Żołnierz Wolności, czerwiec 1972 (XXIII/128-153)

1972-06-23 / nr. 147

Polityka oświatowa po VI Zjaździe PZPR W stronę skutecznej EDUKACJI Wywiad z ministrem Oświaty i Wychowania J. Kotarskim (A) (AR). Dynamika przemian społeczno - gospodarczych Polski i per­spektywy rozwoju, sięgające przyszłego stulecia, postawiły nasze szkolnic­two przed koniecznością zasadniczej przebudowy. W zw iązku z tym przed­stawiciel Agencji Robotniczej zwrócił się do ministra Oświaty i Wycho­wania, Jerzego Kuberskiego z prośbą o scharakteryzowanie zmian i okre­ślenie kierunków w jakim one pójdą, aby młody Polak był właściwie przygotowany do życia i pracy. Oto odpowiedź ministra: Kierunek zmian, określiła Uchwała VI Zjazdu PZPR. Jest to kierunek na podniesienie poziomu wykształce­nia w całym . społeczeństwie, u­­względniający zdobycze nauk mate­matyczno-przyrodniczych i humani­stycznych. Jest to jednocześnie kie­runek na intensywne upowszechnie­nie wykształcenia średniego, oparte­go na nowoczesnych treściach i me­todach, pozwalających na gruntowne opanowanie wiedzy i solidne przygo­towanie do pracy zawodowej. Nad modelem systemu szkolnego pracuje aktualnie Komitet Eksper­tów. Warunkiem wdrożenia tych za­sad będzie pełna realizacja programu działania na lata 1972—1975. W pro­gramie tym centralnym problemem jest wyrównanie poziomu pracy szkół, w szczególności — podstawo­wych. Ma to zasadnicze znaczenie dla dalszego rozwoju młodzieży i wypra­cowanie najwłaściwszych form edu­kacji narodowej. Projektowany przez Ministerstwo zespół środków powi­nien poprawić, i wyrównać poziom nauczania, zwłaszcza przedmiotów matematyczno-fizycznych i języków nowożytnych. Dysproporcje te do-tyczą także innych dziedzin. Prawie co drugie dziecko w mie­ście korzysta z przedszkola, na wsi — co dziesiąte. Postulat upowszechnienia wy­chowania przedszkolnego, zwłaszcza na wsi, np. w postaci ognisk przedszkolnych, jest w pełni uzasadniony. Zresztą naj­trudniejsze zadania czekają nas w szkol­nictwie wiejskim. Obecnie jest 2.253 szkół o l nauczycielu, liczącym poniżej 20 ucz­niów; szkół liczących do 80 uczniów jest łącznie 8.394, co stanowi około 33 proc. wszystkich szkół podstawowych. Jakie środki ułatwią wyrównanie poziomu szkółi Projektowane środki będą wdraża­ne kompleksowo. Należą do nich: tworzenie warunków umożliwiają­cych intensywny -wzrost kwalifikacji naukowych nauczycieli, rozwijanie nowoczesnego systemu dydaktyczne­go przy wykorzystaniu polskich i za­granicznych doświadczeń, lepsze wy­posażenie szkól w odpowiednie po­moce naukowe i powszechne ich sto­sowanie w praktyce szkolnej, zwią­zanie szkoły ze wszystkimi środowi­skami wychowawczymi i inne. Zdajemy sobie sprawę z tego, że w świadomości niektórych pracowni­ków administracji szkolnej pokutuj? tradycyjne, często przestarzałe poglą­­dy na organizację procesu nauczania. Będziemy więc pracować nad kształ­towaniem nowego, prawidłowego spojrzenia na te sprawy. Wielu zadań nie da . się wykonać bez rozsądnych i skutecznych roz­wiązań, także w dziedzinie dydakty­ki, Długoletnie przyzwyczajenia u­­niemożliwiają samodoskonalenie się szkoły. Oto przykład. Mamy ponad dwa tysiące szkół, w których liczba dzieci w pierwszych czterech kla­DOKONCZENIE NA STR. 2 WWOLNOSCI - GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 147 (6691) ROK XXIII (ÄXX) | WARSZAWA, PIĄTEK 23 