Żołnierz Wolności, styczeń 1973 (XXIV/1-26)
1973-01-31 / nr. 26
24 GODZINY W KRAJU I NA ŚWIĘCIE ■ 24 GODZINY W KRAJU I NA ŚWIĘCIE .... • -" _________ _________________; ....... ............................................: —: ^——iM—1 ECHA WIZYTY PRZYWÓDCÓW 70L8KICH w CSܧ (A) PRAGA, BUDAPESZT, BERLIN ZACHODNI (PAP). Czołowe dzienniki czechosłowackie „Rude Pravo“, „Pravda“ bratysławska i „Lidova Demokracie“ opublikowały we wtorek komentarze na temat spotkania przywódców partii i rządów Polski i Czechosłowacji, „Rude Pravo“ w komentarzu zatytułowanym „Pożyteczne spotkanie“ pisze, że Czechosłowację i Polskę łączą tradycyjne więzy współpracy, wspólne inicjatywy na forum międzynarodowym, skoordynowane z innymi krajami socjalistycznymi oraz wysiłki na rzecz umocnienia jedności i zwartości krajów socjalistycznych na leninowskich zasadach proletariackiego internacjonalizmu. Ponownym tego potwierdzeniem były ostatnie rozmowy polsko-czechosłowackie. Cała wtorkowa prasa węgierska omawia komunikat ogłoszony na zakończenie wizyty polskiej delegacji partyjno-rządowej w CSRS. Dzienniki zwracają uwagę na część komunikatu dotyczącą zagadnień międzynarodowych, a zwłaszcza perspektyw normalizacji stosunków między Czechosłowacją a NRF. Również zaehodnioberliński „Der Tagésspiegel“ zwraca uwagę na część komunikatu końcowego, która dotyczy stosunków CSRS — NRF. Dziennik podkreśla, że w komunikacie obie strony wyraziły zadowolenie z powodu realistycznych propozycji CSRS pod adresem Niemieckiej Republiki Federalnej. Watykan nie uzna państwa Izrael (B) PARYŻ (PAP). W wywiadzie dla bejruckiego dziennika „Daily Star“, nuncjusz papieski w Libanie, mgr Alfredo Bruniera oświadczył, że Watykan nie uzna państwa Izrael tak długo, jak długo nie zostanie rozwiązany konflikt na Bliskim Wschodzie. Dodał on, że papież Paweł VI poinformował o stanowisku Watykanu premiera Izraela, Goldę Meir, w czasie audiencji, jakiej niedawno jej udzielił. Zzsmań zabójców A, Cabrala Plany kolonizatorów w Afryce (A)' MOSKWA (PAP). Jak podaje agencja TASS z Dakaru, ponosząc klęski w wojnie kolonialnej, Portugalia i jej sojusznicy z NATO opracowali plany likwidacji Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Zielonego Przylądka (PAIGC), która kieruje walką zbrojną narodu Gwinei Bissau. Zeznania aresztowanych agentów, którzy przeniknęli w szeregi PAIGC, potwierdziły bezpośredni udział Portugalii i wywiadów państw zachodnich w zabójstwie Amilcara Cabrala, w udaremnionej próbie uprowadzenia z Konakri za granicę kilku członków kierownictwa PAIGC, a także w planach rozbicia innych ruchów narodowowyzwoleńczych w Afryce. Aresztowani spiskowcy zeznali, że władze portugalskie oświadczyły im, iż są gotowe przyznać niepodległość narodowi Gwinei Bissau pod warunkiem likwidacji PAIGC i że Portugalia zamierza zachować dla siebie i NATO Wyspy Zielonego Przylądka, jako jedną z „najważniejszych baz strategicznych", która byłaby nowym punktem oporu w walce z ruchami wyzwoleńczymi. Jeden z uczestników zabójstwa Cabrala, K. Nabonija zeznał, że Portugalia zamierza utworzyć posłuszny sobie rząd marionetkowy, w którym zasiedliby główni wykonawcy spisku w Konakri. Premier E. Heath spotka się z R. Nixonem (A) Premier W. Brytanii Edward Heath udał się w towarzystwie ministra Spraw Zagranicznych Alec Douglas Home’s do Waszyngtonu, gdzie w czwartek i piątek spotka sic z prezydentem Nixonem. Administracja sajgońska WCIĄŻ NARUSZA porozumienie paryskie DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 począł rozmowy z Thiéu na temat stosunków między USA a rządem sajgońskim w okresie powojennym. Deklaracja jaką Agnew złożył w Sajgonie przedstawicielom prasy, zawierała akcenty sprzeczne z duchem porozumienia paryskiego. Wiceprezydent oznajmił m. in., że USA „uznają rząd Republiki Wietnamu (tj. administrację sajgońską) za jedyny prawowity rząd Wietnamu Płd.