Trybuna Ludu, kwiecień 1974 (XXVI/91-120)

1974-04-17 / nr. 107

u Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się! Trybuna Ludu mu ORGAN KOMITETU CENTRALNEGO POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ Nr 107 (9215) Warszawo, środa 17 kwietnia 1974 r. Wydanie AA Cena 1 zł Sojusz dla pokoju Z ACIEŚNIANIE jedności naszej partii z KPZR i sojuszu naszego kraju * - z ZSRR, umacnianie i pogłębianie jedności całej socjalistycznej wspólnoty — to naczelna wytyczna naszego działania na arenie międzynarodowej na dziś i na ju­tro“ — mówił tow. Edward Gierek na os­tatnim, XIII Plenum KC PZPR, poświęco­nym zadaniom partii w roku XXX-łecia PRL, Jest to jeden z podstawowych, fun­damentalnych wniosków, jakie wypływają z całego tego okresu, z obecnego rozwoju Polski i socjalistycznej wspólnoty, z głów­nych tendencji w kształtowaniu się sy­tuacji w Europie i w świecie. W pogłębianiu jedności socjalistycznej wspólnoty, w umacnianiu jej pozycji, a jednocześnie w całokształcie jej działania na arenie międzynarodowej wielką, zasad­niczą rolę spełnia Układ Warszawski. Po­twierdziły to w pełni i pod każdym wzglę­dem wszystkie lata, które upłynęły od po­wołania do życia tego sojuszu w maju 1955 roku. Potwierdza teraźniejszość i z pewnością potwierdzi przyszłość. Układ Warszawski jest sojuszem obron­nym. Powstał on w odpowiedzi na zam­knięte i agresywne pakty państw impe­rialistycznych, a zwłaszcza NATO, wymie­rzone przeciwko państwom socjalistycz­nym, i to dopiero wówczas, gdy stało sit; jasne, że inicjatywy ZSRR i innych kra­jów socjalistycznych, zmierzające do zor­ganizowania bezpieczeństwa w Europie na podstawie kolektywnej, były systematycz­nie przez Zachód odrzucane. Powołany on został do życia w odpowiedzi na włączenie NRF do paktu północnoatlantyckiego, na olbrzymi rozpętany wówczas przez mocar­stwa zachodnie wyścig zbrojeń, na narzu­coną państwom socjalistycznym „zimną wojnę“ i realne zagrożenie dla pokoju w Europie i w świecie. Układ Warszawski stworzył nieprzebytą tamę dla wszelkiej agresji przeciwko kra­jom socjalistycznej wspólnoty, zapewnił nienaruszalne ich bezpieczeństwo, udarem­nił próby prowadzenia wobec nich polity­ki „z pozycji siły". Tę funkcję, której sku­teczność wykazał cały okres jego istnienia, Układ w pełni zachowuje na dziś i na przyszłość, tak długo, jak długo posiadanie takiej wspólnej tarczy jest i będzie nie­zbędne. Jednocześnie obronny charakter Układu Warszawskiego, wynikający z sa­mej istoty ustroju jego uczestników — z socjalizmu daje mu wielką polityezno-mo­­ralną pozycję w Europie i świecie, pozy­cję, z której kraje nasze mogą z całą mo­cą konsekwentnie i aktywnie występować na rzecz międzynarodowego bezpieczeń­stwa i pokoju. Postanowienia Układu i ich realizacja potwierdzają głęboko humani­styczną treść ideologii i praktyki socjaliz­mu, pogłębiają poczucie słuszności naszej sprawy, dają socjalistycznej wspólnocie potężny moralno-polityczny instrument w działaniach na rzecz budowy międzynaro­dowego bezpieczeństwa 1 trwałego pokoju. S IŁA Układu Warszawskiego polega na tym, że opiera