Zycie Warszawy, kwiecień 1971 (XXVIII/78-103)

1971-04-08 / nr. 84

IZA GRANICĄ^ZA GRANIC^^^GRANIC^^^GRANIC^O^^GRANICAil^^GRANICAl 20 kwietnia br. rozpoczyna obrady X Zjazd Bułgarskiej Partii Komunistycznej (Informacja własna) materialnych narodu9 i duchowych (P) 20 kwietnia br. rozpo­czyna obrady X Zjazd Buł­garskiej Partii Komunistycz­nej- Z tej okazji ambasador Ludowej Republiki Bułgarii w Polsce N. Czernew spotkał się w środę z dziennikarzami. Amb. Czernew przedstawi! główne problemy, którymi zajmie się Zjazd. Będą to przede wszystkim zadania go­spodarcze. Zjazd rozpatrzy kierunki rozwoju gospodarki do 1975 r. Główne zadanie szóstej pię­ciolatki sformułowane zostało w programie BPK: „na bazie wszechstronnego wykorzysta­nia rewolucji naukowo-tech­nicznej, zwiększenia społecz­nej wydajności pracy i szyb­kiego wzrostu gospodarczego, zapewnić kompleksowe, jesz­cze pełniejsze zaspokojenie stale wzrastających potrzeb Dochód rtarodowy powinien wzrosnąć w 1975 r. o 47—50 proc. w porównaniu z 1970 r., a realne dochody na głowę ludności o 25— 30 proc. Przewiduje się wzrost spożycia podstawowych artyku­łów spożywczych i przemysło­wych, udoskonalenie struktury spożycia. Budownictwo mieszka­niowe ma wzrosnąć dwukrotnie. To główne zadanie wymaga prze­de wszystkim kontynuowania po­lityki intensyfikacji gospodarki i zwiększenia jej wydajności przez postępowe zmiany w strukturze produkcji. Zjazd rozpatrzy projekt nowego programu Bułgarskiej Partii Ko­munistycznej, który opierając się na doświadczeniach narodu buł­garskiego w budownictwie socja­listycznym wskazuje na najważ­niejsze kierunki dalszego rozwo­ju, podporządkowanego ostatecz­nemu rozwojowi BPK — wprowa­dzeniu zasad komunizmu w tym kraju, W znacznym stopniu jest to uzależnione od osiągnięć go­spodarczych. Podstawowym kierunkiem ro­zwoju gospodarki zawartym planie pięcioletnim jest jej uno­w' wocześnienie i rekonstrukcja techniczna. Zakłada się znaczne tempo rozwoju produkcji prze­mysłowej — ó około 55—6Ä proc. Produkcja rolna ma wzrosnąć o 17—20 procent. Bułgaria — kraj turystyki temu problemowi poświęca bar­dzo wiele uwagi. Np. przewiduj* się budowę wielkiej autostrad} Z Sofii do Burgas i Warny z od­gałęzieniami do Rumunii, Jugo­sławii i Turcji. Zjazd rozpatrzy projekt nowe; konstytucji Bułgarii. Zmiany w konstytucji podyktowane są ko­niecznością dostosowania jej dt nowego, wyższego etapu społe­czeństwa bułgarskiego, (rdl) Whemin. S. Trepczyński zakończył wizyto w NRD BERLIN (PAP). 7 bm. dwu­dniowy pobyt w stolicy NRE Berlinie zakończył wicemin spraw zagranicznych PRL S Trepczyński. Wicemin. S. Trepczyński spotkał się z urzędującym kierownikiem MSZ NRD, wicemin. P. Florinem i odbył z nim przyjacielską roz­mowę. Dokonali oni wymiany po­glądów na tęmat dalszego rozwoju współpracy między Polską i NRD oraz poruszyli interesujące oby­dwie strony zagadnienia między­narodowe. Spotkanie upłynęło w atmosferze wzajemnego zrozumie-W czasie pobytu w Berlinie wicemin. Trepczyński spotka) się również z członkiem Biura Poli­tycznego i sekretarzem KC SED G. Gruenebergiem. w rozmowie, która upłynęła w serdecznej atmo­sferze, wzięli udział: kierownik Wydziału Zagranicznego KC SED P. Markowski, zastępca min. spraw zagranicznych NRD O. Fischer oraz kierownik Wydziału Krajów Sąsiednich MSZ NRD F. Everliartz. Przedyskutowano pro­blemy braterskiej współpracy mię­dzy Polską i NRD oraz wspólnych wysiłków na rzecz pokoju i bez­pieczeństwa w Europie. W spotkaniach i rozmowach uczestniczy! ambasador nadzwy­czajny i pełnomocny PRL w Ber­linie T. Gede. W środę przedstawiciele kiero­wnictwa polskiego MSZ serdecznie żegnani przez gospodarzy, opuścili Berlin udając się w drogę po­wrotną do Warszawy. (P) „Kosmos —405” MOSKWA (PAP). W.. ZW,. Tla­­dżiećkim wystrzelono sputnika Zjemi „Kosmos-405”. Na jego po­kładzie znajduje sie aparatura do badania przestrzeni kosmicznej, zgOdnie z wcześniej ustalonym programem. Zainstalowana na sputniku apa­ratura działa normalnie. Ośrodek koorctvnacyjno-obliczeniowy