Hungara Vivo, 1985 (25. évfolyam, 1-6. szám)

1985 / 2. szám

42 HUNGARA VIVO La 22-an de junio 1941 la ger­­mana faŝisma armeo atakis Sove­­tion. Nur kvar tagojn poste, la 26- an de junio okazis mistera avi­­adila bombatako kontraŭ la urbo Koŝice (tiam apartenanta al Hun­­gario): la aviadiloj surhavis sove­­tan blazonon. (Post la milito evi­­dentiĝis, ke tio estis erariga truko eĉ ne tre zorge antaŭpreparita: ekz. al la komandanto de la hun­­garaj aerdefendaj trupoj en Koŝi­­ce oni malpermesis pafi kontraŭ la bombĵetantaj «sovetaj» aviadi­­loj! Kaj krome, estus kontraŭ ĉiu logiko tia atako: la surprizatakita Sovetio ĝuste deziris atingi, ke Hungario restu neŭtrala, la soveta diplomatio faris signifajn forto­­streĉoin tiucele.) Tamen, la hun­­gara registaro kreis por si la pre­­tekston, kaj Laszlo Bardossy, tia­­ma hungara ĉefministro jam la 27- an de junio anoncis al la par­­lamento: Hungario ekmilitis kont­­raŭ Sovetio. Tiun katastrofan paŝon sekvis kvar jaroj da sufero por la hun­­gara popolo: la plej kruela perio­­do komenciĝis la 19-an de marto 1944, kiam germanaj trupoj in­­vadis Hungarion kaj praktike lik­­vidis la suverenecon de nia lan­­do. Fine de aŭgusto de 1944 la fronto atingis la orientajn limojn de Hungario, kaj sekvis pli ol sep monatoj da kruelaj bataloj, kiuj: kaŭzis neimagenle grandajn detru­­ojn. Kiam la 4-an de aprilo 1945 ]a 'liberiga soveta armeo forpelis la lastajn malamikajn trupojn el Hungario, la bilanco de la milito aspektis jene: mortis 600 mil hun­­garaj civitanoj kaj pereis 40% de la nacia posedaĵo. Startas nova vivo Jam antaŭ la fino de milito, de­­cembre de 1944 en la liberigita urbo Debrecen kreiĝis Provizora Parlamento el la demokratiaj for­­toj de la hungara socio. La Pro­­vizora Parlamento elektis Provi­­zoran Registaron, kaj akceptis re­­zolucion interalie pri la agrara reformo, kiu estis la plej urĝa farendaĵo en Hungario, ĉar la ag­­rara posedstrukturo de la lando havis ankoraŭ esence feŭdismajn trajtojn. En novembro de 1945 okazis la unua libera balotado, kaj for­­miĝis nova registaro, antaŭ kiu staris grandega tasko: la rekonst­­ruo de la detruita lando. En tiu registaro havis ŝlosilajn poziciojn la reprezentantoj de la laborista klaso: komunistoj kaj socialde­­mokratoj. La plej fervoraj orga­­nizantoj de la rekonstruado estis la komunistoj, kaj ilia prestiĝo rapide kreskis antaŭ la loĝantaro. Iom post iom estis ekfunkciigita la paraliziĝinta ekonomio, estis likvidita la rekorda inflacio de la monda flnanca historio, kaj en la jaro 1947 estis enleĝigita la tri­­jara plano, kiu sistemigis la gra.n­­dan labpron de la rekonstruado. Somere de 1948 la Komunista Partio kaj la Socialdemokrata Par­­tio unuiĝis, kaj alprenis la no­­mon Partio de Hungaraj Laboru­­loj. Rezulte de tio la ceteraj po­­litikaj partioj rapide perdis sian socian bazon, kaj ĝis la fino de 1949 ili malaperis de sur la poli­­tika scenejo. La 20-an de aŭgusto 19491a parlamento deklaras Hun­­garion popolrespubliko. Rezulte de la politikaj ŝanĝoj transfor­­miĝas ankaŭ la posedstrukturo de la hungara ekonomio: la privata sektoro praktike tute ĉesas ek­­zisti, la industrion la registaro al­­ŝtatigas, en la agrikulturo oni or­­ganizas kooperativojn. Jaroj kun kontraŭdiroj La jaroj inter 1949-1956 estas Monumanto de sovetaj herooj. (Foto de Z. Fejer)

Next