Żołnierz Wolności, listopad 1971 (XXII/257-281)

1971-11-25 / nr. 277

ipMISIlsraii^^ JMMMpp^yiilljpSWegBmaigBSpBMBPBmWB^ i iii jff n,1J8 TĄ \ i dfi| y ii . ^ i f»y i i H8 H k r * wKVVJ 1 41 g^ysTn*!* Y41 ? &T<iik \ íit A i / * ff nrjH|| ^ f^HiKi,\yi I d[gT jLr 45 tys. żołnierzy reżimu sajgoóskiego w inwazji na Kambodżę (B) LONDYN (PAP). Tysiące dalszych żołnierzy reżimu polud­­niowowietnaijiskiego przekroczyło granicę Kambodży. Wchodzą oni w skład 5 dywizji piechoty oraz dy­wizji lotniczej wojsk sajgońskich. Ugrupowanie to stanowi drugi rzut w inwazji wojsk Wietnamu Południowego na Kambodżę. Przypuszcza się, że część ugrupo­wań inwazyjnych będzie budować bazy artyleryjskie, co kilka kilo­metrów wzdłuż drogi nr 7, prze­biegającej m. in. przez dawne plan­tacje kauczuku na wschodnich te­renach Kambodży. Agencja Reute­ra, powołując się na źródła dobrze poinformowane, wyraża opinię, że jednym z głównych celów całej operacji inwazyjnej jest doprowa­dzenie do zmniejszenia presji par­tyzantów wokół Phnom Penh, gdzie broniące się kambodżańskie woj­ska rządowe znalazły się w kryty­cznej sytuacji. We wtorek i w środę rano do­szło do kilku starć między oddzią­­iami sajgońskimi a ugrupowaniami kambodżańskich sił wyzwoleń­czych. Wojska sajgońskie w dal­szym ciągu mają wsparcie lotnic­twa amerykańskiego. Jak wiadomo, obecna inwazja na Kambodżę jest już drugim zakrojonym na szeroką skalę atakiem żołnierzy po­­łudniowowietnamskich na kraj sąsiedni. W lutym br. dokonali oni zbrojnej in­wazji na południowe rejony Laosu. Na­pastników doszczętnie rozbiły laotańskie siły wyzwoleńcze, niedobitki armii saj­­gońskiei w panice wycofały się do Wietnamu Południowego. Obecna inwa­zja wojsk sajgońskich na Kambodżę skierowana jest przeciwko khmersltim siłom wyzwoleńczym, które od wielu ty­godni odnoszą poważne sukcesy w star­ciach z kambodżańskimi wojskami rzą­dowymi. (A) LONDYN (PAP). Rzecznik wojskowy w Sajgonie podał, że w akcji na terenie Kambodży bierze udział około 20 tys. żołnierzy połud­niowo wietnamskich. Informuje o tym w środę Agencja Reutera. Jed­nocześnie podaje ona* że według o­­pinii sajgońskich kół wojskowych w inwazji bierze udział około 45 ty­sięcy żołnierzy Wietnamu Południo­wego* W dalszym ciągu utrzymują się opinie, że celem tej operacji re­żimu sajgońskiego jest doprowadze­nie do zmniejszenia présji khmer­­skich sił wyzwoleńczych na Phnom Penh. (A) LONDYN (PAP). Rzecznik do­wództwa wojskowego USA w Saj­gonie podał, że amerykańskie super­­forteee „B-52“ kontynuowały w śro­dę naloty w Kambodży i Laosie. Kelejoe rozmowy misji 0JÁ Po Kairze - Tel Awiw (A) KAIR (PAP). Misja Organiza­cji Jedności Afrykańskiej z udziałem prezydentów Senegalu Leopolda Sen­­ghora i Nigerii Yakubu Gowona oraz osobistych przedstawicieli prezyden­tów Kamerunu i Zairu przybyła w środę rano z Kairu do Teł Awiwu. Podróż wysłanników OJ A do Egiptu i Izraela mieści się w ramach wysił­ków podejmowanych przez tę orga­nizację na rzecz politycznego uregu­lowania konfliktu bliskowschodniego na podstawie rezolucji Rady Bezpie­czeństwa ONZ z listopada 1967 r. Wkrótce po przybyciu członków misji do Jerozolimy, w hotelu, w którym się zatrzymali, odbyło się krótkie, 50-minuto­­we spotkanie z premierem Izraela Goldą Meir i ministrem Spraw Zagranicznych Abą Ebanem. Po spotkaniu ogłoszono ko­munikat, anulujący przewidzianą na śro­dę po południu pierwszą sesję roboczą. Aczkolwiek nie podano oficjalnych przy­czyn tej decyzji, zdaniem obserwatorów chodzi o danie czasu przywódcom Izraela na przestudiowanie dokumentu OJ A w sprawie uregulowania kryzysu blisko­wschodniego. Obserwatorzy przypuszcza­ją, że członkowie misji O JA pragną także przeprowadzić * dodatkowa konsultacje. Ostatnio bowiem wystąpienia Ebana w Knesecie świadczą o usztywnieniu stano­wiska Tel Awiwu. Eban potwierdził po­nownie żądania Izraela dotyczące aneksji terytorialnych, nazywanych w Teł Awi­wie „koniecznością ustalenia pewnych i uznanych granic’» oraz nawiązania bezpo­średnich rokowań z państwami arabskimi. Po anulowaniu środowego posiedzenia, jeżeli dotychczasowa projekty nie ulegną zmianie, członkowie misji OJA spotkają się z osobistościami rządowymi Izraela tylko raz, w czwartek przed południem. Wkrótce potem mają oni odlecieć do Da­­karu. Przed przybyciem do Izraela misja OJA przebywała z dwudniową