Żołnierz Wolności, listopad 1969 (XX/259-282)

1969-11-08 / nr. 264

O dalszy rozwój inicjatyw i eksperymentów w wojsku . (A) JLJ*»—w GZP WP odbyło Się posjadzeaif, -powoteíiflj-pyflj^-Ra­­dzie Nauk^Äpoi£ftzaa*iLliJVI£Üi^_K«-­­mis.ii dil^JLPłełatwir..i -F.kwłtarymen­­tów ul#daittyeaft»»w*i_Liu „■ awczych w wojsku. Komisii przewodniczy zastępca szefa GZP WP gen. bryg. Mjgrzvsjjtw -nr^ri^tpp,. Przewodni­czący Komisji wysoko ocenił do­tychczas podejmowane inicjatywy i eksperymenty oraz nakreślił za­dania Komisji, które w olbrzymim skrócie sprowadzają się do: kwalifikowania przydatności po­dejmowanych inicjatyw 1 eks­perymentów; nadzoru i pomocy naukowej w przeprowadzaniu eksperymentów o szerszym zasięgu i znaczeniu; naukowej oceny efektów nadzo­rowanych eksperymentów lub inicjatyw; popularyzacji inicjatyw i ekspe­rymentów uznanych za godne podjęcia w szerszej skali. W toku ożywionej dyskusji, w której za 6fetali_'^łtjs"'rfr "iii. prof. dr W. pjtoń. prof. dr W. -Szczerba! płk mer, T. Dziekan, płk dypl. S.j Nogala, płk doc. dr J. Zakrzewski/ i inni członkowie Komisji^ wypra­cowano zadania na najbliższy ok­res. Postanowiono m. in. wykonać w najbliższym czasie rejestr podej­mowanych inicjatyw i eksperymen­tów oraz opracować wytyczne re­gulujące sposób podejmowania i przeprowadzania w wojsku ekspe­rymentów i inicjatyw dydaktyczno­­wychowawczych. Sekretarzern Komisji został ppłk dr J. Bogusz. ^ E. O. Plenarne posiedzenia KW PZPR we Wrocławiu i w Gdańsku DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Uczestnicy Plenum podjęli uchwa­łę, którą precyzuje podstawowe kie­runki zamierzeń dla poprawy wy­dajności pracy w przemyśle dolno­śląskim oraz zadania organizacji partyjnych w tej dziedzinie. (A) (PAP). 7 bm. Plenum KW PZPR w Gdańsku oceniło działalność organów samorządu robotniczego ną Wybrzeżu. W obradach plenum, którym przewodniczył członek Biu­ra Politycznego KC, I sekretarz KW PZPR w Gdańsku — St. Kociołek, wziął udział sekretarz CR.ZZ, poseł ziemi gdańskiej — R. Pospieszyń­­ski. Podstawą wnikliwej dyskusji na plenum było wystąpienie wprowa­dzające, wygłoszone przez sekreta­rza KW PZPR — Z. .Tundziłia. Zabierając głos na zakończenie dyskusji, St. Kociołek stwierdził, że samorząd robotniczy jest ważną, znajdującą się w rozwoju instytucją demokracji socjalistycznej. Osiąg­nięć w tej dziedzinie nie można jed­nak uznać za wystarczające. Inten­cje i wytyczne ustawodawcze nie zostaiły jeszcze w pełni wdrożone. Dalsze doskonalenie samorządu ro­botniczego pozostaje nadal przed­miotem szczególnego zainteresowa­nia partii. WcioJane obecnie w życie nowe kon­cepcje w zakresie planowania i zarzą­dzania — powiedział następnie St. Ko­ciołek — są i będą wiązane z rozwojem samorządu robotniczego. Koncepcje te bowiem są nierozłączne ze wzrostem od­powiedzialności każdego zakładu pracy za wynik ogólnego rozwoju, przesuwanie odpowiedzialności na podstawowe ogni­­\va gospodarcze oznacza także zwiększe­nie roli odpowiednich organów samo­rządu — KSR i rad robotniczych. Plenum