Żołnierz Wolności, listopad 1970 (XXI/258-282)
1970-11-25 / nr. 278
Pil* ItlMlf fiü/ ftlM/f Pil if 75 rocznic? wódzia gen. Ludvika Svobody Wszystkiego najlepszego Dostojnemu Jubilatowi B REZYDENT Czechosłowacki«] Republiki Socjalistycznej gen. armii Ludvik Svoboda urodzi! się 25 listopada 1395 r. we wsi Hroznatin, leżącej na Wyżynie Czesko- Morawskiej. Jako student agronomii, po wybuchu I wojny światowej, został powołany do armii austro-węgierskiej i skierowany na front wschodni, W 1915 r., przy pierwszej okazji, przeszedł na stronę Rosjan, nie cbcqc walczyć pod sztandarami Habsburgów. Dopiero w 1920 r. Ludvik Svoboda powróci! do niepodległej już ojczyzny i po krótkim okresie pracy na gospodarstwie ojca zdecydował się poświęcić zawodowej służbie wojskowej. W armii zajmował różne stanowiska, m. in. przez kilka lat byt wykładowcą w Akademii Wojskowej. W wyniku agresywnej polityki hitlerowskiej III Rzeszy w marcu 1939 r. Czechosłowacja straciła niepodległość I ppłk Ludvik Svoboda rozpoczął działalność w konspiracyjnej organizacji wojskowej, by po kilku miesiącach, z początkiem czerwca, przedostać się do Polski, gdzie znajdowało się już wielu czeskich i słowackich emigrantów politycznych. Po przybyciu do Krakowa ppłk Ludvik Svoboda objął dowództwo tworzącej się tam jednostki wojskowej, która przygotowywała się do nieuchronnie nadciągającej wojny niemiecko-polskiej. W kampanii wrześniowej ppłk Ludvik Svoboda został odznaczony polskim Krzyżem Walecznych. Z chwilą upadku Polski, czescy i słowaccy żołnierze znaleźli się na terenach Związku Radzieckiego. Po agresji hitlerowskich Niemiec na ZSRR rozpoczęło się tam formowanie batalionu czechosłowackiego, w czym aktywny udziGł wziął ppłk Ludvik Svoboda. Opieke nad jednostką sprawowali działacze KPCz, znajdujący się w Związku Radzieckim. Gdy wojska radzieckie toczyły ciężkie wałki pod Stalingradem, ppłk Ludvik Svoboda w imieniu żołnierzy batalionu zwrócił się do Naczelnego Dowództwa Armii Radzieckiej z prośbą o skierowanie jednostki na front, co nastąpiło z początkiem 1943 r. Pierwszą bitwę czechosłowacki batalion stoczył 8 marca 1945 r. pod Sokołowem na południe od Charkowa. Za bohaterstwo w walce wielu żołnierzy zostało odznaczonych. Wśród nich był ppłk Ludvik Svoboda, który otrzymał - jako pierwszy cudzoziemiec — Order Lenina. Był to początek szlaku bojowego czechosłowackich sił ludowych, które z batalionu rozrosły się w korpus i wzięły m. in. udział w wyzwoleniu Kijowa oraz w walkach pod Białą Cerkwią i Żaszkowem. Pod dowództwem gen. Ludvika Svobody, we wrześniu 1944 r. 1 Korpus Czechosłowacki wraz z wojskami radzieckimi przełamywał obronę hitlerowską w Karpatach, 6 października wkroczył na ojczystą ziemię, a w maju 1945 r. znalazł się pod Pragą, dokąd również doszli w walkach żołnierze 2 Armii WP, Cały ten szlak bojowy przeszedł gen. Ludvik Svoboda, który zbrojną walkę z hitlerowskim agresorem rozpoczął we wrześniu 1939 r. V/ latach 1945 — 1950, gen. Ludvik Svoboda, będąc Ministrem O- brony Narodowej, a przez pewien czas również wicepremierem, włożył dużo wysiłku w budownictwo Czechosłowackiej Armii Ludowej. Generał by! również członkiem Komitetu Centralnego KPCz i posłem do Zgromadzenia Narodowego. W latach pięćdziesiątych gen. Ludvik Svoboda został usunięty z rządu i przez kilka lat był komendantem Akademii Wojskowej im. Klemeota Gottwalda, następnie przeszedł na emeryturę. W 1965 r. Prezydium Rady Najwyższe; ZSRR nadało Mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. 