“. Lotnictwo amerykańskie nadal bombarduje tereny Laosu opanowane przez siły patriotyczne. W Kambodży, według doniesień wtorkowych, doszło do walk na północ od stolicy tego kraju — Phnom Penh. Nasilenie walk jest tam jednak mniejsze niż w Wietnamie Płd. W Waszyngtonie zakomunikowano, że do Zatoki Tonkińskiej skierowano cztery okręty, które mają rozmińowywać wody u wybrzeży DRW — zgodnie z porozumieniem podpisanym w Paryżu. Rzecznik Pentagonu oznajmił, te zaczęły się przygotowania do przeniesienia siedziby dowództwa Sił Lotniczych USA w Wietnamie Płd. na terytorium Syjamu. PROTEST MSZ DRW I TRR RWP (A) HANOI (PAP). Ukazujący się w Hanoi dziennik „Nhan Dan“ opublikował , we wtorek oświadczenie przedstawicieli MSZ DRW i TRR RWP oraz przedstawicieli dowództwa hidowych sil wyzwoleńczych Wietnamu Pld. pod wspólnym tytułem „Ostro potępiamy Stany Zjednoczone i administrację sajgońską za naruszenia porozumienia paryskiego. W oświadczeniu rzecznika MSZ DRW podkreśla się, że od samego początku wejścia w życie porozumienia o zaprzestaniu ognia administracja sajgońska koncentrowała duże siły wojskowe oraz lotnictwo, czołgi i artylerię dla przeprowadzenia operacji ofensywnych przeciwko wyzwolonym terenom Wietnamu Płd. MSZ DRW stanowczo żąda od USA i administracji sajgońskiej, aby natychmiast przerwały wszelkie akcje wojskowe, wycofały swe wojska z wyzwolonych terenów Wietnamu Płd. i położyły kres wszystkim działaniom, które utrudniają normalną pracę delegacjom DRW i TRR RWP w czterostronnej komisji wojskowej. W oświadczeniu podkreśla się, że USA i adminstracja sajgońska ponoszą całkowitą odpowiedzialność za następstwa sowich działań. Oświadczenie wyraża pełne poparcie ze strony MSZ DRW dla oświadczenia rzecznika MSZ Republiki Wietnamu Płd. z 29 stycznia br. Oświadczenie rzecznika MSZ TRR RWP stwierdza, że po Wejściu w życie porozumienia o zaprzestaniu wojny i przywróceniu pokoju w Wietnamie, około godziny 9.00 nad ranem 28 stycznia sajgońska piechota morska kontynuowała operacje militarne usiłując zająć tereny w prowincji Quang Tri, na południe od rzeki Kva Viet, które znajdują się pod kontrolą TRR RWP. Jednocześnie w tym samym czasie wojska sajgońskie kontynuowały prowadzenie ognia w okolicach stolicy prowincji Tay Ninh oraz na wielu odcinkach szlaków komunikacyjnych, które są kontrolowane przez ludowe siły wyzwoleńcze. Samoloty sajgońskie ostrzelały płynące rzeką łodzie oraz nabrzeżne osiedla, w których z okazji przywrócenia pokoju wywieszono flagi Republiki Wietnamu Płd. Te działania — stwierdza się w oświadczeniu — są brutalnym naruszeniem porozumienia i jego protokołów. MSZ TRR RWP ostro potępia te brutalne akty pogwałcenia porozumienia i żąda od USA i władz sajgońskich respektowania i ścisłego przestrzegania porozumienia, natychmiastowego przerwania wszelkich działań wojskowych, wycofania wojsk z terenów kontrolowanych przez TRR RWP oraz przestrzegania postanowień protokołu o zaprzestaniu ognia i o wspólnej komisji wojskowej. W oświadczeniu przedstawiciela dowództwa ludowych sił wyzwoleńczych Wietnamu Płd. podkreśla się, że zgodnie z rozkazem tego dowództwa wszystkie regularne i lokalne jednostki oraz pododdziały ludowych sił zbrojnych i oddziałów partyzanckich wstrzymały ogień dokładnie o godzinie przewidzianej w porozumieniu na całym terenie Wietnamu Płd. Jednakże wojska sajgońskie przeprowadziły w tym czasie szereg operacji ofensywnych i aktów terroru przeciwko wyzwolonym terenom prowincji Thyath Hien, Quang Ngai, Long Thanh, Tay Ninh i Thuzau Mot. „Ściśle przestrzegając porozumienia — czytamy