podjęło szereg uchwal mających na celu dalsze doskonale­nie stylu i metod pracy poszczegól­nych ogniw samorządu robotniczego. Muzeum Wojska Polskiego wzbogaáto się o nowe pamiątki (A) (Inf. wl.). Na apel Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie o ofiarowywanie różnych pamiątek związanych z historią oręża, pol­skiego, szczególnie z okresu II woj­ny światowej, odpowiedziało już Wielu kombatantów oráz organiza­cji. Przekazali oni Müz'éuifl'- s'pofá. cennych pamiątek, dotyczących dziejów 1 i 2 Armiti Wójśka' PoK skiego a także oddziałów pärty­­zanckich. Zbiory Muzeum Wojska Polskie­go wzbogaciły się ostatnio o dalsze eksponaty z okresu walk żołnierza polskiego na Zachodzie. 7 bież. miesiąca w Warszawie od­było się uroczyste przekazanie pamiątek pó żołnierzach 2 Dywizji strzelców P;e­­szych, walczących podczas II wojny światowej we Francji, a później inter­nowanych w Szwajcarii. Na uroczystość przybyli członkowie prezydium ZG ZBoWiD: Marian Janio, Stanisław Barsz­czewski i Tadeusz Radwan oraz dvrektor Museuftr Wojska-Polskiego płk mgr Ka­zimierz Konieczny. W imieniu przewodniczącego Rady Ochrony Pomników' Walki i Męczeń­stwa — min “Janusza Wieczorka członek Prezydium Rady Henryk Urbanowicz przekazał na ręce dyrekto­ra Muzeum Wojska Polskiego przywie­zione ze Szwajcarii metalowe tabliczki z grobów żołnierzy polskich pochowa­nych w Winterthur oraz emblemat 2 Dy­wizji Strzelców Pieszych, ż. W instytucjach i gamiionadi SPOTKANIE Z WETERANEM REWOLUCJI (A) (Inf. wl.). Z okazji 52 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej odbyło się w Se­kretariacie Komitetu Obrony Krat, ju otwarte zebranie podstawowej ór­­gailtzacji partyjnej, w którym u­­czestniczyli: szef Sekretariatu KOK gen. bryg. Ru5aifZiłzinanow. nfirp­­row.ió7~po3oficerowie i'-prScownicy cywilni. W zebraniu wziął również udział tow. Stanislaw Zieliński — weteran polskiego i rosyjskiego ru­chu robotniczego, uczestnik Rewo­lucji Październikowej, który opo­wiedział zebranym’o walce Polaków w szeregach rewolucji, podzielił się wspomnieniami z tamtego okresu o­­raz odpowiedział na liczne pytania. (s) AKADEMIA W DOWÓDZTWIE WOJSK OPK (A) W Dowództwie Woisk Obrony Powietrznej Kraju' 7 bmkocHiSyła się* uroczysta” akademia poświęcona 52 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej. Uczest­niczyli w niej oficerowie, chorążo­wie, podoficerowie i pracownicy cywilni. Obecni byli również do­wódca Wojsk OPK — gen. dyw. pil. Roman Paszkowski, zastępca do-^ tycznych — płk mgr Jan Cieślik i sekretarz Komitetu Hartyjnego Wojsk OPK — ppłk mgr Edward* Łukasik. __ ' W uroczystości udział wzięli rów­nież przedstawiciele Północnej Gru­py Wojsk Armii Radzieckiej. Referat na temat historycznej roli Rewolucji PaićźiernTIfówej“w"’ roz­woju idei socjalizmu _jia_świecie wygłosił gen. bryg. Czesław Ttenaf ~~ —(sJt~ UROCZYSTOŚCI NA WYBRZEŻU (A) Z okazji 52 rocznicy Wielkie­go Października delegacje maryna­rzy i żołnierzy nadmorskich garni­zonów, razem z przedstawicielami społeczeństwa i młodzieży