Trybuna Ludu, styczeń 1972 (XXIV/1-30)
1972-01-15 / nr. 14
2 30-lecie PPR Akademia w Ambasadzie PRL w Moskwie (OD NASZEGO KORESPONDENTA W ZSRR) 14 bm. i inicjatywy Komitetu Zakładowego PZPJt ptzy pćrlsfcicli placówkach w Moskwie odbyła sic uroczysta akademia poświęcona 30 rocznicy powstania Polskiej Partii Robotniczej. Wzięli w niej udział pracownicy ambasady PRL, Biura Radcy Handlowego, przedstawicielstwa polskiego w RWPG, oficerowie WP — słuchacze uczclni radzieckich, studenci poi scy w ZSRR. Obecni byli: ambasador PRL w ZSRR, Zenon Nowak przedstawiciele KC KPZR z tow Piotrem Kostikowem, radzieckie go MSZ, Ministerstwa Obrony ZSRR, działacze i aktywiści radzieckiego Komitetu Weteranom Wojny. W prezydium zasiedli m in. generałowie S. Bordziłowski S. Popławski. J. K. Odznaczenia państwowe dla działaczy robotniczych 14 bm. w czasie kolejnych ■uroczystości ’ dla uczczenia : 30 rocznicy powstania ' PPR liczni działacze ruchu robotniczego uczestnicy walk o wyzwolenie narodowe i spęłeczne udekorowani zostali odznaczeniami państwowymi: Orderami Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżami Komandorskimi, Oficerskimi i Kawalerskimi Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżami Zasługi. Otrzymali je: Woj. rzeszowskie Order Sztandaru Pracy I klasy: Paweł Karp — członek KPP od 1931 r„ więzień sanacji, organizator PPR . i GL na Podkarpaciu, wieloletni przewodniczący WKKP; Wojciech Kosiba — od 1925 r. w KPP, organizator strajków i manifestacji ńa Podkarpaciu, więzień sanacji, od 1942 r. członek PPR i GL, organizator konspiracyjnych rad narodowych; Leon Korga — od 1935 r. działacz „Wici” i SL, organizator komitetu rewolucyjnego chłopsko-robotniczego . Tarnobrzeskiem, więzień hitlew rowskich obozów koncentracyjnych, po wyzwoleniu działacz partyjny i społeczny; Kazimierz Osełek — od 1931 'r. członek KPP, organizator strajków, w czasie okupacji żołnierz GL i AL, działacz partyjny; Jan Sabik — od 1923 r. działacz związkowy, uczestnik strajków chłopskich w pow. Strzyżów, - od 1942 r. członek PPR i GL, aktywista partyjny; Ludwik Szenborn — od 1930 r. członek KZftlP, więzień sanacji, od 1942 ,r. członek PPR i GL, więzień obozów koncentracyjnych, działacz PPR i PZPR; Walenty Tomaka — członek KPP od 1925 r. więzień sanacji, członek PPR i GL, działacz rad narodowych; Wiśniewski —- od 1927 r. Tomasz działacz KPP, organizator strajków, więzień sanacji, uczestnik walk w Hiszpanii w brygadach międzynarodowych, działacz ZPP w ZSRR, aktywista partyjny. Order Sztandaru Pracy II klasy: Jakub Augustyn — od 1942 r. członek PPR i GŁ. działacz partyjny; Aniela Bereś — od 1929 r członek KPP, od 1942 r. członek PPR i GL, — łączniczka, więźniarka obozu w Ravensbrueck, aktywistka PZPR; Stanisław Bereś — członek KZMP od 1930 r.. następnie W KPP, organizator strajków, członek PPR i GL, więzień obozów koncentracyjnych, działacz PPR i PZPR; Józef' Bielenda — członek KPP i PPR, organizator oddziału partyzanckiego PL „Iskra”, więzień Oświęcimia, działacz partyjny; Franciszek Bojarski — od 1942 r członek PPR i GL, działacz partyjny; Wiktoria Chłędowska — i od 1934 r. w KPP, członek PPR GL, łączniczka, więźniarka obozów koncentracyjnych; Aniela Czech — członek KPP od 1932 r., organizator komórek PPR, działaczka partyjna; Stanisław Dronka s. Tomasza — członek KZMP od 1932 r„ więzień sanacji, więzień obozów koncentracyjnych, po wyzwoleniu — działacz PPR i PZPR; Stanisław Dronka, s. Jana — członek KPP od 1929 r„ więzień sanacji, żołnierz polskich sił zbrojnych na Zachodzie, po wojnie działacz PPR i PZPR; Jan Kapała — od 1935 r; w KPP, więzień sanacji, członek PPR i GL, działacz partyjny i oświatowy; Jan Kawa — członek KZMP od 1928 r., następnie w KPP, więzień sanacji, więzień obozu w Oranienburgu działacz PPR i PZPR; Kazimiera Klęba — wieloletni działacz partyjny i związkowy; Antoni Konkol — członek KPP od 1933 r., więzień sanacji, członek PPR i GL, działacz partyjny;. Maria Korga — od 1942 r. członek PPR, działaczka PZPR i Ligi Kobiet; Stanisław Kosiba — człopek KPP, więzień sanacji, członek PPR i GL od 1942 r.. organizator konspiracyjnych rad narodowych, pełnomocnik <Fs reformy rolnej, działacz partyjny; Wincenty Krawczyk — członek KPP od 1923 r., więzień sanacji, żołnierz I Armii Wojska Polskiego, działacz partyjny; Stanisław' Pałka — od 1942 r. członek PPR i GL, działacz partyjny i ORMO; Antoni Podstawski — członek KPP od 1939 r„ więzień sanacji, uczestnik ruchu oporu, członek PPR od chwili