Magyar Történelmi Tár – 1. sorozat 9. kötet – 1861.

I. Magyar Regesták a bécsi császári levéltárból 1118–1605. Horváth Mihálytól

66 * HORVÁTH MIHÁLY. stans, crucifixum erigens clamabat flebili ejulatu : 0 deus ineus, 0 Ysu, ubi sunt misericordie tue antique, 0 veni in adiutorium, noli tardare. Veni libera, quos pretioso sanguine redemisti, ve­ni, noli tardare, ne dicant ubi est deus eorum &c Bude tan­tus iubilus fűit cum campanis omnibus et ignibus &c. Ita, mi frá­ter pugna ista durauit multis horis et tres impetus fuerunt, sed no­biscum fűit deus.... Infideles prostrati sunt ultra C. millia Huniad scripsit tot esse interemptos, de quorum numero nescit. Insecutus est eos octo miliaribus Pauci nobiles ibi fue­runt, sed solum mechanici. Vereantur eífeminati nobiles, quod tarn egregium actum neglexerunt, superbie solum inherentes, et qui vanitates sunt sectantes, non que honor dei et status eo­rum (poscit).Thurcus omnes nobiliores perdidit et vice Impera­torem, item bombardas 22, maximas de 32 palmis in longum et in latum 7, et huífnitzbugschen 200 et ultra . . . Seribit Gu­bernátor filio suo ut Regi referat, quod si Mtas sua et Regna.... recuperare velit veniat et non tardet; jani via S. Matti pa­rata. . . . Hodie hora 9. reuersa legatio, per totam Ciuitatem equitauit buccinis praecedentibus proclamando, quod omnes volentes recipere stipendia a R. Matte veniant. (Bécsi csász. könyvtár. Cod. 4498. 186. 1.) 163. (Wie vnser genedigister Herr Kunig Lasslaw an Phintztag des Newnjarsabent [decemb. 31.] mit den Hungeri­chen Herren geredet hat anno 1457.) Als ew wissentlich ist daz wir vnezher von vnserm Veitern, dem von Cili von dem Gubernátor zu Behem vnd andern geregiert sein worden vnd haben vnnserer jugenthalben vnnsere Kunigreich vnd Land nicht mügen regiern; nu wir aber mit der Hilff des Allmechtigen Gots zu vnnserer vernunfft vnd Jarn komen sein, vnd not tut, hogy ezután maga kormányozzon, kivánja tőlök, hogy őt se­gedelmükkel, tanácsukkal támogassák a végre, hogy királyi jövedelmeit kezéhez vehesse, udvarát fentarthassa, azok iránt, kik neki híven szogálnak, annál több kegyelmet mutathas­son ; mástól ezután nem hagyja magát kormányoztatni, de az ö tanácsukat szívesen fogadja. Értette, úgymond tovább, mi­kép a közönségben róla úgy beszélnek, mintha titkon távozni akarna: ezt tenni soha sem volt szándokában, ne is higyjék

Next