30 marca 1953 r. Czechosłowackie Zgromadzenie Narodowe wybrało gen. Svábodé prezydentem CSRS. Zycie i działalność gen. ludvika Svobody jest pięknym i pouczającym przykładem wiernej służby sprawie wyzwolenia narodowego i społecznego Czechosłowacji. W najtrudniejszych okresach dziejów swego kraju gen. Ludvik Svoboda kroczył trudną, pełną poświęceń drogą wałki, która doprowadziła do powstania i rozkwitu Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej. W okupowanym przez hitlerowców kraju najbliższa rodzina Generała uczestniczyła w konspiracji, a jego syn Mirek zginął w obozie koncentracyjnym. Jako żołnierz, polityk, mąż stanu gen. Ludvik Svoboda kieruje się przede wszystkim dobrem ojczyzny, dobrem ludzi procy. Gen. Ludvik Svoboda jest wielkim przyjacielem narodu polskiego o którego wolność również walczył w latach Ił wojny światowej. Wraz z całym narodem żołnierze ludowego Wojsko Polskiego składają Dostojnemu Jubilatowi gorqce życzę nia długich lat życia oraz dalszej, owocnej działalności państwowej i partyjnej dla dobra narodów Czechosłowacji i całej wspólnoty socjalistycznej. (B) Spotkanie w Belwederze DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 i wyraził zadowolenie z faktu, że międzynarodowe sympozjum na temat wychowawczych funkcji rodziny w świecie współczesnym odbywa się w Polsce. Nawiązując do wielkich zniszczeń naszego kraju w okresie II wojny światowej, M. Spychalski wiele uwagi poświęcił działalności oraz inicjatywom Polski i innych krajów socjalistycznych na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w Europie i na świecie. Podkreślając, że pokój jest podstawą wszelkiej działalności związanej z krzewieniem postępu i rozwojem społeczeństw, przewodniczący Rady Państwa oświadczył m. in. iż podstawą działalności wychowawczej w Polsce jest kształtowanie młodego pokolenia w duchu aktywnego działania dla dobra swego narodu i pokojowej współpracy między narodami. Wychowanie w Polsce odbywa się na dwóch powiązanych ściśle ze sobą płaszczyznach — kształcenia wykwalifikowanych fachowców dla potrzeb rozwoju kraju a zarazem formowania społecznych i obywatelskich wartości człowieka. Stwierdzając, że przemiany społeczne i ustrojowe w Polsce stworzyły korzystne warunki dla wychowywania i kształcenia młodego pokolenia oraz zbieżność interesów rodziny z interesami całego społeczeństwa, M. Spychalski podkreślił szeroki udział zarówno organizacji społecznych, jak i rodzin w procesie wychowawczym. Wskazując na konieczność stałego działania na rzecz rozwoju współczesnej rodziny i współczesnego człowieka, M. Spychalski podkreślił, że zasadniczą sprawą w procesie wychowawczym powinno być formowanie młodych pokoleń tak, by nie pozwoliły one na istnienie sił niszczących człowieka i wytwarzanych przez niego humanistycznych wartości. M. Spychalski złożył delegatom sympozjum życzenia owocnych obrad, Po zgonie prezydenta Singapuru Depesza z Polski (C) (PAP). W związku ze zgonem prezydenta Republiki Singapuru Yuscfa Isłiaka, przewodniczący Rady Państwa Marszałek Polski Marian Spychalski wystosował depesze z wyrazami żalu i współczucia na rece no. prezydenta Republiki Y eoha Ghima Senga. Podziękowanie premiera Francji (A) PAP). Prezes Rady Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Józef Cyrankiewicz otrzymał od premiera Republiki Francuskiej Jacques Chaban-ßefmasa telegram wyrażający podziękowanie za kondolencje przesiane w związku ze zgonem generała de Gaulle’a. Szczep ZHP w Sopocie otrzyma! imię bohaterskiego dowódcy obrony Helu (A) (PAP). W szkole nr 8 im. Jana Matejki w Sopocie odbyła się uroczystość nadania szczepowi ZHP przy tej szkole imienia bohaterskiego dowódcy obrony Helu, kontradmirała Włodzimierza Steyera. Równocześnie harcerzom wręczono sztandar ufundowany przez załogę huty „Pokój“ w Rudzie Śląskiej. W uroczystości uczestniczył m. in. syn kontradmirała prof. Donald Steyer. Lepsze zabezpieczenie warunków i schrony pracy WYSTĄPIENIE I. Logi - Sowińskiego w Gdańsku (A) (PAP). Wybrane problemy warunków pracy i wypoczynku załóg przedsiębiorstw produkcyjnych były 24 bm. tematem plenum KW PZPR w Gdańsku. Wzięli w nim udział: członek Biura Politycznego KC FZPR, przewodniczący CRZZ — Ignacy Loga-Sowiński oraz kierownik Wydziału Administracyjnego KC PZPR — Stanisław Kania. Obradom przewodniczył I sekretarz KW PZPR w Gdańsku — Alojzy Karkoszka. Przemówienie wprowadzające do dyskusji wygłosił sekretarz KW — Zenon Jundziłł. W toku obrad głos zabrał I. Loga-Sowiński. Stwierdził on, że troska o sprawy socjalno-bytowe, o zabezpieczenie jak najlepszych warunków pracy stanowi istotny element społeczno-gospodarczej polityki partii