CZERWCA 1972 R. | CENA SO GR Dziennikarze rolni na spotkaniu w KC PZPR (A) (PAP). W Komitecie.Central­nym PZPR odbyła się 22 bm., pod przewodnictwem sekretarza KC par­tii — Jerzego Łukaszewicza, narada dziennikarzy rolnych gazet, agencji prasowych, radia i telewizji z całego kraju, poświęcona głównym proble­mom i zadaniom rolnictwa na naj­bliższy okres. W czasie narady wiceminister Rolnic­twa — Andrzej Karała, prezes CZKR — Aleksander Schmidt i prezes Zarządu CRS — Jan Kamiński przedstawili dzien­nikarzom aktualną sytuacją .w rolnictwie i stan przygotowań do tegorocznych żniw. Uczestniczący w naradzie przedstawiciele resortów rolnictwa, przemysłu spożywcze, go i skupu oraz spółdzielczości wiejskiej odpowiedzieli też na postawione im przez dziennikarzy pytania. Podsumowując naradę zastępca człon­ka Biura Politycznego sekretarz KC PZPR — Kazimierz Barcikowski wskazał na główne problemy rolnictwa i przemy­słu spożywczego oraz na wynikające za­dania dla prasy radia i telewizji. Poin­formował też dziennikarzy o bieżących pracach Komitetu Centralnego partii w dziedzinie rolnictwa i przemysłu rolno­­spożywczego. W naradzie uczestniczyli: kierownik Wydziału Rolnego KC PZPR — Eugeniusz Mazurkiewicz i I zastępca kierownika Wy. działu Propagandy. Pracy i Wydawnictw — Stanisław Kosioki. ZASADY tegorocznej rekrutacji do szkól wyższych (A) (FAF) Jak dowiaduje się PAP — minister Nauki. Szkolnictwa Wyż,, szegő i Techniki — prof. Jan Kacz­marek, skierował do rektorów szkół wyższych pismo, dotyczące tegorocz­nej akcji doboru kandydatów na 1 rok studiów. Władze uczelni zostały zobowiązane do zapewnienia w czasie egzaminów' wstęp­nych atmosfery spokoju, obiektywizmu i rzeczowości. Egzaminy powinny być tak przeprowadzane, aby można było zorien­tować się w możliwościach intelektual­nych kandydatów, ich pwsta wie ideowo­­moralnej, motywacji wyboru danego kie­runku studiów, warunkach środowisko­wych. Egzaminatorami z ramienia uczel­ni mają być doświadczeni pracownicy, zatrudnieni co najmniej na stanowisku starszego asystenta. Mimo że termin składania podań upły­nął 10 bm. uczelni® 7n«t9łv upoważnione do przyjmowania zgłoszeń kandydatów możliwie jak najdłużej. W przvpadku bra­ku odpowiednich dokumentów, które kandydaci powinni złożyć w uczelni przed egzaminem — można doouścić do warun­kowego zdawania egzaminów wszystkich tych. którzy przedstawia świadectwo doj­rzałości. Kandydatom tym uczelnie usta­lą późniejsze terminy składania braku­jących dokumentów. W tym roku — w myśl zarządzenia prezesa Rady Ministrów — zrezygnowano z żądania od kandydatów odpisu świa­dectwa urodzenia lub wyciągu z dowodu osobistego. Niezbędne dane personalne, uczelnie czerpać będą ze świadectwa doj­rzałości. Ci kandydaci, którzy mają prawo być przyjęci na studia bez zdawania egza­minów wstępnych — najlepsi uczniowie szkół średnich (po jednym z każdej szko­ły) — wspólnie z władzami uczelni usta­lać będą kierunek swoich studiów. Termin pierwszego egzaminu pisemne­go ustalony został na 3 lipca. Rozszerzenie wymiany handlowej i współpracy gospodarczej między Polską i Jugosławia Podpisanie umowy w Warszawie (A) (PAP). W ciągu uh. tygodnia prowadzone były w Warszawie pol­sko-jugosłowiańskie rozmowy doty­czące problematyki wzajemnej wy­miany towarowej, a także możłiwoś­­ci rozszerzenia i pogłębienia współ­pracy