się on na trzech niewzruszonych podstawach: ideo­logicznej, politycznej i obronnej. Podsta­wą ideologiczną Układu jest ideowa jed­ność bratnich marksistowsko-leninows­kich partii, ich wierność zasadom proleta­riackiego internacjonalizmu. Podstawą polityczną jest jedność ustroju polityczne­go i państwowego jego członków, wspól­ność zasadniczych celów i współdziałanie w ich realizacji. Podstawę obronnej po­tęgi Układu stanowi potencjał militarny państw Układu, jego Zjednoczone Siły Zbrojne, wielki potencjał ekonomiczny, jakim dysponują kraje wspólnoty. Jest oczywiste, że szczególne, kluczowe znacze­nie dla siły Układu Warszawskiego ma potęga Związku Radzieckiego — jego niezwyciężona armia i jego prężna gos­podarka. Rzecz jasna, wszystkie kraje wnoszą swój wkład do siły całego soju­szu, do umacniania jego pozycji i do je­go aktywności w życiu międzynarodo­wym. Ważki wkład wnosi Polska Rzeczpos­polita Ludowa, będąca niezłomnym og­niwem tego związku bratnich krajów. Wielkie znaczenie dla dynamicznego społeczno-gospodarczego rozwoju krajów — członków Ukłądu, a tym samym dla jego siły i pozycji ma szeroka i bliska współpraca gospodarcza w ramach RWPG, która w tym roku obchodzi 25-lecie swego istnienia. Współpraca ta daje rezultaty, któ­re wzbudzają szacunek na całym świecie. W okresie od 1950 do 1973 r. dochód na­rodowy krajów RWPG wzrósł 5,7 raza, a produkcja przemysłowa — 8,4 raza. Wo­lumen obrotów handlu zagranicznego w latach 1951—1972 powiększył się 9-krot­­nie. Kraje socjalistycznej wspólnoty uzys­kują stały wzrost stopy życiowej swych obywateli, osiągają wszechstronny roz­wój nauki i kultury. W swych wzajem­nych stosunkach kierują się one zasada­mi przyjacielskiej współpracy i wzajem­nej pomocy. Polska, podobnie jak inne kraje socjalistyczne przywiązuje wielką Wagę do stałego pogłębiania tej współ­pracy, a zwłaszcza do realizacji i dalszego rozwijania programu socjalistycznej lnt«­­gracji gospodarczej. Polityka krajów socjalistycznych — to polityka umacniania międzynarodowego bezpieczeństwa i pokoju. Tej wielkiej, nadrzędnej dla narodów Europy i całego świata sprawie Układ Warszawski służy poprzez wszystkie swe funkcje i działa­nia. Służy' jej jednolita linia państw Ukła­du wobec najważniejszych problemów sy­tuacji na naszym kontynencie i na świe­cie. Układ Warszawski jest stale ośrod­kiem pokojowych inicjatyw i propozycji, niezmiernie ważnym i aktywnym czynni­kiem kształtowania wiodących pozytyw­nych tendencji w życiu międzynarodo­wym. Świadectwem tego są zwłaszcza doniosłe inicjatywy podejmowane w cią­gu ostatnich 9 lat na kolejnych naradach Doradczego Komitetu Politycznego w War­szawie, Bukareszcie, Sofii, Budapeszcie, Moskwie, Berlinie i Pradze. Doradczy Komitet Polityczny, który zbiera się na szczeblu Pierwszych Sekre­tarzy i Premierów, jest najwyższym or­ganem politycznym Układu Warszaws­kiego. Komitet ten w przyjacielskich kon­o sultacjach podejmuje decyzje i uchwały zasadniczym znaczeniu dla wspólnej strategii i taktyki państw Układu na are­nie międzynarodowej N OWE perspektywy w konsekwent­nym działaniu