wizytą w Egip­cie, gdzie przeprowadziła rozmowy z pre­zydentem Sadatem. Groźba wojny Indie - Pakistan DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 także, że bojownicy Mukti Babini prze­prowadzili w środę atak artyleryjski na miasto Meh -rpur w Pakistanie Wschod­nim. W środę eksplodowały w Dhace — stolicy Pakistanu Wschodniego —■ cztery ładunki wybuchowe. Rzecznik rządu indyjskiego potwierdził w środę w Delhi, że indyjskie czołgi przekroczyły w minioną niedzielę grani­cę Pakistanu Wschodniego i zmoczyły 13 pakistańskich czołgów. Oświadczył on, że siły indyjskie podję­ły tę akcję na podstawie zmodyfikowa­nej instrukcji, która zezwala wojsku na przekroczenie granicy celem samoobro­ny. Rzecznik dodał, że od czasu niedziel­nego starcia w rejonie Boyra, znajdują­cym się na północ od Kalkuty, oddziały indyjskie nie przekroczyły granicy /, Pa­kistanem Wschodnim. W Delhi podano, że rząd rozpocznie wkrótce wydawanie dziennikarzom zagranicznym zezwoleń na podróż do rejonów przygraniczniy eh z Pa­kistanem Wschodnim. Zezwoleń takich nie wydawano od miesiąca. Z Nowego Jorku donoszą, że rząd pa­kistański przesłał w środę na ręce prze­wodniczącego Rady Bezpieczeństwa list, w którym informuje o „agresji indyj­skiej“ przeciwko Pakistanowi. Rząd pa­kistański na razie nie domaga się zwoła­nia Rady Bezpieczeństwa. Ss$ja !sdy Isfwpsssi ÍES DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Nowa pięciolatka — oznajmił A. Ko­sygin — przewiduje znaczne podniesienie materialnego i kulturalnego poziomu ży­cia ludności poprzez szybkie tempo roz­woju produkcji socjalistycznej, zwiększe­nie jej wydajności, postęp naukowo­­techniczny i przyspieszenie wzrostu wy­dajności pracy. Szef rządu radzieckiego przytoczył przykłady, obrazujące ogromną skalę roz­woju gospodarki. W 1975 r. wartość środ­ków trwałych w gospodarce narodowej przekroczy 1000 mid rubli. Wartość rocz­nej produkcji przemysłowej wyniesie prawie 550 mid rubli. Produkcja energii elektrycznej przekroczy bilion kilowato­­godzin, wytop stali wyniesie ok. 150 min ton, a wydobycie ropy naftowej około 500 min ton. Globalna produkcja przemysłu i rolnic­twa ZSRR będzie w 1975 r. wyższa od o­­becnego poziomu prodúkeji przemysłowej i rolnej USA. Jest to ważny etap w rywa­lizacji gospodarczej ZSRR z krajami ka­pitalistycznymi — stwierdził mówcą. — Plan pięcioletni przewiduje dalszy po­ważny wzrost wydajnośei pracy w o,pai>; ciu o postęp techniczny. Przy zakłada­nym wzroście wydajności pracy liczba robotników zatrudnionych w produk­cji musi wzrosnąć w ókresie pięciu lat tylko o 4,1 min osób, podczas gdy przy wydajności pracy z 1970 r. potrzeba byłoby dodatkowo 37 min robotników. Mówca oznajmił następnie, że przewi­duje się istotne zwiększenie produkcji ar­tykułów powszechnego użytku, których produkcja w 1975 r. powinna być o 49 procent wyższa niż w 1970 r. Realizacja planu pięcioletniego — po­wiedział A. Kosygin — zapewni znaczne zwiększenie dobrobytu całego narodu ra­dzieckiego, każdej rodziny, obejmie wszystkie strony materialnego i kultural­nego życia ludności. Realne dochody na głowę ludności wzrosną o 31 procent. Wzrost dochodów ludności spowoduje znaczne zwiększenie zapotrzebowania na towary. Zostało to uwzględnione w pla­nie pięcioletnim. Obroty handlu detalicz­nego będą co roku wzrastały, a w 1975 r. osiągną 218 mld rubli. W okresie pię­ciolatki przewiduje się dostarczenie na rynek 2,6 min samochodów osobowych. W ciągu 5-latki zbuduje się domy mieszk*alne o łącznej powierzchni 580 min m kw. W bieżącym pięcioleciu — stwierdził Kosygin — będą zrewidowane obowiązu­jące ceny hurtowe. Zamierza się obniżyć o 10—12 proc. ceny hurtowe podstawo­wych rodzajów wyrobów przemysłu bu­dowy maszyn, a wyrobów elektronicz­nych, narzędzi, wyrobów radiotechnicz­nych i elektrotechnicznych w Jeszcze większym stopniu. Jeśli chodzi o ceny detaliczne, to —- jak ustalono w wytycznych na XXIV Zjazd KPZR — w ciągu 5-latki przewiduje się utrzymanie ich na ustabilizowanym po­ziomie, a w miarę gromadzenia zapasów towarowych — obniżanie cen poszczegól­nych rodzajów towarów. Plan na rok 1972 zakłada istotne zmiany w strukturze produkcji przemysłowej. Przewidziano szybsze tempo rozwoju branż produkujących artykuły powszech­nego użytku. Znacznie wzrastają środki przeznaczone na dalsze umocnienie bazy