co znalazło wyraz m. in. w uchwałach V Zjazdu. Szczególną uwagę przywiązuje partia do problemów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony zdrowia i regeneracji sił po pracy. Nakłady na BHP są poważne i wciąż wzrastają. W obecnej 5-latce wynoszą* one 65 miliardów złotych. Mimo to mamy do czynienia tak w skali ogólnokrajowej jak i w województwie gdańskim z tendencją wzrostu ilości wypadków, zwłaszcza ciężkich. Mówca zwrócił uwagę, że w lepszym zabezpieczeniu ochrony pracy należy widzieć poważną rezerwę intensyfikacji gospodarowania, podnoszenia produkcji i wydajności pracy, a co za tym idzie — wypracowania środków na podniesienie pł«* i premii. Zapewnienie więc właściwych warunków BHP leży w interesie samych przedsiębiorstw które jednakże nader często tego nie dostrzegają. I. Loga-Sowiński wskazał następnie na istniejące, mimo inwestycyjnych ograniczeń, możliwości poprawy skuteczności _ działania przemysłowej służby zdrowia i polepszenia warunków wypoczynku po pracy. W tym ostatnim zakresie wiele dać może synchronizacja działań związków zawodowych i rad narodowych. Na zakończenie I. Loga-Sowiński omówił niektóre problemy polityki międzynarodowej, a zwłaszcza problemy stosunków pomiędzy Polską a NRF w świetle parafowanego ostatnio układu o podstawach normalizacji stosunków waajemnych. Praca kulturalno-oświatowa wśród młodzieży tematem plenum ZG ZMS (A) (PAP). 24 bm. obradowało w Warszawie XI Plenum ZG ZMS poświęcone sprawom działalności kulturalno-oświatowej wśród młodzieży. Na obrady przybyli: sekretarz KC PZPR — Stefan Olszowski, kierownik Wydziału Kultury KC — Wincenty Krasko, minister Kultury i Sztuki — Lucjan Motyka, sekretarz CRZZ — Wiesław Adamski, zastępca kierownika Wydziału Nauki i Oświaty KC PZPR — Zenon Wróblewski, zastępca szefa GZP WP, przewodniczący Rady Młodzieżowej WP — gen. bryg. Edward Szpitel. Obrady otworzył przewodniczący ZG ZMS — Andrzej Żabiński. Wprowadzenie do dyskusji wygłosił wiceprzewodniczący ZG ZMS — Andrzej Majkowski. Mówca stwierdził na wstępie, że działalność kulturalno-oświatowa zajmowała zawsze poczesne miejsce w programie ideowo-wychowawczym ZMS. Jednak organizacja nie miała dotychczas kompleksowego programu działania w tej dziedzinie. A. Majkowski wyraził przekonanie, że obecne plenum przyczyni się do opracowania takiego programu. Wprowadzanie tego programu w życie przypadnie na okres głębokich zmian strukturalnych w życiu społeczno-ekonomicznym kraju. Wymagają one przemian w świadomości ludzkiej. Stąd konieczność podnoszenia w społeczeństwie poziomu wiedzy i kwalifikacji, a co za tym id2ie — także 1 kultury. Za niezwykle istotny problem mówca uznał lepszą realizację tradycyjnego już przymierza ZMS w pracy kulturalnej ze związkami zawodowymi. Chodzi tu o jednolity program, a także o pełniejsze wykorzystanie placówek związkowych. Obowiązująca w ZMS zasada socjalistyczne! pedagogiki — wychowania przez działania — przyświecała dotychczas wielu samodzielnym inicjatywom kulturalnym podejmowanym przez organizację. Tego rodzaju poczynania, rodzące się pod wpływem konkretnych potrzeb wychowawczych, powinny być stale doskonalone. wzbogacane pod względem treści i form. W dyskusji poruszono szereg konkretnych problemów dotyezaeveh doskonalenia form i metod działalności kulturalnej ZMS w różnych środowiskach młodzieżowych, współpracy na tym polu z instytucjami kulturalnymi, organizacjami społecznymi, związkami twórczymi, właściwego wykorzystania istniejącej bazy materialnej. W dyskusji zabrali także głos W. Adaipski i L. Motyka. Na zakończenie obrad przemówienie wygłosił Stefan Olszowski. Podkreślił on na wstępie niemały wkład ZMS w rozwój działalności kulturalnej wśród młodzieży. Istotą rozważań na plenum — stwierdził mówca — jest próba odpowiedzi na pytanie: co ZMS i inne instytucje mogą zrobić dla polepszenia efektów pracy wychowawczej. Do problemu tego przywiązuje wielką wagę partia upatrująca w działalności ZMS i innych organizacji młodzieżowych poważną pomoc w pracy wychowawczej, którą partia prowadzi i inspiruje. Dla rozwijania dalszej