wyzwolenia, działacz partyjny; Władysław Syzdek — członek KPP, od 1942 r. w PPR i GL, działacz partyjny i społeczny; Franciszek Szczupiel — członek KPP od 1932 r„ więzień sanacji, członek PPR, , pełnomocnik do spraw reformy rolnej, działacz PZPR; Edward Szewczak — przed wojna członek KZMP i KPP. od 1942 r. w PPR i GL, działacz partyjny; Trzaskoś — członek Konstanty KPP od 1930 r., więzień sankcji, od 1942 roku w PPR, organizator, komórek partyjnych rią Podkarpaciu, aktywista PPR i PZPR; Jan Urban — członek KPP, organizator strajków rolnych w pow. Łańcut, od 1943 r. członek PPR i GL, działacz partyjny; sław Więcek — członek StaniKPP więzień sanacji od 1942 r. PPR i GL, po wyzwoleniu praw cownik MO; działacz partyjny: Piotr Wisz —, członek KPP, od 1942 r. członek PPR i GL, więzień obozu w Oranienburgu, działacz partyjny o,raz samorządu chłopskiego; Kazimierz Wroński — członek KPP, kilkakrotny Wmzień^anffęji, dzl^iaüg, i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski: Zdzisław Basak, Józef Domino, Kazimierz Granat, Maria Kogutek, Stanisław Leja, Agnieszka Młcał, Leon Rak, Jadwiga Sikora, Józef Szpala, Andrzej Tomasik, Piotr Tudor Władysław Wajda, Walenty Warchoł, Franciszek Wasilewski, Antoni Wojnar, Stanisław Wołański, Józef Zarzycki. Ministerstwo Obrony Narodowe) Order Sztandaru Pracy I klasy: gen. dyw. Wacław Czyżewski — b. członek KPP,‘ żołnierz GL i AL, działacz PPR i PZPR; gen. dyw. Franciszek Księżarczyk — wieloletni działacz ruchu robotniczego, uczestnik walk o wolność w Hiszpanii, w czasie okupacji — żołnierz GL i AL, aktywista partyjny, prezes ZG Związku Inwalidów Wojennych; gen. dyw. Teodor Kufel — b członek KZMP, żołnierz GL i AL, w Powstaniu Warszawskim dowódca kompanii „Czwartaków”, aktywista PPR i .PZPR: płk. Adolf Starzec — wieloletni działacz ruchu robotniczego, aktywista PPR i PZPR; płk. Stanisław Szot — b. członek KZMP jeden z założycieli robotniczo-chłopskiej organizacji bojowej w pow. Kraśnik, która weszła w skład GL, działacz PPR i PZPR. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski: gen. bryg. Jan Wyderkowski; pułkownicy — Władysław Ciechanowicz, Eugeniusz Kućmierz, Norbert Michla, Franciszek Piwowar, Mieczysław Puleezny, Wiktor Siennicki, ppłk. Bolesław Turowski. (PAP) Prasa ZSRR o wizycie min. S. Olszowskiego MOSKWA (PAP). Centralna prasa radziecka, radio i telewizja obszernie relacjonował) moskiewską wizytę członka Biura Politycznego KC PZPR, ministra Spraw Zagranicznych PRL Stefana Olszowskiego. Zajmuje ona czołowe miejsca wśród materiałów o wydarzeniach politycznych ostatnich dni Piątkowe numery centralnych przynoszą dzienników na pierwszych kolumnach informacje przyjęciu S. Olszowskiego przez N. o Podgórnego. Wcześniej — bo w czwartek wieczorem podały ja moskiewskie dzienniki wieczorne „Izwiestia“ i „Wieczernaja Moskwa“ oraz wszystkie centralne programy informacyjne radia i telewizji. W głównym dzienniku połityczno-informacyjnym TV „Wremia“ radzieccy telewidzowie oglą dali przyjęcie S. przez N, Podgórnego Olszowskiegr I pierwsze chwile rozmowy miedzy nimi » sali audiencyjnei na Kremlu. ________________________________________TRYBUNA LUDU___________________________________________________________________SOBOTA, 15 STYCZNIA 1972 R. — NR 14 Indie-woźny partner polityczny i gospodarczy Polski (Dok. te sir. 1) W ciągu ostatnich lat Indie **■ jęły pierwsze miejsce w n&szyito handlu wśród wszystkich krajów rozwijających się. Oczywiście poziom obrotów, który w roku ubiegłym zbliżył się do ok. 300 min ,?l dewizowych nie zadowala ani nas ani naszych indyjskich przyjaciół. Pomyślne dotychczasowe kontakty, w rezultacie których Polska stała się dostawcą sprzętu i wyposażenia dla. indyjskich fabryk traktorów i motocykli, zaangażowała w budowę dwóch nowoczesnych kopalń, elektrowni oraz urządzeń dc wzbogacania węgla w połączeniu z korzystnymi dla naszego kraju umowami w sprawie dostaw indyjskich pasz, rud i spożywczych, są dobrą artykułów podstawa do dalszego rozszerzenia współpracy. Rzecz jasna, że obecnie w okresie postępującej specjalizacji, żaden kraj nie może być samowystarczalny. Nie są samowystarczalne ani Polska ani Indie, Krajf nasze mogą się pod wieloma względami uzupełniać. Stąd dostrzegamy już obecnie możliwość znacznego zintensyfikowania naszych kontaktów w dziedzinie wspólnych inwestycji, kooperacji przemysłowej szerokiej wymiany doświadczeń naukowych i technicznych, jak też wyrobów codziennego użytku. W czasie naszego pobytu w