materialno-technicznej rolnictwa. Ogromne znaczenie dla dalszego rozwo­ju kontaktów gospodarczych i braterskiej współpracy będzie miał przyjęty na 25 sesji RWPG w lipcu 1971 roku komple­ksowy program socjalistycznej integracji gospodarczej, który opracowywano w ciągu ponad 2 lat wspólnymi wysiłkami krajów socjalistycznych. Związek Ra­dziecki wysoko ceni ten najważniejszy dokument, oznaczający jakościowo nowy etap we współpracy gospodarczej krajów socjalistycznych. Związek Radziecki gotów jest nadal ii­­ma cniać stosunki handlowe i gospodarcze z uprzemysłowionymi krajami kapitali­stycznymi. Odnosi się to w pełni również •do perspektyw kontaktów gospodarczych z USA. Kontakty te dotychczas rozwinęły się jedynie w nieznacznymi, stopniu i nie odpowiadają w pełni możliwościom obu krajów. Należy wprost oświadczyć, że sy­tuacja ta wynika przede wszystkim z u­­trzymywania różnych sztucznych ograni­czeń w handlu ze Związkiem Radzieckim, które stworzono w USA. Po to, aby stosunki radziecko-amerykań­­skie mogły się rozwijać, niezbędne jest, by Stanv Zjednoczone wyrzekły się pró­by dyskryminacji Związku Radzieckiego w zakresie handlu, w dziedzinie finanso­wej i w dziedzinie żeglugi. Jest rzeczą jasną, że Związek Radziecki bedzie pod­chodził do handlu ze Stanami Zjednoczo­nymi z uwzględnieniem realnej zdolności konkurencyjnej produkcji przemysłu ame­rykańskiego na rynku światowym. Związek Radziecki — oświadczył Kosy­gin — nieugięcie kroczy drogą budownic­twa komunistycznego, ido nowych wiel­kich osiągnięć. Wraz z nami idą narody bratnich krajów socjalistycznych. Po na­szej stronie są sympatia i poparcie mas pracujących całego świata (A) MOSKWA (PAP), Na sesji Ra­dy Najwyższej ZSRR minister Finan­sów Wasilij Garbuzow przedstawi! główne pozycje budżetu państwowe­go na 1972 r. Budżet ten przewiduje środki finansowe niezbędne dla rea­lizacji kroków zmierzających do roz. woju gospodarki, dalszego podnie­sienia stopy życiowej ludności i do umacniania obronności kraju. Po stronie dochodów budżet opiewa na sumę 173,7 mld rubli, po stronie wy­datków — 173,5 mld rubli. Jest to budżet pokojowej, twórczej pra­cy — oświadczył min. Garbuzow. Na roz­wój gospodarki narodowej zostanie wy­datkowany 169,8 mld rubli (ze środków budżetowych — 82,6 mld rubli). Stanowi to o 10,2 mld rubli więcej w porówna­niu L wydatkami roku bieżącego. Budżet przewiduje konieczne zmiany struktury produkcji przemysłowej, wyż­sze tempo rozwoju produkcji artykułów konsumpcyjnych i branż decydujących o przyspieszeniu postępu technicznego. Po­ważnie zwiększą się nakłady na rozwoj przemysłu lekkiego i spożywczego oraz na usługi dla ludności. Ogółem na finansowanie przemysłu ze środków budżetowych, ze środków włas­nych, przedsiębiorstw i z kredytów ban­kowych przeznaczy się 87 mld rubli (o 9,6 procent więcej, niż w roku poprzed­nim). Na rozwój rolnictwa przewiduje się 27,6 mld rubli (wzrost o 10,2 procent). Ogólna suma inwestycji państwowych ustalona została na 79,5 mld rubli. Wydatki na potrzeby socjalne i kultu­ralne wyniosą 62,9 mld rubli, z czego 25,8 mld rubli przenaeża się na- ubezpiecze­nia społeczne. W nadchodzącym roku będzie wprowa­dzone nowe minimum płacy wynoszące 70 rubli miesięcznie, a jednocześnie zo­staną podwyższone stawki i płace śred­nio zarabiających robotników i urzędni­ków zatrudnionych w gałęziach produk­cyjnych na dalekiej północy i miejsco­wościach, w których panują analogiczne warunki — na północy Europy, na Dale­kim Wschodzie, na Syberii i na Uralu. Od 1 września 1972 r. wzrosną w całym kraju place nauczycieli, lekarzy oraz wy­chowawców w żłobkach i przedszkolach. Zwiększone będą także stypendia füa studentów wyższych uczelni i uczniów średnich specjalistycznych zakładów nau­kowych. Jak zaznaczy! mówca, budiét odzwier­ciedla szeroki rozwój stosunków gospo­darczych i kulturalnych ZSRR z innymi krajami. Stosunki z krajami socjalistycz­nymi będą się rozwijały zgodnie z kom­pleksowym programem dalszego pogłę­biania 1 udoskonalania współpracy i roz­woju socjalistycznej integracji gospodar­czej krajów — członków RWPG. KPZR, konsekwentnie prowadząc wal­kę o pokój, uważa jednocześnie za ko­nieczne umacnianie i ulepszanie obrony kraju — oświadczył W. Garbuzow. Bu­dżet ZSRR na rok następny przewiduje wydatki na obronę w sumie 17,9 mld ru­bli, co stanowi 10,3 procent