Wybrze­ża, złożyły wieńce i kwiaty na cmentarzach żołnierzy radzieckich i pod pomnikami wdzięczności. Podniosła uroczystość odbywała się na Cmentarzu — Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Gdańsku. Okolicznościowe przemówienie wy­głosił przewodniczący Prezydium MRN w Gdańsku Jan Nikolajew. W wielu jednostkach l pododdziałach odbyty się wieczornice marynarskie. W pod odd z ale wartowniczym Komendy Portu Wojennego Hel, aktywiści przy­gotowali specjalny program artystyczny. Następnie marynarze obejrzeli film do­kumentalny pt. „Czerwony, rewolucyjny, warszawski”. W kinoteatrze helskiego GKO otwarto wystawę o życiu i walce Lenina. Na przodującym okręcie Marynarki Wojennej ORP „Wicher” odbyła się po­dobna impreza z udziałem kadry. W zespole niszczycieli przeprowadzono o­­twarte zebrania partyjne poświęcane Rewolucji Październikowej. Podczas tych zebrań nowo przyjęci do partii otrzyma­li legitymacje członkowskie. 7 bm. w Oki*ęgowym Klubie Ofi­cerskim w Gdyni odbył się uroczy­sty koncert ,Zespołu Estradowego Marynarki Wojennej „Flotylla”. Przemówienie okolicznościowe wy­głosił zastępca dowódcy Marynarki Wojennej, ráa s.pr3nc__ politycznych, kontradmirał Władysław~SrCTerkotv­­\ski. ... (des) Kroczymy drogą wytyczoną przez Rewolucje Październikowe PRZEMÓWIENIE L BREŻNIEWA (A) MOSKWA (PAP). Rząd ZSRR wydał 7 listopada w Kremlowskim Pałacu Zjazdów przyjęcie z okazji 52 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej. Na przyjęcie przybyli członkowie Biura Politycznego KC KPZR, za­stępcy członków Biura Politycznego KC KPZR, sekretarze KC KPZR, członkowie i zastępcy członków KC KPZR, członkowie Centralnej Ko­misji Rewizyjnej KPZR, weterani partyjni, deputowani do rad naj­wyższych ZSRR i RFSRR, minist­rowie rządu ZSRR i RFSRR, prze­wodniczący komitetów ZSRR i RFSRR, znani dowódcy wojskowi, przywódcy centralnych urzędów i instytucji, kosmonauci, działacze nauki i kultury, przedstawiciele społeczeństwa, przodownicy pracy moskiewskich przedsiębiorstw oraz uczestnicy defilady wojskowej. Przybyli również goście zagraniczni oraz szefowie przedstawicielstw dy­plomatycznych akredytowani w ZSRR, dziennikarze radzieccy i za­graniczni. Uczestników przyjęcia przywitał sekretarz generalny KC '’KPZR Leonid Breżniew. L. Breżniew powitał zebranych w imieniu KC KPZR. Prezydium Rady Najwyższej j rządu ZSRR i oświadczył: Dziś, w rocznicę narodzin naszego państwa socjalistycznego, myśli na­sze zwracają się jak zawsze ku tym, którzy swą pracą i dzięki swe­­<nu męstwu kraj nasz utworzyli, ku legendarnym bohaterom dni paź­dziernikowych, ku tym, którzy pod przewodem partii Wielkiego Lenina w decydujących zmaganiach z cie­mięzcami i wyzyskiwaczami wy­walczyli prawo naszego narodu do wolności i szczęścia. Wspominamy tych, którzy dzięki swej odwadze i nieprzejednanej woli rewo­lucyjnej obronili miodi* Republikę Ra­dziecką przed naciskiem wrogów klaso­wych i inwazją obcych interwentów. Wspominamy- z wdzięcznością miliony obywateli radzieckich, którzy swą ofiar­ną pracą i dzięki