gospodarczej. Delegacji pol­skiej przewodniczył riiir' Handlu Zagranicznego Tadeusz Olechowski, a delegacji jugosłowiańskiej związ­kowy sekretarz d/s handlu zagra­nicznego Muhamed Hadżić. Strony oceniły pozytywnie rozwój polsko­­jugosłowiańskiej wymiany handlo­wej w ciągu dwóch pierwszych iat obowiązywania bieżącej, wieloletniej umowy handlowej. W roku 1971 wartość obrotów wzrosła o ponad 1/4, a w roku 1972 przewiduje się, że przekroczy ona 200 min dolarów. Istotnym czynnikiem dynamizującym wzajemne stosunki gospodarcze jest roz­wój współpracy przemysłowej opierają­cej się o wieloletnie porozumienia. Roz­szerzające się powiązania kooperacyjne już obecnie są podstawą poważnej częś­ci obustronnych dos+aw zwłaszcza wyro­bów przemysłu maszynowego. Ich znacze­nie w następnych latach będzie rosło. Wynika to ze zgodnej oceny możliwości dalszego rozwoju kooperacji przemysło­wej. w szczególności w przemyśle samo­chodowym i produkcji elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego, ia.k również w produkoii i mosz.vn rolniczych, w przemyśle elektroenerge­tycznym i elektrotechnicznym oraz.w go­spodarce mors'kie.1, w tym również w przemyśle stoczniowym. Poważne możli­wości rozwoju współoracy istnieją rów­nież w dziedzinie rozwiązywania niektó­rych zagadnień surowcowych. Rozszerzeniu obustronnych związków gospodarczych sprzyja utworzenie pol­sko-jugosłowiańskiego konsorcjum ban­kowego. Ma ono na celu finansowanie wspólnych przedsięwzięć zarówno w sfe­rze produkcji jak i wymiany towarowej, co w szczególności ułatwia rozwój po­wiązań kooperacyjnych. W toku prowadzonych rozmów główną Uwagę zwrócono na obu­stronne określenie. zainteresowań i konkretnych możliwości zwiększenia dostaw towarowych ponad ustalenia umowy wieloletniej. Wykorzystano przy tym m. in. wyniki konsultacji ekspertów, a także kontaktów zain­teresowanych przedsiębiorstw obu krajów w czasie ostatnich między­narodowych targów poznańskich. W oparciu o wyniki tych rozmów 22 bm. podpisana została umowa o rozszerzeniu wzajemnych dostaw to­warów między Polską a Jugosławią w latach 197.7—1975. Zakłada ona wzrost obrotów handlowych w sto­sunku do ustaleń obowiązującej umowy wieloletniej na lata 1971— 1975. W rezultacie wartość wymiany towarowej między obu krajami w o­­kresie bieżącego 5-lecia winna prze­kroczyć 1 mld dolarów, wobec 850 min dolarów zakładanych poprzed­nio. Zwiększeniu ulegną przede wszystkim obustronne dostawy ma­szyn i urządzeń, a także'innych wy­robów przemysłu elektromaszynowe­DOKONCZENIE NA STR. 2 Narada partyjno-służbowa w Śląskim OW 0 dalszą intensyfikację szkolenia i pracy ideewo-wychowawczej (A) (INF. WŁ.) Odbyta niedawno w Warszawie narada centralnego ak­tywu partyjnego i wcześniejsze spotkanie kierownictwa GZP WP oraz szefów zarządów politycznych okręgów i rodzajów sił zbrojnych z I se­kretarzem KC PZPR Ethvardem Gierkiem dostarczyły wielu wniosków i konkretnych wskazań d!a pracy ideowo-wychówawczej, dpw'ódczo-szta­­bowej, szkoleniowej i techniczno-gospodarczej w wojsku. Sprawom tym, poświęcono zorganizowaną dnia 22 czerwca br. naradę partyjno-służbo­­wą kierowniczej kadry dowódczej i partyjno-politycznej Śląskiego OW. W obradach, którym przewodnicz}'! sekretarz komitetu partyjnego Sl.OW — pik' mgr Władysław J.urą^Ucżeitnp czył sekretarz KW PZPR we Wroc­ławiu — Janusz ftwęzarek. Obecny­był także przedstawiciel.