w oświadczeniu — ludowe siły wyzwoleńcze Wietnamu Płd. są zdecydowane razem z całym narodem walczyć o zachowanie pokoju, bronić terenów wyzwolonych, życia i mienia ludności oraz rozgromić wszelkie machinacje i działania wroga mające na celą zerwanie osiągniętego porozumienia“. PLENUM KC WIETNAMSKIEGO FRONTU PATRIOTYCZNEGO (A) HANOI (PAP). W stolicy DRW odbyło się nadzwyczajne posiedzenie plenum KC Wietnamskiego Frontu Patriotycznego poświęcone osiągniętemu niedawno porozumieniu o zaprzestaniu wojny i przywróceniu pokoju w Wietnamie. Plenum otworzył prezydent DRW Ton Due Thang. Wyraził on przekonanie, że jego rodacy na Południu, przezwyciężą dzielące ich różnice i będą prowadzić wspólną walkę o pokój, demokrację i zgodę narodową. OŚWIADCZENIE PANI NGUYEN THI BINH (A) PARYŻ (PAP). Przewodnicząca delegacji TRR RWP na konferencją paryską w sprawie Wietnamu pani Nguyen Thi Binh, odpowiadając na pytania dziennikarzy stwierdziła, że naruszenia porozumienia o zaprzestaniu wojny i przywróceniu pokoju w Wietnamie, dokonane przez administracją sajgońską, mają „poważny charakter”. Pani Binh potwierdziła, że na spotkaniu z ministrem Spraw Zagranicznych rządu sajgońskiego Tran Van Łamem zaproponowała natychmiastowe rozpoczęcie konsultacji politycznych między Sajgonem i TRR RWP. Przewodnicząca delegacji TRR RWP dodała, że, zdaniem jej rządu, konsultacje te mogłyby odbyć sią w Wietnamie Płd., ale TRR RWP jest gotów spotkać sią z przedstawicielami Sajgonu również w Paryżu. Flaga TRR RWP poiciewa nad wioską znajdującą się na terenach oswobodzonych przez siły wyzwoleńcze w pobliżu Long Binh. (CAF — Unifax) Nie można pokonać narodu który walczy o wolność Przemówienie L. Breżniewa podczas spotkania z wietnamskimi gośćmi (A) MOSKWA (PAP). Podczas obiadu wydanego na Kremlu na cześć gości wietnamskich sekretarz generalny KC KPZR, L. Breżniew, wygłosu przemówienie, którego pełny tekst podajemy poniżej. Nasza partia, naród radziecki,, cały nasz Kraj z gięookim zadowoleniem przyjęiy podpisanie porozumienia o zaprzestaniu wojny, i przywróceniu pokoju w Wietnamie. Jest to wielkie zwyc.ęsiwo narodu wietnamskiego, zespolonego wokół PPW, wielkie zwycięstwo sił pokoju, zwycięstwo realizmu i rozsądku w sprawacn międzynarodowycn. W dniach tych myśli i uczucia wszystkich ludzi radzieckich kierują się ku bohaterskiemu narodowi wietnamskiemu. Mysiimy o Wietnamczykach — mężczyznach i kobietach, starcach i dzieciach, myślimy o żywych i poległych, o wszystkich, którzy w długotrwałej, ofiarnej walce z barbarzyńską agresją bronili słusznej sprawy wolności i niezawisłości swojej ojczyzny. W dniach tych nasze myśli i uczucia kierują się ku bratnim krajom socjalistycznym, partiom komunistycznym i robotniczym, ku międzynarodowej klasie robotniczej, ruchowi narodowowyzwoleńczemu, ku wszystkim postępowym ludziom na świecie. Ich czynne wystąpienia przeciwko amerykańskiej agresji, ich skuteczne poparcie dla narodu wietnamskiego przybliżyły czas zwycięstwa. Dla nas, ludzi radzieckich, którzy przeszli najcięższe próby Wielkiej Wojny Narodowej, bliskie i zrozumiałe są uczucia Wietnamczyków. Razem z wami, drodzy przyjaciele, cieszymy się z tego, że nad waszymi miastami i wsiami nie wybuchają już bomby i po raz pierwszy od wielu lat niebo nad Wietnamem jest czyste! Zwycięstwo Wietnamu dowodzi, że nie można pokonać narodu, który walczy o wolność i niepodległość, korzystając z potężnego poparcia swych braci klasowych, wszystkich rewolucyjnych i postępowych sił świata. Taki naród jest niezwyciężony. Zwycięstwo Wietnamu świadczy o ogromnej żywotnej sile socjalizmu. Broniąc swych socjalistycznych zdobyczy, swego prawa aby być gospodarzem we własnym domu, nasi wietnamscy bracia wykazali wielką