Indiach mieliśmy możność przekonania się, że wiele artykułów, dzięki swym wysokim walorom użytkowym, a co również ważne, atrakcyjnemu wykonaniu, może skutecznie wzbogacić asortyment towarów w naszych sklepach. Jest to szczególnie istotne w sytuacji założonego wzrostu płac realnych w Polsce i postępującego wzrostu dochodów ludności. Z dobrym przyjęciem gospodarzy spótkaty się nasze propozycje w dziedzinie eksportu ciągników t obrabiarek z Polski, kooperacji w przemyśle stoczniowym, chemicznym itp. Z Indii otrzymywać będziemy m. in. wagony, których deficyt coraz bardziej odczuwają polskie koleje. Warto również podkreślić, że nadal będziemy rozwijać intensywną współpracę z Indiami w takich tradycyjnych dziedzinach jak węgiel, i nowych, jak np. kopalnictwie rud nieżelaznych. Po ukończeniu budowy kopalń w SudamcUhu i Monidi.hu które znajdują się już w przededniu rozpoczęcia eksploatacji, strona indyjska zaproponowała nam współudział w realizacji generalnego programu rekonstrukcji i modernizacji kopalń okręgu Iharia. Sa to male prymitywne kopalnie, które do niedawna należały do prywatnych właścicieli. U- pańrtwowienie ich przez rząd Indii stwarza obecnie szanse na wprowadzenie nowoczesnej organizacji wydobycia, uporządkowa7. nie rozlicznych spraw związanych gospodarką wodną, transportem itp. Zagadnienie jest tym pilniejsze, że właśnie od tego rejonu zależy zapewnienie indyjskiemu hutnictwu, w tym m. in. nowoczesnej hucie w Bokaro, dostatecznej ilości koksu. Przyjęliśmy tę propozycję. Udział swój w tym wielkim przedsięwzięciu traktujemy przede wszystkim jako formę eksportu polskiej myśli technicznej. Zadania koordynacji tych wszystkich problemów przejmie stała specjalistyczna komisja polsko-indyjska, którą postanowiliśmy powołać do życia. Wizyta w Indiach skłania z pew* nością do różnych refleksji bardziej osobistych. Jest ich sporo. Muszę powiedzieć, że od czasu mej ostatniej wizyty w tym kraju w roku 1SŚ3, Indie uczyniły olbrzymi krok naprzód. Jest to kraj pod wieloma względami nie do poznania. Dzięki polityce rządu pani ludiry Gandhi, udało się rozwiązać wiele problemów rolnych. Poważnie wzmocniła się indyjska ekonomika. Zwiedzane przez naszą delegację kopalnie *w zagłębiu Iharia, nowoczesna, budowana przy pomocy ZSRR huta w Bokaro, która tylko w pierwszym etapie dawać będzie 1,7 min ton stali, fabryki maszyn górniczych w Durgapurze i inne — to tylko niektóre wyznaczniki tego postępu. Podczas naszej wizyty w spotkaliśmy się z licznymi Indiach wzrastającymi dowodami sympatii dla Polski. Mieliśmy okazję usłyszeć wiele ciepłych słów uznania pod adresem polskiej techniki i polskich specjalistów. Polska jeszcze nie tak dawno odległy kraj, leżący „gdzieś w Europie“, dała się tu poznać z najlepszej strony — jako wartościowy partner polityczny i gospodarczy. Wydaje się, że niemałą zasługę mają w tym polskie załogi, nasi eksperci. Im też należy sie wiele stów uznania i podzięki. Ich praca, ich wiedza i doświadczenie którymi dzieła się ze swymi indyjskimi przyjaciółmi, to dobra „wizytówka“ Polski w Indiach. Finlandia zakończyła techniczne przygotowania przed konferencją europejską HELSINKI (rAP). Ministei Spraw Zagranicznych Finlandii, O. J. Mattila oświadczył że w Helsinkach zakończono już techniczne przygotowania, związane z ewentualnym rozpoczęciem wstępnych rozmów przed europejską konferencją bezpieczeństwa i współpracy Powiedział on, że przed przejściem ód stów do działania każdy zainteresowany rząd powinien, zdaniem Finlandii umocnić się w przekonaniu cc do niezbędności konferencji bezpieczeństwa. Obemie wymiana pogiądów w sprawie konferencji bezpieczeństwa odbywa się na różnych płaszczyznach i w różnych formach „Naszym zdaniem — dodai Mattila — wielostronne rozmowy w Helsinkach umożliwiłyby skrystalizowanie i skoordynowanie tego procesu.'1 Norwegia za rozszerzeniem obszarów objętych redukcja wojsk OSLO (PAP). Norweski minister Obrony A. J. Fostervoll stwierdził w odczycie wygłoszonym w Oslo iż Norwegia przywiązuje wielką wagę do kontynuowania polityki odprężenia w Europie Wiąże ona nadzieje na osiągniecie postępu w tej dziedzinie z przyszłymi rozmowami rrdziecko-amerykańskimi. Zamierzenia związane z redukcją sił zbrojnych dotyczą przede wszystkim Europy środkowej — powiedział minister. Norwegia byłaby zainteresowana rozszerzeniem obszarów, które zostałyby objęte redukcją wojsk, Rozwój stosunków dobrego sąsiedztwa i przyjaźni ze Związkiem Radzieckim pędzie zawsze jednym z ważnych