na rzecz realizacji leninowskich zasad pokojowego współistnienia państw o odmiennych ust­rojach otworzył Wielki Program Pokoju, uchwalony przez XXIV Zjazd KPZR. Jest on zdecydowanie i na szeroką skalę wcielany w życie przez Komitet Central­ny KPZR i jego Sekretarza Generalnego, tow. Leonida Breżniewa, którego aktyw­ność dla sprawy pokoju cieszy się po­­wszećhnym uznaniem i szacunkiem wśród narodów świata. W swym niedaw­nym przemówieniu w Ałma-Acie tow. L. Breżniew stwierdził; „W ostatnich la­tach udało się dokonać rzeczywiście wiel­kiego, ogromnej wagi dzieła, udało się doprowadzić do zwrotu w rozwoju sto­sunków międzynarodowych, zwrotu od „zimnej wojny“ ku odprężeniu między­narodowemu i ugruntowaniu zasad poko­jowego współistnienia państw o odmien­nych systemach społecznych. Jest to bez­sporny sukces leninowskiej polityki za­o granicznej naszej partii, wytrwałej walki urzeczywistnienie programu pokoju proklamowanego przez XXIV Zjazd KPZR. Jest to wynik jedności działania z bratnimi krajami wspólnoty socjalisty­cznej, z partiami komunistycznymi i ro­botniczymi, ze wszystkimi postępowymi siłami świata. Jest to też, oczywiście, wy­nik pewnego realizmu, jaki przejawili czołowi mężowie stanu wielu krajów ka­pitalistycznych“, Jest wiele ważnych spraw na naszym kontynencie i na świecie, w tym zbliża­jące się do decydującej trzeciej fazy pra­ce Europejskiej Konferencji Bezpieczeń­stwa i Współpracy, które wymagają obec­nie uwagi i dalszego aktywnego działa­nia państw Układu Warszawskiego. Nie ulega wątpliwości, że warszawska narada Doradczego Komitetu Politycznego zajmie wobec nich stanowisko, zgodne z żywot­nymi interesami międzynarodowego bez­pieczeństwa i pokoju Na ubiegłorocznym spotkaniu kryms­kim przywódcy bratnich partii państw socjalistycznych opowiedzieli się zdecydo­wanie za kontynuacją, dalszym rozwija­niem i pogłębianiem procesu odprężenia, za rozszerzeniem jego strefy na inne re­jony świata. Oczywiście, wymaga to stałej i walki politycznej z siłami imperializmu reakcji przeciwnymi odprężeniu, ze wszystkim, co go hamuje, a jednocześnie współdziałania ze wszystkimi tendencja­mi pozytywnymi, realistycznymi. Nasza partia zajmuje w tej sprawie stanowisko, które jest szeroko znane. „Uczynimy wszystko — mówił na XIII Plenum tow. Edward Gierek — by proces odprężenia pogłębiać, utrwalać i zapewnić jego nie­odwracalność“. P OLSKA Rzeczpospolita Ludowa solidarna w pełni z polityką Związ­ku Radzieckiego współdziała blisko z tą wiodącą siłą wspólnoty i z innymi bratnimi jej krajami we wcielaniu w ży­cie socjalistycznej strategii pokoju. Można być pewnym, że warszawska narada Do­radczego komitetu Politycznego przynie­sie dalsze rozwinięcie tej strategii, że umocni pozycję i rolę Układu Warszaws­kiego jako ośrodka działania na rzecz bez­pieczeństwa, pokoju i współpracy w Europie i w świecie. Podstawową tego przesłanką jest jedność krajów Układu, ich wola wcielania w życie tych wielkich celów, jakie zostały postawione przed nim 19 lat temu, jakie stawia czas obecny i ja­kie stawiać będzie przyszłość. Doniosłe znaczenie