działalności organizacji młodzieżowej na tym polu podstawowe znaczenie powinny mieć dwa czynniki: ulepszanie i stałe weryfikowanie treści pracy kulturalnej, a także rozwijanie nowych inicjatyw organizatorskich. Sekretarz KC wskazał na konieczność tworzenia pozytywnych wartości wychowawczych, wśród których pierwsze miejsce przypada problematyce pracy i kształtowania właściwego do niej stosunku. Należy uruchomić cały zespól środków których realizacja wpłynie na kształtowanie określonych postaw ludzkich: zaangażowanych społecznie, laickich, postaw patriotycznych i socjalistycznych. Trzeba równocześnie kształtować człowieka zwalczającego zjawiska negatywne występujące w naszym życiu, np. marnotrawstwo czy nieuczciwość. Za sprawę wielkiej wagi S. Olszowski uznał koncentrację pracy kulturalnej i wychowawczej w kole ZMS. Wiele też może ZMS dokonać skupiając wokół siebie określone grupy twórców. Sekretär? KC zapowiedział dalsze rozszerzenie możliwości wpływu ZMS na produkcję filmową, telewizyjną, radiową i wydawniczą. Plenum podjęło uchwałę programową wytyczającą główne zadania ZMS w pracy kulturalno-oświatowej. Podjęto też uchwały: w sprawie udziału tej organizacji w obchodach 75-lecia urodzin Władysława Broniewskiego oraz w sprawie powołania Rady Kultury ZMS. jg\z. Z/IGMf/a/l/gCI' w NA ZJEŹP2SIE W8PR DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 zydłum zjazdu 3. Kadar serdecznie uścisnął mu dłoń. Przemawiając we wtorek rano szef delegacji Partii Pracujących Wietnamu, członek Biura Politycznego KC PPW, Hoang van Hoan, poinformował, że na ziemi wietnamskiej Amerykanie również i obecnie wzmagaja wojnę, która na początku tego roku rozszerzyli na całe Indochiny. Oświadczył on. że sytuacja jeszcze bardziej się zaostrzyła wskutek tego, iż 21 listopada br. amerykańskie siły powietrzne zbombardowały takie gęsto zaludnione rejony jak Hajfong, Quang Ninh, Ha Tay, Hoa Binh, Ha Tinh, a nawet okolice Hanoi. Tę poczynania zdemaskowały demagogię tzw. pokojowej inicjatywy składającej się z 5 punktów, a ogłoszonej przez prezydenta Nixona zaledwie przed dwoma miesiącami. Szef delegacji wietnamskiej oświadczył: — naród wietnamski prowadził przeciwko agresji długą, ciężką wojnę. Pragniemy w spokoju budować nasz. kraj. Ale pokój powinien być połączony z rzeczywistą niezawisłością i wolnością. Dopóki imperialiści USA nie zrezygnują z wrogich zamiarów prowadzenia agresji w Wietnamie, dopóty naród wietnamski zdecydowanie realizując nakazy prezydenta Ho Chi Minha, w ścisłej solidarności z bratnimi narodami Laosu i Kambodży, będzie kontynuować wojnę wyzwoleńczą przeciwko Stanom Zjednoczonym aż do ostatecznego zwycięstwa. We wtorkowej dyskusji, zabrał m. in. głos członek Biura Politycznego KC WSPR i premier WRL Jenoe Fock. W swym wystąpieniu przeprowadził m. in. wnikliwą analizę reformy gospodarczej na Węgrzech od 1968 roku. Stwierdził on, że nowy mechanizm gospodarczy, zdający dobrze egzamin w praktyce wymaga jeszcze rozwiązania szeregu problemów. Za jeden z podstawowych mówca uznał konieczność usprawnienia i zharmonizowania współpracy między poszczególnymi resortami gospodarczymi a przedsiębiorstwami przemysłowymi. Konsekwentna polityka państw socjalistycznych przyczynia się do odprężenia w Europie DRODZY TOWARZYSZE DELEGACI! Przypadł mi zaszczyt przekazać Waszemu zjazdowi gorące pozdrowienia i najlepsze życzenia w imieniu Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w imieniu wszystkich ludzi pracy naszego kraju. Na swym X zjeździe partia Wasza może się poszczycić wielkim i trwałym dorobkiem w rozwoju gospodarczym, społecznym i kulturalnym Węgierskiej Republiki Ludowej. Pod kierownictwem Waszej partii naród węgierski osiągnął zasługujące na wysokie uznanie rezultaty we wszystkich dziedzinach budownictwa socjalizmu, pomnożył potencjał ekonomiczny swego kraju, podniósł swój poziom życiowy, umocnił swą jedność polityczną. Węzłowe zadania dalszego rozwoju Węgierskiej Republiki Ludowej, które są tematem Waszych obrad, takie jak zapewnienie wyższej efektywności gospodarowania, wzrost produkcji społecznej