opra­cowuje otrzymywane dane. (B) Gorąca linia Spotkanie ekspertów ZSRR i USA w Wiedniu WIEDEŃ (PAP). W Stolicy Au­strii odb5rło się kolejne posiedzę nie radzieckich i amerykańskich ekspertów’ w dziedzinie łączności w sprawie udoskonalenia linii bez­pośredniej łączności miedzv Mos­­fcjvą i Waszyngtonem, zainstalo­wanej w 1963 r. (B) Stosunki dyplomatyczne Chile-NRD MEKSYK (PAP). Chilijski min. spraw zagranicznych C. Almeych na konferencji prasowej w San­tiago ogłosił wspólny komunikat rządów Chile i NRD o nawiąza­niu stosunków dyplomatycznych, Prezydent Chile S. Allendc wy­raził nadzieję, że nawiązanie sto­sunków dyplomatycznych między jego krajem a NRD. nie spowodu­je pogorszenia stosunków Chile z Republiką Federalną. (B) Strajk powszechny we Włoszech RZYM (PAP) W nocy z wtorku na środę Włochy obją! strajk powszechny. Bierze w nim udział około ii min osób. Strajk został zorganizowany przez trzy największe włoskie centrale związków­­— Włoską Powszechną zawodowych Konfede­rację Pracy, Włoską Konfedera­cję Pracow-niczych Związków Za­wodowych oraz Włoską Unię Pracy; Celem strajku 1est zmuszenie rządu do przeprowadzenia całego szeregu reform ekonomicznych 1 socjalnych. Według ostatnich doniesień Rzymu, strżjk sparaliżował życie z we Włoszech. Stanęły pociągi, tramwaje, nie otwarto sklepów i banków. (A) Samolot... bez pślota poleciał do Austrii BONN (PAP) — Ministerstwc Obrony NRF zakomunikowało ż€ w środę po południu w pobliżu Dachau w Górnej Bawarii uległ katastrofie samolot szkoły lotni­ctwa wojskowego NRF typu ,,Fia1 G91”. Pilot uratował się dzięki uruchomieniu katapulty. Samolot zaś poleciał w głąb ob­szaru powietrznego Austrii. Rze­cznik Min. Obrony NRF zakomu­nikował w Bonn, że wrak samo­lotu znaleziono w pobliżu Am­­stetten koło Linzu. Drugi samolot typu „Fiat G9r"; który uczestniczył w zderzeniu lądował uszkodzony w Fuersten­­feldbruck (PI Kandydat na kanclerza Strauss poprze Schroedera? (Od stałego korespondenta, Bonn, 7 kwietnia (P) W chadeckich przetargach o kandydata na kanclerza z ra­mienia CDU/CSU zaszedł nie­oczekiwany zwrot. O przedświą­teczną sensację postarał się F. J. Strauss. Przywódcą CSU w wywiadzie udzielonym magazy­nowi „Stern*’ dał do zrozumie­nia, że gotów’ b5Tłby ewentualni« poprzeć kandydaturę wiceprzewod­niczącego CDU, G. Schroedera. Dotychczas Strauss i Schroeder uchodzili za zdecydowanych prze­ciwników’ politycznych i pow­szechnie uważano, że „bawarskie książątko” pragnie widzieć w roli przyszłego kanclerza z ra­mienia chadecji przewodniczącego frakcji parlamentarnej CDU/CSU. Barzela. Strauss stwierdzi! wprawdzie, że gdyby CDU/CSU była zmuszó­­na — na przykład- w rezultącie kryzysu w obecnej koalicji rzą­dowej do wystawienia kan­dydata na kanclerza jeszcze w bieżącej kadencji parlamentarnej, to większe szanse miałby Barzel, Generalnie jednak rzecz biorąc „Schroeder dzięki swej inteligen­cji, doświadczeniu i powściągli­wości posiada wiele walorów, które również jego predestynuj;­­do objęcia urzędu kanclerskiego*1 — oświadczył Strauss. Przywódca bawarskiej chadecji wypowiedział się także za odejściem od daw­nej tradycji łączenia w jednym ręku stanowiska kanclerza i przewodniczącego CDU, dodając, że sam nie ma żadnych kancler­skich ambicji. Nic ulega wątpliwości, że wy­wiad Straussa stanie się dodat­kowym bodźcem dla tych kręgów CDU. które uważają, iż Schroeder jest najwłaściwszym kandydatem na kanclerza i jedvnvm polity­kiem CDU, którv ze względu na dawne powiązania z FDP miałby pewne szanse przyciągnięcia wol­nych demokratów z no wrót cm na pozycje sojuszu z chadecją. Równocześnie wystąpienie Strau­ssa uważa się za starannie obli­czone posunięcie, którym przy­wódca CSU wzmacnia jeszcze bardziej i tak już bardzo silną własną pozycję w bloku chadec­kim. Wycofując się z przypisywa­nego mu zaangażowania ną rzecz Barzela, i „otwierając się” na obie strony, bawarski polityk u­­ruchomił dodatkowe mechanizmy zakulisowej licytacji o jego wzsrledV­RYSZARD DRECK: Zwołanie konferencji w sprawie