Żołnierz Wolności, czerwiec 1972 (XXIII/128-153)
1972-06-24 / nr. 148
24 60PZINY W KRAJU I NA ŚWIECIŁ ■ 24 GODZIWY WlKRltJU i NA ŚWIECIE L IHNHHIHHBKHHHHMaaBMBMBatnnBI'. i I'll! — — ———i—— ———— »■—i«m ——— mi ii ■■■■ —■ i i I li ihimb—hi^—————IIWHW—»III III«IIIIliiH BOGATA I POŻYTECZNA WYMIANA POGLĄDÓW ZACIEŚNIENIE PRZYJAŹNI I WSPÓŁPRACY Na zaproszenie I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Parti Robotniczej, Edwarda Gierka i przewodniczącego Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Henryka Jabłońskiego przebywa! z oficjalną wizytą przyjaźni w Polsce w dniach od 19 do 23 czerwicą 1972 r. prezydent Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, przewodniczący Związku Komunistów Jugosławii, Josip Broz Tito z małżonką. W czasie pobytu w Polsce towarzysz Josip Broz Tito wraz z osobami towarzyszącymi odwiedził FSO na Żeraniu, gdzie spotkał się z aktywem zakładów i przeprowadził serdeczne rozmowy z robotnikami. Uniwersytet Warszawski naiłał prezydentowi Tito tytuł doktora honoris causa. Prezydent Tito, jego małżonka i współpracownicy spotykali się wszędzie ż gorącym przyjęciem, co. jest wyrazem tradycyjnej przyjaźni łączącej narody Jugosławii z narodem polskim oraz ich pragnienia dalszego pogłębiania i umacniania tej przyjaźni. W czasie wizyty I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Edward Gierek, przewodniczący Rady Państwa, Henryk Jabłoński i prezes Rady Ministrów, Piotr Jaroszewicz przeprowadzili rozmowy z prezydentem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, przewodniczącym Związku Komunistów Jugosławii Josipem Broz Tito. któro ’’ołynęły w atmosferze przyjaźni, serc.or-w.cisi oraz pełnego, wzajemnego zrozumienia i zaufania. .W czasie rozmów obie strony poinformowały się wzajemnie o osiągnięciach i perspektywach rozwoju społeczno-gospodarczego obu socjalistycznych krajów. Dokonano wymiany poglądów na temat wyników i dalszego rozwoju współpracy między Polską Rzecząpospolita Ludową i Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii oraz między Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą: i Związkiem Komunistów Jugosławii a także ną temat aktualnych problemów sytuacji międzynarodowej i międzynarodowego ruchu robotniczego. W rozmowach uczestniczyli: ze strony polskiej: członek Biura Politycznego, sekretarz KC PZPR —■ Edward Babiuch, członek Biura’ Politycznego KC PZPR, minister Spraw Zagranicznych — Stefan Olszowski, członek Biura Politycznego, sekretarz KC PZPR — Franciszek Szlachcic, członek Biura Politycznego KC PZPR, wicepremier — Józef Tejchnia, członek Sekretariatu KC PZPR — Ryszard Frelek, członek KC PZPR wicepremier — Kazimierz Olszewski, minister Handlu Zagranicznego - - Tadeusz Olechowski, , członek . ,KC PZPR,. Wicemińister Śpfaw Zagra2- riićznyćh — Stanisław Trepczyński, ambasador PRL w SFRJ — Janusz Burakiewicz, dyrektor departamentu w MSZ — Jerzy Roszak. Ze strony jugosłowiańskiej: przewodniczący Parlamentu Związkowej Republiki Chorwacji, członek Prezydium SFRJ, członek Prezydium ZKJ — Jakov Blazevic, przewodniczący Parlamentu : Związkowej Republiki Słowenii, członek Prezydium SFRJ, członek Prezydium ZKJ — Sergiej Kraigher, przewodniczący KC Związku Komunistów Macedonii, członek Prezydium ZKJ — Angel Cemerski, członek Biura Wykonawczego Prezydium ZKJ — Stevan Doronjski, związkowy sekretarz d/s zagranicznych — Mirko Tepavac, premier rządu Autonomicznego Okręgu Kosowo — Ilija Vakic, związkowy sekretarz d/s handlu zagranicznego — Muhamed Hadzic, ambasador SFRJ:w PRL. — Vlado Maleski, szef gabinetu prezydenta Republiki — Marko Vrhuneé doradca prezydenta Republiki d/s polityki zagranicznej — Milos Mćlßvski, dyrektor departamentu MSZ — Djuro Vukolié. Obie strony ze szczególnym zadowoleniem stwierdziły,. że ostatnio w stosunkach między Polską Rzecząpospolit.