wszystkich wydatków'. KPZR i rząd radziecki przedstawiły w ostatnich czasach szereg konstruktyw­nych propozycji, zmierzających do za­pewnienia pokoju i bezpieczeństwa na­rodów. Wszystko to — podkreślił mówca — podnosi jeszcze bardziej międzynaro­dowy autorytet naszego kraju, przyczy­nia się do dalszego zespalania sił pokoju i postępu. W SKRÓ XI SESJA ST At EJ POLSKO-WĘGIERSKIEJ KOMISJI WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ (A) 24 bm. przybyła do Budapesztu na XI sesję stałej Polsko-Węgierskiej Komi­sji Współpracy Gospodarczej polska dele­gacja rządowa pod przewodnictwem wi­cepremiera Jana Mitręgi. W skład delega­cji wchodzą: pierwszy zastępca przewod­niczącego Komisji Planowania — Kazi­mierz Secomski, minister Handlu We­wnętrznego — Edward Sznajder oraz wi­ceministrowie szeregu resortów gospodar­czych. ZAKOŃCZENIE ROZMÓW TITO — CEAUSESCU (A) W środę zakończyły się rozmowy między przebywającym z wizytą oficjalną w Rumunii prezydentem SFRJ, przewod­niczącym ZKJ Josipem Broz Tito i prze­wodniczącym Rady Państwa SER sekreta­rzem generalnym KC RPK Nicolae Ceau­sescu. Przedmiotem ich były przede wszystkim zagadnienia międzynarodowe. ROZMOWY F. CASTRO W CHILE (A) I sekretarz KC Komunistycznej Par­tii Kuby, premier Fidel Castro przebywa­jący z oficjalną przyjacielską wizytą w Chile spotkał się z głową kościoła katolic­kiego Chile, arcybiskupem Santiago, kar­dynałem Raulom Enricosem. W krótkim oświadczeniu złożonym dziennikarzom Fi­del Castro podkreślił przyjacielski cha­rakter tego spotkania, w czasie którego omówiono w szczególności problem miejs­ca kościoła katolickiego w ruchu narodo­wowyzwoleńczym krajów Ameryki Ła­cińskiej. SUKCES WAJDY WE WŁOSZECH (A) Po pokazach we Florencji i w Pa­dwie rozpoczął się w poniedziałek w Rzy­mie szeroko zapowiadany przez prasę włoską przegląd filmów Andrzeja Wajdy zawierający następujące dzieła: „Pokole­nie”, „Wszystko ńa sprzedaż”, „Polowa­nie na muchy”, „Krajobraz po bitwie*’ oraz „Brzezina”. Jest to festiwal specjal­nego typu zorganizowany przez włoski Komitet Filmów Artystycznych (FAC). Na prośbę prezydenta USA... Zapowiedź spotkania Nixon-Pompidou (A) PARYŻ, WASZYNGTON (PAP) Prezydent Francji, Georges Pompidou spotka się z prezydentem USA, Richardem Nixonem w dniach 13 i 14 grudnia na Azorach. Wiado­mość tę ogłoszono w środę równo­cześnie w Paryżu i w Waszyngtonie. Komunikat urzędu Prezydenta Fran­cji w tej sprawie brzmi: „Przed zbli­żającymi się wizytami w Pekinie i w Moskwie prezydent Nixon wyraził chęć omówienia sytuacji międzyna­rodowej z prezydentem Republiki. Georges Pompidou zaakceptował spotkania z prezydentem Stanów Zjednoczonych na Azorach w dniach 13 i 14 grudnia, w celu omówienia bieżących problemów międzynarodo­wych i stosunków francusko-amery­­kańskich". Jak podał rzecznik Białego Domu. pre­zydentowi Nixonowi towarzyszyć będą w rozmowach z szefem państwa francuskie­go: sekretarz stanu USA. William Rogers, sekretarz skarbu John Connally oraz do­radca prezydenta USA do spraw polityki zagranicznej. Henry Kissinger. Rzecznik stwierdził ponadto, że spotkanie z pre­zydentem Francji mieści się w ramach konsultacji, jakie ma przeprowadzić pre­zydent Nixon z sojusznikami Stanów Zjednoczonych przed podróżą do Pekinu i Moskwy. Spotkania ż innymi przywód­cami zachodnimi — powiedział Żiegler — są w trakcie przygotowania i zostaną wkrótce ogłoszone. .Zdaniem obserwato­rów politycznych jest niemal pewne, że Nixon spotka się przed swymi podróżami do Pekinu i Moskwy z premierem W. Brytanii, Edwardem Heathem i kancle­rzem NRF, Willy Brandtem. Włączenie do delegacji amerykańskiej sekretarza skarbu świadczy, według ob­serwatorów politycznych, że jednym z głównych tematów rozmów na Azorach będą problemy walutowe i sytuacja w handlu światowym. Jak wiadomo, Fran­cja była jednym z krajów, które naj­ostrzej krytykowały posunięcia prezyden­ta Nixona z 15 sierpnia, najbardziej zde­cydowanie przeciwstawiając się rewalua­­cji swojej waluty, żądała dewaluacji dolara. Agencja AP. powołując się na źródła francuskie, pisze, iż poza stosun­kami dwustronnymi, sprawami walutowy­mi i dyskusją na temat podróży Nixona do ChRLi i ZSRR, wśród problemów, które staną na porządku dziennym roz­mów, znajdą się sprawy zwołania Euro­pejskiej Konferencji Bezpieczeństwa, re­dukcji zbrojeń w Europie