Jordanii - ołewnym celem postępowych krajów arabskich W. Tali o akcjach represyjnych wobec fedainów KAIR (PAP) Napięta i niebezpieczna sytuacja w Jordanii, ja­ka utrzymuje się tam już od blisko dwóch tygodni jest przed­miotem troski przywódców licznych postępowych krajów arabs­kich. Dążą oni do jak najszybszego zwołania zaproponowanej przez prezydenta ZRA, El-Sadata, konferencji przedstawicieli szefów państw arabskich. Jak podawał w środę kairski dziennik „Al-AhranV‘ istnieją poważne szanse, że spotkanie to odbędzie się przed upływem trzech dni. W Kairze znajduje się delegacja Palestyńczyków, którzy zdecydowanie wypowia­dają się za odbyciem konferen­cji Zgodnie z informacjami „Al- Ahram“ na konferencji przed­stawione zostaną dwa podsta­wowe sprawozdania: pierwsze, przewodniczącego arabskiej ko misji nadzorującej realizację porozumień palestyńsko-jor­­dańskich. byłego premiera Tu­nezji B. Ladghama, drugi, gen. H. Hilmi, przewodniczące­go wojskowej komisji obser­watorów. Organ Libańskiej Partii Komu­nistycznej, dziennik „An-Nidaa” opublikował oświadczenie Komu­nistycznej Partii Jordanii ostro potępiające masakr}' ludności pa­lestyńskiej, dokonywane przez wła dze jordańskie. Porozumienia Ammann i Kairu pozostały mart­2 wą literą — głosi oświadczenie. Wszyscy z na,i a powód tego stanu rzeczy: jest nim zamiar zlikwido­wania palestyńskiego ruchu oporu przez rząd W. Talia, ujawniony już od chwili utworzenia tego ga­binetu. Syryjska partia komunistyczna podkreśla, że obecna sytuacja nie może trwać dłużej, gdyż korzysta­ją z niej tylko wrogowie świata a­­rabsklego. Oświadczenie wzywa d< natychmastowego przerwania starć i lojalnego zastosowania się do po­rozumień kąirskich i ammańskich. W tym celu niezbędne jest utwo­rzenie nowego rządu jedności na­rodowej, grupującego wszystkie Rozmowy i spotkania min. A. Giersza w Szwecji SZTOKHOLM (PAP). Bawiący 2 wizytą oficjalną w Szwecji mini­ster budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, A Giersz i członkowie delegacji tego resortu spotkali się z ministrem spraw wewnętrznych Szwecji. E. Holmcjvisterh. przeprowadzając i nim rozmowy na temat metod prefabrykacji, planowania prze­strzennego i normalizacji w bu­downictwie obu krajów. siły patriotyczne i ma jącego na ce­lu mobilizowanie wszelkich zaso­bów i możliwości arabskich dt walki z wrogiem. W Ammanie opublikowano pro­pozycje, jakie przekazała rządowi jordańskiemu i Komitetowi Cent­ralnemu Organizacji Wyzwi Palestyny, komisja przygotowaw­cza „kongresu Ludowego”, który ma się wkrótce zebrać w stolicy kraju. Propozycje te przewidują połączenie się wszystkich sił wal­czących ż wrogiem, poparcie dla ruchu oporu i współpracę armii a (erlamami w operacjach przeciwko wrogowi, natychmiastowe wstrzy­manie między wszelkich starć zbrojnych Palestyńczykami i armia jordańską, zakończenie wojny’ pro­pagandowej oraz przygotowywa­nie się do walki z agresorem izra­elskim. Premier Jordanii W. Tali udzieli! wywiadu dla libańskiego dzienni­ka „Le Jour”, w którym przedsta­wia ponownie stanowisko swego rządu w konflikcie z Palestyńczy­kami. Tali musiał przyznać, że rząd jordański prowadził akcje re­presyjne wobec fedainów’, mimo iż ci, tak jak to przewidywały poro­zumienia wrześniowe zainstalowali swoje bazy w dolinie Jordanu naj­bliżej okupowanych terytoriów. W. Tali podkreślił w zakończeniu SAvego wywiadu, że Jordama przeciwna zawarciu jakiegokol­wiek układu separatystycznego 2 Izraelem, i że sama nie ma zamia­ru tego zrobić. (P) Oficjalna odmowa Jordanii KAIR (PAP) Pod znakiem zapy­tania staje konferencja przedsta­wicieli szefów państw’ arabskich, do której dąży grupa postępowych krajów tego rejonu. W środę po­dano oficjalnie do wiadomości, że Jordania odmówiła udziału w konferencji. Notę w tej sprawie przekazał ambasadorowi ZRA w Ammanie min. spraw zagranicznych Jorda­nii, A. Salah. (P) Akceptacje dla propozycji Maroko KAIR (PAP). Jordania gotowa jest zaakceptować kompromiso­wa propozycję Maroka, by zor­ganizować w Algierze arabska