy dla dobra i rozkwitu ojczyzny. Po zakończeniu ceremonii deko­racji, członkowie najwyższych władz partyjnych i państwowych spotkali się z odznaczonymi. Glos zabrał Władysław Gomułka, który dożył odznaczonym serdeczne gratulacje 1 życzenia. Nadane odznaczenia — powie­dział I sekretarz KC PZPR — są wyrazem uznania za Wasze zasługi w pracy zawodowej i społecznej, za Wasz wkład w dzieło budowy kra­ju — w to wielkie dzieło, które realizujemy od 25 lat wysiłkiem klasy robotniczej i całego narodu. Jesteście reprezentantami wszyst­kich ludzi pracy, którym w dniu święta majowego w roku jubileu­szu naszej socjalistycznej ojczyzny składamy gorące podziękowania za ich wysiłek i ofiarność w budowie Polski Ludowej. Od 25 lat cały naród pod kierun­kiem partii, realizując jej słuszną linię polityczną, buduje nowe jutro socjalistycznej ojczyzny. W ciągu minionego ćwierćwiecza kraj nasz rozwijał się tak szybko, jak nigdy dotąd w swej historii. Źródłem te­go rozwoju było przejęcie władzy przez lud pracujący, który stanął do budowy nowego ustroju spra­wiedliwości społecznej. Wyzwolona została tym samym olbrzymia ener­gia twórcza mas ludowych. Drugim źródłem wielkiego postę­pu jest obecna epoka rewolucji nau­kowo-technicznej, która nigdy nie miała sobie równiej w historii świa­ta. Na coraz szerszym fsoncie wy­korzystujemy możliwości tej rewo­lucji, choć osiągnięty w tej dziedzi­nie postęp jest jeszcze niezadowala­jący. Wymaga on wszechstronnego rozwijania nauki i techniki, dalsze­go wprowadzania ich zdobyczy do produkcji, podnoszenia wydajności i jakości pracy. Nawiązując do V Zjazdu Partii i niedawnego II Plenum KC PZPR, W. Gomułka przypomniał, że obec­nie położony został szczególnie sil­ny nacisk na selektywny rozwój przemysłu i preferowanie tych je­go gałęzi, które decydują o szyb­kim postępie gospodarczym. Mówiąc o niedawnych obradach nadzwyczajnej sesji RWPG w Mos­kwie, W. Gomułka podkreślił, że ich wynikiem jest stworzenie do­brych perspektyw rozwoju współ­pracy krajów należących do Rady. Dla szybkiego rozwoju naszego kraju niezwykle cenna jest współ­praca z innymi krajami socjalis­tycznymi, w pierwszym rzędzie ze Związkiem Radzieckim — krajem o najwyższym poziomie nauki i tech­niki. Polska Ludowa rozwijać bę­dzie szeroko tę współpracę — w różnych formach i dziedzinach. Realizując wielkie sprawy dalsze­go rozwoju naszego państwa — po­wiedział I sekretarz KC PZPR — musimy w dalszym ciągu godzić co­dzienne potrzeby ludzi pracy z gro­madzeniem środków na najbardziej racjonalne inwestycje, będące pod­stawą wszechstronnego rozwoju sil naszego kraju. Tej perspektywie służy linia polityczna partii 1 od jej właściwej, pełnej realizacji zależeć będzie dalszy prawidłowy rozwój Polski Ludowej. Dziękując odznaczonym za ich osiągnięcia w pracy produkcyjnej i wkład w rozwój wszystkich dzie­dzin nauki i techniki, W. Gomułka życzył im dalszych sukcesów w pracy zawodowej, społecznej i po­myślności w życiu osobistym. Spotkanie upłynęło w bardzo ser­decznej, bezpośredniej atmosferze. ODZNACZENIA W MINISTERSTWIE ROLNICTWA W Ministerstwie Rolnictwa odbyła się w przeddzień I maja uroczystość deko­racji 56 zasłużonych pracowników tego resortu, oraz naukowych instytutów rol­niczych i zjednoczeń wysokimi odzna­czeniami nadanymi im przez Radę Pań­stwa. Dekoracji dokonał zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR. minister Rolnictwa — dr Mieczysław Jagielski. Przemówienie M. Spychalskiego w moskiewskiej „Prawdzie" MOSKWA (PAP). Czwartkowa „Prawda” zamieściła sprawozdanie z uroczystości wręczenia nagród państwowych w Belwederze. Dzien­nik podaje streszczenie przemó­wienia wygłoszonego podczas tej u­­roczystości przez przewodniczącego Rady Państwa PRL, Marszałka Polski M. Spychalskiego. 2 ŻOŁNIERZ WOLNOŚCI „PRAWDA": Święta wiosny ludzkości MOSKWA (PAP). Dzień między­narodowej solidarności mas pracu­jących w walce przeciwko impe­rializmowi, o pokój, demokrację i socjalizm wszedł do naszego życia jako święto wiosny ludzkości — pisze m. in. moskiewska „Prawda” w artykule wstępnym z okazji święta 1 Maja. Dzień ten potęguję w sercach ludzi radzieckich uczucia patriotyzmu socja­listycznego i Internacjonalizmu proleta­riackiego. W dzień ten szczególnie głę­boko czujemy się członkami jednolitej i zespolonej rodziny budowniczych no­wego świata. Twórcza praca ludzi radzieckich — czytamy dalej w artykule — jest orga­nicznie związana z walką międzynaro­dowej klasy robotniczej i wszystkich postępowych sił o rewolucyjną odno­wę świata. Idąc pod czerwonymi sztandarami pierwszomajowymi — pisze dalej „Prawda” — jesteśmy razem z bohatera­mi Wietnamu, razem z klasą robotni­czą krajów kapitalistycznych, razem z narodami Azji. Afryki i Ameryki Ła­cińskiej. Więzy niewzruszonego braterstwa łą­czą nas z narodami krajów socjalistycz­nych. Wzrost potęgi wspólnoty socjali­stycznej, zespolenie światowego ruchu komunistycznego — to główny i decy­dujący warunek pomyślnej walki prze­ciwko imperializmowi* Święcąc Pierwszy Maj — pisze w za­kończeniu „Prawda** —• naród radziecki, ściśle zespolony wokół partii komuni­stycznej, daje ponownie wyraz swemu dążeniu do pokoju, do przyjaźni mię­dzy narodami, jak również swej stałej gotowości do zdecydowanego przeciw­stawienia się wszelkim prowokatorom i amatorom awantur wojennych. Nie­zależnie od tego, kto targnie się na ziemie radziecka, na granice radzieckie, nieuchronnie spotka się z druzgocącą potęgą naszych walecznych a sił zbroj­nych. Relacje 1-majowe ze świata Podobnie jak w Polsce i w Związku Radzieckim l-majowe święto międzynarodowej solidarno­ści klasy robotniczej obchodził uro­czyście świat pracy wielu innych krajów. A oto w telegraficznym skrócie relacje z zagranicy: BERLIN Manifestację l-majową w NRD, kióra świeci w tym roku 20-letm jubileusz swego istnienia zapoczątkowała defilada oddziałów Narodowej Armii Ludowej NRD, po czym przea trybuną przewi­nął się imponujący pochód społeczeń­stwa berlińskiego. Na trybunie honoro­wej obecni byli przywódcy NRD z W. Ulbrichtem. SOFIA Bu*Saria. podobnie jak Pol­ska, obchodziła święto pod znakiem 25-lecia władzy ludowej. Cen­tralna manifestacja odbyła się trady­cyjnie w Sofii na placu przed Mauzo­leum G. Dymitrowa z udziałem T. Żiw­­kowa. BUDAPESZT. 250 tysięcy osób uczestniczyło tu w pochodzie, a drugie tyle zebrało się wzdłuż trasy przemarszu. Manifestowa­no na rzecz pokoju, przyjaźni i jedno­ści międzynarodowego ruchu robotni­czego. Na trybunie honorowej obecni byli przywódcy partyjni i państwowi z J. Kadarem. BUKARESZT. Blisko 300 Js*. °s6b wzięło udział w 1-majowej manifestacji na wielkim Pla­cu Lotników. Przed trybuną, na której obecni byli przywódcy rumuńscy z N. Ceausescu przemaszerowały załogi 230 zakładów ^ przemysłowych Bukaresztu, młodzież i sportowcy. Transparenty głosiły poparcie dla jedności krajów socjalistycznych i partii komunistycz­nej. HANOI w przeddzień 1 maja od­* była się tu w gmachu Zgromadzenia Narodowego uroczysta akademia z udziałem prezydenta Ho Chi Min\'ha. UŁAN BATOR.Także tu na cen­unlvn,tralnym placu sto­­licy Mongolii ludność manifestowała swe poparcie dla polityki MPL-R, na rzecz międzynarodowej solidarności pracujących. BELGRAD B Jugosłowiańskie miasta ’przybrały odświętny wy­gląd, a uroczyste wiece l-majowe od­były się w wielu zakładach pracy i in­stytucjach. HAWANA. W całym kraju odbyły się uroczystości wrę­czenia tysiącom wyróżniających się pracowników oraz brygadom i przed­siębiorstwom odznaczeń 1-maj owych. Dla uczczenia święta kilkaset tysięcy Kubańczyków opuściło miasta, udając się do państwowych gospodarstw rol­nych, by uczestniczyć w czynie pro­dukcyjnym. LONDYN. 1 maja upłynął w W. Brytanii pod znakiem strajków protestacyjnych przeciwko projektowanej ustawie antyzwiazkowej. W wielu portach zamarł ruch, a wsku­tek strajku drukarzy nie ukazał sie ani jeden z 9 dzienników londyńskich. Po­dobnie było w największym mieście Szkocji — Glasgow. W marszu prote­stacyjnym w Londynie wzięło udział około 15 tys. osób reprezentujących 20 związków zawodowych. BRUKSELA. Ulicami stolicy Belgii oraz innych miast te­go kraju przeszły pochody l-majowe pod hasłami KP Belgii: „Precz z pak­tem Północnoatlantyckim”, „Solidarność z Wietnamem”. BONN. Manifestacje l-majowe w ’ NRF skupiły nie notowaną od lat liczbę uczestników i odbyły się prawie we wszystkich większych mia­stach. Manifestanci domagali się nowej polityki socjalnej i gospodarczej, potę­piali NPD i powściągliwość rządu wo­bec tej partii i jego łagodność wobec zbrodniarzy wojennych. Protestowano burzliwie przeciwko rozbudzaniu mili­­tarystycznego ducha, przeciwko soju­szowi atlantyckiemu. BERLIN ZACH b Podobne akcenty towarzyszyły wie­lotysięcznej manifestacji robotników, zorganizowanej tu przez SEW i ugru­powania opozycji pozaparlamentarnej. Występowano przeciwko polityce Bonn i senatu zachodnioberlińskiego nie­uznawania realiów powojennych i fa­woryzowania sił neofaszystowskich. Władze polityczne miasta zorganizo­wały tuż przy granicy NRD inny wiec, na którym zabrzmiały zimnowojenne hasła i ataki przeciwko NRD i innvm krajom socjalistycznym. (JAN|

Next