celów polityki zagranicznej Norwegii — oświadczył w parlamencie minister Spraw Zagranicznych Andreas Cappelen. Minister zaznaczył, że Norwegia i Związek Radziecki są zainteresowane w rozszerzeniu stosunków w dziedzinie gospodarczej. kulturalnej i technicznej, jak również w utrzymywaniu bliższych kontaktów politycznych. Tło zamachu stanu w Ghanie Jak już informowaliśmy, w nocy z czwartku na piątek dokonany został wojskowy zamach stanu w Ghanie. Wiadomości z 'tego kraju są jeszcze zbyt skąpe, by można poznać wszystkie kulisy wydarzenia. Pewne światło na tło zamachu daje lektura niektórych artykułów, jakie ukazały się w prasie zachodniej jeszcze przed zmianą władz w Ghanie, Niemal w przeddzień zamachu stanu, brytyjski „The Guardian“ zwracał w obszernej publikacji uwagę na kryzysową sytuację ekonomiczną w Ghanie Podkreślał, że po blisko sześciu latach, jakie upłynęły od obalenia byłego prezydenta kraju, Nkrumaha, Ghana znajduje się w poważnych trudnościach gospodarczych. W ciągu ostatniego roku koszty utrzymania wzrosły w tym kraju o 15 proc. i są obecnie dwukrotnie wyższe niż za czasów władzy Nkrumaha. Płace zmieniły się od tego czasu tylko nieznacznie. Dochód narodowy na głowę ludności spadł o 10 proc. w stosunku do roku 1957, kiedy wynosił 140 dolarów, Londyński „Times“ w przeddzień zamachu pisał o rosnącej opozycji związków zawodowych w stosunku do rządu. Kongres Związków Zawodowych Ghany grupuje 17 związków, zrzeszających 350 tys. robotników prawie 10-milionowego kraju. W ostatnim okresie związki zawodowe ostre krytykowały stale postępujący wzrost cen na artykuły pierwszej potrzeby i zbyt niskie zarobki Sekretariat związków powołał specjalny komitet do przestudiowania finansowej polityki rządu wobet robotników Styczniowy numer „Monde Diplomatique“, który ukazał się na kilka dni przed zamachem stanu w Ghanie zwracał uwagę na niemal całkowite opanowanie gospodarki tego kraju przez firmy zagraniczne. Nadal poważnie zaangażowana w gospodarce kraju jest W. Brytania duże Wpływy gospodarcze mają również Stany Zjednoczone. Penetrację w Ghanie w okresie władzy Busii rozpoczęła też kanada. Poza tym pismo informowało o olbrzymim zadłużeniu Ghany za granicą, głównie wobec Londynu, Paryża i Waszyngtonu. Poprzednie władze przez cały okres swych rządów nieustanni« prosiły o prolongowanie spłaty kredytów zaciągniętych z* granicą Żachodnioniemieck* „Der Spiegiel1' podawał, zt za dłużenie Ghany za granica przekracza miliard Trudności gospodarcze dolarów pogłębił spadek cer kakao na rynku międzynarodowym, które jest podstawowym artykułem eksportowym Ghany. Kraj ten musi poza tym kupować ta granica cora2 więcej żywnoś ci, co jeszcze bardziet pogłębia deficyt dewizowy kraju Korespondent .Der Spiegiel' podawał również, te w społe czeństwie ghańskim. liezado wolonym z polityki prawico vego rządu wzmogły eią sym patie dla Nkrumaha. Z pierwszych reakcj’i po zamachu stanu w Ghanie warto przytoczyć opinie jugosłowiańskiej agencji Tanjug. Przypuszcza ona, że nowe władze w Ghanie będą prawdopodobnie odzwierciedlać sojusz armii z prawicą (zł) Konferencja prasowa w Delhi DELHI (PAP). Zaraz po podpisaniu wspólnego komu nikatu z rozmów polsko-indyjskich, (którego treść zostanie ogłoszona w terminie późniejszym) odbyła się 14 bm. w Delhi konferencja prasowa. Minister do spraw Stali Górnictwa Indii — M. Ruma- i ramangalam, podziękował wicepremierowi Janowi Mitrę dze i członkom delegacji polskiej za udział w rozmowach które były — jak oświadczył — bardzo szczere i pożyteczne Minister M. Kuraaramangalam podkreślił, że duże znaczenie dla współpracy indyjsko-polskiej ma nie wspólnej komisji. powołaZłożył również wyrazy uznania za poparcie Polski dla Indii w czasie ostatnich wydarzeń, których punktem kulminacyjnym było powstanie państwa Bangla Desz. Przewodniczący polskiej delegacji wicepremier J. Mitręga oświadczył dziennika rzom, że wizyta delegacji otworzyla nowy rozdział w stosunkach polsko-indyjskich. Wyrazem tego jest komuni kat — pierwszy o takim znaczeniu dokument w kach między naszymi stosunkrajami — powiedział wicepremier. Mieliśmy możność zwiedzić wiele zakładów, które swą nowoczesnością, organizacją jakością produkcję nie ustęi pują przodującym fabrykom w rozwiniętych krajach Europy. Jest to element umożliwiający rozwój wzajemnie korzystnej współpracy gospo darczej i kooperacji przemy, słowej między Polską a Indiami. Wywiad tow. K. Barcikowskiego dla „El Siglo" SANTIAGO (PAP). Organ KC KP Chile „El Siglo” opublikował wywiad udzielony temu dziennikowi przed wyjazdem z Chile hrzez zastępcę członka Biura Politycznego. sekretarza KC PZPR tow. Kazimierza Barcikowskiego Kronika dyplomatyczna • Ambasador Ludowej Republiki Bułgarii — Georgi Kostow Bogdanów wydał 14 bm. cocktail z okazji objęcia stanowiska przez nowego radcę handlowego ambasady — Banko Bobewa. Obecni bylj przedstawiciele kierownictw Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. MHZ i MHw oraz krajowych i zagranicznych central handlowych. (PAP) • MEKSYK (PAP) Ambasador PRL w Argentynie Mieczysław Wlodarefc złożył 11 brr., listy uwierzytelniające nrezydentowi Republiki Boliwii Hugo Banzer Suarezowi, akredytujące gc również w charakterze ambasadora PRL w Boliwii. Pakistańska decyzja zerwania stosunków z Polską Ministerstwo Spraw Zagranicznych otrzymało raport ambasadora PRL w Pakistanie, potwierdzający wcześniejsze doniesienia agencyjne że Pakistan zryw*, stosunki dyplomatyczne z Polską, w związku z uznaniem przez Polskę Ludowej Republiki Bangla Desz. Stosunki między Polską i Pakistanem rozwijały się przyjaźnie i z korzyścią dla obu stron. Zarówno w ciągu ubiegłego roku, jak i w ostatnich dniach, Polska iawałf dowody tego, że dąży dc kontynuowanif przyjaznych stosunków * i .rozwijani* dwustronne^ współprao W tych warunkach odpowiedzialność za tę godną pożałowani*, cle cyz.ię spada wyłączni* na wla dzc Pakistanu Dziennikarzowi PAP aasuwają się w związku z decyzją władz pakistańskich następujące refleksje: Polska, podobnie iak inne kraje socjalistyczne, od początku opowiadała tlę za politycznym uregulowaniem nabrzmiałych problemów na subkontynencie indyjskim, «* rozwiązaniem sytuacji zgodnym z vote narodu wschodniobengalskiego i wymogami pokojowego współżycia r ym rejonie. Wola ta wy rażona została jasno w grudniowych wyborach 1970 r., w których Giga A wami izy skała 16“' na 31? mandatów w centralnym parlamencie, w w Pakistanie Wschodnim zdobyła 167 na 169 mandatów. Już wtedy nie ulegało wątpliwości, że pogodzenie interesów obu części Pakistanu może dokonać się jedynie na drodze rozwiązań politycznych. Kraj nasz dawaj temu niejednokrotnie wyraz. Niestety, ówczesny prezydent Pakistanu Yahya Khan podjął działania represyjne zakrojone na wielką skalę. Przywódca Ligi Awa. mi Mudźlbur Itahman wtrącony został do więzienia, a w b. Pakistanie Wschodnim rozpoczęto coraz bardziej krwawy terror i represje w stosunku do wszystkich tych. którzy popierali program Ligi \wami, Prasa całego świata zwracała uwagę na dokonywane okrucieństwa na ludność? cywilnej i wielkie ofiary. Do Indii zaczynali napływać masowo osiągnęła uchodźcy, których liczba jesienią ub. roku ponad 10 milionów. Na granicy Indii i Pakisła nu Wschodniego stale wzmagało się napięcie. 3 grudnia ub. roku Pakistan wypowiedzią? wojnę rozpoczął agresywne działania wo. jenne na granicy zachodniej. Dalsze wypadło są znane. Nowy prezydent Pakistan» Bhutto poddał niezwykle krytycznej ocenie rządy b . prezydenta Vahyi Khana, obwiniając go o do prowadzenie do klęsk* i okłamywa. nie społeczeństwa oraz przywódców kraju Otwarcie przyznał, że dotychczasowe władze wojskowe Pa. kistanr. popełniły kardynalne błędy. Nawiązać kontffkt z uwięzionym Mudżibureir Rahmanem, a następ, nie zezwoli; mu na opuszczenie Pakistanu i powrót do swojegc kraju Mudżibur Rahman wczwai wszystkie kraje do uznania Bangte Desz. W ten sposób potwierdziło sic to, co powszechnie przewidywano, a mianowici/ powstanie nowego niezależnego państwa. Logiczna konsekwencji, tego faktu było limanie suwerennego państwa 3angla Desz przez szereg krajów * m. in. przez Polskę. Zostały uznane w ten sposób realia polityczne powstałe na subkontynencie indyjskim, Realia — podkreślmy — sgodne z t zdecydowaną wolą całegr narodu wschodniobengalskiego. Byłoby niezrozumiałe, gdybyśmy wali tylko Istnienie Pakistanu, uznali. rżącego 55 min obywateli, a równocześii5e odmówili uznania istnienia Ludowej Republiki Bangla Desz, która ma własny rząd i parte—*»ni i która liczy 75 min obywateli. Polska dawała wielokrotnie dowody tego, że pragnie kontynuować dobre stosunki z Pakistanem i rozwijać wzajemnie korzystna współpracę. Takiej współpracy nadal pragnie, mając jednocześnie nadzieję, że poczucie zdrowego rozsądku skłoni władze pakistańskie do przemyślenia i zmiany nieuzasadnionej decyzji. (PAP; Nowo agrest« izraelska na Liban nał PARYŻ (PAP). Izrael dokokolejnego aktu agresji wobec Libanu. W nocy z czwartku na piątek oddział izraelski wtargnął na terytorium libańskie do wioski Kafra, położonej o 8 km od linii przerwania ognia. Agresorzy wysadzili kilka domów, które — jak głosi propaganda izraelską — miały należeć do komandosów palestyńskich. KAIB minister (PAP). Premier Libanu i Spraw Wewnętrznych, Sajen calam aonteruwal w piątek przez dwie gadziny z przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Organizacji Wyzwolenia Palestyny, Jaserem A-ralatetń. W posiedzeniu wzięli także udział: dowódca armii libańskiej, gen. 