swemu entuzjazmowi, przezwyciężając wszystkie trudności, nie szczędząc wysiłków zrealizowali pro­gram partii i zbudowali w naszym kra­ju społeczeństwo socjalistyczne — spo­łeczeństwo wolnych i, równouprawnio­nych ludzi pracy-, społeczeństwo oparte na przodującej technice, gospodarce i kulturze. Z głęboką wdzięcznością myślimy- o bohaterskich obrońcach ojczyzny, któ­rzy ąieustraszenie walczyli przeciwko hordom agresorów hitlerowskich i któ­rzy- w krwawych hojaeh obronili wol­ność i niezależność naszej ojczyzny oraz wyzwolili narody wielu innych krajów z laszystowskiej niewoli. Obchodzimy dziś 52 rocznicę Wielkiej Rewolucji Październikowej w atmosferze twórczej pracy całego narodu radzieckiego. Co dzień lu­dzie radzieccy odnoszą nowe zwy­cięstwa w wielkiej, pokojowej wal­ce o zbudowanie komunizmu w na­szym kraju. Liczne i różnorodne są te zwycięstwa, tak różnorodne, jak życie naszego wielkiego kraju. Na­leżą do nich, zarówno budowa no­wych fabryk i elektrowni, jak też nowe osiągnięcia naszego rolnictwa. Należą do nich nowe osiągnięcia vt opanowywaniu przestrzeni kosmicz­nej, nowe wybitne osiągnięcia i od­krycia w różnych dziedzinach nauki i nowe znakomite dzieła sztuki. Wszystko to przyczynia się do po­mnożenia bogactw naszego kraju, do wzrostu potęgi, wszystko tc sprawia, że życie narodu radziec­kiego jest coraz lepiej zabezpieczo­ne, coraz wspanialsze i bogatsze w treść. Wszystko to są osiągnięcia lu­dzi radzieckich — naszych rodaków — aktywnych, uświadomionych o­­bywateli społeczeństwa socjalistycz­nego, budowniczych komunizmu, kroczących pewnie naprzód drogą wytyczoną przez Rewolucję Paź­dziernikową. L. Breżniew wzniósł toast na cześć milionów robotników radziec­kich i pracowników rolnictwa, na cześć inteligencji radzieckiej, na cześć dzielnych obrońców ojczyzny. Wzniósł toast na cześć wielkiego narodu radzieckiego, podkreślając jego odwagę i pracowitość, jego bezgraniczne oddanie sprawie Leni­na i sprawie komunizmu oraz na cześć niezawodnej awangardy naro­du radzieckiego leninowskiej partii komunistycznej, na cześć przyjaciół i sojuszników oraz państw socjali­stycznych i tych wszystkich, którzy na całej kuli ziemskiej walczą prze­ciwko uciskowi i wyzyskowi ludzi pracy, przeciwko agresywnej poli tyce imperialistów, o triumf sprawy wolności i postępu oraz o trwały pokój na całym świecie. Obchody na całym świecie (A) (PAP). Z całego świata napły­wają informacje o obchodach 52 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej. W wie­lu stolicach odbyły się uroczyste akademie i wiece. PRAGA. Oflhyla się tu manifestacja mieszkańców z okazji 52 rocznicy Re­wolucji Październikowej. Na wiecu tym wygłosił przemówienie premier rządu CSRS J. Kempny. Podkreślając, iż obecna walka kapita­lizmu z socjalizmem przeniosła się prze­de wszystkim w sferę ideologii. J. Kempny oświadczył, że dyskredytowa­­rre marksizmu stanowi warunek poli­tycznego i gospodarczego rozkładu so­­cjańzmu, pierwszą przesłankę umożli­wiającą przejście do stadium wew­nętrznej