ora/, konflikt bliskowschodni. Źródła francuskie kładą nacisk, co znalazło zresztą - wyraz w ko­munikacie oficjalnym, że inicjatywa spotkania Nixon — Pompidou wyszła od strony amerykańskiej. Delegacja OK FJN w Karl Marx-Stadt (A) KARL-MARX-STADT (PAP). W środę delegacja Ogólnopolskiego KomHetu Frontu Jedności Narodu pod przewodnictwem prof. dr. Ja­nusza Groszkowskiego przebywała na terenie miasta i okręgu Karl- Marx-Stadt. Byl to pracowity dzień delegacji, który upłynął na licznych spotkaniach z działaczami Frontu Narodowego NRD, reprezentujący­mi zarówno ośrodki miejskie, jak i tereny rolnicze. Spotkania upłynęły w tej serdecznej atmosferze, która towarzyszy polskim gościom od pierwszych chwil pobytu u naszych zachodnich sąsiadów. mStr. ~ Wiec mieszkańców Pragi z udziałem G. Husaka, L Svoöody i L Sztroupła (A) PRAGA (PAP). W środę w Hali Sportowej na terenie Parku Kultury i Wypoczynku im. J. Fuczi­­ka w Pradze odbył się wielki wiec mieszkańców stolicy CSRS. Licznie zgromadzeni na wiecu przedstawicie­le. wszystkicii środowisk praskich go­rąco powitali przedstawicieli naj­wyższych władz partyjnych i rządo­wych CSRS, w tym sekretarza gene­ralnego KC KPCz Gustawa Husaka, prezydenta Ludvika Svobodę oraz premiera Rządu Federalnego Lubo­mira Sztrougala. ■Wiec otworzy! członek prezydium KC, I sekretarz Komitetu Miejskiego KPCz w Pradze Antonin Kapek. Depesza KC PZI®D do Zjazdu DKP (A) (PAP). Komitet Centralny PZPR przesłał do uczestników II Zjazdu Niemieckiej Partii Komuni­stycznej (DKP) depeszę z serdeczny­mi pozdrowieniami. STANISŁAW KANIA WŚRÓD POLSKIEJ ZAŁOGI W DUISBURGU (A) BONN (PAP). Do NRF przybyła na zjazd Niemieckiej Partii Komuni­stycznej (DKP) delegacja PZPR pod przewodnictwem sekretarza KC PZPR Stanisława Kani. W dniu 24 bm. St. Kaniá zwiedzi! budowę Fa­bryki Kwasu Siarkowego, powstają­cej na terenach fabryki „Curcius Werke“ w Duisburgu. Fabryka ta, budowana w całości przez polskie przedsiębiorstwa, jest pierwszą tego rodzaju inwestycją polską w wyso­ko rozwinętyeh krajach kapitalisty­cznych. Sekretarz KC przeprowadził rozmowy z budowniczymi fabryki, zapoznał się z warunkami ich pracy i życia oraz poinformował o głów­nych nurtach dyskusji przedziazdo­­wej w kraju, odpowiadając na liczne pytania. Pożegnanie z ierosilą mjr. WACŁAWA KUBIAKA (B) (Inf.) wł.) Po wielu latach służby wojskowej w Pomorskim OW po­żegnano odchodzącego do rezerwy ze względu na stan zdrowia mjr. Wacława Kubiaka. Mjr Wacław Kubiak rozpoczął służbę wojskową w maju 1937 r. w 8 batalionie saperów w Toruniu. We wrześniu 1939 r. bra! czynny u­­dziai w walce przeciwko najeźdźcy hitlerowskiemu- Dostał się do nie­woli; w obozie jenieckim przeby­wa! do 1945 r. Po klęsce Niemiec i powrocie do kraju, po krótkim o­­kresie pracy w Stoczni Gdańskiej, w 1946 r. wstąpił do ludowego Woj­ska Polskiego. W czasie służby woj­skowej pełnił różne odpowiedzialne funkcje. Od marca 1969 r. byl sze­fem Garnizonowej Administracji Mieszkań. Prac* mjr. Kubiaka by­ła nacechowana wysokim zdyscy­plinowaniem, obowiązkowością i sumiennością. Cieszył się zaufa­niem wśród przełożonych i pod­władnych. Podczas uroczystości pożegnania dowódca garnizonu złoży! mjr. Wacławowi Kubiakowi podzięko­ wanie za wieloletnią i ofiarną służ­bę, wręczając mu jednocześnie cen­ny upominek. (m) Ekonomiści w dyskusji przedzjazdowej Plenum Zarządu Głównego PTE (A) (PAP) 24 bm. odbyło się w Warszawie posiedzenie plenarne Za­rządu Głównego Polskiego Towa­rzystwa Ekonomicznego. Obrady prowadził prezes PTE — prof. Józef Pajestka. Podsumowano dorobek dy­skusji przedzjazdowej w środowisku ekonomistów. Wzięło w niej udział ponad 50 tys. reprezentantów tego zawodu. Zgłosili oni liczne wnioski i postulaty na konferencjach i spot­kaniach oraz na zebraniach zorgani­zowanych w ponad 2000 kół zakłado­wych Towarzystwa. Udział w dyskusji przedzjazdowej spo­wodował znaczne zaktywizowanie środo­wiska ekonomistów. Przede wszystkim — ogromne jest zainteresowanie oczekiwa­­n>ni]. wynikami prac komisji ekspertów cło spraw usprawnienia funkcjonowania gospodarki i państwa. Treść wytycznych zjazdowych przyjęta została jako zapo­wiedź przyszłych gruntownych zmian funkcjonowania gospodarki narodowej. Wśród opinii prezentowanych prźez ekonomistów, powszechne jest przekona­nie, że należy zmierzać w kierunku zwię­kszenia