'Chanem, wyżsi oficerowie lioańscy, eraz przedstawiciel Libanie, Abu Jusef. „E! Fatah“ w ' ;Władzc libańskie obawiają sie, że ostatnie ataki izraelskie mogą być tySko wstępem do poważniejszej operacji militarnej Izraela, zwłaszcza iż koia kierownicze tego kraju kontynuują kampanię pogróżek, która ma na rei u zastraszenie Libanu i zmuszenie go do ograniczenia działalności fedainów na terenie Libanu. Nowy szef izraelskiego sztabu generalnego, gen. David Elzar oświadczył w środę, że „armia nie zawaha się przed eskalacja- operacji, jeśli u zna to za konieczne“. USA dopomogą Izraelowi w uruchomieniu produkcji wojskowej WASZYNGTON (PAP). — Rzecznik Departamentu Stanu. Charles Bray, potwierdził w piątek informacje prasy amerykańskiej; .że 1 listopada ub. roku rząd USA zawarł porozumienie z Izraelem, przewidujące udzielenie mu pomocy technicznej, zwłaszcza w postaci patentów i planów w produkcji broni i sprzętu wojskowego. Rzecznik Departamentu Stanu stwierdził, że amerykańska pomoc techniczna ma przyczynić się do tego, by Izrael stał się bardziej samowvstarczalny w dziedzinie produkcji broni i sprzętu wojskowego. Układy z Polską i ZSRR w Komisji Prawnej Bundesratu (Dok. ze str. 1) Niespodzianka nastąpiła natomiast przy głosowaniu nad drugim zagadnieniem. Otóż żaden z krajów nie głosował za tym, że ustawy ratyfikacyjne wymagają akceptacji Bundesratu. Ośmiu członków komisji głosowało natomiast za tym, że akceptacja jest niejwtrżebna, zaś trzech pozostałych powstrzymało-się od.. głosu. ■>■. Wynik tćn oznacza, że przedstawicie] jednego kraju „chadeckiego“ głoso.wał tak samo jak przedstawiciele partii koalicji rządowej w Bonn. Na konferencji prasowej, która odbyła się po zakończeniu posiedzenia komisji, odmówiono odpowiedzi na który kraj „chadecki“ pytanie, oddał ten ósmv głos Ten wynik głosowania nad problemem akceptacji Jest w rozgrywce ratyfikacyjnej bardzo ważnym punktem dla rządu. Został bowiem jawnie złamani Jednolity front partii chadeckich, które przez uchwalenie wymogu akceptacji mają nadzieję przeciągać i komplikować przebieg procedury ratyfikacyjnej. Należy jednak podkreślić, źe »uchwala komisji prawnej nie jest wiążąca dla plenum Bundesratu, w którym większość jednego głosu mają partię chadeckie. Z drugiej Jednak strony należy sądzić, że kraj „chadecki", który w komisji glosował przeciw wymogowi akceptacji, będzie podobnie głosował na plenum Bundesratu. Tym samym nie jest wykluczone, iż plenum Bundesratu nie uchwali wymogu akceptacji ustaw ratyfikacyjnych i to co najmniej większością głosów 23 do 18. W ten sposób droga do ratyfikacji układów zostałaby znacznie oczyszczona i uproszczona. Ostateczna i niepodważalna decyzja zapadłaby wówczas na forum Bundestagu, gdzie partie koalicji rządowej dysponują w tej sprawie (tzn. nie licząc osławionego Hupki) jednym głosem ponad -SZ.9ŚĆ,, ;■ glóflów, bezwzględną-^'Więkwemagąnąo tfc uchwalenia ustawy. Wcaje- effi* nie jest dćpiifownn) powiedziane, że wszysc> CDU będą jednolicie głosować przećlw układom. STANISLAW ALBINOYVSK1 Szwecjo oczekuje pozytywnego rozwiązanie sprawy udziału NRD w konferencji ONZ WTEDEtt (PAP). Szwedzki minister Spraw Zagranicznych Krister Wickman, oświadczy! w piątek na konferencji prasowej w Wiedniu. lego kraj ma nadzieję na pozytywne rozwiązanie sprawy udziału NRD w sztokholmskiej konferencji ONZ na temat ochrony środowiska. Szwecja — powiedział minister —* nie ponosi odpowiedzialności za to, czy NRD umożliwi się. czy też uniemożliwi wzięcie udziału w tej konferencji:- Mam jednak nadzieję, że w sprawie NRD znajdzie się rozwiązanie. Po kolejnej redukcji wojsk USA w Wietnamie Barbarzyńskie bombardowania będą kontynuowane (OD NASZEGO KORESPONDENTA W USA) Dalsza redukcja korpusu ekspedycyjnego w Wietnamie zapowiedziana, przez prezydenta Nixona jest zgodna z jego planami ujawnionymi podczas wywiadu telewizyjnego 2 bm., które przewidują pozostawienie w Południowym Wietnamie stałego kontyngentu USA w sile do 35 