__Głównego .Zarządu Politycznego WP — pik mgr (Aleksander Siwek. Ożywioną, twórczą dyskusję po­przedziły wystąpienia zastępcy do­­wódcy Sląskięgo_OW do soraw poli­tycznych" - gen.' bryg. Knnsiäntego (Korzenlićkiego oraz szefa sztabu okręgu — gen, bryg. Antoniego ~Ją7 ' sińskiego. v oeń. K. Korzeniecki poinformował o przebiegu i treści spotkania kie­rownictwa GZP WP i szefów zarzą­dów politycznych z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem oraz przedstawił aktualne problemy poli­tyczno-ekonomiczne w świetle narady centralnego aktywu partyjnego. Na tej m. in. podstawie dokonał też oce­any stanu realizacji uchwały VI Zjaz­du PZPR, wskazując na stanowiące trwały dorobek osiągnięcia, a także .wymagające intensyfikacji wysiłków zadania jeszcze nie w pełni wykona­ne. Nakreślił też dalsze kierunki pra­cy partyjno-politycznej w Śl. OW. Do niewątpliwych sukcesów tego OW zaliczyć trzeba istotną poprawę stylu działalności idebwo-wychowaw­­czej wśród kadry i ogółu żołnierzy. Stosowane w Śląskim OW formy wy­chowania i prowadzenia zajęć szko­lenia politycznego sprzyjają wymia­nie i polaryzacji poglądów, co warun­kuje autentyczne kształtowanie świa­topoglądu. Wyraża się to m. in w sta­le rosnącym, ideowym i szkolenio­wym zaangażowaniu kadry i całych żołnierskich kolektywów. Gen. A. Jasiński po krótkiej ana­lizie wyników szkolenia, umacniania dyscypliny i gotowości bojowej szta­bów i jednostek okręgu w mijającym półroczu, skoncentrował uwagę na zadaniach zmierzających do wzmo­żenia tętna i jakości procesu szkole­niowego. Szef- sztabu okręgu wiele uwagi .poświęcił też zagadnieniom doskonalenia w organizacji pracy, do­wodzenia i zarządzania, a także roz­budowie i modernizacji oraz właści­wemu wykorzystywaniu bazy szkole­niowej. W toku narady, podczas której głos w dyskusji zabierali m. in. tow. tow. Z. Bukowski, E. Drzazga, R. Ko­strzewa, F. Mucha, rozważano co u­­czynić, by najszybciej i najskutecz­niej doprowadzić wnioski z narady do wszystkich organizacji partyjnych i pododdziałów, do każdego żołnierza. W szczery, nie pozbawiony krytyczne­go spojrzenia sposób dzielili się spo­strzeżeniami o przebiegu i efektach działalności służbowej i partyjno-po­litycznej, zgłaszając wiele konstruk­tywnych postulatów odnośnie jeszcze lepszego transponowania na grunt co­dziennego życia sztabów i jednostek uchwały VI Zjazdu Partii. Dyskusję podsumował dowódca Śląskiego OW gen. dyw. J. Kamiński, st. chor. ZENON FRĄCKOWIAK Kola Inżynierów i techników w usprawnianiu gospodarki narodowej (A) (PAP). 22 bm. odbyło się w Warszawie plenarne posierizenie Ra­dy Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej, z udziałem przedstawi­cieli wszystkich stowarzyszeń i śro­dowisk naukowo-technicznych. Ob­rady prowadził przewodniczący Rady — prpf. Jan Kaczmarek, minister Nauki Szkolnictwa Wyższego i Tech­niki. Tematem dyskusji był istotny dla dal­szego rozwoju gospodarki problem zwięk­szenia udziału inżynierów i techników w procesie przygotowania produkcji. Rada Główna NOT podjęła uchwałę, w której m. in. stwierdza potrzebę lepszego wyposażenia warsztatu pracy inżyniera, a także zapewnienia mu dopływu aktual­nych i pełnych informacji naukowych, technicznych i ekonomicznych. Rada Główna zobowiązała wszystkie sto­warzyszenia naukowo-techniczne i ogniwa NOT do przekazywania na bieżąco