warszawskiej narady podkreśla fakt, że w przyszłym roku przypada 20- lecie Układu Warszawskiego, tego potęż­nego i braterskiego zespalającego kraje socjalistyczne Sojuszu dla Pokoju. Na posiedzenie Doradczego Komitetu Politycznego Układu Warszawskiego D elegacja radziecka z tow. Ł. Breżniewem przybyła do Warszawy Serdeczne powitanie na Dworcu Gdańskim 16 bm. przybyła do Warszawy na posiedze­nie Doradczego Komitetu Politycznego Państw - Stron Układu Warszawskiego, delegacja Zwiqzku Radzieckiego. Delegacji przewodni­­czy Sekretarz Generalny KC KPZR - Leonid Breżniew^ W skład delegacji wcho­dzą: członek Biura Politycz­nego KC KPZR, Przewodni­czący Rady Ministrów ZSRR Aleksiej Kosygin, członek Biura* politycznego- KC KPZR, minister Spraw Za­granicznych ZSRR — An­­jdriej Gromyko, sekretarz KC KPZR — Konstantin Katu­­szew, członek KC KPZR, do­­radca Sekretarza Generalne­go KC KPZR — Konstantin Rusaków i członek CentraT- nej Komisji Rewizyjnej KPZR, doradca Sekretarza Generalnego KC KPZR - 'Andriej Aleksandrów. Dele­gacji towarzyszy grupa do­radców Na Dworcu Gdańskim w Warszawie delegację witali: I Sekretarz KC PZPR Ed­ward Gierek, Przewodniczą­cy Rady Państwa — Hjęnryk Jabłoński, Prezes Rady Mi- Jnistrów — Piotr Jaroszewicz, 'członkowie i zastępcy człon­­ków Biura Politycznego, członkowie Sekretariatu KC PZPR: Mieczysław Jagielski, Wojciech Jaruzelski, Włady­sław Kruczek, Stefan Ol­szowski, Franciszek Szlach­cic, Jan Szydlak, Kazimierz Barcikowski, Stanisław Ka­nia, Józef Kępa, Stanisław Kowalczyk, Jerzy Łukasze­wicz, Józef Pińkowski, An­drzej Werblan, Ryszard Fre­tek, Zdzisław Żandarowski. Witali ich również: Janusz Groszkowski, Franciszek Ka­im, Zdzisław Tomal, Michał Grendys, Jan Kaczmarek. Dworzec Gdański udekoro­wany był flagami czerwonymi i biało-czerwonymi oraz bar­wami narodowymi . innych państw Układu Warszawskie­go. Przed dworcem transpa­rent: „Niech żyje jedność i braterstwo państw wspólnoty socjalistycznej“ Delegacji ZSRR towarzvszv­­li oćT granicy PRL; , członek Biura Politycznego) sekretarz (KC PZPR — Edward Babinch. ^wicepremier Kazimierz_„ OL* szewski oraz ambasador ZSRR w Polsce — Stanisław Piłoto­­/wicz. Na warszawskim dworcu delegację ZSRR witali także: naczelny dowódca Zjednoczo­nych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego marszałek Związku Radzie- Xpkiego Iwan Jakubowski i szef J sztabu tvćh~ sił — gen ąrrnii .Siergiej Sztemienko, Przyjazd delsg dowództwa Zjednoczonych Sil Zbrojnych Układu Warszawskiego lacji 16 bm. przybył do Warszawy na posiedzenie Doradczego Ko­­mitetu PoJityczhegä Państw — Stron Układu...Warszawskiego — naczelny dowódca Zjedno­czonych Sił Zbrojnych, mar- i szalek Związku Radzieckiego, /iwan Jakubowski 1 szef szta- OTTycETńł — gen. armii Sier- Vgiej Sztemienko -----­Na lotnisku Okęcie gości wi­tali: członek Biura Polityczne­go KC PZPR, minister Obro­ny Narodowej — gen. armii Wojciech Jaruzelski, zastępcy członków Biura Politycznego KC: sekretarz KC PZPR — Stanisław Kowalczyk. Kania i Stanisław (PAP) Serdeczne powitanie na Dworcu Gdańskim w Warszawie. Na pierwszym