ą Ludową i Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii osiągnięto pozytywne wyniki i że współpraca rozwija się pomyślnie we wszystkich dziedzinach. I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii. Robotniczej Edward Gierek i przewodniczący Związku Komunistów Jugosławii Josip Broz Tito pozytywnie ocenili wyniki osiąsnięte we-współpracy Polskiej Zjednoczonej Partii. Robotniczej i Związku Komunistów Jugosławii, zwłaszcza w ostatnim' czasie. Towarzysze Edward Gierek i Josip Broz Tito potwierdzili gotowość obu partii do-dalszego rozwijania o- Wocnej i obustronnie korzystnej współpracy, do wszechstronnej wymiany poglądów o aktualnych zagadnieniach międzynarodowego ruchu komunistycznego i robotniczego. Wypowiedzieli się za potrzebą częstszych spotkań między przywódcami óbu partii oraz kontaktów na różnych szczeblach. Obie strony oceniły, że stosunki polsko-jugosłpwiąhskję stają się coraz bardziej wszechstronne i trwałe. .Opierają się onę, na pełnym, poszanowaniu zasady niaStleżności, suwerenności, integralności terytorialnej, równouprawnienia oraz niemieszania się w sprawy wewnętrzne. Otwiera to drogę do pogłębiania przyjaźni i współpracy, zbliżania narodów obu krajów, a zwłaszcza młodego pokolenia. Obie strony uważają, że różnice w drogach rozwoju socjalizmu w obu krajach nie są przeszkodą w pomyślnym rozwoju stosunków dwustronnych. Pozytywnie oceniono coraz bardziej intens3'wne i pełniejsze w treści kontakty i wyznianę poglądów między państwowymi i politycznymi działaczami oba krajów, co przyczynia się do lepszego wzajemnego poznania się, wymiany doświadczeń i wszechstronnej współpracy. Podkreślono szczególne znaczenie wizyty prezesa Rady Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Piotra Jaroszewicza w Jugosławii w październiku 1971 roku. Obie strony przy wiązują, dużą wagę do coraz szerszej i bogatszej współpracy parlamentów, organizacji politycznych i społecznych oraz między miastami obu krajów. Strony stwierdziły, że osiągnięto korzystne wyniki w dziedzinie działalności naukowej, oświatowej, informacyjnej i innych. Pozytywnie oceniono niedawno nej oraz jego pozytywny wkład w rozwój stosunków gospodarczych. Obie strony wymieniły poglądy na temat aktualnych problemów międzynarodowych, zagadnień dotyczących wzajemnych stosunków i współpracy partii komunistycznych, i robotniczych o-raz ruchów postępowych i narodowowyzwoleńczych-, stwierdzając ż zadowoleni ~m identyczność lub zbieżność poglądów. HI Obie strony zgodnie oceniają, że obecne stosunki międzynarodowe charakteryzują się głębokimi przemianami społeczno - politycznymi i ekonomicznymi, których głównymi czynnikami są siły pokoju, socjalizmu i postępu, zyskujące coraz bardziej na znaczeniu. Stwierdzono, że na rozwój ob cnej sytuacji międzynarodowej, szczególny wpływ mają wysiłki, zmierzające do dalszego-ugruntowania zasady rokowań i rozwiązywania spornych kwestii środkami pokojowymi, na zasadach pokojowego współistnienia państw przy pełnym poszanowaniu słusznych praw i interesów wszystkich krajów. wwéim lisnuimAT polsko-iugiistowiański podpisany dwuletni program współpracy kulturalnej i naukowej, który otwiera szersze perspektywy współpracy w tych dziedzinach. Wyrażono gotowość podjęcia dalszych wysiłków w celu wzbogacenia wymiany dóbr kulturalnych i osiągnęć naukowych oraz rozwoju bezpośreunicn kontaktów między odpowiednimi instytucjami obu krajów. Podkreślono potrzebę częstszych i ściślejszych kontaktów między obywatelami obu państw, zakładami pracy i organizacjami społecznymi, potrzebę zwiększenia wymiany turystycznej i rozwoju innych form współpracy, co służy dalszemu zbliżeniu narodów obu krajów. Strony uznały za potrzebne podpisanie nowej konwencji konsularnej odpowiadającej aktualnemu rozwojowi stosunków między obu krajami. Strona polska z źadoWoIeniem przyjęła zgodę rządu .SFRJ w sprawie otwarcia, na zasadzie • wzajemności, Konsulatu Generalnego PRL w Zagrzebiu. ii Obie strony ‘pozytywnie oceniły współprace w zakresie stosunków gospodarczych opartą . o zasadę wzajemnych kprżyści. Potwierdzeniem tego jest stały wzrost wymiany towarowej. której’'poziom W rbku T972 winien, wymóśór.pkołp 20(1. min -dolarów, co oznacza wzrost .o 20 proc. w stosunku do ósiaJńTętyćh' öbrötów w roku 1971. 