konferencję na szczycie dla o­­mówienia obecnego kryzysu mię­dzy rządem jordańskhn a pow­stańcami palestyńskimi. Zgoda Jordanii na udział w konferencji na szczycie została przekazana Lidze Arabskiej za pośrednictwem jordańskiego char- ge d’affaires Mohameda El Ko­daka. (P) Agresywny kurs Izraela NOWY JORK (PAP). Izraelska Partia Pracy - główne ugrupo­wanie koalicji rządzącej — za­twierdziła agresywny kurs rządu nremiera Goldy Meir. który na­dal odmawia wycofania wojsk izraelskich z okupowanych arab­skich terytoriów. Zjazd Partii Pracy przyjął re­zolucję. w której popiera posu­nięcia Goldy Me.ir i podkreśla konieczność „istotnych zmian noprzedńich granic” Izraela, in­nymi słowy, domaga sie aneksji zajętych terytoriów. (P) Po uwolnieniu Calieya Protest prokuratora WASZYNGTON (PAP). Proku­rator na procesie oprawcy z My Lai, porucznika Calieya, kapitan Daniel skierował do prezydenta Nixona depeszę protestującą prze­ciwko ingerowaniu prezydenta w postępowanie sądowe. Kapitan Da­niel stwierdza, że jest zaszokowa­ny faktem, iż prezydent kazał wy­puścić z więzienia porucznika Calieya, którego skazano na do­żywocie. Nixon motywował to zre­sztą okolicznością, że obecnie jesl w toku postępowanie apelacyjne w tej sprawie. Na łamach dziennika „Washing­ton Evening Star“ ukazał się ko­mentarz podkreślający, że postę­powanie Nixona jest na rękę zwo­lennikom Wallace'a, który zainau­gurował cyniczną kampanię ns rzecz usprawiedliwienia mordercy, Starając się ułagodzić skrajną prawicę prezydent ignoruje przed­stawicieli sil lewicowych, którzy stwierdzają, że Calley zasługuje w pełni na karę, choć był tylko jednym z wielu, którzy popełniali zbrodnie podczas wojny wietnam­skiej. (P) Napięta sytuacja w Ekwadorze Prezydent uwolnił wojskowych - spiskowców MEKSYK (PAP). Prezydent Ekwadoru Jose Velasco Ibarra wygłosił w środę przemówie­nie radiowe, w którym poin­formował, że pod naciskiem pewnej części oficerów armii min. obrony Jorge Acosta Ve­lasco podał się do dymisji. Jego miejsce zajął Luis Robles Plaza, który dotychczas pełnił funkcję ministra opieki społecz­nej i pracy. Naczelnym dowódcą armii został gen. Jacome Castallio na miejsce gen. Saooto Montero. Na żądanie dowództwa armii e­­kwadorskiej, uczestnicy nieudane­go buntu wojskowego, którj’ zor­ganizowano w uh. tygodniu w, a­­kademii wojskowej, zostali wypu­szczeni na Wolność, a wśród nich także gen. Jacome Chavez, który był głównym inspiratorem buntu. Prezydent zapowiedział, że poda się do dysmisji jeśli nie zostaną wyciągnięte sankcje wobec gen. Chaveza. Jak piszą korespondenci agencji prasowych w środę z Quito, te dwie dymisje — min. obrony i na­czelnego dowódcy armii — były rezultatem długich rokowań mię­dzy prezydentem oraz dowódz­twem wojskowym. W Quito kra*ą pogłoski, że zdymisjonowany min. obrony Acosta Velasco zwrócił się z prośbą o azyl polityczny w am­basadzie Peru. Przywódca nieuda­nego buntu wojskowego gen. Cha­vez odzyskał ponadto swe stano­wisko dyrektora akademii woj­skowej, która była mićjscem bun­tu. Prezydent w przemówieniu ra­diowym oznajmił, iż dla dobra re­publiki przyjął zarówno min. Aco­­sty. jak i gen. Montero. Szef pań­stwa ekwadorskiego z tego same­go powodu anulował także dekret wykluczający z armii zbuntowa­nych oficerów i pozbawiający ich stopuj wojskowych. (P) Przymusowy urlop końskiego generała BONN (PAP). Gen. E. Middel­dorf, dowódca siódmej dywizji grenadierów pancernych w Unna. został w środę urlopowany do cza­su wyjaśnienia zarzutów podnie­sionych przeciwko niemu przez tygodnik „Stern”. Decyzję w tej sprawie powziął min. obrony H. , Schmidt, po zło­żeniu wyjaśnień przez gen. Mid­­deldorfa. Mim Schmidt — jak wynika z komunikatu ministerstwa — zarządził dokładne wyjaśnienie sprawy. (P) Konflikt między USA a EWG wkracza w krytyczne stadium Misja Malfattiego w Stanach Zjednoczonych WASZYNGTON (PAP). Ko­respondent PAP J. Gołębiow­ski pisze: Konflikt między Stanami Zjednoczonymi a europejskim Wspólnym Rynkiem na tle wzajemnych ograniczeń im­portowo-eksportowych