ofiarność, wytrwałość i męstwo. Zwycięstwo Wietnamu jest dobitnym świadectwem efektywności internacjonalizmu ZSRR 1 innych krajów socjalistycznych. Udzielaliśmy wietnamskim przyjaciołom czynnej pomocy w Ich wysiłkach na wszystkich frontach — wojskowym, politycznym i dyplomatycznym. A oto jeszcze jeden ważny wniosek: zwycięstwo Wietnamu stanowi dowód, jak ograniczone zostały dziś możliwości imperializmu. Nie ma obecnie takich środków, z których pomocą mógłby on zawrócić koło historii ! Dokonano decydującego kroku na drodze do całkowitego przywrócenia pokoju na ziemi wietnamskiej. DRW znów podejmuje twórczy trud. Uzyskała ona możność skoncentrowania swych sił na budownictwie socjalistycznym; wyianiaja się nowe perspektywy wypełniania testamentu prezydenta Ho Chi Minha — utworzenia pokojowego, zjednoczonego, demokratycznego Wietnamu. Przeg Wietnamem Płd. otwiera się okres pokojowego, demokratycznego rozwoju, utrwalania prawdziwej niepodległości oraz prowadzenia polityki zgody i jedności narodowej. Powstają bardziej sprzyjające warunjfci do przerwania rozlewu krwi w Laohłe i Kambodży. Walka o położenie kresu wojnie w Wietnamie jest jednym z najważniejszych punktów naszej polityki zagranicznej, programu pokoju wysuniętego przez XXIV Zjazd KPZR. Obecnie wojnie kładzie się kres. Likwiduje się najniebezpieczniejsze ognisko wojny na kuli ziemskiej. W Cłągu wielu lat ta wojna była wykorzystywana przez siły agresji i reakcji do zaostrzania napięcia międzynarodowego, do wzmagania wyścigu zbrojeń. Wojna ta stwarzała poważne przeszkody na drodze do szerokiej współpracy międzynarodowej. Obecnie otwierają się nowe możliwości dalszego odprężenia oraz utrwalenia bezpieczeństwa i powszechnego pokoju. Można się spodziewać, że polityczne uregulowanie problemu wietnamskiego, wpłynie pomyślnie na stosunki między państwami, które w taki lub inny sposób zostały zaangażowane w odbywające się w Indochinach wydarzenia. Co więcej, przykład ten świadczy, że można znąleźć pokojowe i słuszne rozwiązanie także innych sytuacji konfliktowych, doprowadzić do likwidacji istniejących jeszcze ognisk niebezpieczeństwa wojennego, przede wszystkim na Bliskim Wschodzie, ponieważ sytuacja w tej strefie kryje w sobie poważne niebezpieczeństwo dla sprawy' pokoju. Wszyscy przyznają, że w ostatnim czasie osiągnięto znaczną poprawę klimatu politycznego w Europie. Na kontynencie tym zapoczątkowano zwrot od napięcia i konfrontacji w kierunku rzeczowej współpracy między państwami o odmiennych ustro-* jaeh społecznych. Olbrzymią rolę w tej sprawie odegrała polityka naszego kraju, wspólna polityka bratnich krajów socjalistycznych. W ślad za Europą dość jasno zarysowuje się możliwość złagodzenia napięcia w innym wielkim rejonie świata — tym razem w Azji — gdzie w ciągu ostatnich dziesięcioleci nie wygasały pożary wojen. Walcząc o trwały pokój, przywiązujemy decydujące znaczenie do dalszego umacniania jedności, zwartości i zespolenia poczynań państw socjalistycznych. Było to wTażne wczoraj, w warunkach wojny w Wietnamie, i jest nie mniej ważne dzisiaj, kiedy należy utrwalić Coiągnięty pokój i dalej kroczyć drogą spełniania pragnień narodów. Naszą pryncypialną linią jest umacnianie jedności i zwartości krajów socjalistycznych. Linia ta nie ma nic wspólnego z polityką bloków i tworzeniem zamkniętych ugrupowań militarnych wymierzonych przeciwko interesom innych państw. Nasza jedność tak jak dawniej służy wyłącznie współpracy wszystkich narodów, sprawie pokoju i postępu ludzkości. Porozumienie paryskie weszło w życie, KC PPW i rząd DRW, NFW WP i TRR RWP oznajmiły uroczyście, że ściśle i z całą powagą będą przestrzegać wszystkich jego postanowień. Narody oczekują, że inni uczestnicy porozumienia