'Ministrowie handlu ^zagranicznego obu krajów podpisali w toku wizyty dodatkową umowę, która powiększa przewidywane obroty w okresie 1971—1975 z 850 min do ponad 1 mld dół arów. Strony uważają za godny podkreślenia fakt, że kooperacja przemysłowa i wieloletnia współpraca w innych dziedzinach, stają się coraz istotniejszym elementem całokształtu wzajemnych stosunków gospodarczych. Ponownie stwierdzono,'że szczególne możliwości rozwoju kooperacji przemysłowej istnieją w przemyśle samochodowym, produkcji artykułów gospodarstwa domowego, jak również produkcji traktorów, maszyn rolniczych. maszyn budowlanych, elektronice, gospodarce rybnej i innych dziedzinach oraz wyrażono zainteresowanie w poszerzeniu współpracy w zakresie energetyki i przemysłu stoczniowego.; Wzajemne dostawy, wynikające z powiązań kooperacyjnych będą wynosiły ponad 25 proc. globalnej wymiany towarowi w bieżącej umowie 5-letniej. Potwierdzono wzajemne zainteresowanie zawarciem wieloletnich porozumień, mający;,*h na celu pokrycie potrzeb surowcowych obu krajów. W rozwijaniu wzajemnej współpracy ważna rola przypada nowo powołanemu konsorcjum banków, którego pomoc winna być skuteczna w rozbudowie i modernizacji tych potencjałów, które zarówno we współpracy dwustronnej, jak też współpracy na rynkach trzecich, mogą przyczynić się do dalszego pogłębienia powiązań gospodarczych obu krajów. Obie strony sa zgodne, że i b wzajemne interesy gosnodaroze potwierdzają potrzebę modernizowania komunikacji i środków transportu, jak również ważnych dróg tranzytowych między Polską i Jugosławia. Obie strony potwierdziły znaczenie wsuólpracv w dziedzinie nowych technologii, prac naukowo - hadawezych, szczególnie w tych dziedzinach, które mogą przynieść w/rost kooperacji przemysłowej i efektywności produkcji. Stwierdzono, że szybki rozwój gospodarczy i stale resna^a wymiana towarowa wymaga doskonalenia i poszukiwania nowych form i metod współpracy. Uznano za celowe doskonalenie systemu dwustronnych rozliczeń płatniczych, polityki kredytowej i innych przedsięwzięć sprzyjających rozwojowi wzajemnych stosunków gospodarczych. Obie strony podkreśliły dużą wage Polskn-Jugoslcwiańskiego Komitetu Współpracy Gospodarczej i Naukowo-TechniczPozytywnie oceniając kontakty, rozmowy i porozumienia między wielkimi mocarstwami, zaakcentowano, także rolę innych krajów w utrwalaniu międzynarodowego dialogu i pokojowego porozumienia się w stosunkach międzynarodowych. Podkreślono znaczenie spotkań przywódców ZSRR i PRL z prezydentem Nixonem. Wskazano również na wagę niedawnych rozmów prezydenta SFRJ, przewodniczącego ZKJ z radzieckimi przywódcami partii i rządu. Spotkania te i inne przeprowadzone w tym duchu» potwierdziły, że w praktyce stosunków międzynarodowych wzmaga się walka o konsekwentną realizację za^aci pokojowego współistnienia, o równoprawne stosunki międzynarodowe i wszechstronną współpracę na zasadzie wzajemnego szacunku, przeciwko stosowaniu lub groźbie użycia siły w jakiejkolwiek formie, o pokojowe i konstruktywne rozwiązywanie spornych problemów, o demokratyzację stosunków międzynarodowych. PRL i SFRJ dają svirój pełny wkład do takich* dążeń i działalności. Obie strony podkreśliły, że PRL i SFRJ, jako kraje europejskie, których historyczną przeszłość i losy były najściślej związane z wydarzeniami na naszym kontynencie. przywiązują wyjątkową wagę do pokojowego rozwoju stosunków i zmniejszenia napięcia w tej części świata, w przekonaniu, iż pomyślny rozwój svtuaoji w Europie ma wielkie znaczenie dla całokształtu stosunków międzynarodowych. PRL i SFRJ, każda w swym regionie, a zwłaszcza rozwijają? współpracę z sąsiadami, dają poważny wkład w pozytywny rozwój stosunków na kontynencie europejskim w przekonaniu, że polityką i aktywność na rzecz zachowania pokoju i umacniania bezpieczeństwa w Europie sa niepodzielne i żp w ich trwałości i stabilności w równej mierze zainteresowane są wszystkie narody kontynentu. Obie strony z zadowoleniem stwierdziły, że na kontynencie europejskim potężnieją siły pokoju, tendencje do współpracy i dobrosąsiedzkich stosunków, co szczególnie znalazło wyraz w podpisaniu i wejściu w życie układów między ZSRR i NRF, PRL i NRF, czterostronnego porozumienia w sprawie Berlina Zachodniego oraz porozumienia, jakie podpisała NRD z NRF i 7 senatem Berlina Zachodniego, które opierają się na rzeczywistości uksztaltowanej w Europie i utrwalają nienaruszalność granic europejskich, umacnianiu takich tendencji sprzyjałaby również normalizacja stosunków pomiędzy NRD i NRF na bazie powszechnie uznanych norm prawa międzynarodowego, ich równoczesne przyjęcie do ONZ. oraz uregulowane nierozstrzygniętych kwestii miedzy CSRS i NRF. a przede wszystkim. uznanie układu monachijskiego za nieważny od samego początku. Obie strony uznają, że powstały sprzyjające warunki do bezzwłocznych wielostronnych przygotowań, które powinny zapewnić uzgodnienie podstaw, celów i sposobów