zdaje się wkraczać w krytyczne sta­dium Glówne — ale nie jedyne — elementy tego konfliktu moż­na ująć następująco: 0 kraje EWO postanowiły przy­znać preferencje importowe kra­jom rozwijającym sie. ezesP USA. mimo obietnic, dotychczas nie uczyniły: 0 wymienione posunięcia człon ków EWG godzą oczywiście w interesy eksportowe USA i to akurat w okresie gdy amerykań­ska gospodarka znajduje sie '•> podwójhych kleszczach wzrostu bezrobocia oraz inflacyjnej zwyż-Iz-; eon • il per«Ltpirtv\va rozcżprzema EWG na W. Brytanię i kilka in­nych krajów wywołuje stan blis­ki paniki w amerykańskich ko­lach gospodarczych i politycz­nych; # pod wpływem tych i iimycfc czynników w Kongresie Stanów Ziednocznn.vyh wzmaga sie na­cisk na zwiększenie ógraniczeii importu z krajów EWG. Na takim właśnie tle roz­poczęła się w dniu 5 bm. <>­­ficjalna wizyta w Stanadi Zjednoczonych przewód n lezą­cego „Komisji Wspólnot Eu­ropejskich” — Malfattiego. Maifatti odbył już szereg spot­kań w’ Nowym Jorku (miedz* inńymi z sekretarzem general­nym ONZ U Thantem) a we wto­rek konferował z podsekretarzem stanu do spraw europejskich M HiHenbrandem oraz z sekreta­rzem stanu USA W. Rogersem. Na 8 bm. wyznaczona jest roz­mowa przewodniczącego EWG a prezydentem Nixönem. W dniu rozpoczęcia wizyty Malfattiego w Stanach Zjedno­­ezonveh obie strony — tj. USA i EWG — wymierzyły przeciwko sobie wstępne salwy. Ośrodek informacyjny EWG w’ Waszyng­tonie opublikow»ał mianowicie dziesieciostronnicowe oświadcze­nie, w którym oskarża Stany Zjednoczone o „brak zrozumie­nia” dla polityki gospodarczej krajów’ wspólnego rynku. Oświadczenie wypomina m.in Waszyngtonowi, że głosząc zasa­dy wolnego handlu międzynarodo­wego w praktyce od zasad tych coraz bardziej odchodzi, wprowa* dzająe wszelkiego rodzaju ograni­czenia importowe. Stanowisko Waszyngtonu wobet polityki EWG znalazło wyraz w ogłoszonym w najnowszym nume­rze „US News and Wprld Report” wywiadzie z ministrem skarbu — Connally^. . \y. wywiadzie tym Connąlly, u­­skarżając się na „brak kooperä­­tywności”, że stropy krajów EWG oświadczył wręcz, iż w tych wa­runkach Stany. Zjednoczone będą zmuszone zajiąć „twardszą posta­««r iyiinister skarbu zapewnił, iż Wa­szyngton prągnię uniknąć gospo­darczej wojny z EWG, ale dął wy­raźnie do zrozumienia, iż „mamj jeszcze w zapasie środki” dla wy­warcia odpowiedniego nacisku na kraje wspólnego rynku. W waszyngtońskich kołach pra­sowych wyrażane są opusie, iż przebieg misji Malfattiego będzie „co najmniej burzliwy”. Rozmowa z Rogersem W rozmowie przeprowadzonej w Waszyngtonie z przewodniczącym komisji wspólnot europejskich Malfattim amerykański sekretarz stanu W. Rogers nie ukrywał, że w stosunkach między USA a EWG „występowały i występują pro­blemy” i ostrzegał, że przyjęcie do EWG innych krajów stworzy dodatkowe problemy. Równocześ­nie jednak Departament — jak to stwierdzi] Stanu — Rogers Maifatti zgodni byli co do tego, i że problemy te można rozwiązać. Departament Stanu . przedstawi! Malfattiemu stanowisko rządu USA w sprawie polityki rolnej krajów EWG. Stany Zjednoczone, jak wia­domo, niepokoją się o eksport ar­tykułów rolnych do Europy. (P) Obawy Heatha BRUKSELA (PAP). Red. J. Ka­sprzycki donosi; W siedzibie EWG przyjęto z ca. ła powagą oświadczenie premiera E. Heatha złożone w Bonn. Uwa­ża sie tu, że premier W. Bryta­nii nie przesądza i że naprawdę może dojść do przerwania roko­wań, o ile trzecia ich tura nie przyniesie konkretnych decyzji. Brytyjczycy muszą się bowiem liczyć z własnym społeczeństwem, które przyjmuje każde kolejne fiasko rokowań jako dow’öd złej woli „szóstki” i zapowiedź nie­bezpieczeństw związanych z udzia­łem w tym bloku gospodarczym. Tym silniejsze są zabiegi wokół montowania jedności „szóstki” na bazie propozycji finansowych bel­gijskiego min. spraw zagranicz­nych P. Harmela. W Brukseli uważa się, że wizyta premiera Heatha w’ Bonn i popar­cie. jakie tam. znalazł są zręczr nym „manewrem oskrzydlają­cym”. Ż politycznego punktu w'u dzenia Francuzi mogą