tys. żołnierzy. Oczekuje się, że następna redukcja, jaką Biały bom ogłosi przed 1 maja br doprowadzi do tego stanu i będzie ostatnim ogniwem militarnym planów Nixona, Prezydent Nixon spodziewa sieże wycofanie 0,5 min żołnierzy połączone ze zmniejszeniem wydatków z blisko 31' mld dolarów rocznie do około 1 mld w br. oraz znaczne ograniczenie strat w ludziach ponoszonych przez wojska USA, uspokoi amerykańską opinie publiczną i usunie wojnę w Indochinach z przedpola nadchodzących wyborów. Podobne zdanie wyrazi) teraz również przewodniczący partii demokratycznej, Laurence 0‘Brien. Obserwatorzy wskazują jednak, że wojna powietrzna na całym teatrze indochińskim będzie trwała nadal. W ostatnich latach lotnictwo sajgońskie zostało czterokrotnie powiększone dostawami USA przejęło działania taktyczne na obszarze Południowegc Wietnamu, Pozwala to samolotom amerykańskim koncentrować się na barbarzyńskich nalotach na DRW, Laos i Kambodżę. Siły powietrzne USA stacjonowane w Syjamie i na lotniskowcach VIII Floty w Zatoce Tonkijskiej nie podle-gają żadnej redukcji. Wraz * tym w Południowym Wietnamie pozostaną 3 amerykański« brygady desantowe posługujące się helikopterami, które mają być użyte do szybkich interwencji w działaniach lądowych. Powołując się na przedstawicieli 1 rządu „Wall Street Journal“ stwierdził, że bombardowania Indochin przedłużone będą na lata 1972—73, jeżeli Kongres USA nie podejmie prób nałożenia restrykcji na politykę administracji. Negocjowane porozumienie w Paryżu jest uważane za mało prawdopodobne w dającej się przewidzieć perspektywie, ponieważ Waszyngton nie zamierza wycofać poparcia dla reżimu sajgońskiego i pragnie zachować swoje pożycje na Półwyspie Indochińskim. M. BEREZOWSKI Znów samolot USA nad DRW LONDYN (PAP) Amerykański sarkolot wojskowy „1-195“ naruszył ponownie w piątek obszar powietrzny DRW i ośtrzelał z rakiet rejon w odległości 12 km na północ od strefy zdemililaryzowanej Sprawoidanie z VI Zjazdu PZPR w Biurze Politycznym FPK PARYŻ (PAP). W czwartek odbyło się posiedzenie Biura Politycznego KC Francuskiej Partii Komunistycznej. Jak głosi komunikat, opublikowany po posiedzeniu, Biuro Polityczne zaaprobowało sprawozdanie Gastona Plissoniera na temat działalności delegacji FPK na VI Polskiej Zjednoczonej Zjeżdzie Partii Rpbotniczej Biuro Polityczne— jak stwierdza ogłoszony komunikat — ponownie wyraiüito»,swoją wolę dalszego roz■=wojt< przyjazdych - stosunków 'łączących obiespartie, na zasads<*łs marKStemu^l&nłnifemu- i internacjonalizmu proletariackiego, Obecny stan stosunków między NRD i NRF BERLIN (PAP). 13 bm. w Berlinie, podczas spotkania z akredytowanymi w NRD kierownikami placówek agencji prasowych państw ' socjalistycznych, sompętentnj przedstawiciele Ministerstwa Spraw Zagranicznych NRD ustosunkowali się do niektórych aktualnych problemów z zakresu stosunków między dwoma państwami niemieckimi. Podkreślili oni, że w NRC dostrzega się i ceni istnienie w NRF tendencji odprężeniowych i z zadowoleniem wita się wszelkie przejawy realizmu politycznego, których wyrazem było zwłaszcza zawarcie przez rząd NRF w roku 1970 układów z ZSRR i PRL. Nie można jednak przechodzić do porządku dziennego nad faktem, iż politykę dyskryminacji NRD forsują nie tylko zachodnioniemieckie koła rewizjonistyczne i militarystyczne, lecz również bońskie władze rządowe, które coraz bardziej skłaniają się obecnie ku reaktywowaniu starego kursu politycznego wobec NRD. Na podstawie bardzo wielu przesłanek można stwierdzić, że rząd Republiki Federalnej coraz bardziej oddala Się od rozsądnej platformy politycznej. przyjętej w roku ubiegłym podczas krymskiego »potkania kanclerza Brandta i sekretarzem generalnym iPZR Leonidem Breżniewem. Szczególnie widoczna jest *ktyw ność dyplomacji sońskie.! w żrą: jac), trzecich skierowana ^rzeclwkc interes ore NHL I tak ostatnie podróż« »rezydent: Heinemanna i ministra Spraw Zagranicznych Scheda po krajacł. Ameryki Łacińskiej służyły prawie wyłącznie skrawie przeciwdziałania uregulowaniu przez te państwa stosunków z NRD podróży Negatywne rezultaty tych sa dla NRD oczywiste. Rząd NRF podejmuje również najróżniejsze środki szantażu wobec rządu Indii, aby uniemożliwić oet■ń) regulację stosunków między NRD « 'ndiami. W ostatnich dniach np. ambasador NRF w Indiach, były znany działacz hitlerowski, Diehl przekazał członkom rządu i deputowanym do parlamentu oraz czołowym działaczom partii indyjskich spreparowaną „dokumentację“ mającą,na celu