planie od lewej stoją: Piotr Jaroszewicz, Aleksiej Kosygin, Leonid Breżniew, Edward Gierek i Henryk Jabłoński. Fot. CAF — LANGDA Przygotowania do obchodów 29 rocznicy podpisania układu Polska - ZSRR 20 bm. koncert w Teatrze Wielkim 21 kwietnia br. mija 29 rocznica podpisania przez Polskę i Związek Radziecki Układu o Przyjaźni, Pomocy Wzajem­nej i Współpracy Powojennej, który zapoczątkował nową erę w stosunkach między obu krajami i stał się trwałym fundamentem całej powojennej współpracy naszych naro­dów. Odnowiony w 20 lat później, 8 kwietnia 1965 roku, ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju naszej ojczyzny, u­­macniania jej gospodarczej i obronnej siły, jej bezpieczeń­stwa. Do obchodów rocznicy przy­gotowuje się. wspólnie z inny­mi organizacjami, Towarzys­two Przyjaźni Poisko-Radziec­kiej. Centralną uroczystością będzie — 20 bm. w Teatrze Wielkim w Warszawie — kon­cert zorganizowany przez O-gólnopolski i Stołeczny Komi­tety FJN i ZG TPP-R, W Warszawie eksponowana będzie wielka wystawa pod hasłem „Sojusz prawdziwie braterski“. Złożą się nań licz­ne fotografie, dokumenty, książki i plakaty. Do końca kwietnia za­planowano szereg konkur­sów i turniejów. W zakła­dach pracy, szkołach i do­mach kultury odbywać się bę­dą liczne spotkania, prelekcje (DOKOŃCZENIE NA STR. i) Spotkanie E. Gierka i P. Jaroszewicza z L. Breżniewem i A. Kosyginem 16 bm. odbyło sie w War­szawie spotkanie I Sekreta­rza KC PZPR Edwarda V Gierka^ i członka Biura-Poli­tycznego KC PZPR prezesa Rady Ministrów PRL Piotra v Jaroszewicza z Sekretarzem 'Generalnym KC KPZR Leo­­ynidem Breżniewem i człon - ''kłem Biura Politycznego KC KPZR, Przewodniczącym Ra­dy Ministrów ZSRR Aleksie­­yjem Kosyginem. W toku spotkania omówio­no zagadnienia związane z dalszym rozszerzaniem i po­głębianiem braterskiej współpracy Polski i Związku Radzieckiego jak również inne sprawy interesujące obie strony Rozmowa przebiegła w ser­decznej, przyjacielskiej at­mosferze. (PAP) Premier Finlandii przebywał z nieoficjalną wizytą w Polsce W dniach ,12—16 kwietnia br. na zaproszenie Prezesa Rady ministrów riotra~Jaro­­szeWlcza, przebywa! z wizytą nieoficjalną w Polsce premier Finlandii kalevi Śorsa wraz i małżonką. ISTjmTpremier Kalevi Sorsa został przvietv nrzez I Sekre­­tarza ~ KC PZPR Edwarda Gierka i Prezesa Rady-Mini­­strów Piotra Jaroszewicza. . Na zakończenie wizyty 16 bm. odbyły się rozmowy obu premierów, w czasie których omówiono stan i perspektywy dalszego rozwoju polsko-fiń­­skich stosunków dwustron­nych, ze szczególnym uwzględ­nieniem współpracy gospodar­czej. Dokonano także wymia­ny poglądów na temat aktual­nej sytuacji międzynarodowej, m. in. sprawy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Rozmowy odbyły się w przyjaznej i serdecznej at­mosferze. (PAP’ Umocnienie przyjacielskich stosunków między Syrią i ZSRR H. A sad powrócił do Damaszku MOSKWA (PAP). Hafez ai- Asad, sekretarz generalny Ta­­cjaiistycznej Partii Odrodzenia Arabskiego i prezydent Syrii, zakończy! we wtorek pięcio­dniową wizytę oficjalną w Związku Radzieckim i powróci! z