będą także szanować i wypełniać powzięte zobowiązania. Ważną rolę w tym względzie powinna odegrać przygotowywana konferencja międzynarodowa, w której Związek Radziecki weźmie aktywny udział. Drodzy towarzysze wietnamscy, w dniach pokoju, podobnie jak w dniach wojny, będziemy razem z wami, w jednym szeregu. Poparcie dla Wietnamu — to nasz internacjonalistyczny obowiązek. To wspólna sprawa wszystkich krajów socjalistycznych. Pozwólcie, że w imieniu KC naszej partii, Prezydium Rady Najwyższej ZSRR i rządu radzieckiego oraz w imieniu całego narodu radzieckiego raz jeszcze złożę gratulacje z okazji zwycięstwa naszym dzielnym przyjaciołom — komunistom wietnamskim, ludziom pracy DRW, wszystkim postępowym siłom demokratycznym Wietnamu. Życzymy drogim braciom wietnamskim wielkich sukcesów i szczęścia. W NRF o 40 rocznicy przejęcia władzy przez Hitlera (A) BONN (PAP). Czterdziesta rocznica przejęcia władzy przez reżim narodowosoejalistyczny — 30 stycznia 1933 roku — została w NRF upamiętniona przez środki masowego przekazu. Większość dzienników centralnych, jak również prasa terenowa, zamieściły okolicznościowe wspomnienia z tego okresu, ukazujące zbrodnicze cechy reżimu i fatalne dla Niemiec następstwa jego działalności. We wszystkich publikacjach poprzestano na rozprawach historycznych, bez nawiązywania do okresu powojennego w Niemczech zachodnich. Jedynie dziennik „Koelner Stadt Anzeiger” uzupełnia artykuł historyczny komentarzem, w którym pisze, że szczególnie ludzie starsi, choć także ludzie młodzi w NRF, staraja się obecnie unikać tematu narodowosocjalistycznych doświadczeń, jednakże „próby zatarcia własnej przeszłości są zarówno niebezpieczne, jak też sg przejawem braku realizmu”. Natomiast prasa skrajnie prawicowa, ze straussowsklm „Bayernkurier” na czele, uznała, że rocznica nie Jest warta nawet wzmianki. KRONIKA DYPLOMATYCZNA (A) Z okazji święta narodowego Japonii, ambasador tego kraju w Polsce — Ki Nemoto wydał 30 bm. cocktail w salach ambasady w Warszawie. Wśród gości obecni byli: wicemarszałek Sejmu Andrzej Benesz, członkowie kierownictw szeregu resortów, a wśród nich wiceminister Spraw Zagranicznych — Stanisław Trepczyński, przedstawiciele świata gospodarczego i kulturalnego stolicy, dziennikarze. Przybyli członkowie korpusu dyplomatycznego. „ZW11 komentuje Rasistowski spisek AN Smith i Rodezja to słowa, które dzisiaj powszechnie kojarzą się z jednym pojęciem — rasizm. Już siedem lat — od momentu „uniezależnienia“ się tej byłej kolonii angielskiej — rodezyjska administracja I. Smitha prowadzi politykę, którą Zgromadzenie Ogólne ONZ uznało za „zbrodnię przeciwko ludzkości“. Polityka ta oznacza upodlenie 5- milionowej rdzennej ludności afrykańskiej, gwałt zadawany narodowi Zimbabwe przez zaledwie 250-tysięczną warstwę białych kolonistów, spadkobierców C.J. Rhodesa. Nazwisko tego twórcy angielskiego imperium kolonialnego przywołuje pąmięć grabieży, okrucieństw i terroru, który dzisiaj znalazł „godnego“ kontynuatora w osobie przywódcy rodezyjskich rasistów. Przeciwko ich okrucieństwom protestuje cała postępowa opinia świata, a lud Zimbabwe podjął walkę o narodowe wyzwolenie prowadzoną przez Afrykański Ludowy Związek Zimbabwe (ZAPU) i jego zbrojną siię — Rewolucyjną Armię Ludu Zimbabwe. Walka ta cieszy się poparciem niepodległych państw afrykańskich, z których najbliższym sąsiadem Rodezji jest Zarąbia. Kraj ten pod rządami prezydenta Kaundy realizuje program postępowych przemian społeczno-politycznych, co wywołuje niemałe zdenerwowanie po drugiej stronie rzeki Zambezi. Toteż reżim Smitha nie po raz pierwszy podejmuje próby nacisku na Zambię, by zmusić ją do zmiany kursu. Jedną z form takiego nacisku są represje gospodarcze. Okazję