samodzielności podstawowych o­­gniw gospodarki, dopuszczenia różnorod­ności rozwiązań organizacyjnych. Wiele uwagi, zarówno w kołach zakła­dowych jak i na posiedzeniu plenarnym Towarzystwa, poświęcono potrzebie usta­lenia docelowych zadań gospodarki so­cjalistycznej. Obok spraw systemowych, zagadnie­niem wokół którego koncentrowało się najwięcej propozycji i uwag, był prob­lem skracania czasu pracy. W środowi­sku ekenoiaistów, ten fragment wytyez­­! nyeli odczytano jako zapowiedź aktyw- I aycli posunięć, zmierzających do przy- I wrócenia odpowiedniej rangi społecznej I zagadnieniu wzrostu ilości czasu wolnego. Stopniowe skracanie tygodnia pracy w caiej gospodarce — mówiono — to pro­jekt bardzo atrakcyjny społecznie, inozii-­­wy do zrealizowania. Ale jego warunkiem są gwarancje, że nie obniży się wydaj­ności pracy i nie nastąpi wzrost zatrud­nienia. A takich gwarancji trudno na razie od przedsiębiorstw oczekiwać. Wiele uwagi poświęcili ekonomiści pro­blemowi obniżania granicy wieku eme­­rytalnego, przy czym generalny wniosek sprowadza się do tego, iż sprawy tej nie należy traktować wymiennie ze skraca­niem tygodniowego czasu pracy. Zda­niem wielu uczestników dyskusji — ela­styczne i zróżnicowane obniżanie granicy wieku emerytalnego jest słuszne i moż­liwe do stopniowej realizacji. Uwagi i wnioski zgłoszone w dyskusji i na plenum PTE zostaną przekazane ko­misji ekspertów do spraw usprawnienia funkcjonowania gospodarki i państwa. Wzbogacą one także materiały przygoto­wywane na VI Zjazd Partii. Konserwatyści brytyjscy przeciwko ogólnoeuropejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy KOMENTARZ AGENCJI TASS (A) MOSKWA (PAP). Agencja TASS zamieściła komentarz swego londyńskiego korespondenta, który pisze m. in.: Coraz bardziej kategorycznie wyśuWń­­ne są w W. Brytanii postulaty pod adre­­resęm. ęząją, aby przestał utrudniać zdo­łanie ogólnoeuropejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy. Za rych­łym zwołaniem tej konferencji; podob­nie jak i zgromadzenia narodów Euro­py, wypowiada się coraz więcej człon­ków parlamentu. Aktywny udział w rozwi­jającej się w całej Anglii kampanii na rzecz poparcia posunięć zmierzających do rozładowania napięcia w Europie i da'szego rozwoju współpracy europej­skiej biorą udział czołowi działacze zwią­zkowi. Jednakże brytyjskie koła rządzące i o­­ficjaina propaganda wolą nadal stosować taktykę gry na zwłokę. Równocześnie kontynuują one kampanię wymierzoną przeciwko zarysowującemu się ocieple­niu w klimacie politycznym w Euro­pie, które jest im nie na rękę. Brytyj­ski minister Obrony lord Carrington w przemówieniu wygłoszonym do członków Stowarzyszenia Sprawozdawców Parla­mentarnych w Londynie utrzymywał, że „sytuacja strategiczna Zachortu pogorszy­ła się bardzo w ciągu ostatnich lat“. Wezwał on kraje Europy Zachodniej do gromadzeni^ potencjału wojskowego i ponownie rozwodził się o zamiarach rzą­du brytyjskiego wywarcia presji na Francję, aby skłonić ja do powrotu do organizacji wojskowej NATO. Powinniś­my działać zakładając, że wcześniej ęzy później uda nam się przekonać Francję oświadczył Carrington. Anglia coraz bardziej aktywnie wystę­puje jako rzecznik polityki USA, które chcą przerzucić więcej ciężarów wojsko­wych na kraje zachodnioeuropejskie. Nić więc {iziwnego, że tego samego dnia kiedy brytyjski minister Obrony agitował na rzecz zwiększenia potencja­łu'wojskowego Zachodu, dziennik „Ti­mes” hpUblíkotval anaiogićźńć' apeló. do krajów zachodnioeuropejskich, by „uma­cniać obronę” i „nakłonić Francją do powrotu do organizacji wojskowej NATO”. Apele pochodzące z Waszyngto­nu. Równocześnie wiele dzienników lon­dyńskich na czołowych miejscach opubli­kowało wystąpienie nowego Sekretarza Generalnego NATO J. Lunsa na konfe­rencji prasowej w Atenach, który nawo­ływał do umocnienia bloku północnoat­lantyckiego. Ci, którzy organizują tę kampanię po­brzękiwania szabelką, wyraźnie stawiają sobie całkiem konkretny cel: storpedo­wać lub choćby odroczyć na czas nie­określony zwołanie ogólnoeuropejskiej konferencji, ponieważ taka konferencja w jeszcze większym stopniu wytrąciła­by broń z ręki przeciwników odprężenia i rozszerzenia współpracy. Zbliżony do rządu brytyjskiego dziennik „Daily Telegraph” całkiem wyraźnie dał do zrozumienia, że do podobnego celu zmierza także rząd