kontrrewolucji, popieranej przez imperializm. Rewisjonizm stanowi tutaj siłę rezerwową i jest ukrytym narzę­dziem burżuazji, służącym do rozsadza­nia ruchu komunistycznego i robotnicze­go. Stratedzy światowego imperializmu, bardzo dobrze rozumiej znaczenie po­­styczniowego rozwoju w Czechosłowacji zarówno w aspekcie geograficznym jak wojskowym. Bardzo dobrze rozumieli, ie Czechosłowacja w określonych warun­kach mogłaby się stać koniem trojań­skim, który mógłby spowodować rozłam jedności krajów wspólnoty- socjalistycz­nej. Skoro nie udało sfę zlikwidować so­cjalizmu w CSRS na arenie walki po­litycznej, siły antysocjalistyczne pragnę­łyby osiągnąć to za pomocą krachu gospodarczego. Dążą one do zorganizo­wania biernego oporu w zakładach prze­mysłowych, w transporcie i w rol­nictwie. Jesteśmy zdecydowani, poprzez mocne uchwycenie steru we wszystkich dzie­dzinach i na wszystkich szczeblach, stworzyć warunki dla stopniowego roz­wiązania wszystkich problemów. W tej dziedzinie podporą dla nas jest brater­skie poparcie i pomoc ze strony ZSRR i innych krajów socjalistycznych. BUDAPESZT. 52 rocznica Rewolucji Październikowej obchodzona była na Węgrzech niezwykle uroczyście, W piątek, w' godzinach porannych, po uroczystej zmianie warty przed parla­mentem, przedstawiciele najwyższych wiąclz partyjnych i państwowych VVHL złożyli wieńce u stóp Pomn ka Bohate­rów Radzieckich na placu Wolności. Wieńce 1 wiązanki złożono też pod pom­nikiem Ostąpienkj i Steinmetza, parła­­mentariuszy radzieckich, bestialsko za­mordowanych przez hitlerowców w cza­sie wyzwalania Budapesztu. SOFIA. Setna rocznica urodzin W. Le­nina, przyjaźń z pierwszym na święcie krajem socjalistycznym, umacnianie jed­ności obozu socjalistycznego, poparcie dla sprawy bezpieczeństwa i współpracy w Europie — oto główne akcenty o­­bęhodów 52 rocznicy Rewolucji Paździer­nikowej w Bułgarii. Na ulice Sofii wyległy w piątek wie­lotysięczne tłumy uczestników manife­stacji. którzy jak zwykle, przeszli głów­nymi ulicami, miasta. Całe miasto było udekorowane flagami narodowymi Buł­garii i Związku Radzieckiego. O godzi­nie 10 na trybunie honorowej przed Mauzoleum Georgi Dymitrowa zajęli miejsca przedstawiciele najwyższych władz partyjnych j państwowych Buł­garii na czele z pierwszym sekretarzem KC BPK, premierem T. Żiwkowem. HANOI. Otwarta została wystawa po­święcona 52 rocznicy Wielkiego Paź­dziernika. W DRW trwa tydzień przy­jaźni wietnamsko-radzieckiej j odbywa­ją się Dni Ukrainy. PEKIN. Stały Komitet Ogólnochiń­­skiego Zgromadzenia Przedstawicieli Lu­dowych i Rada Państwowa ChRL prze­słały do Prezydium Rady Najwyższej i Rady Ministrów ZSRR depeszę z okazji 52 rocznicy Rewolucji Pażdz.ernikowej. Depesza zawiera pozdrowienia dla na­rodu radzieckiego. W piątek wieczorem odbyło się w ambasadzie* ZSRR w Pekinie uroczyste przyjęcie wydane dla uczczenia 52 rocz­nicy Rewolucji Październikowej. BUKARESZT W przeddzień wielkiej rocznicy w Bukareszcie i wielu innych miastach kraju odbyły się uroczyste akademie. HAWANA. W jednym z teatrów