na bazie postępu technicznego 1 wyższej wydajności pracy, unowocześnienie struktury przemysłu, doskonalenie handlu zagranicznego, ulepszanie metod planowania i zarządzania, a także rozwój oświaty i nauki oraz pogłębianie socjalistycznej świadomości narodu — wytyczają słuszną drogę Waszego kraju ku nowym osiągnięciom i zdobyczom socjalizmu. Węgierska Socjalistyczna Partia Robotnicza kojarząc w swej działalności zasady patriotyzmu i internacjonalizmu, umacniając jedność socjalistycznej wspólnoty narodów oraz międzynarodową solidarność ruchu komunistycznego — zdobyła sobie zasłużony autorytet wśród bratnich marksistowskoleninowskich partii. Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą łączy z Waszą partią wypróbowana przyjaźń i wspólnota idei, dążeń i najżywotniejszych interesów obu naszych państw i narodów. Dzięki temu pomyślnie rozwija się współpraca obu naszych krajów w sferze politycznej, ekonomicznej i kulturalnej. Z roku na rok wzmacniają się więzy gospodarcze łączące Polskę i Węgry. Wymiana handlowa między naszymi krajami zwiększyła się w ciągu ostatniego 10-lecia czterokrotnie. Dalszy rozwój tej współpracy przewidziany na lata 1971—1975 będzie dla obu stron ważnym czynnikiem postępu gospodarczego. Obie nasze partie kierują się przeświadczeniem, że zarówno interesy postępu ekonomicznego i technicznego jak i zasadnicze względy polityczne wymagają nie tylko współpracy dwustronnej lecz szeroko pojętej integracji gospodarczej krajów Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Podział pracy odpowiadający interesom wszystkich krajów socjalistycznych, specjalistwami niezależnie od ich ustroju społecznego. Konsekwentna pokojowa polityka państw socjalistycznych, umacnianie zwartości i siły obronnej państw Układu Warszawskiego zadecydowały o tym, że w Europie zachodniej, zwłaszcza w ostatnim okresie wzięły górę tendencje do odprężenia i współpracy, rokujące nadzieje na szersze porozumienia międzypaństwowe odpowiadające interesom wszystkich narodów. Świadczy o tym rezonans, z jakim spotkała się wśród rządów i opinii publicznej podjęta tutaj w Budapesz PRZEMÓWIENIE WŁADYSŁAWA GOMUŁKI zacja i kooperacja w przemyśle, koordynacja wieloletnich planów inwestycyjnych i rozwojowych między bratnimi krajami, warunkują w wielkiej mierze szybkie wdrażanie zdobyczy rewolucji naukowo-technicznej i tworzą najtrwalszą podstawę naszych sojuszów' i jedności politycznej obozu socjalistycznego. TOWARZYSZE ! Naszym wspólnym, naczelnym dążeniem jest zapewnienie trwałego pokoju i bezpieczeństwa w Europie i na całym świecie. W imię tego celu działając solidarnie z innymi bratnimi krajami socjalistycznymi zwalczamy agresywną politykę imperializmu, której nowym, brutalnym przejawem było wznowienie bombardowań Demokratycznej Republiki Wietnamu przez lotnictwo amerykańskie. Kategorycznie potępiamy tę prowokację obliczoną na zatrucie atmosfery w stosunkach międzynarodowych. Kraje nasze zawsze udzielały i udzielać będą poparcia narodom walczącym w obronie swej wolności i suwerenności. Równocześnie u podstaw naszej polityki leży leninowska idea pokojowego współistnienia ze wszystkimi pańcie 17 marca 7969 r„ inicjatywa krajów Układu Warszawskiego zwołania europejskiej konferencji w sprawie bezpieczeństwa i współpracy. Świadczy o tym proces normalizacji stosunków między krajami, socjalistycznymi a Niemiecką Republiką Federalną, który znalazł wyraz w zawartym w sierpniu br. układzie moskiewskim między Związkiem Radzieckim a NRF oraz w parafowanym ostatnio w Warszawie układzie między Polską Rzecząpospolitą Ludową a NRF. Wszystko wskazuje na to, że układy te otwierając twórczy proces normalizacji stosunków między NRF a państwami Układu Warszawskiego stać się mogą punktem zwrotnym w powojennej historii Europy. Pragniemy, aby ta 25-letnia historia którą cechowała zimna wojna, ciągle rodzona i podsycana przez siły rewizjonizmu i odwetu w NRF i przez agresywne koła imperialistyczne NATO, należała iuż tylko do bezpowrotnej przeszłości, aby się już nigdy nie odrodziła. Chociaż polityczna istota i charakter