brytyjski. Podkreśla­jąc, że Francja i inne kraje Europy za­chodniej „z entuzjazmem wypowiadają się za postępem w dziele zwołania konferen­cji poświęconej problemom bezpieczeń­stwa”, dziennik stwierdził, iż rząd angiel­ski sprzeciwiać się będzie konkretnym przygotowaniom do konferencji na począt­ku przyszłego roku. Nowa runda rokowań w stolicach obu państw niemieckich (B) BONN, BERLIN ZACHODNI (PAP). W stolicy NRF zostały wznowione rokowania między sekre­tarzami stanu NRD Michaelem Köh­lern i NRF Egonem Bahrem. Są one zaplanowane na dwa dni, a nie wy­klucza się, że będą trwały dłużej. W środę, w pierwszym dniu kolej­nej rundy, przeciągnęły się one do późnych godzin nocnych. Rzecznik rządu NRF przestrzegał przed zbyt optymistycznymi oczekiwaniami, że rokowania zakończą się już w tym ty­godniu. Trzydziesta tura rozmów sekretarzy stanu NRD i NRF w Bonn rozpoczęła się od plenarnego posiedzenia delegacji. Na­stępnie odbyli rozmowę w cztery oczy Kohl i Bahr, podczas gdy delegacje nie przerywały obrad. W tym samym dniu podjęte zo­stały w Berlinie Zachodnim roko­wania między rządem NRD a Sena­tem Berlina Zachodniego, które pro­wadzą sekretarz stanu NRD Guen­ter Kohrt i dyrektor Senatu Uiricli Mueller. Rozmowy dotyczą — jak wiadomo — sprawy wizyt mieszkań­ców Berlina Zachodniego w NRD oraz enklaw /.achodnioberlińskich na obszarze NRD. Przed rozpoczęciem rozmów sekretarz, stanu NRD Guenter Kohrt powiedział, iż widzi szanse rychłego i pozytywnego za­kończenia rokowań, o ile obie strony wniosą w to swój udział. Kosztem czarnej ludności Porozumienie W. Brytanii z rasistowską Rodezją (C) LONDYN (PAP). W środę opublikowano w Salisbury wspólny komunikat brytyjsko-rodezyjski, któ­ry informuje, że w wyniku rozmów między ministrem Spraw Zagranicz­nych W. Brytanii, Alce Douglas­­-Home’m i premierem rasistowskie­go reżimu rodezyjskiego łanem Smithem zostało podpisane porozu­mienie, które powinno zakończyć trwający od 6 lat kryzys między obu krajami. Jak wiadomo, przyczyna sporu między W. Brytanią a Rodezja było Jednostronne ogłoszenie niepodległości Rodezji w dniu 11 listopada 1965 roku przez białych kolo­nizatorów pod wodzą lana Smitha. Od tej chwili stosunki między Londynem a Sa­lisbury przechodziły różne stadia napię­cia. Komunikat opublikowany w Salisbury głosi, że obie strony osiągnęły porozu­mienie, które kładzie kres sporowi kon­stytucyjnemu między W. Brytanią a Ro­dezją. Porozumienie ma być poddane pod głosowanie uą drodze referendum lud­ności rodezyjskiej. Tekst porozumienia zostanie przedstawiony parlamentom ąbu krajów 25 listopada br. Obserwatorzy polityczni wyrażają oba­wy. że W. Brytania poszła na daleko idące ustępstwa, które nie uwzględniają żywotnych interesów większości czarnej ludności Rodezji i mogą na długie 'at;i odwlec przyznąnie jej pełni praw oraz utrwalić segregacją rasowa w tym kraju (A) NOWY JORK (PAP). Komitet Powiernictwa i Terytoriów Niesa­modzielnych Zgromadzenia Ogólne­go NZ uchwalił w środę rezolucję potępiającą Wielką Brytanię za to, iż w dalszym ciągu odmawia obala­nia reżimu białej mniejszości w Ro­dezji i przekazania władzy Afry­­kańczykom. Zakończenie obrad plenum Naczelnego Komitetu ZSL (A) (PAP) 24 bm. zakończyły się w Warszawie dwudniowe obrady IX plenarnego posiedzenia Naczelnego Komitetu ZSL. Efektem obrad, w czasie których zabierało głos ponad 30 dyskutantów, jest uchwalenie przez Naczelny Komitet dokumentu precy­zującego stanowisko NK ZSL w sprawie programu dalszego rozwoju społeczno-gospodarczego PRL, okre­ślonego w wytycznych KC PZPR na VI Zjazd partii. Dyskusja w diugim dniu obrad koncen­trowała się nadal na określeniu sposobów realizacji programu wszechstronnego roz­woju naszego kraju w latach 1971—1975, przede wszystkim w odniesieniu do sze­roko rozumianych problemów wsi i rol­nictwa. Opierając się na wnioskach zgło­szonych przez mieszkańców wsi w toku dyskusji przedzjazdowej, wskazywano na kilka zasadniczych problemów, które bę­dą miały największe znaczenie dla wzro­stu produkcji rolnej, a tym samym przy­spieszenia przeobrażeń społeczno-cywili­­zacyjnych środowiska wiejskiego. Plenum podjęło uchwałę, w której czy­tamy m. in.: „ZSL podejmujtąc apel KC PZPR rozwi­nęło szeroką działalność społeczno-poli­tyczną w całym Stronnictwie i w środo­wiskach jego działania. ZSL w całej rozciągłości