sto­licy Kuby odbyła się uroczysta akade­mia. Przemawiając na akademii, kubań­ski minister łączności podkreślił ogrom­ne historyczne znaczenie Rewołucj. Paź­dziernikowej, która zapoczątkowała no­wą erę w dziejach ludzkości. DELHI. Przemawiając na uroczystej akademii zorganizowanej w radzieckim ośrodku kulturalnym w Delhj z okazji 52 rocznicy Wielkiego Października, członek Krajowej ‘Harty KP Indii M. K. Krishnan oświadczył m. in., że Wielka Socjalistyczna Rewolucja Październiko­wa wywarła olbrzymi wpływ na ruch narodowowyzwoleńc/j' w Indii. HELSINKI. W piątek rozpoczął się tu tradycyjny miesiąc przyjaźni radziecko - fińskiej, w całym kraju odbędą się akaa demie i zebrania. PARY#, w sali ,,Mutualities odbył się uroczysty wlec. W prezydium ’raWftliUśćkretafzhgenćr* rainy FPk W_ Rochet, członek Biura Politycznego J. Duclos, przedstawiciele organizacji młodzieżowych. Referat wygłosił członek Biura Poli­tycznego FPK R, Lerov. Omówił on szero­ko wpływ Rewolucji Październikowej ną rozwój międzynarodowego Ruchu Ro­botniczego. Przyjęcia w ambasadzie ZSÍR DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Józef Tejchma, Mieczysław Jagiel­ski, Piotr Jaroszewicz, Mieczysilaw Moczar, Jan Szydlak, Czesław Wy­­ccch, Zygmunt Moskwa, członkowie Rady Państwa, wicepremierzy, mi­nistrowie, posłowie na Sejm PRL, generalicja WP, członkowie władz naczelnych TPPR, organizacji spo­łecznych i młodzieżowych, przedsta­wiciele świata nauki i kultury, dziennikarze. Przybyli weterani polskiego i międzynarodowego ruchu rewolu­cyjnego i robotniczego, b. űowódcv odrodzonego na ziemi radzieckiej ludowego Wojska Polskiego i od­działów partyzanckich, a wśród nich b. dowódca LWP — Marszałek Pol­ski Michał Rola-Żymierski. Obecni byli szefowie i członkowie przedstawicielstw dyplomatycznych. Przyjęcie upłynęło w niezwykle serdecznej atmosferze. W konsulacie ZSRR w Krakowie odbyło się przyjęcie, wydane przez konsula radzieckiego Włodzimierza Niestierowicza. W przyjęciu wzięli udział członkowie Biura Polityczne­go KC, I sekretarze KW PZPR w Katowicach i Rzeszowie — Edward Gierek i , Władysław Kruczek, I se­kretarz fcW PZPR w Krakowie — Czesław Domagała, I sekretarz KW PZPR w Kielcach — Tadeusz Ru­dolf, a także przedstawiciele władz państwowych oraz świata nauki i kultury. * W przyjęciu wydanym przez kon­sula generalnego ZSRR na Wybrze­żu Iwana Borisowa wziął udział członek Biura Politycznego KC, I sekretarz KW PZPR w Gdańsku — Stanisław Kociołek. Obecni byli przedstawiciele władz partyjnych ; państwowych, organi­zacji społecznych oraz świata nau­ki i kultury. POMNIK W WADOWICACH W Wadowicach na placu im. Ar­mii Czerwonej odsłonięto pomnik braterstwa broni żołnierzy radziec­kich i polskich, ufundowany przez społeczeństwo ziemi wadowickiej. Pamięć poległych żołnierzy radziec­kich uczczono honorową salwą i zło­żeniem na ich mogiłach licznych wiązanek kwiatów. POZDROWIENIA OD PRZYWÓDCÓW POLSKICH W „IZWIESTIACH” i (A) MOSKWA (PAP). Wieczorny dziennik „Izwiestia” zamieścił w numerze z 7 listopada