klasowy państwa zachodnioniemieckiego nie uległy zmianie, z zadowoleniem stwierdzamy, że obecny rząd NRF pod przewodnictwem kanclerza Brandta wyszedł na spotkanie naszym pokojowym propozycjom i zapoczątkował nową, bardziej realistyczną politykę wschodnią, wiodącą do trwałego porozumienia i rzeczowej, wzajemnie korzystnej współpracy. Tempo nieodwracalnego, naszym zdaniem, procesu normalizacji stosunków między NRF a krajami socjalistycznymi wiąże się ściśle nie tylko z podpisaniem parafowanego układu między Polską a NRF, oraz ratyfikacją obydwu układów: moskiewskiego i war* szawskiego. Tempo to zależy także od uznania przez NRF Niemieckiej Republiki Demokratycznej jako równoprawnego podmiotu prawa międzynarodowego i przyjęcia obu państw niemieckich do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Interesy Europy i pokoju wymagają aby proces ten przyspieszać. Wprowadzenie w życie układów mię* dzy państwami socjalistycznymi a Niemiecką Republiką Federalną stworzy nowy klimat w Europie, sprzyjający zwołaniu konferencji europejskiej i porozumieniu wszystkich państw w sprawie wyrzeczenia się użycia siły we wzajemnych stosunkach, współpracy ekonomicznej naukowo-technicznej i kulturalnej, oraz utrwaleniu pokoju na zasadach zbiorowego bezpieczeństwa. Obie nasze partie widzą w jedności państw socjalistycznych, w jedności międzynarodowego , ruchu komunistycznego i robotniczego, w jedności całego frontu an» tyimperialistycznego — główną siłę w walce o pokój, postęp i wolność narodów. Jedność ta oparta na zasadach leninowskiego internacjonalizmu była i jest źródłem naszej wiary w niezwyciężoną potęgę idei socjalizmu, oświetlającej ludzkości drogę w przyszłość. Z całego serca życzymy Wam, towarzysze delegaci, owocnych obrad i sukcesów w realizacji doniosłych uchwał, jakie podejmie Wasz zjazd. Waszej partii, węgierskiej klasie robotniczej i narodowi węgierskiemu życzymy wielu nowych osiągnięć w dalszym rozwoju Węgierskiej Republiki Ludowej. Niech żyje Węgierska Socjalistyczna Partia Robotnicza — marksistowsko-leninowska awangarda klasy robotniczej i narodu węgierskiego! Niech żyje przyjaźń polsko-węgierska ! Niech żyje międzynarodowa solidarność i jedność komunistów! Niech żyje pokój i socjalizm! Sojusz wojskowo-polityczny naszych krajów - ważkim czynnikiem trwałego pokoju Przewodniczący delegacji KPZR, sekretarz generalny KC KPZR Leonid Breżniew stwierdził, że delegacja KPZR wielce ceni udział w obradach zjazdu nie tylko jako ogromny zaszczyt, lecz także jako ważną formę współpracy między bratnimi partiami i formę wzajem, nego wzbogacania doświadczeń. Osiągnięcia komunistów węgierskich i całej ludności pracującej socjalistycznych Węgier — powiedział Leonid Breżniew — wytyczone przez Was nowe perspektywy, sukcesy innych bratnich krajów potwierdzają raz jeszcze jak ogromne są twórcze możliwości socjalizmu w warunkach, kiedy partia komunistów niezłomnie i konsekwentnie sprawuje swą kierowniczą rolę w społeczeństwie. Leonid Breżniew mówił następnie o walce towarzyszy węgierskich zmierzającej do podniesienia efektywności gospodarki narodowej, o dalsze umocnienie własności socjalistycznej. Wiemy o dążeniu Waszej partii do pełnego wyzyskania przewagi socjalistycznych form produkcji w powiązaniu z planowaniem centralnym i zasto. sowaniem bodźców ekonomicznych. Wiemy o tym, że Węgierska Socjalistyczna Partia Robotnicza konsekwentnie zmierza do rozwoju demokracji socjalistycznej, nieustannie poświęca wiele uwagi wychowaniu ludzi pracy w duchu komunizmu, prowadzi nie słabnącą walkę przeciwko ideologii burżuazyjnej, przeciwko prawicowym i lewackim wypaczeniom teorii marksistowsko-leninowskiej. To pryncypialne podejście do rozwiązywania najważniejszych problemów rozwoju społeczeństwa socjalistycznego spotyka się z pełnym zrozumieniem i wysoką oceną ze strony komunistów Związku Radzieckiego. Dostrzegamy w tym podejściu najważniejsze potwierdzenie ich niewzruszonej jedności oraz bojowej solidarności rewolucyjnej, które tradycyjnie jednoczą nasze partie. Naszym wspólnym najwspanialszym osiągnięciem jest