skomplikowanie i pogorszenie stosunków między Indiami a NRD. Analpgiczne akcje podejmuje rząd boński w państwach skandynawskich i afrykańskich oraz na forum organizacji międzynarodowych. Równolegle do tych akcji władze Republiki Federalnej kontynuują i coraz bardziej nasilają prowokacje w rejonach przygranicznych NRD, wypuszczając balony propagandowe zawierające materiały skierowane przeciwko NRD i innym krajom socjalistycznym. Jednocześnie mnożą się inne prowokacje bońskie wobec NRD. których jednym z przejawów było bezprawne wkroczenie władz NRF na statek NRD w porcie kilońskim. Charakterystyczne Jest przy tym, te nasilenie ze strony NRF prowokacji wobec NRD nastąpiło natychm iast po rozmowa cli Brandta z Nixonem na Florydzie. Wszystkie te akty ze strony rządu NRF nie stwarzają oczywiście dobrych perspektyw dla zbliżającej się kontynuacji rokowań między rządami dwóch państw niemieckich w sprawie zawarcia układu ogólnego o komunikacji. Gus Hail będzie kandydować na prezydenta USA NOWY JORK (PAP). Sekretär» generalny Komunistycznej Partii USA. Gus HaJi, oznajmił oficjalnie, że będzie kandydował z ramienia Partii Komunistycznej, na stanowisko prezydenta USA. Podkreśli! on, iż bez względu na wszystkie ograniczenia i dyskryminację, jaką napotyka KP USA, ma ona zamiar wziąć aktywny u„ dział w zbliżających się wyborach. Zmarł król Danii Fryderyk IX KOPENHAGA (PAP). W piątek wieczorem w wieku lat 72 po ciężkiej chorobie zmarł panujący od 1947 roku król Danii Fryderyk IX. Na tron duński po zmarłym Królu wstąpi jego córka, 31-letnia księżniczka Małgorzata. Będzie ona pierwszą kobietą na tronie Danii. Rahman dziękuje za poparcie dla Bangla Desz DELHI (PAP). Z Dhaki donoszą, że w piątek odbyła się tam pierwsza konferencja prasowa premiera rządu Bangla Desz, Mudżibura Rahmana. Premier wyraził podziękowanie rządowi i narodowi ZSRR za konsekwentną pomoc oraz za rolę, jaką odegrał Związek Radziecki w ONZ. Wyraził także szczerą wdzięczność Polsce, NRD, Bułgarii, Mongolii . i innym państwom, jak również wszystkim miłującym pokój narodom za materialne i moralne poparcie narodu Bangla Desz w jego walce wyzwoleńczej. ONZ rozpatruje sprawę pomocy dla Bangla Desz NOWY JORK (PAP) Sekretär* generalny ONZ Waldheim konferował ostatnio z=■ prezesem Banku Światowego Mc Na marą i dyrektorem Międzynarodowego Funduszu Walutowego Schweitzerem na temat pomocy dla ludności Bangla Desz. Rzecznik sekretarza generalnego informując prasę tej konferencji użył sformułowao nia, że ONZ rozpatruje obecnie sprawę .długoterminowej pomocy humanitarnej dla ludności „strefy Dhaki”. W kołach ONZ skomentowano ten zwrot jako milczące uznanie faktu, że Bangla Desz nie jest już pod kontrolą Pakistanu. Umacnianie jedności wspólnoty socjalistycznej Artykuł dziennika „Prawda” MOSKWA (PAP) Dziennik „Prawda“ zamieścił artykuł wstępny poświęcony wie dalszego umacniania spra. jedności i rozszerzania współpracy bratnich partii i narodów oaństw socjalistycznych. Partie i narody dokonują stałej wymiany poglądów, porównują swe doświadczenia uzgadniają plany na przyszłość — czytamy m. in. w artykule. Przywódcy partyjni państwowi krajów cznych w atmosferze socjalistymyślności i wzajemnego jednozro. zumienia kolektywnie rozpatrują najważniejsze problems międzynarodowe. Przyjaźń i współpraca krajów socjalistycznych opiera się na zasadach marksizmu-ieninizmu, internacjonalizmu socjalistycznego. tendencja rozwoju Podstawowa socjalizmu światowego, zmierzająca dc jedności i zwartości, znajduj« wyraz we wszystkich sprawach: w uzgadnianiu polityki, na arenie międzynarodowej w energicznym posuwaniu naprzód integracji ekonomicznej, w koordynowaniu wysiłków w dziedzinie ideologicznej. Nowe urządzenie w Sierp u chowie MOSKWA (PAP). W piątek W miejscowości Sierpuchowo pod Moskwą, gdzie funkcjonuje najpotężniejszy na świecie akcelerator, na 76 mld elektronowoltów, uruchomiono unikalne urządzenie o ogromnym znaczeniu dla dalszego rozwoju badań jądrowych — pęcherzykową komorę wodorową, która otrzymała romantyczną nazwę „Ludmiła“. Jćst to efekt wspólnego wysiłku fizyków i inżynierów krajów socjalistycznych* pracujących od wielu lat w ramach słynnego instytutu w Dubnej. W uroczystości, iaka odbyła się z okazji oddania do użytku komory „Ludmiła“, udział wzięli przedstawiciele państw współdziałających w Zjednoczonym Instytuci® Badań Jądrowych. W imieniu Polski głos zabrał pełnomocnik rządu' PRL d/s wykorzystania energii jądrowej, prof, «tanislaw Andrzejewski.