obrad europejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy, jaką należałoby zwółać w bliskiej przyszłości. Konfe rencja ta, zdaniem obu stron, powinna stworzyć podwaliny pod trwały system bezpieczeństwa* gwarantujący narodom Europy nieskrępowany rozwój, ookój i postęp. Obie strony wyraziły przekonanie, że zmniejszenie sił zbrojnych i uzbrojénia na kontynencie europejskim oray. inne kroki w tej dziedzinie stanowiłyby istotny składnik procesu budowania bezpieczeństwa europejskiego. Obie strony podkreśliły, że osiągnięcie powszechnego, całkowitego rozbrojenia, jest niezwykle ważnym i pilnym zadaniem. Wyraziły gotowość PRL i SFRJ kontynuowania, wespół ze wszystkimi krajami miłującymi pokój, wysiłków w celu zawarcia międzynarodowych układów w dziedzinie rozbrojenia, a przede wszystkim, na rzecz zakazu wszystkich rodzajów broni masowej zagłady. Podkreślając znaczenie porozunk nia o zakazie broni bakteriologicznej obie strony wskazały na potrzebę jak najszyoszego osiągnięcia porozumienia o całkowitym zakazie broni chemicznej i zakazie podziemnych doświadczeń z bronią nuklearną. Pozytywnie oceniono układ między ZSRR i USA o ograniczeniu systemów obrony przeciwrakietowej i tymczasowe porozumienie w dziedzinie ograniczenia strategicznych zbrojeń ofensywnych jako ważne i konkretne kroki w kierunku rozbrojenia. Obie strony z uznaniem witają propozycję jak najszybszego zwołania światowej konferencji rozbrojeniowej, z ' równoprawnym udziałem wszystkich państw. Obie strony ponownie potwierdziły całko wite poparcie taa óoaaŁ^isiiiegu narodu wietnamskiego, dla narodow Kambodży i Laosu w ich walce o wolność i niezależność, o niezaprzeczalne prawo do swobodnego, bez ingerencji z zewnątrz, decydowania o własnym losie. Stanowczo potępiając kontynuowanie agiesji amerykańskie.) w maochinach * wypowiadając się za całkowitym i bezwarunkowym przerwaniem bombardowań i innych clziaiań wojennych przeciwko Demokratycznej Republice Wietnamu, obie strony wypowiedziały się za szybkim wznowieniem rozmo»v paryskich w ceni znalezienia politycznego rozwiązania. Strony podkreśliły, ze dla zakończenia wojny, niezbędne jest bezzwłoczne i całkowite wycofanie wojsk USA i ich sojuszników z Indochin. PRL i SFRJ wyraziły duże zaniepokojenie ?. powodu pr?.Pdiużania się kryzysu na Bliskim Wschodzie, wskutek kontynuowania agresywnej polityki Izraela, cj zaostrza sytuację w tym rejonie i w basenie Morza Śródziemnego, popierając pokojowe rozwiązanie kryzysu bliskowschodniego, obie strony i tym razem podkreślJy konieczność realizacji rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 22 listopada 1961 r. i rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 13 grudnia 1971 r. i bezzwłocznego wycofania wojsk izraelskich z okupowanych terytoriów arabskich. Sprawiedliwe rozwiązanie kryzysu winno obejmować — zdaniem obu stron — zagwarantowanie słusznych praw i interesów wszystkich państw i narodów tej strefy świata, w tym — narodu palestyńskiego. Obie strony podkreśliły ogromne znaczenie i rolę organizacji Narodów Zjednoczonych w umacnianiu pokoju, bezpieczeństwa rpiędzynarodowego, w rozwiązywaniu kluczowych problemów międzynarodowych i w rozwoju wszechstronnej współpracy między państwami. Potwierdziły one swą wierność zasadom Karty Narodów Zjednoczonych' i zgodnie oświadczyły, że niezbędne jest podejmowanie nowych wysiłków .w kierunku wzmocnienia roli i skuteczności ONZ oraz urzeczywistnienia pełnej jej uniwersalności. PRL i SFRJ podkreślają konieczność podjęcia przez wszystkie kraje kroków, w kierunku przyspieszenia rozwoju gospodarczego krajów rozwijających sie i ustanowienia bardziej równoprawnych stosunków w dziedzinie międzynarodowej współpracy ekonomicznej. Obie strony zgodnie oświadczyły, że wyniki osiągnięte na niedawnej sesji konferencji ONZ w sprawie handlu i rozwoju w Chile wskazują na potrzebę jeszcze bardziej intensywnego kontynuowania pracy nad tymi zagadnieniami. Obie strony potwierdziły swą solidarność ze słuszną walką narodów Afryki o wolność i niezależność, przeciwko polityce imperializmu, kolonializmu i neokolonializmu, o realizację deklaracji ONZ o dekołonizacji. Potępiły one stanowczo politykę apartheidu i dyskryminacji rasowej. W celu rozwiązania problemów nurtujących świat współczesny, obie strony podkreśliły potrzebę jeszcze aktywniejszego zaangażowania