istnienie światowego systemu socjalistycznego, który rozwija się konsekwentnie i umacnia z roku na rok. Wspólnota socjalistyczna w Europie rozporządza obecnie potężnym potencjałem gospodarczym. Leonid Breżniew podkreślił, iż pomoc wzajemna, wzajemne poparcie, praktyczna realizacja internacjonalizmu socjalistycznego przyśpiesza rozwój państw socjalistycznych. Można powiedzieć z całkowitym uzasadnieniem, że problemy podnoszenia efektywności współpracy krajów socjalizmu znajdowały się w ciągu minionych lat w centrum uwagi bratnich partii. W gospodarce, polityce, w dziedzinie ideologii, w sprawach obrony koordynujemy coraz ściślej nasze wysiłki — powiedział Leonid Breżniew. W dziedzinie ekonomicznej ważnym etapem w podnoszeniu poziomu takiej współpracy była przeprowadzona ostatnio między krajami członkowskimi RWPG koordynacja planów gospodarki ideały klasy robotniczej, o ideały mas pracujących. Oparta na analizie i uwzględnieniu ogólnych prawidłowości rozwoju historycznego, obca wszelkim szablonom i jakimkolwiek bądź skostniałym dogmatom, jest ona stale wzbogacana przez rewolucyjną praktykę państw socjalistycznych, przez wielostronne doświadczenia światowego ruchu komunistycznego, robotniczego i narodowowyzwoleńczego. Próby sprowadzenia z właściwej drogi budowniczych socjalizmu i komunizmu, podejmowane przez burżuazyjnych ideologów i ich rewizjonistycznych pomocników zarówno z prawicy, PRZEMÓWIENIE LEONIDA BREŻNIEWA narodowej na lata 1971—1975. Leonid Breżniew stwierdził że kluczową sprawą, do której rozwiązania zmierzają wszystkie nasze wspólne aktywne wysiłki, jest rozwój socjalistycznej integracji gospodarczej. Mówca podkreślił, że dokonano niemałej pracy, aby jeszcze bardziej utrwalić współpracę polityczną, umocnić organizację Układu Warszawskiego. Sądzę — powiedział on — że mamy podstawy do pozytywnej oceny tej dokonanej pracy. Z kolei sekretarz generalny KC KPZR oświadczył m. in.: — Naszym wspólnym osiągnięciem jest znaczne zwiększenie efektywności sojuszniczych sił zbrojnych. Już od przeszło 15 lat sojusz wojskowo-polityczny państw socjalistycznych dobrze służy interesom socjalizmu, przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa europejskiego i międzynarodowego. Dopomaga on nam wszystkim do utrzymywania warunków zewnętrznych sprzyjających budownictwu socjalistycznemu i komunistycznemu. Jest to ważki czynnik trwałego pokoju w Europie i poza \ jej granicami. Trwałą rękojmią naszych dalszych zwycięstw — powiedział Breżniew — jest wierność partii komunistycznych i robotniczych marksizmowi-leninizmowi. Teoria marksistowsko-leninowska stanowi wypróbowaną broń w walce o jak i z lewicy, stwarzających przy tym dymną zasłonę prowokacyjnych kłamstw, demagogii i fałszerstw, spotykają się z należytą odprawą ze strony komunistów. Następnie Breżniew mówił: — Terenem zaciekłych bitew jest obecnie nadal Azja Południowo-Wschodnia, gdzie narody Wietnamu, Laosu i Kambodży, popierane przez kraje socjalizmu i postępowe siły całego świata, bronią przed imperialistami i ich satelitami swej wolności i niezawisłości. Ważną częścią światowego frontu walki wyzwoleńczej jest także Bliski Wschód, gdzie imperialiści, wykorzystując agresorów izraelskich, chcieliby położyć kres niezawisłości państw arabskich, zawrócić wstecz rozwój społeczny tych spośród nich, które wybrały drogę postępu, postawić je znów w sytuacji zależnych krajów, eksploatowanych przez kapitał międzynarodowy i ich popleczników. Coraz szerzej rozwija się walka o rzeczywistą niezależność i postęp socjalny w krajach Ameryki Łacińskiej. Areną aktywnej walki I konfrontacji obu przeciwstawnych systemów jest — jak stwierdził Breżniew — kontynent europejski. Właśnie polityka państw socjalistycznych stała się głównym z owych czynników, które przyczyniły się do istotnego uzdrowienia atmosfery politycznej w Europie w ciągu ostatnich lat. Znacznym osiągnięciem polityki krajów socjalistycznych, opartej na leninowskich zasadach pokojowego współistnienia państw o różnych ustrojach społecznych, jest — stwierdził mówca — owocny rozwój korzystnej