resor­tom i urzędom raportów o tym co prze­szkadza w tworzeniu nowej techniki, re­alizacji nowych uruchomień i wykorzy­staniu doświadczeń innych krajów. Rada zwróciła się do ogółu inżynierów i tech­ników z apelem o skrócenie terminu wy­konania zadań planu 5-letniego — po­przez postęp techniczny, a zwłaszczą przyspieszenie wdrożeń nowej techniki. Ma to być konstruktywny wkład kadry technicznej w realizację zadań i celów stawianych w nadchodzącym roku nauki polskiej. Szef Sztabu Sił Zbrojnych Francji gościem uczelni i jednostek Wojska Polskiego (A) (Inf. wł.). Przebywający w na­szym kraju ..z oficjalną wizytą szef Sztabu Sił Zbrojnych Francji — gen. armii lotnictwa Francois Maurin wraz z towarzyszącymi mu osobami zwiedził Szczecin i Gdańsk, zabytki Krakowa oraz miejsca pamięci naro­dowej na Westerplatte i w Oświęci­miu. W imieniu delegacji gen. F. Ma­urin złożył wieńce pod pomnikiem Bohaterów Westerplatte, na terenie byłego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brzezince oraz na cmen­tarzu żołnierzy francuskich w Gdań­sku, oddając hołd pamięci bohater­skich żołnierzy polskich i francuskich poległych w II wojnie światowej oraz milionów ofiar hitleryzmu. Goście francuscy złożyli również wizyty w 5 Kołobrzeskim Pułku Zmechanizowanym im. kpt. Otoka­ra Jarosza, 6 Pomorskiej Dywizji Po­­wietrzno-Desantowej, 1 Pułku Lot­nictwa Myśliwskiego OPK „Warsza­wa“ i Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej im. Janka Krasickiego, obserwowali przebieg ćwiczeń takty­cznych pododdziałów wojsk lądo­wych na poligonie Pomorskiego Okręgu Wojskowego oraz okrętów Marynarki Wojennej, a także zapo­znali się z niektórymi elementami życia i Szkolenia żołnierzy ludowego Wojska Polskiego. (SCH) ŻOŁNIERZE OCZEKIWANI W AKCJI LETNIEJ (A) (Inf. wł.). 22. bm. w Minister­stwie Oświaty i.-Wychowania odbyła się konferencja poświęcona proble­matyce wychowania, obronnego z u­­działem wiceministra tego resortu — gen__dyw. Zygmunta Huszczy. W konferencji, uczestniczyli. „.wyżsi u­­rzędnicy ministerstwa oraz inspek­torzy kuratoriów okręgowych szkol­nych d/s przysposobienia obronnego W czasie konferencji wiceminister Huszcza omówił rolę i zadania nauczy­cieli oraz nadzoru pedagogicznego przy­sposobienia obronnego w zakresie wy­chowania i kształtowania postaw mło­dzieży szkolnej. Zadania jakie w tej dziedzinie ma do realizacji resort oświa­ty i wychowania są rozległe, a ich spo­łeczne znaczenie niezwykle doniosłe. Kształtowanie wzorowych postaw oby­watelskich, wychowywanie w duchu pa­triotyzmu i internacjonalizmu, yv duchu głębokiego zaangażowania ideowego ma dla kraju i jego dalszego dynamicznego rozwoju ogromne znaczenie. Oczekuje się, że nauczyciele przysposobienia ob; ronnego, właśnie na tym polu będą mogli wykazać się szczególną aktywnością. Działalność wychowawcza jest zresztą jednym z podstawowych zadań nauczy­cieli i trudno nawet wyobrazić sobie oddzielenie procesu wychowawczego od procesu dydaktycznego. Resort oświaty i wychowania aktualnie podejmuje wiele przedsięwzięć mających na celu uzyskiwanie coraz lepszych efek­tów wychowawczych. Nie wspominając 0 zamierzeniach perspektywicznych, któ­re będą realizowane w okresie najbliż­szych miesięcy i lat, o powoływaniu no­wych placówek* reorganizacji i moder­nizacji systemu zarządzania szkolnic­twem — chcemy podkreślić, że wielką wagę