Fáy András: Óra-mutató (Pest, 1842)

Nam­bi Tel terra in desploti­ns medio die, vel intuemur quae aspe­­ctui nostro circumcirca patent, validiesima perspieaeissimaque aere indemur nobis praediti, at ubi solem suspieimus , atque arrectis oculis conteroplamur, tis ilia, quae egregie in terra valebat, tanto fultore protinus perstringitur, et confunditur, ut fatem­ cogamur, illud nostrum in considerandis terrenis acu­men, ubi ad solem ventum est, meram esse hebetudinem. Calrini Inst. I. 1. 3. 1Die 2Baf)tf)eit t>at alléiéit rumort, unb bie falfdjen 8ef>ren Ijaben allejeit: gtieben, grieben! gerufen. Luther.

Next