wzajemnie współpracy Związku Radzieckiego i innych krajów socjalizmu z Francją i niektórymi innymi państwami Europy zachodniej. Leonid Breżniew oświadczył, że idea zwołania europejskiej konferencji w sprawach bezpieczeństwa została przychylnie potraktowana przez większość państw Europy i toruje sobie dziś drogę do praktycznej realizacji. Wynikiem wieloletniej, uzgodnionej, pryncypialnej polityki naszej wspólnoty — powiedział Leonid Breżniew — i realistycznego stanowiska, zajętego przez nowy rząd NRF — oczywiście nie bez wpływu nastrojów szerokich warstw ludności tego kraju — było również zawarcie układu między ZSRR i NRF i niedawne parafowanie układu między Polską Rzecząpospolitą Ludową i NRF. Dokumenty te opierają się na wyraźnym uznaniu istniejącego realnie stanu rzeczy w Europie — sytuacji, która powstała w wyniku walki wyzwoleńczej narodów podczas II wojny światowej. Stwarzają one dobre przesłanki dla pogłębienia współpracy pokojowej między państwami europejskimi w wielu dziedzinach, równocześnie chroniąc słuszne interesy NRD i innych krajów socjalistycznych. Mówca przypomniał o aktywnej roli WSPR w przygotowaniu Międzynarodowej Narady Partii Komunistycznych i Robotniczych z roku 1969 i podkreślił, że narada przyczyniła się do zwarcia szeregów komunistycznych, dalszego podniesienia poziomu antyimperialistycznej walki rewolucyjnej mas pracujących. Walka ta odnosi wciąż nowe sukcesy na wszystkich kontynentach. Breżniew powiedział, że zadania wysunięte przez XXIII Zjazd KPZR są pomyślnie realizowane i partia zmierza z dobrymi wynikami do swego XXIV Zjazdu. Ustalając obecnie plany na najbliższy okres, KPZR, podobnie jak poprzednio, dąży do organicznego powiązania ich ze wspólnymi zadaniami internacjonalistycznymi • powiedział Breżniew. Mówca zapewnił, iż KPZR widziała i widzi swój najwyższy obowiązek w umacnianiu nadal, wraz ze wszystkimi bratnimi partiami, zespalania krajów socjalizmu we wspólnej walce o marksistowsko-leninowskie ideały. Nikołaj Podgórny przybył do Pragi DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 współpracy między narodami Czechosłowacji i narodami ZSRR. (A) PRAGA (PAP). Z okazji 73 rocznicy urodzin prezydenta Czechosłowacji, gen. armii Ludvika Svobody we wtorek przybył z wizytą do CSRS przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, członek Biura Politycznego KC KPZR Nikołaj Podgórny. Na lotnisku praskim witali go prezydent CSRS, członek Prezydium KC KPCz L. Svoboda, członkowie i zastępcy członków Prezydium KC KPCz, członkowie rządu federalnego, przedstawiciele Zgromadzenia Federalnego i Frontu Narodowego. Oświadczenie Ministerstwa Spraw Zagranicznych DRW DOKOŃCZENIE ZE STR. dalszego rozwoju sytuacji w Azji Południowo-Wschodniej. (A) (PAP). 21 listopada 1970 roku imperialiści amerykańscy wysłali liczne grupy samolotów, które wtargnęły w przestrzeń powietrzną prowincji Hai-Phong. Quang-Ninh, Ha- Tay, Hoa-Binh ostrzelały gęsto zaludnione okręgi, zabiły i raniły pewną liczbę osób cywilnych oraz ostrzelały rakietami okolice Hanoi. Ostrzelano również obóz, w którym znajdują się ujęci piraccy lotnicy amerykańscy. Niektórzy z nich zostali ranni. Tego samego dnia samoloty amerykańskie ostrzelały także gęsto zaludnione okręgi w prowincjach Queng-Binh i Ha- Tinh. Jest rzeczą jasną, że tzw. „pięciopunktowa inicjatywa pokojowa” administracji Nixona ma na celu tylko oszukanie opinii światowej i amerykańskiej i służy zamiarom przedłużenia i rozszerzenia agresvwnej wojny w Indochinach. Rząd DRW stanowczo przestrzega imperialistów amerykańskich przed tymi wojennymi poczynaniami oraz kategorycznie domaga się od rządu USA całkowitego zaprzestania wszelkich aktów stanowiących zamach na suwerenność i bezpieczeństwo DRW. Rząd USA powinien ponieść całkowitą odpowiedzialność za wszystkie następstwa wyoływające z jego awanturniczych posunięć. Naród wietnamski jest zdecydowany udzielić stanowczej odprawy wszelkim agresywnym poczynaniom imperialistów amerykańskich stanowiącym zamach na suwerenność i bezpieczeństwo DRW oraz udaremnić wszelkie awanturnicze ich poczynania.