przywiązuje się do tegorocznej ak­cji letniej, którą objętych będzie około 3,5 min mołdzićży i do obozów przyspo­sobienia obronnego, na których wakacje spędzi około 10 tys. uczniów. Obozy te, w zamierzeniach resortu, mają być wzo­rem sprawnej i przemyślanej organiza­cji, wzorem porządku i ładu. Sądzimy, że w miarę swych możliwoś­ci, w organizowaniu i przeprowadzaniu akcji letniej, podobnie jak miało to miejsce w latach poprzednich, będą uczestniczyli przedstawiciele jednostek 1 instytucji wojskowych. Młodzież z wdzięcznością przyjmie każdy przejaw pomocy, a zapewne z radością będzie wi­tała na swych wieczornicach weteranów frontowych walk i zasłużonych w «T,-*bie żołnierzy, Z.K. „WOJSKO W OBIEKTYWIE” OGNIA! - foto: por. Aleksander Mazur. Nowoczesna organizacja i sprawne zarządzanie -tematem narady partyjno-służbowej instytucji podległych Głównemu inspektorowi 01 (A) (Inf. wł.), W ślad za odbytym niedawno posiedzeniem Komitetu Partyjnego MON poświęconym u­­sprawnieniu organizacji pracy i za­rządzania, a także wdrażaniu no­wych rozwiązań, w czwartek 22 czerwca br. odbyła..sięjarąójł’.par­tyjno-służbowa poświęcona tym za­gadnieniom w działalności 1 instytu­cji podległych Głównemu Inspekto­rowi Obrony terytorialnej. W naradzie •wżlął / udział wicemi­­nister Obrony Narodowej, Główny Inspektor Obrony Terytorialnej gen dyw. Tadeusz Tuczapski oraz sękre* tarz Komitetu Partyjnego MON pik mgr Jerzy Serkuczewski. Na naradzie obecni byTTsżefowie "Instytucji pod­ległych Głównemu inspektorowi OT oraz aktyw partyjny i służbowy tych instytucji. W ostatnim okresie główny wysi­łek organów służbowych i instancji partyjnych instytucji podległych Głównemu Inspektorowi OT skiero­wany byl na podnoszenie na jeszcze wyższy niż dotąd poziom jakości pracy, bardziej operatywne kiero­wanie podległymi jednostkami inten, syfikację szkolenia wojsk, rozbudo­wę i doskonalenie bazy szkolenio­wej, osiąganie wyższych stanów go­towości bojowej, kształtowanie właściwych stosunków międzyludz­kich oraz na działania mające na celu poprawę' warunków bytowych kadry i żołnierzy służby zasadniczej, na miarę posiadanych możliwości. W efekcie tych działań nastąpiła znaczna poprawa wykonywania za­dań stojących przed instytucjami podległymi Głównemu Inspekoroyyi OT. Daje się też zaobserwować szer­szy niż. dotychczas udział dołowych ogniw służbowych, instancji i orga­nizacji partyjnych w wypracowywa­niu decyzji podejmowanych przez przełożonych na poszczególnych szczeblach dowodzenia, wyzwalanie oddolnych inicjatyw mających na celu usuwanie występujących jesz- I cze niedomagać. Wśród pracowników Instytucji na wszystkich szczeblach pogłębiło się poczucie odpowiedzial­ności za jakość wykonywanej pracy. Wprowadzone w życie nowe struk­tury organizacyjne zdają pomyśl­nie praktyczny egzamin. Zarówno w wystąpieniach wprowadzających do dyskusji, które wygłosili I za­­,stępca Głównej) Inspektora OT1, szef Inspektoratu Obrony Teryto­­krialnej gen. bryg. Zbigniew" ZTMsft niewskf i sekretarz Korpitętu Par­tyjnego instytucją podległych Głów­nemu Inspektorowi Obrony Teryto­rialnej. jak i w ożywionej i przepojo­nej rzetelną troską o dalsze uspraw­nianie organizacji pracy, dowodzenia i zarządzania dyskusji, wskazywano też na występujące jeszcze niekiedy nieprawidłowości, które utrudniają względnie opóźniają całkowite wy­korzystanie