i ściślejszego współdziałania wszystkich miłujących pokój krajów i postępowych sił na świecie. Pozytywnie oceniono role i znaczenie polityki niezaangażowania w walce o pokój, przeciwko imperializmowi, kolonializmowi, neokolonializmowii, na rzecz całkowitej politycznej i ekonomicznej niezależności wszystkich krajów i równoprawnych stosunków międzynarodowych, I sekretarz KC PZPR Edward Gierek i przewodniczący Rady Państwa PRL Henryk Jabłoński oraz prezydent SFRJ. przewodniczący ZKJ Josip Broz-Tito, z zadowoleniem stwierdzili, że podczas wizyty przeprowadzono bogatą i pożyteczną wymianę poglądów i wskazano na nowe możliwości wszechstronnej współpracy, co przyczyni się do dalszego umocnienia i pogłębienia przyjaznych stosunków oraz współpracy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Socjalistyczną Federacyjną Republika Jugosławii i Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą a Związkiem Komunistów Jugosławii. Pr~7vdent SFRJ. przewodniczący ZKJ Josip Broz-Tito zaprosił I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka i przewodniczącego Rady Państwa PRL Henryka Jabłońskiego do odwiedzenia Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Zaproszenie zostało przyjęte z zadowoleniem. W SKRÓCIE * W SKRÓCIE * W SKRÓCIE * W SKRÓCIE * W SKRÓCIE KRONIKA DYPLOMATYCZxNA (A) 23 hm. marszałek Sejmu Stanisław Gucwa przyjął ambasadora Republiki Wiefnamu Południowego w Polsce Tran Van Tu, który złożył mu w Sejmie wizytę kurtuazyjną. -* (A) W czwartek 22 czerwca ambasador PRL w Paryżu. Emii Wojtaszek, złożył wizytę przewodniczącemu francuskiego Zgromadzenia Narodowego, Achille Perettiemu. PLENUM ZG Z W. Z A W. WŁÓKNIARZY (A) Zadania w dziedzinie dalszej poprawy warunków pracy i iej bezpieczeństwa w zakładach przemysłu lekkiego b" łv 23 hm. w Łodzi nrze^mintmn obrad plenarnych ZG Związku Zaw. Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. VIII KRAJOWY ZJAZD ZWIĄZKU ZAWODOWEGO HUTNIKÓW (A) 23 hm. zakończyły się w Katowicach dwudniowe obrady VIII krajowego zjazdu Zw. Zaw. Hutników. OBCHODY „DNIA STOCZNIOWCA” (A) 23 hm. swoje doroczne święto — „Dzień Stoczniowca” obchodziła kilkudzfesjęciotysięczna rzesza, budowniczych i konstruktorów statków. MINISTER WRZASZCZYK W USA Nowym Jorku min. Wrzaszczyk przeprowadził rozmowy z kierownikami wielkich przedsiębioistw Bendix, Towarzystwem Elektronicznym RCA oraz General Cable w sprawie rozwoju współpracy w zakresie przemysłu kablowego. OŚRODEK INFORMACYJNY O POLSCE W BERLINIE ZACHODNIM (A) W dniu 23 bm. odbyło się w Berlinie Zachodnim otwarcie Ośrodka Informacyjnego o Polsce zorganizowanego staraniem towarzystwa pn. „Spotkanie z Polską”. (A) Minister Przemyślu Maszynowego. Tadeusz Wrzaszczyk wraz z grupa eksnertów przybył do USA celem nawiazania wsnółpracy gospodarczej w niektórych dziedzinach przemysłu maszynowego. W IMIĘ TADEUSZA KOŚCIUSZKI DLA SAMOLOTU „LOT” (A) Na najruchliwszym lotnisku świata — w chigagowskim1 porcie lotniczym O’Bave — odbyła się 22 bm. uroczystość nadańia polskiemu samolotowi odrzutowemu „Ił-62” imienia Tadeusza Kościuszki. Samolot ten podobnie jak jego bliźniak „Mikołaj Kopernik” odbywa już obecnie loty czarterowe między USA i Polską. „KOSMOS 494” i ..KOSMOS 495” (A) W ZSRR wprowadzono w piątek na orbitę okołoziemską dwa sztuczne satelity Ziemi „Kosmos 494” i „Kosmos 495”. Aparatura, znajdująca się na pokładach obu sputników pracuje normalnie. Ośrodek koordynacyjne - obliczeniowy opracowuje otrzymywane Informacje. WYSŁANNIK PREZYDENTA BHUTTO W MOSKWIE (A) Przewodniczący Radv Ministrów ZSRR, Aleksiej Kosygin przyjął w piątek na Kremlu sekretarza generalnego MSZ Pakistanu, Aziza Ahme da, który przybył do Moskwy iako specjalny przedstawiciel prezydenta Zulfikara Bhutto. Uroczyste pożegnanie prezydenta j. Broz Tito DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 O godz. 10.50 kolumna samochodów wioząca gości i gospodarzy wjeżdża na Okęcie. Orkiestra gra hymny narodowe Jugosławii i Polski. Dowódca Kompanii Honorowej WP składa raport. Prezydent Tito w towarzystwie Edwarda Gierka oraz dyrektora protokołu dyplomatycznego MSZ amb. M. Dedo przechodzi przed frontem kompanii, oddaje hold sztandarowi Wojska Polskiego. Następuje moment pożegnania: Josip Broz Tito i jego małżonka żegnają się z członkami najwyższych władz partyjnych i państwowych: Z pokładu