Magyar Kurir, 1791. július-december (5. évfolyam, 51-103. szám)
1791-07-26 / 58. szám
щ meg-itólésére bízok, reméllvén, hogy ha Triót6a jovaslása’m bé-nem vétetödnének-is, leg alább igyekezetem rofzra nem magyaráztatok; ’s egyfzersmiad annál nagyobb ezen reménységem, a’ mennél nagyobb örömmel fogom hallani, hogy valaki az én jovaslásaimnál alkalmasabb módokat láttáit • fel. ’s. a* t. ' Erdély Orfzíg. — Az Erdélyi Karok és Renieky Magyar Nemzethez illendő nemes ajánlást tettek • Felségének azon efetré, ha a* Törökkel újra fegyverre kelénd a’ dolog: melly ajánlásnak valóeágos párját kívántuk a’ Nemzet’ difzére kozönségefsé tenni. Ez az : ,, Fides illa et devotio, qua Gens noRra io Principes Гиоs ducitur, ejas ell indolis, ut in adveriis rebus majora fumat incrementa. Luculenta iunt hanc in rem omnium aetatum exempla, quae a nobis eo magis filentio praeteriri poliunt, quod elariflima hujus tellimonia, ab AugultilTimis Ssae Mattis Vrae Praed«ceifuribus, quin ab ipfa etiam Ssma Vra Matre edita habeantur. Fidem hanc haercditario jure a’ majoribus noRris in nos devolutam, et (i flatim in aufpicatififimo V. Majeftatis Regiminis exordio, folebnibus votis, magnaque animorum promtitudine conte. (Uti fumus, cui Declarationi noRrae in homagiali in- Rrumento contentae, et a Sa. Va. Matte clemeatiiTime acceptatae, nunc quoque inhaeremus; ardor tamen ille, quo in Commoda, Decus, et Gloriam S. V. MajeRatis, totiusque AuguRae Domus ferimur f cogit nos in his rerum adjunctis, dum nova belli Ottomanici molimina prorumpere audimus, homagiali cultu, fancteque ac folenniter declarare: nos nullo modo admiffuros, ut obRricta Vrae Matti homagialis fides noRra, vel in minimo labefactetur, nec legali noRrae obligationi ex ea profluenti, ullo unquam tempore, via per Leges praefcripta, fanguinis etiam profulione defuturos. Prout id medio Deputationig aofirae ad Sacrum MajeRatis Vrae Solium cum gravaminibus et poRulatis noRris mittendae prolixius declarare noa deerimus; nulli dubitante^ S, Y. Ma*