znaleźć się w odosobnieniu w obliczu powsta­wania niemiłej sobie osi"Londyn- Bruksela-Bonń. (P) Premier Wioch E. Colombo wzywa do rewizji konkordatu z Watykanem (Od stałego korespondenta) Rzym. 7 kwietnia (P) Rżś,d włoski opowiada się za rewizją konkordatu, re­gulującego status Kościoła we Włoszech. Oświadczenie tej treści. złożył dzisiaj w parla­mencie premier E. Colombó, będący przedstawicielem cha­decji a więc partii katolic­kiej, .Szef rządu włoskiego stwierdził, że we współcze­snych Włoszech nie ma miejs­ca dla pozostałości z okresu monarchii czy faszyzmu. Za­sada ta odnosi się oczywiście również i do konkordatu, któ­ry zawarty zpstaf w 1929 ro­ku, a więc za rządów Musso­­liniego. Składając odważne — jak na działacza katolickiego — oświad­czenie, E. Colombo potwierdził równocześnie, że stosunki pomię­dzy Włochami i państwem koś­cielnym układa ja sie bardzo do­brze, że rząd pragnie, aby było tak również i w przyszłości, zaś rewizja konkordatu nie jest sprzeczna z tym pragnieniem, po­nieważ potrzebę taka akceptuje również Watykan. Nad oświadczeniem premiera rozwinęła sie ożywiona dyskusja Niektórzy przedstawiciele ugrupo­wań laickich m. in. socjaliści opo­wiadali się za wypowiedzeniem konkordatu przez państwo wło­skie i za „polityka faktów* doko­nanych” w stosunku do Watyka­nu i Kościoła. Wśród przeciwników tak daleko idących kroków znaleźli się m. in. komuniści w imieniu któ ­rych przemawiała Niida Jojbti bę­dącą członkiem kierownictwa par­tii. Wskazała ona, że konkordat należy zrewidować i dostosować do wymogów współczesności, jed­nakże powinien on obowiązywać w zmienionej formie: Natomiast same zinianv no w inn v być wyni­kiem obODÓlnei ugodv uzyskanej w wyniku rokowań. Anulowanie konkordatu, za czyni opowiadają się również niektóre skrajnie pra­wicowe siły laickie, byłoby — jak wskazują komuniści sprzeczne '* uczuciami i stanowiskiem świato­poglądowym znacznej części spo­łeczeństwa. Podstawowym czynni­kiem umożliwiającym uzyskiwa­nie postępu w kraju jest dla WłPK współpraca katolików i Ko­munistów, ściślej katolickiej i laickiej lewicy samym, .wszelkie społecznej. Tym posunięcia na­rażające ńa szwank taką. współ: pracę, naruszającó pokój religij­ny w kraju będącym przecież ko­lebka chrześcijaństwa, byłyby zdaniem komunistów równie błęd­ne jak szkodliwe, bo słiiżące inte­resom sił zachowawczych nie zaś postępowych. Debata na temat rewizji kon­kordatu była dla rządu włoskiego dość trudnym przeżyciem. Ewen­tualne rokowania z prowadzić będzie min Watykanem spraw» za­granicznych Moro będący — po­dobnie jak jego zastępcy — człon­kiem chadecji. Przedstawiciele obozu katolickiego w’ rządzie nie mogą oficjalnie i publicznie do­magać się ograniczenia przywile­jów i uprawnień Kościoła w ży­ciu publicznym kraju a równo­cześnie muszą liczyć się ze sta­nowiskiem laickiej części sił rzą­dzących gdyż jakakolwiek opozy­cja spowodowałaby natychmiast kryzys rządowy. Widzi tę skomplikowaną sytua­cję również i sam Watykan, któ­ry godzi się na rokowania zmie­rzające do modernizacji kon­kordatu i jak się wydaje zaak­ceptuje ograniczenie roli Kościo­ła xve Włoszech do zakresu spraw1 wiążących się ściśle z religią, nie roszcząc sobie pretensji do ja­kiejkolwiek aktywności i wpły­wów wychodzących poza ten sze­roko pojęty zakres problemów». Tego rodzaju tendencje zgodne są zresztą z posoborowymi kon­cepcjami dotyczącymi życia i działalności Kościoła ZDZISŁAW MORAWSKI Na dalekopisie: Moskwa i Budapeszt Reformy gospodarcze w krajach socjalistycznych (P) „Opracowanie i realiza­cja dojrzałych reform w funk cjonowaniu gospodarki i ca­łego państwa jest podstawo­wym warunkiem naszego szybszego marszu naprzód” — powiedział na VIII plenum KC PZPR E. Gierek. Ko­nieczność zmiany metod opty­malizacji gospodarki dojrze­wa już od dawna. Wysuwano i próbowano realizować nie­mało koncepcji, które na ogól nie były jednak skuteczne. Nie prowadziły one zwłaszcza do stworzenia jednolitego, zgodnego wewnętrznie syste­mu ekonomicznego. Czeka nas więc opracowanie