samolotu prezydent Jugosławii przesiał depeszę do E. Gierka i H. Jabłońskiego. W depeszy czytamy: Odlatując z przyjaznej Polski, pragnę jeszcze raz podziękować za serdeczne przyjęcie i gościnność okazane nam w czasie wizytyPodzielam Wasze przekonanie, że nasze serdeczne i szczere rozmowy stanowić, będą znaczny wkład do umocnienia przyjaźni i współpracy między narodami obu naszych krajów. Szczerze pragnę, by wasze dalsze wysiłki zostały uwieńczone nowymi sukcesami dla dobra polskiego narodu i wszechstronnego rozkwitu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. JOSIP BROZ-TITO Stanisławem Gucwą, Zygmuntem Moskwą, Edwardem Babiuchem, Stefanem Olszowskim, Wojciechem Jaruzelskim, Franciszkiem Szlachcicem. Janem Szydlakiem, Kazimierzem Barcikowskim, Stanisławem Kanią, Józefem Kępą, Ryszardem Frelkiem, Zdzisławem Żandarowskim. Ż kolei Josip Broz Tito przechodzi do zgromadzonych na płycie dyplomatów: szefów i przedstawicieli placówek dyplomatycznych akredytowanych w Polsce, żegna się z ludnością, a następnie przyjmuje defiladę Kompanii Honorowej WP. Odprowadzany przez Edwarda Gierka, Henryka Jabłońskiego, Piotra Jaroszewicza i ich małżonki oraz profesora Janusza Groszkowskiego — Josip Broz Tito kieruje się w stronę samolotu. Przed wejściem na stopnie ostatnie rozmowy. Edward Gierek i Jośip Broz Tito długo ściskają sobie ręce. W piątek w południe prezydent SFRJ, przewodniczący ZKJ Josip Broz-Tito wraz z małżonką i członkami delegacji jugosłowiańskiej powrócił do Belgradu po zakończeniu oficjalnej i przyjacielskiej wizyty w Polsce. Po uroczystości powitania prezydent złożył oświadczenie dla prasy, radia i telewizji. (A) BELGRAD (PAP). Prezydent oświadezyi, że wraca z Polski „z wieloma wrażeniami i bardzo zadowolony”. Podczas rozmów, które delegacja jugosłowiańska przeprowadziła z polskimi przywódcami partyjnymi i państwowymi stwierdzono z zadowoleniem, że współpraca polsko-jugosłowiańska rozwija s ę bardzo pomyślnie we wszystkich dziedzinach. Rozmowy na temat aktualnej sytuącji na świecie, zwłaszcza na kontynencie europejskim wykazały „identyczność, bądź wielką zbieżność poglądów — stwierdził prezydent. Mówiliśmy wiele o rozwoju współpracy w Europie i potrzebie przyspieszenia przygotowań do zwołania europejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy”. Obie strony zgodziły się, że pozytywne procesy w Europie trzeba stale pobudzać i że musza one obejmować coraz szersze regiony. W świetle tego obJe strony postanowiły wsnólnie nrzyczynić się do znalezienia wyjścia z obecnej bardzo skomplikowanej sytuacji na B.iskim Wschodzie i w Indochinach. Prezydent powiedział, że pobyt w Warszawie wywarł na nim wielkie wr^żmie. Patrząc na dzisiejszą Warszawkę, z trudem można uwierzyć, że miasto to było doszczętnie w barbarzyński sposób zniszczone w czasie ostatniej wojny. „Dni cierpień i wspólnej walki oraz lekcji tego okresu nie można zapomnieć. Naszym obowiązkiem jest traktować je jako bodźce do wzbogacania naszych stosunków” — powiedział prezydent. J. Broz-Tito mówił z uznaniem o rozmachu w rozwoju .socjalistycznej Polski, o wielkim postępie, jaki osiągnęła. Wszędzie, gdzie byliśmy, spotykaliśmy się z sympatią i szczerą przyjaźnią wobec naszego kram i narodów Jugosławii — stwierdził na zakończenie prezydent. Nixon apeluje o ratyfikację porozumień moskiewskich i... o nowe kredyty na zbrojenia (A) WASZYNGTON (PAP). Na zwołanej w czwartek wieczorem według miejscowego czasu — pierwszej od trzech., miesięcy konferencji prasowej w Białym Domu — prezydent Nixon omówił m. in. zagadnienia związane ze siprawą ograniczenia zbrojeń strategicznych, w myśl porozumień ze Związkiem Radzieckim podpisanych w Moskwie. Prezydent wezwał Kongres do zaaprobowania zarówno układu w sprawie ograniczenia systemów obrony przeciwrakietowej, jak i tymczasowego porozumienia w sprawie ograniczenia niektórych systemów broni ofensywnej. W pytaniach - stawiany oh. prezydentowi dzięnnikarźe zwrócili uwa?gę-ńa -mibdawną wypowiedź ministra Obrony Lairda, który twierdził, że ^aprobowanie przez Kongres tych układów powinno zależeć od uprzedniego przyznania kredytów na skonstruowanie przez USA nowych systemów broni strategicznej. W odpowiedzi Nixon nie powtórzył tego sformułowania, choć również apelował do Kongresu o takie kredyty, utrzymując, że bez realizacji wspomnianych programów