możliwości wprowadze­nia w. życie usprawnień, jakie są niezbędne do ‘pełnego wykonania zadań wskazanych przez VI Zjazd PZPR. Występując na zakończenie nara­dy wiceminister Obrony Narodowej Główny Inspektor Obrony Teryto­rialnej gen. dyw. Tadeusz Tuczapski wskazał na poważne korzyści wyni­kające z odbytej narady. Korzyści te — to kolejny krok naprzód do wypracowania najbardziej optymal­nych rozwiązań .w funkcjonowaniu struktur organizacyjnych instytucji w celu uzyskania jeszcze lepszych niż dotychczas wyników działania Instytucje podległe Głównemu In­spektorowi OT działają na styku 7. organami będącymi poza resortem MON muszą w pełni dopracować się modelu pracy opartego na współ­­partnerstwie i współodpowiedzial­ DOKONCZENIE NA STR. 5 DZIŚ w numerze NA STR. 3 ppłk Zdzisiów Molski — WIĘŹ OWOCNA I TRWA­ŁA St. chor. Zenon Frqche­­wicik - CEDYNIA - SIE­KIERKI - BERLIN NA STR. 4 kpt. Stanisław Kwiatkow­ski - NAUKA - SIŁĄ WYTWÓRCLĄ Paweł Śliwko - RODO­WÓD POLSKICH PARTY­ZANTÓW W JUGOSŁAWII Zawieszenie broni w Irlandii Płn. Min. Whitelaw przyjął propozycje IRA (A) LONDYN (PAP). Skrzydło „Tymczasowych“ Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA) opublikowało w czwartek w Dublinie oświadczenie że IRA gotowa jest zaprzestać wszelkich działań ofensywnych w Irlandii Północnej od poniedziałku przyszłego tygodnia pod warunkiem, że wojska brytyjskie wstrzymają wszystkie akcje wymierzone przeciw* ko bojownikom IRA. Oświadczenie mówi również, że IRA ma przygoto­wany plan pokojowy zapewniający sprawiedliwe i trwałe rozwiązanie konfliktu ulsterskiego i że przedstawi go w odpowiednim czasie. Nawiązując do oświadczenia IRA, mini«* ster d/s Irlandii Północnej W. Whitelaw, składając w Izbie Gmin cotygodniowe sprawozdanie na temat sytuacji w Ulste­­rze powiedział, że wojska brytyjskie prze­bywają w Irlandii Północnej po to, aby utrzymać tam pokój i dlatego jeśli IRA rzeczywiście przerwie swą działalność, żołnierze brytyjscy uczynią to samo. Po wystąpieniu Whitelawa w Izbid Gmin, skrzydło „Tymczasowych” IRA opublikowało w Dublinie kolejny komu­nikat stwierdzający, że IRA przyjęła wypowiedź brytyjskiego ministra jako zapewnienie, że wojska brytyjskie będą respektować zawieszenie broni w Irlandii Północnej. (A) i rwnvNT (pap) Powzięta w czwar* tek decyzja w sprawie zawieszenia bro­ni w U.lsterze zelektryzowała brytyjską i irlandzką opinię publiczną. Opubliko­wane w Dublinie oświadczenie skrzydła „Tymczasowych” IRA oraz zaakceptowa­nie tego oświadczenia przez ministra d s Irlandii Północnej W. Whitelawá, po konsultacji z premierem E. Heathem, stworzylv szansę pokojowego uregulowa­nia trwającego od 3 lat krwawego kon­fliktu w Ulsterze. Napięcie na granicy liańsko-izraelskiej (Ä) KAIR — LONDYN (PAP). W czwartek rano, po nowej wymianie strzałów, na granicy izraelsko- li­bańskiej zapanowała cisza, lecz z doniesień korespondentów wynika, iż utrzymuje się duże tam napięcie. Po stronie izraelskiej obserwuje się ruch patroli wojskowych, a miesz­kańcy południowych rejonów Liba­nu obawiają się nowego ataku izra­elskiego. W czwartek przed południem od­było się nadzwyczajne posiedzenie rządu libańskiego pod przewodnic­twem prezydenta S. Farąntłżii. Omó­wiono na nim sytuację, jaka po­wstała w wyniku nowego aktu agre­sji Izraela przeciwko Libanowi. Przed tym spotkaniem1 zebrała się Rada Obrony