popiera pod­stawowe założenia i zasady polityki spo­łeczno-ekonomicznej, sformułowane w wytycznych na VI Zjazd KC PZPR oraz ogólną koncepcję i główne kierunki spo­łeczno-gospodarczego rozwoju kraju w latach 1971—1975”. Następnie uchwała przedstawia stano­wisko Stronnictwa dotyczące niektórych konkretnych zagadnień gospodarczych i społecznych. Pierwsze zaspy na drogadi Ma razie sól groźniejsza rsli śnieg (A) (PAP). W wielu wojewódz­twach, wyjechały 24 bm. na drogi nie tylko piaskarki, ale także pługi, w tym kilka ciężkich do likwidacji pierwszych zasp, jakie utworzyły się na drogach w powiatach Olkusz i Miechów (woj. krakowskie). (Inf. wł.). Fakt, że na kolejach na Dolnym Śląsku nie wystąpiły zakłóce­nia z powodu opadów śnieżnych, za­wdzięczać należy w dużym stopniu żołnierzom. Przez caią noc w rejonie wrocław­skiego Dworca Głównego oraz na stacji Brochów pracowali żołnierze Wrocławskiego Pułku Obrony Tery­torialnej. W akcji odśnieżania braii udział także żołnierze Opolskiego Pułku OT. Odśnieżali oni dworce: Opole Główne i Gronowice. Nato­miast żołnierze z Batalionu OT z Lwówka Śląskiego, oczyszczali ze śniegu tory na stacji Miłkowice. (M) W wielu miastach woj. wrocławskiego już pierwsze opady śniegu rozwiały mit o znakomitym przygotowaniu do zimy. We Wrocławiu przy odśnieżaniu miasta, zamiast 800, pracowało w środą tył ko 360 osób. Do zwalczania gołoledzi naj­częściej używana jest sól. w ten sposóf ułatwiono sobie walkę z gołoledzią. O nie uzasadnionych przypadkach stosowa, nia soli w nadmiarze informują korcs* pondenci PAP z różnych miast. Po dwóch ostatnich zimach trzeba było wyciąć w stolicy ponad 2 tys. dużych, zniszczonych drzew. Ostatnie lato przy­spieszyło proces schnięcia tysięcy dal­szych. które trzeba będzie wyciąć naj­bliższej wiosny. Na uratowanie setek dalszych są pewne nadzieje, o ile się zrealizuje zaakceptowany przez władze miejskie program ich uzdrawiania z cho­roby spowodowanej przez chemikalia, a głównie przez sól, nagromadzoną wokół korzeni, zmagazynowaną w nadmiarze w sokach drzew. Uprzątanie jezdni z ulic objętych za­kazem używania soli ma się odbywać wy­łącznie za pomocą sprzętu mechaniczne­go, a do zwalczania gołoledzi służyć ma wyłącznic piasek, z maksymalnie 3-pro­­centową domieszką soli. Na pozostałych jezdniach warszawskich używany ma być tej zimy piasek z 00- procentową domieszką soli oraz czysta sól i chlorek wapnia. Tej ostatniej, najbar­dziej szkodliwej dla drzew, krzewów, sa­mochodów i botów mieszanki ma się sto­sować dużo mniej niż w ubiegłych la­tach. Dnia 23 listopada 1971 r. po ciężkiej chorobie zmarł tow. 3ERZY SIEMIANOWSKI członek Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zasłużony działacz partyjny. uy1 Siemianowski urodził się 14 kwietnia 1913 roku w Kochłowicach. P^a.COWa,Jaico robotnik, włączając się czynnie do rewolucyjnego Proletariackiego. Podczas okupacji hitlerowskiej, pracując w koksowni obecnej huty „Pokoj“, był jednym z tych, którzy bronili urządzeń huty przed zniszczeniem przez okupanta. Po wyzwoleniu natychmiast przystąpił cło urucha­­miama jej pierwszych wydziałów produkcyjnych. Jako kowal-śltisarz z zawodu organizował ruch współzawodnictwa pracy. W roku 1947 wstąpił w szeregi PPS a po kongresie zjednoczeniowym został członkiem PZPR. Brał aktywny udział w życiu partii jako członek Komitetu Wojewódzkiego w Katowicach Komitetu Miejskiego w Rudzie Śląskiej i Komitetu Zakładowego w hucie „Pokój“. W uznaniu aktywności politycznej został na V Zjeździć partii wybrany w skład jej Komitetu Centralnego. Tow. Jerzy Siemianowski odznaczony byl Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i innymi wysokimi odznacze­niami państwowymi. Cześć Jego pamięci! KOMITET CENTRALNY POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ W dniu 23 listopada 1971 roku zmarł tow. JERZY SIEMIANOWSKI członek Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zasłu­żony działacz ruchu robotniczego, wieloletni członek wojewódzkich władz partyjnych. Cześć Jego pamięci! KOMITET WOJEWÓDZKI PZPR w KATOWICACH Wystawienie zwłok nastąpi 26 listopada 1971 r. w godzinach od 13.00 do 14.00 w Domu Kultury huty „Pokój” w Rudzie Śląskiej (Nowy Bytom), skąd o godz, 14.00 wyruszy kondukt pogrzebowy na Cmentarz Komunalny przy ul. Chorzow­skiej. . ____ • ——- ” Żołnierz Wolności nr 277 IH

Next