takiego sy­stemu, w którym obok wła­snych doświadczeń powinniś­my również zaadaptować twórczo do naszych warun­ków sprawdzone w praktyce, niektóre pozytywne rozwiąza­nia uzyskane przez inne kra­je socjalistyczne. Bratnie kra­je socjalistyczne mają niema­łe osiągnięcia w tej dziedzi­nie. Informują o nich kore­spondenci PAP w Moskwie : Budapeszcie-Korespondent PAP w Mo­skwie red. P. Ziarnik: Już 6 rok trwa w Zw. Ra­dzieckim wprowadzanie re­formy ekonomicznej: nowego systemu planowania i zarzą­dzania gospodarką. Mówił o tym w referacie sprawozdaw­czym na XXIV Zjeździe KPZR sekretarz generalny KC partii L. Breżniew. Rozwiązując szereg ważnych zagadnień długofalowej polityki gospo­darczej nakreślonej przez XXIII Zjazd KPZR — powie­dział L. Breżniew — KC po­dejmował też kroki .na rzecz usunięcia niedociągnięć w za­rządzaniu rolnictwem i prze­mysłem, do których doszła w poprzednim okresie. Nader istotny wynik pracy dokona­nej przez partię w okresie sprawozdawczym polega na tym — stwierdził dalej sekre­tarz generalny KC KPZR że kadry partyjne, rad >oue gospodarcze i związkowe, żc szerokie masy ludzi pracy za­­częf" głębiej wnikać w spra­wy ekonomiczne, lepiej rozu­mieć stojące przed nimi pro­bierny i sposoby ich rozwią­zywania Tyle stwierdzeń na zjeździe. Dodać tu trzeba, że zmiany wpro­wadzone w systemie planowania i zarządzania radziecką gospodarką polegają głównie na zmniejszeniu liczby planów wskaźników dyrektywnych przedsiębiorstw i przyję­ciu — jako zasadniczego wskaźni­ka produkcji sprzedanej i osią­gniętego zysku. Kierownictwu przedsiębiorstw dało to większą samodzielność w planowaniu pro­dukcji i kierowaniu zakładem Do końca 1970 r. zakończono w zasadzie wprowadzanie tego sy­stemu do przedsiębiorstw prze­mysłu, transportu i łączności. Pc nowemu pracowało 42 tys. zakła­dów przemysłowych, zatrudnia­jących 92 proc. wszystkich ro­botników i pracowników przemy­słowych. Obecnie trwa masowe wprowadzanie reformy do bu­downictwa — po uzyskaniu po­zytywnych wyników w 40 ekspe­rymentujących. organizacjach bu­dowlanych. Jednocześnie przygo­towują się do przejścia na nowj system pozostałe przedsiębiorstw« innych gałęzi gospodarki. Od 2 lat trwa eksperymentalna praca na zasadach rozrachunku gospodarczego w niektórych prze­mysłowych zarządach centralnych. Jest to nowy etap reformy. W obecnej pięciolatce wszystkie za­rządy centralne i ministerstwa branżowe przejdą na ten system Powszechne jest zdanie, że re­forma była jednym z głównych czynników osiągnięcia tak wyso­kiego tempa rozwoju w latach 1966— 70. Nowy system wyzwoli] inicjatywy kierownictw i załóg przedsiębiorstw przemysłowych zwiększył ich zainteresowanie w ustalaniu wysokich planów pro­dukcyjnych i ich wykonywaniu, w osiąganiu wysokich wskaźni­ków ekonomicznych. W toku wprowadzania reformy rozpoczęto też proces łączenia małych zakładów wr zjednoczenia i tworzenie nowych typów zjed­noczeń: projektowo-naukowyćh naukowo-produkcyjnych. Wynikły również potrzeby wprow»adzenia zmian w działalno­ści banków i całego aparatu fi­nansowania, organizacji zaopatrz! niowych, handlu w organizacji i planowaniu republikańskim i o­­gól u oz wiązkowym, w» systemie po­wiązań kooperacyjnych, kształto­waniu cen itp. Nowy system zapoczątko­wał kompleksowe i wszech­stronna przeobrażenia w go­spodarce radzieckiej. Jest to proces ciągły i długotrwały. Jego celem jest intensyfika­cja produkcji i wzrost jej efektywności. Zgodnie z do­kumentami XXIV Zjazdu KPZR system planowania bę­dzie nadal ulepszany. Korespondent PAP w Bu­dapeszcie red. A. Czerkawsbi: Węgierski „nowy nizm” czyli reforma mecha­gospo­darcza wprowadzona przed trzema laty w sposób bardzo ostrożny i przemyślany po­woli przynosi wyniki oczeki­wane przez jej twórców. Ta­kie jest zdanie czołowych e­­konomistów węgierskich, acz­kolwiek nie ukrywają oni, że nie są one jednakowe we wszystkich dziedzinach gospo darki narodowej. Nowy system zarządzania przy­niósł generalną poprawę zaopa­trzenia rynku i znaczne rozsze­rzenie asortymentu