Taszkientu do Damaszku. Wyniki rozmów przedstawia oświadczenie radziecko-syryj­­skie, podpisane w sobotę na Kremlu przez Leonida Breż­niewa i Hafeza Asada, a opu­blikowane 16 bm. (Oświadczenie ZSRR — Syria str. 2). Również w sobotę, 13 bm. podpisano plan kontaktów partyjnych między KPZR a Socjalistyczną Partią Odrodze­nia Arabskiego na 1974 rok, długoterminowe porozumienie o dalszym rozwoju współpracy gospodarczej i technicznej, plan współpracy kulturalnej i naukowej na lata 1974—75 oraz protokół o wymianie to­warowej na 1974 rok, RWPG — rezultaty, zadania, perspektywy Konferencja naukowa w Moskwie (OD NASZEGO KORESPONDENTA W ZSRR) W moskiewskiej siedzibie Rady Wzajemnej Pomocy Go­spodarczej rozpoczęła się we wtorek 2-dniowa konferencja naukowa na temat: „25 lat RWPG — rezultaty, zadania i perspektywy“. Oprócz kilku­set reprezentujących środowi­sko naukowe 9 krajów człon­kowskich organizacji i Jugo­sławii, w obradach biorą u­­dział zaproszeni goście, wśród nich ekonomiści z DRW, Re­publiki Wietnamu Płd., KRL-D, Finlandii a także przedstawiciele kilku między­narodowych organizacji go­spodarczych. W uroczystości otwarcia konferencji wzięli również udział akredytowani w Moskwie ambasadorowie państw wspólnoty socjalisty­cznej Po otwarciu sesji plenar­nej przez sekretarza general­nego RWPG N. Faddiejewa głos zabrał wiceprzewodmi- Z. LESNIKOWSK1 (DOKOŃCZENIE NA STR. 21 FRANCJA 32 kandydatów na stanowisko prezydenta Konferencja prasowa Chaban-Delmasa PARYŻ (PAP). We wtorek 16 kwietnia upłynął o północy termin składania kandydatur w wyborach prezydenckich. Po poniedziałkowym ustąpieniu Christiana Foucheta na rzecz Chaban-Delmasa pozostało je­szcze 32 pretendentów. Oficjal­na lista kandydatów zatwier­dzona przez Radę Konstytucyj­ną zostanie przekazana rządowi w czwartek 18 kwietnia. Na­stępnego dnia zostanie ona opublikowana w dzienniku ustaw, co będzie oznaczać po­czątek kampanii wyborczej. (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PARYŻU) — Nie, nie można przyjąć zasady, aby kraje Europy za­chodniej konsultowały się z USA przed podjęciem poważ­niejszych decyzji politycznych. Moje doświadczenie w zakre­sie polityki zagranicznej jest dostateczne, abym wiedział, żc prowadziłoby to do stosunków zależności — odpowiedział na jedno z pytań w czasie konfe­rencji prasowej we Jocques Chaban-Delmas, wtorek re­prezentujący w wyborach pre­zydenckich gaullistowską Unię Demokratów na rzecz V Repu­bliki. WŁODZIMIERZ ŻRAŁEK (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Armia objęła władzę w Nigrze ALGIER (PAP). Według do­niesień z Niamej, dowództwo wojskowe Nigru — które obję­ło tam władzę w wyniku za­machu stanu — oznajmiło, że całkowicie kontroluje sytuację w kraju. Szef sztabu armii Nigru płk Seyni Kountie, który stanął na czele przewrotu, podkreślił w przemówieniu radiowym do ludności, że wojsko przejęło władzę, aby „wprowadzić sprawiedliwość społeczną i po­łożyć kres cierpieniom ludu“. S. Kountie zakomunikował, że dotychczasowy prezydent (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) DZIŚ io snoa

Next