nie będzie szans na dalej idące porozumienia ze Związkiem Radzieckim, zagrożona będzie bowiem równowaga między obu mocarstwami. Siły wyzwoleńcze szturmują Hue (B) PARYŻ (PAP). Dawna stolica cesarska Hue stała się celem niezwykle gwałtownego szturmu armii wyzwoleńczej Wietnamu Płd. Już po kilku godzinach walk agencja AFP określiła tę akcję, jako „nową ofensywę“ oddziałów patriotycznych. U- grupowania bojowników wyruszyły w czwartek z wyzwolonych terenów prowincji Quang Tri i po sforsowaniu rzeki My Chanh przypuściły natarcie w kierunku odległego o .35 km Hue na dwóch flankach — północno-wschodniej z równin przyległych do drogi nr 1 przy współdziałaniu z czołgami, oraz z południowozachodniej przy silnym wsparciu artyleryjskim. W piątek MSZ DRW podało, iż lotnictwo amerykańskie przeprowadziło nowe naloty na tamy i obiekty gospodarcze. Odrzutowce USA w środę zbombardowały obiekty gospodarcze w rejonie Hajfongu oraz w prowincji Quang Ninh, gdzie zniszczyły tamy miejscowościach Thai Nguyen i Le Li, a także uszkodziły część systemu wodociągów miejscowości Nhat Tu w prowincji Nam Ha. (B) HANOI (PAP). Obrona przeciwlotnicza DRW zestrzeliła cztery następne samoloty amerykańskie. (A) PARYŻ (PAP). Korespondent AFP donosi, że lotnictwo amerykańskie ostrzelało w piątek rakietami mieszkalne dzielnicę Hanoi. Zabijając i raniąc wiele osób cywilnych. Według agencji jedna z rakiet upadła na cmentarz położony w centrum miasta zabijając jedną i raniąc kilka osób, Inna rakieta trafiła w kościół w okolicy Hanoi zabijając jednego chłopa i raniąc kilku innych. Mm. ?. Olszowski udaje się do Norwegii (C) (PAP) W dniu 25 bm. minister Spraw Zagranicznych1. PRL, Stefan Olszowski, udaje się z. oficjalną wizytą do Norwegii na zaproszenie ministra Spraw Zagranicznych tego kraju, Andreasa Cappelena. W półtora roku po detyz’J o odbudowie Izm ku Obrady Prezydium Komitetu Ofcy^atsLkżago (A) (PAP). Nie było wprawdzie uroczystego połóżenia pierwszej cegły, a mimo to, w półtora roku od podjęcia decyzji o odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, załoga budowniczych melduje społeczeństwu: niemal cały parter skrzydła gotyckiego jest już gotowy — widoczny z daleka. 23 czerwca zebrali się na posiedzeniu członkowie Prezydium Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku. Prezydium oceniło dotychczasowy przebieg robót oraz wytyczyło kierunki prac na najbliższy okres. Na obrady Prezydium Komitetu przybyła delegacja Zarządu Głównego LOK z generałem Zbigniewem Szydłowskim. Przekazała ona czek na 50 tysięcy złotych, które uzyskano ze sprzedaży specjalnego „zamkowego“ numeru miesięcznika „Mały Modelarz“. W pracowniach Ligi- Obrony Kraju wykonano także dwie makiety Zamku. Grana szajka rabusiów pod kluczem (A) (PAP). W dniach 12 i 13 bm. organa MO aresztowały 3-osobową, groźną szajkę przestępców, którzy w 1970 r. dokonali serii napadów rabunkowych na warszawskie urzędy pocztowe i sklepy, połączonych z użyciem ładunków wybuchowych własnej produkcji. Z zebranych już dowodów wynika, że szajka zrabowała łącznie ponad 130 tys. zł. Dużo większe były jednak straty spowodowane zniszczeniem mienia w napadanych obiektach, a trudne do oszacowania sa krzywdy ludzkie: kilka osób doznało obrażeń ciała, w tym poważnych. Aresztowanymi, podejrzanymi o dokonanie tych napadów — co potwierdzają żebrane dowody — sąr Lech G. ‘‘z -Warszawy, Tadeusz ;Sr Trójmiasta i- Andrzej W. z woj. wam szawskiego, urodzeni w latach 1946 -1947. Wykrycie i ujęcie rabusiów — piromanów jest zasługą zbiorową wielu ludzi, rezultatem długotrwałych, żmudnych wysiłków funkcjonariuszy MO różnych stopni, stanowisk, służb oraz wykorzystania wszystkich możliwości technicznych i organizacyjnych. W ujęciu przestępców pomogły zeznania świadków napadów i sporządzone na ich podstawie „portrety pamięciowe“. Kissinger opuścił Pekin (B) PEKIN (PAP). Henry Kissinger, specjalny doradca prezydenta Nixona, opuścił w piątek nad ranem Pekin i odleciał do Waszyngtonu po zakończeniu 5-dniowej wizyty w ChRL. 155 katastrofa „StarfśghtercT (A) Rzecznik Ministerstwa Obrony NRF podał, że w Stanach Zjednoczonych rozstrzaskał się w piątek podczas lotu treningowego samolot zaehodnioiniemieckich sił powietrznych typu „Starfighter”, a pilot poniósł śmierć. Była to 155 katastrofa samolotu NRF typu „Starfighter” od czasu, gdy maszyny te