po temu stwarza niekorzystne położenie geograficzne Zambii, która jest w tym rejonie enklawą niepodległości otoczoną przez Angolę, Mozambik, Rodezję i Republikę Południowej Afryki, gdzie rządzą bądź białe mniejszości, bądź kolonizatorzy portugalscy. Nie mając dostępu do morza, Zambia uzależniona jest od linii kolejowych biegnących przez Rodezję i kolonie portugalskie, Zambijskie kopalnie miedzi, tego podstawowego bogactwa kraju, czerpią prąd z potężnej elektrowni Kariba, znajdującej się w rękach Rodezyjczyków, a urządzenia wydobywcze do tych kopalń kupowane są w RPA. Nietrudno zrozumieć więc jak katastrofalne skutki dla gospodarki zambijskiej mogą mieć represyjne decyzje podejmowane przez sąsiednie kraje, zwłaszcza Rodezję. Tymczasem w ostatnich tygodniach reżim Smitha podjął takie kroki, ogłaszając blokadę gospodarczą Zambii i zamykając granicę z tym krajem. Jednocześnie wzdłuż granicy skoncentrowane zostały znaczne siły wojskowe i policyjne, wspierane przez posiłki sprowadzone z RPA, a lotnictwo portugalskie przeprowadziło szereg terrorystycznych nalotów na Zambię z terytorium Mozambiku i Angoli. W ten sposób jeszcze raz ujawnił się perfidny 1 niebezpieczny charakter polityczno-militarnego bloku, jaki zmontowali rasiści i Rodezji i RPA korzystający z poparcia rządu brytyjskiego, wespół z portugalskimi kolonizatorami. Wymierzony przeciwko niepodległym krajom afrykańskim i rodzimej ludności afrykańskiego pochodzenia, zyskał on sobie niesławne miano „diabelskiego paktu“. Ostatnie poczynania rasistów spod znaku tego spisku spowodowały gwałtowny wzrost napięcia w tym rejonie i skłoniły Zambię oraz inne niepodległe kraje afrykańskie do wystąpienia z wnioskiem o zwołanie w trybie pilnym posiedzenia Rady Bezpieczeństwa. Jej decyzje powinny położyć kres represjom przeciwko Zambii. Miejmy nadzieję, że tak się stanie. Ale praw. dziwy spokój w tej części Afryki może przynieść dopiero likwidacja rasistowsko - kololialnych reżimów. Trudno przewiłzieć czy nastąpi to już wkrótce, alfe nie ulega wątpliwości że taki finał jest nieuchronny. (A) JERZY NOCUN ZftMBH Lusaka< BOTSWANR RODCZm Nowy „pokojowy" budżet prezydenta NIxona przewiduje na cele wojskowe kwoty najwyższe z dotychczasowych. . C£l£ W3SKOWE 1 *SH SM CHCĘ Cl PO PROSTU ULŻYĆ, OBYWATELU... Rys. Z. Damski Manifestacja przyjaźni radziecko-wietnamskiej DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 wietnamskiej — ambasador DRW W Związku Radzieckim Wo Thuo Dong i ambasador TRR RWP w ZSRR Dang Kuang.Minh. KC KPZR i rząd radziecki wydały w wielkim Pałacu Kremlowskim obiad na cześć członka Biura Politycznego, sekretarza KC PPW Le Due Tho oraz członka Biura Politycznego KC PPW, wicepremiera i ministra Spraw Zagranicznych DRW, Nguyen Duy Trinha. Ze strony radzieckiej obecni byli L. Breżniew, A* Kosygin oraz inne osobistości oficjalne. W czasie obiadu przemówienie wygłosił L. Breżniew (tekst przemówienia druku,* jemy obok) i członek Biura Politycznego KC PPW wicepremier i minister Spraw Zagranicznych DRW Nguyen Duy Trinh, który stwierdził m. in.: „Skuteczna pomoc i poparcie udzielone narodowi wietnamskiemu przez ZSRR i inne państwa socjalistyczne były niezmiernie ważnym czynnikiem, który umożliwił narodowi wietnamskiemu osiąga nięcie zwycięstwa“. (A) MOSKWA (PAP). Sala Ko* lumnowa Domu Związków stała się 30 bm. miejscem wielkiej manifestacji ludności Moskwy z okazji zwycięstwa narodu wietnamskiego w walce o zaprzestanie wojny i przy* wrócenie pokoju w Wietnamie. Na frontowej ścianie Sali Kolumnowej flagi ZSRR, DRW i NFW WP obok hat sło: „Niech żyje bojowa przyjaźń i brat terska solidarność narodu radzieckiego i narodu wietnamskiego”. W prezydium zgromadzenia zasiadaj $ członkowie kierownictwa