Carolus Wagner: Analecta scepusii sacri et profani 1. (Viennae, 1774)

XLJLVSTRXSSXMX. PMARSVZi A #Γ~1% ^ JE f*í/í plurima funt, qua TIBI debeo beneficia, ft) tamftí Jp ψ cumprimis me devin&um tenes, quod oratus continuo ajfenfifti, ut Hifloricos meos conatus TIBI inferi· * bam. Sic enim Ö* ego officium meum TIBI pro mo­dulo rependi, Ö* TV TV AM in me facilitatem, infignemque humanitatem planam fecifli. Non aliunde certe libro meopra­­fidium, quam abs TE petere, feu volebam , fiu debebam. Mul­ta quippe in eo fint, quibus olim Prapofiti Scepufienfes famam, nomenque collegerunt: qua ad TEpotijfimum pertinent pro­pter ea, quod eorum muneri, titulisque fuccedis. Sacra deinde Inftrumenta, qua hinc, atque illinc fe offerunt, quem alium re­­fpiciunt ? quam TE: pracipuum videlicet Sacrorum, qua Sc.e­­pufium patet, Aatiftitem. Qua, Ö* quanta demum, ut Opus hoc exigeretur, contuleris, TV TE optime nofli. Ingratus proinde omnino forem, fi Magni TVI Nominis patrocinium foli­­citus non imploraffem. Et verofimul petii, fimul, ut libera­lis animi es, concejftfli: amas nempe, foves que lit er as, Zf ha­bent in TE, atque habebunt bona artes non Cultorem modo exi­mium,./ed.propenfum etiam, effufumque Meccenatem. Nullus annus

Next