przed m laty włączono w sk!ad sił powietrznych Niemiec zachodnich. W sumie zginęło 73 pilotów. (PAP) Rada Ministrów oceniła stan przygotowań do żniw DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 daniem ogniw kierujących rolnictwem i współdziałających z nim jest należyte przygotowanie maszyn rolniczych do sprzętu zbóż, właściwe zaopatrzenie rolników w niezbędny sprzęt i materiały potrzebne do żniw, usprawnienie pracy handlu wiejskiego oraz zapewnienie sprawnego przebiegu skupu ziarna. Ostatnie dni, jakie pozostały jeszcze do rozpoczęcia prac żniwnych muszą być maksymalnie wykorzystane dla usunięcia występujących niedomagań i braków na różnych odcinkach, m. in. w zaopatrzeniu w części zamienne. Na czoło zadań wysunięto obowiązek zakończenia remontów maszyn, ciągników i kombajnów oraz doprowadzenia ich do stanu pełnej gotowości technicznej w uspołecznionych i indywidualnych gospodarstwach rolnych, w kółkach rolniczych i międzykółkowych bazach maszynowych. W czasie żniw serwis techniczny obsługujący rolnictwo musi być w stałym i pełnym pogotowiu. Minister Przemysłu Maszynowego został zobowiązany do podjęcia odpowiednich kroków w celu zapewnienia maksymalnej poprawy zaopatrzenia wsi w części zamienne do ciągników i maszyn. Na ministra Przemysłu Chemicznego nałożono obowiązek zapewnienia odpowiedniego zaopatrzenia w paliwa i smary do samochodów, ciągników i silników pracujących na potrzeby rolnictwa. Uznano za konieczne, aby handel wiejski dostosował godziny pracy i cały układ organizacyjny do specyficznych w tym czasie potrzeb rolnika. Pracownicy obsługujący rolnictwo powinni być w okresie żniwnym gotowi, w każdej sytuacji i o każdej porze, do udzielania rolnikom daleko idącej pomocy w ich ciężkiej pracy. Wskazano także, że poważne zadania stoją przed pracownikami resortu skupu, który w tym roku działać będzie zgoła w odmiennych warunkach, w związku ze zniesieniem obowiązkowych dostaw. Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu został zobowiązany do podjęcia operatywnych kroków zapewniających odpowiednie składowanie zbóż. Przyjęto zasadę priorytetu w przewozach zbóż transportem kolejowym i samochodowym. Zwrócono uwagę na konieczność zorganizowania pomocy rolnikom w podeszłym wieku i samotnym kobietom pracującym na roli. Szczególna rola przypada w' tej dziedzinie kółkom rolniczym, międzykółkowym bazom maszynowym, spółdzielczym organizacjom rolniczym, PGR, a także kołom ZMW. W kolejnym punkcie obrad Rada Ministrów rozpatrzyła i zaakceptowała szereg aktów prawnych normujących zakres działania i statuty nowo utworzonych resortów, a mianowicie: Ministerstwa Pracy, Piac i Spraw Socjalnych oraz Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Podjęto decyzję w sprawie utworzenia Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, którego przedmiotem działania będzie prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie pracy, płac oraz warunków bytowo-socjalnych ludności pracującej, głównie dla potrzeb programowania i realizacji polityki społeczno-ekonomicznej. Przyjęto uchwałę w sprawie utworzenia „Zjednoczenia Zaplecza Technicznego Gospodarki Komunalnej”. Siedzibą zjednoczenia będzie Poznań. Nowo utworzona instytucja zajmie się organizowaniem i rozwijaniem produkcji maiacej na celu rozbudowę bazy materialnotechnicznej dla gospodarki terenowej i ochrony środowiska, a w szczególności: aparatury i urządzeń do poboru i uzdatniania wody, do mechanicznego i biologicznego oczyszczania ścieków oraz sprzętu do wywozu i utylizacji nieczystości. Zjednoczenie zajmować \się będzie także naprawą taboru miejskiego, przede wszystkim autobusów oraz nadzorować będzie produkcję urządzeń dla ciepłownictwa, Z kolei Rada Ministrów rozpatrzy la sprawę bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach górniczych. Na podstawie przedłożonych przez wszystkie zainteresowane resorty wyników badań, i analiz oraz opinii Państwowej Rady Górnictwa stwierdzono, że nakłady przeznaczone na bhp w górnictwie oraz podejmowane środki techniczne i organizacyjne przyczyniają się do poprawy stanu bezoieczęństwa i higieny pracy załóg górniczych oraz zmniejszenia stanu zagrożenia w górnictwie. W podjętej uchwale Rada Ministrów ustaliła nowe zadania zmierzające do dalszego podniesienia stanu bhp w górnictwie oraz określiła środki i sposób ich realizacji.