Narodowej, w której uczestniczyli członkowie gabinetu i wyżsi oficerowie armii libańskiej. Cel nieustannych agresywnych działań Izraela przeciwko Libanowi jest oczywis­ty — oświadczył premier Libanu Sajeb Salam. Izrael dąży do wywołania kon­fliktu między rządem libańskim a Pa­lestyńczykami. Jednakże szanujemy pra­wa uchodźców palestyńskich i Izraelowi nie uda się posiać między nami niezgo­dy — oświadczył premier. Władze libańskie spieszą z pomocą o­­fiarom napaści Libański minister Zdro­wia udał się już w środę do Sajdy, głów­nego miasta południowego Libanu, dla zorganizowania dodatkowych punktów szpitalnych. Z pomocą 1 pospieszył też Libański Czerwony Krzyż. Prasa libańska publikuje szczegółowe wiadomości o środowym wtargnięciu wojsk izraelskich do Libanu. Uczestni­czyły w nim samoloty, czołgi, a także oddziały piechoty i artylerii. Wśród ofiar sa zarówno Libańczycy, jak i uchodźcy palestyńscy, także kobiety, dzieci. Sekretarz generalny Ligi Arabskiej, M, Riad przesłał do sekretarza generalnego ONZ. K. Waldheima telegram, w którym podkreślił konieczność bezzwłocznego podjęcia kroków w celu wycofania wojsk izraelskich z terytoriów libańskich. Komentarz pt. „NAPAŚĆ NA LI­BAN“ — na str. 2. JLŁódź 1972: Żołnierze jednostek Służby ____ Inżynieryjno-Budowlanej w 95 proc. wykonali już swe zobowiązania (B) (Inf. wł.) Łódzki zlot młodzie­ży polskiej zbliżą się wielkimi kro­kami. Młodzież całego kraju ofiar­nie realizuje czyny produkcyjne i społeczne podjęte w odpowiedzi na apel Ogólnopolskiego Komitetu Współpracy Organizacji Młodzieżo­wych, przysparzając swym wzmożo­nym wysiłkiem w praev i nauce, go­spodarce narodowej i całemu społe­czeństwu konkretnych i pożytecznych osiągnięć. W jednym szeregu z całą młodzieżą przygotowują się do powi­tania łódzkiego lipcowego zlotu żoł­nierze ludowego Wojska Polskiego. Ich awangardą są członkowie KMW. Meldunki z różnych okręgów woj­skowych i rodzajów sił zbrojnych, które w miarę napływania publikuje­my na naszych łamach, napawają optymizmem. Żołnierskie czyny są wielokierunkowe. Dominują jednak te wszystkie, które wiążą się ściśle z podnoszeniem wyszkolenia bojowe­go i. politycznego. chociaż i inne o charakterze . społeczno-użyteczńym mają ogromne wartości. Żołnierze jednostek Służby Inżynie­ryjno-Budowlanej — jak nas poin­formował sekeetaxz Zespołu Mło­dzieżowego szefostwa Służby Ińży­­nieryjno-BudowIanei WP nnłk Stani-j sław Skotnicki, już w 95 procentach wyKóiialmswoje zobowiązania zloto­we i nic nie stoi na przeszkodzie, aby w okresie poprzedzającym, zlot zrea­lizowali resztę zobowiązań. W jednostkach Służby Inżynieryj­no-Budowlanej wybrano już delega­tów na lipcowy zlot do Lodzi. Są to najwartościowsi żołnierze, najaktyw­niejsi działacze Kól Młodzieży Woj­skowej, przodownicy wyszkolenia i służby, którzy cieszą się uznaniem dowódców i autorytetem wśród kole­gów M in. wśród żołnierskich dele­gatów są: kaprale - Bogdan Bachora, Andrzej Gąsiennica, Janusz Jodłow­ski, Paweł Drymajło, plutonowi — Czesław Książkiewicz, Wiesław Bo­ber i starsi szeregowcy — Eugeniusz Grenda i Andrzej Chrzanowska. Oni więc będą reprezentować żołnierzy KMW jednostek Służby Inżynieryjno- Budowlanej na wielkim zlocie Przo­downików Pracy, Nauki i Służby Wojskowej. Realizując swoje zobowiązania zlotowe, przedstawiciele lektoratów młodzieżowych DOKOŃCZENIE NA STR. S

Next