partii i rządu radzieckiego: A. Kirilenko, F. Kułaków^ K. Mazurów, A. Pelsze, M. Susłow, Ak Szelepin. Wielką owacją witają zebrani przybyf łych na wiec gości wietnamskich: głów«# nego negocjatora z ramienia DRW n$ rozmowy paryskie, członka Biura Poll** tycznego KC PPW — Le Due Tho ora? ambasadorów DRW i TRR RWP w ZSRRf Manifestacje otwiera sekretarz mo* skiewskiego Komitetu Miejskiego KPZR — L. Greków. Pierwszy z mówców zabiera głos przes4 wodniczący Zarządu Towarzystwa Przy# jaźni Radziecko-Wietnamskiej, lotnik —* kosmonauta, H. Titow. Przekazuje on u? imieniu społeczeństwa radzieckiego brat terskie pozdrowienia narodowi Wietnam* skiemu z okazji odniesionego zwycięstwa.’ Gdy na mównicy pojawia się Le Dud Tho, następuje długo nie milknąca owa* cja, rozlegają się okrzyki na cześć nat rodu wietnamskiego. W imieniu KC partii, rządu i narodu wietnamskiego Le Due Tho wyraża w serdecznych słowach wdzięczność KPZR, rządowi ZSRR i społeczeństwu radzieckiemu za okazywani pomoc i solidarność w walce o pokojom we zwycięstwo w Wietnamie. W 25 rocznicę utworzenia Koreańskiej Armii Ludowej Konferencja prasowa w ambasadzie KRL-9 (A) (PAP). W związku ze zbliżającą się 25 rocznicą utworzenia Kore« ańskiej Armii Ludowej, attache wo ją skowy, morski i lotniczy ambasad# Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej płk Li Kiu Se zorganizował 30 bm. konferencję prasową,’ podczas której poinformował o historii powstania sił zbrojnych, ich bojowych tradycjach oraz aktualnych problemach szkolenia i służby żołnierzy KRL-D. Do Jugosławii tylko samolotem Komunikat MSW (A). W nawiązaniu do komunikatów z dnia 9 i 12 grudnia ubiegłego roku informujących o okresowym zamknięciu granic PRL z krajami, w których wystąpiła epidemia pryszczycy, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych komunikuje o zniesieniu ograniczeń w ruchu osobowym z Jugosławią w związku z wygaśnięciem choroby w tym kraiu. Wyjazdy z Polski do Jugosławii i odwrotnie, z uwagi na trwanie pryszczycy w krajach tranzytowych, dopuszczalne są tylko samolotami. Kampania sprawozdawczo wyborcza w partii -w centrum zainteresowania społeczeństwa (A) Jak najlepiej i najskuteczniej przekształcić wskazania krajowej narady aktywu partyjnego i gospodarczego na konkretne kroki społecznego działania, co należy uczynić dla dalszego umocnienia autorytetu i siły oddziaływania partii — oto główny nurt wielkiej dyskusji toczącej się aktualnię w całej partii z okazji trwającej obecnie kampanii sprawozdawczo-wyborczej. Podejmując najbardziej węzłowe problemy życia społecznego 1 ekonomicznego kraju kampania ta wywołuje żywy rezonans w najszerszych kręgach społeczeństwa stając się jednym i najbardziej doniosłych wydarzeń politycznych. Analizując istniejące moce produkcyjne i wyciągając doświadczenia zdobyte zwłaszcza w okresie ostatniego dwulecia, uczestnicy konferencji wskazują na znaczne możliwości przyspieszenia tempa rozwoju swoich zakładów pracy, dzielnic, powiatów, intensyfikacji produkcji i podniesienia jej jakości. Konkretnym wyrazem tych poszukiwań są liczne zobowiązania I spontanicznie zgłaszane czyny w odpowiedzi na list Sekretariatu KC PZPR i Prezydium Rządu. Np. ambieją szopienickiego aktywu partyjnego Stało się skrócenie cykli inwestycyjnych na budowie walcowni bruzdowej miedzi tamtejszej huty metali nieżelaznych oraz przyspieszenie uruchomienia nowego poziomu wydobywczego w kopalni „Wieczorek“. Inny przykład: na konferencji powiatowej w Będzinie główna uwaga uczestników dyskusji koncentrowała się wokół maksymalnego skrócenia okresu budowy podstawowych wydziałów nowo powstającej tu największej inwestycji przemysłu ciężkiego — huty „Katowice“, W powiecie Skarżysko-Kamienna delegaci na