wyrobów konsumpcv^nj’ch. Zwiększona sa­modzielność i odpowiedzialność przedsiębiorstw stworzyły solidną podstawę do większej, lepszej i bardziej rentownej produkcji, państwo decyduje centralnie o cenach połowy towarów, na po­zostałe — ceny ustalają poszcze­gólne przedsiębiorstwa, na pod-stawie swego rachunku ekono­micznego. Tego rodzaju możliwo­ści stwarzają konkurencję w do­brym tego słowa znaczeniu wpływają na stałe polepszanie jakości i wzbogacanie asortymen tu towarów przeznaczonych dis ludności. Poszczególne przedsiębiorstwa fabryki opracowują plany pro­dukcyjne przede wszystkim ns podstawie analizy sytuacji ryn­kowej. Jak wykazują dotychcza­sowe rezultaty, plany te były są na ogół zgodne z wytycznym: gospodarki narodowej. Większośt przedsiębiorstw pracuje z zy­skiem. , Osobnym zagadnieniem przy o­­mawianiu węgierskiej reform* gosnodarczej jest sprawa gospo darki zapasami. Był to przez dłu­gie lata bardzo nabrzmiały i ostry problem gospodarki WRL „Nowy mechanizm” i w tej dzie­dzinie przyniósł pozytywne zmia­ny, wprowadzając materialna od­powiedzialność przedsiębiorstw za produkcję. Zakłady unikają jat? mogą gromadzenia nadmiernych zapasów, ponieważ tego rodzaju praktyka „bije je Głównym kryterium po kieszeni” stały się w produkcji; dobra jakość rów i gruntowna znajomość towa­po­trzeb rynku. Założenia nowego mecha­nizmu przyczyniły się już także do dalszego węgierskiego handlu rozwoju zagra­nicznego. Warto tu przypom­nieć. że jednym z tych zało­żeń jest rozwój kooperacji między przedsiębiorstwami węgierskimi a zagranicznymi oraz przyznanie prawa eks­portu poszczególnym przed­siębiorstwom i fabrykom. Do­tyczy to oczywiście tych za­kładów, które spełniają okre­ślone warunki, zarówno jeśli chodzi o rodzaj jak i jakość produkcji. (PAPl 15 W. Brandt odwiedzi Wiedeń BONN (PAP). Kanclerz ŃRF W. Brandt złoży wizytę w Wied­niu od 1 do 3 czerwca na' zapro­szenie kanclerza Austrii, B. Krei­­sky’ego. Kanclerz NRF — jak informuje agencja DP A — pojedzie do Wie­dnia przypuszczalnie z Helsinek gdzie od 25 do 27 maja weźmie udział w konferencji Rady Gene­ralnej Międzynarodówki Socjali. stycznej. 'P) ..a Barze! USA BONN (PAP). Przewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu R. Barzel przeprowadzi w poło­wie przyszłego tygodnia w Waszyngtonie rozmowy polityczne z prezydentem USA, R. Nixonem. Rzecznik frakcji zakomunikował w środę w Bonn, iż przywódca opozycji wybiera się do USA. aby wygłosić odczyt w Nó.Wym Jorku, ha posiedzeniu „Council of Fo­reign Relations”. <B) Konsultacje gospodarcze Rumunia - NRF BONN (PAP). Min. spraw wew­nętrznych NRF H. D. Genscher wyjechał w środę z czterodniową wizytą do Rumunii. Przeprowadzi on rozmowy z członkami rządu rumuńskiego i innymi osobistościami na tematy gospodarcze. (B) Demonstracje w Berlinie zach. po prowokacyjnym uwolnieniu zbrodniarzy hitlerowskich BĘJłLlN (PAP). Berliński kores pondent pap red. J. Wańkowie: donosi: /- powszechnym oburzaniem postępowej opinii publicznej Bor­­lina. zacli. spotkał się ogłoszony 7 bm. wyrok miejscowego sądin na mocy którego zostali uwolnieni od winy i kary dwaj zbrod­niarze hitlerowscy, wysocy o­­ficerowie SS i czołowi pra­cownicy b. placówki gestapo W Berlinie — Kurt Venter i Max Grautstueck — winni niezliczonych zbrodni dokonanych w okresie III Rzeszy na obywatelach niemiec­kich pochodzenia żydowskiego. Winę zbrodniarzy potwierdziło ponad wszelką wątpliwość 40 świadków oskarżenia ze St. Zjed­noczonych. Kanady i Izraela. Mi­mo bezspornych dowodów winy, prokurktór zaządal' dia' Venlera kary tyiko 5' lat wiezienia, co — jak cynicznie dodał odpowiada karze 2 do 3 godziri wlezienia ża każda popełniona zbrodnię, w sto­sunku do drugiego oskarżonego zażadął umorzenia postępowania sądowego z uwagi na „brak do­wodów”. : Przed gmachem sądu zachó­­dnioberlińskiego demonstrowały liczne grupy młodzieży oskarża­jące trybunał miasta o hitlerow­ską stronniczość i deptanie ućzuć młodego pokolenia żądającego sprawiedliwej kary dla ludóbót» ców. (P)

Next