konferencję powiatową mówili o dużych możliwościach rozszerzenia i unowocześnienia asortymentów produkowanych przez tutejszy przemysł wyrobów rynkowych takich jak: aparaty do liczenia, roboty kuchenne, sokowirówki, armatura łazienkowa itp. W powiecie Przysucha w woj. kieleckim zabierający głos na konferencji powiatowej delegaci syngalizowali realne szanse powiększenia produkcji przez nowo uruchomione zakłady „Hortex“. Wiąże się to — mówiono — z wydatnym rozszerzeniem uprawy krzaków jagodowych dostarczających surowca do tej wielkiej „fabryki witamin“. Wskazując na te i podobne możliwości inetnsyfikacji rozwoju swoich zakładów pracy i regionów, uczestnicy konferencji podkreślają, że jednym z podstawowych warunków powodzenia tych wszystkich ambitnych zamierzeń jest skuteczniejsza walka z wszelkiego rodzaju negatywnymi zjawiskami występującymi jeszcze w naszym życiu codziennym i hamującymi tempo naszego rozwoju. Należą do nich niska wydajność, marnotrawstwo materiałów i surowców, które .stanowią przecież dominujący składnik kosztów wytwarzania, przypadki łamania dyscypliny, czy zła, niesprawna organizacja. Przedmiotem ostrej, pryncypialnej, najczęściej imiennej krytyki są również przypadki nie dość skutecznego przeciwdziałania zjawiskom biurokracji, marnotrawstwa czasu, tolerowania niekompetencji ze strony lokalnych władz administracyjnych. W kontekście tej krytyki z najczęściej spotykanych postulatów są żądania bardziej skutecznego egzekwowania personalnej, partyjnej i służbowej odpowiedzialności osób winnych tych czy innych zaniedbań. Na tym tle mocno akcentuje się potrzebę dalszego zaktywizowania partii, wszystkich jej członków, większej pryncypialności działania, wzmocnienia kadrowego instancji partyjnych ludźmi cieszącymi się autentycznym zaufaniem swego środowiska, dobrymi fachowcami umiejącymi kojarzyć cele ogólnopaństwowe ż potrzebami i interesami ludzi pracy. Dotyczy to zarówno środowisk miejskich, dużych aglomeracji przemysłowych jak też wsi, gdzie od aktywnej, zaangażowanej postawy członków partii zależy w olbrzymiej mierze nie tylko dalszy rozwój produkcji rolno-hodowlanej, lecz także lepsze rozwiązywanie całego kompleksu spraw związanych z życiem politycznym, społecznym i kulturalnym nowej jednostki administracyjnej — gminy. Pierwsze dane zarówno z zebrań oddziałowych, podstawowych jak i powiatowych konferencji partyjnych wskazują na poprawę składu socjalnego nowo wybieranych władz partyjnych, wyraźne umocnienie się w nich trzonu robotniczego, przypływ do władz ludzi cieszących się dużym autorytetem zawodowym i moralnym. Tak np. na jedenastu tylko powiatowych konferencjach partyjnych w woj. poznańskim, udział robotników w składzie nowo wybranych komitetów zwiększył się — w porównaniu z poprzednią kadencją — z 32,5 proc. do 39,4 proc. Liczba chłopów we władzach tych jedenastu instancji powiatowych wzrosła z 15,3 proc. do 17,8 proc. Warto również zwrócić uwagę na powoływanie w skład instancji partyjnych coraz większej liczby ludzi młodych. Sprawy młodzieży — jęj wychowania, kształcenia i zatrudnienia, postaw społeczno-politycznych, zajmują sporo miejsca wśród problemów poruszanych w toku kampanii. Podejmując tę rozległą tematykę uczestnicy dyskusji wskazują, że należy ona. do centralnych zagadnień, od których zależeć będzie w dużej mierze realizacja porywającego programu budowy „drugiej Polski“. Budując dzisiaj jej fundamenty budujemv je przecież z myślą o młodym pokoleniu — ludziach, którzy jutro lub pojutrze wejdą w wiek produkcyjny, założą rodziny i na których barki złożona zostanie odpowiedzialność za kontvnuację wielkleeo dzieła, jakim 'est budowa socjalistycznej Polskii. (PAP) JULIUSZ SOLECKI _ • «. i Żołnierz Wolności nr 26