tekst depe­szy z pozdrowieniami i życzeniami) przesłanej ź^óft'azjT'52 rocznicy. Re­wolucji Październikowej ' przywód­com radzieckim przez Władysława Gomułkę, Mariana Spychalskiego Józefa Cyrankiewicza. W tym samym numerze „Izwies? tia” publikują również depesze z Bułgarii, Węgier, NRD, DRW -Ą Mongolii, Polska i Ekwador nawiązały stosunki dyplomatyczne (A) (PAP) Rządy PRL j Republiki Ekwadoru, ożywione pragnieniem dalszego rozszerzenia wzajemnych stosunków i współpracy, zgodnie z zasadami Karty NZ postanowiły wznowić stosunki dyplomatyczne z dniem 7 listopada 1969 r. Przedstawicielstwa dyplomatyczne na szczeblu ambasad zostaną, ustanowione w Warszawie i w Quito. Podpisania dokumentów w tej spra­wie dokonali z upoważnienia swych rzą­dów w dniu. 7 listopada 1969 r. w Cara­cas: ambasador PRL w Wenezueli dr W. JURASZ i charge d’affaires a.i. Ekwado­ru w Wenezueli min. L. Yepez Calisto. Wypadek kcbjowy w pobliżu Tych (A) (PAP). Jak informuje Mini­sterstwo Komunikacji, w piątek o godz. 13.30 na szlaku kolejowym Kobiór — Tychy wydarzył się wy­padek. Ze stacji Kobiór wyprawiono na za­­jęty tor pociąg towarowy, który zderzył sic? z elektrowozem jadącym luzem. W wyniku zderzenia obydwa elektrowozy wykoleiły się i zostały poważnie uszko­dzone. Ńa miejscu śmierć poniósł ma­szynista elektrowozu — Marian Wada­­wik (lat 32), ciężko ranny został po­mocnik maszynisty — Mirosław Ludwik oraz maszynista elektrowozu pociągu to­warowego — Zdz sław Paluchowskj z Oświęcimia (lat 38) W elektrowozie jadącym luzem znaj­dowało się 4 chłopców. Jeden z nich. 15-let ni Andrzej Czyż z miejscowości Piasek, pow, Pszczyna, poniósł śmierć; 14-letńi Stefan Łukaszek z miejscowości Piasek, pow. Pszczyna i 16-letni Alek­sander Kubiczek 7. Pszczyny — zostało rannych a jeden odniósł lżejsze obra­żenia. Życiu ich nie zagraża niebezpie­czeństwo. Mowę typy samolotów dla Bundeswehry (C) BONN (PAP). Zachodnioniemieckie koncerny zbrojeniowe opracowują nowe typy samolotów wojskowych dla Bun­deswehry. Koncern hamburski HFB o­­pracował projekt samolotu typu ,,HFB- 600”. który będzie przystosowany do startu pionowego i różnego typu lot­nisk. Największy w NRF koncern lotniczy „Messerschmitt-Belkowblorh” — spadko­bierca hitlerowskiego koncernu Messer­­rchmitta. opracowuje zamówienie mini­sterstwa obrony NRF. nowego typu sa­molotu ,,BO-140”. który także będzie przystosowany do startu . pionowego. Koszty konstrukcji tego samolotu mają wynieść 2 miliardy marek. §f Mir. 1 H , DOKOŃCZENIE ZR STR. 1 rowych powierzono mi już po raz trzeci — informuje porucznik. — Odnoszę wrażenie, że w tym ro­ku realizacja procesu podstawo­wego szkolenia będzie łatwiejsza niż w latach minionych Bądź co bądź dysponujemy większym za­sobem doświadczeń, mamy znacz­nie bogatszą i nowocześniejszą bazę szkoleniowa, a także solid­nie przygotowaną do pracy młod­sza kadrę dowódczą Ponadto, co pragnę szczególnie podkreślić, sa­mi poborowi są z każdym rokiem bardziej predysponowani do wy­pełniania żołnierskich obowiąz­ków. Świadczy o tym ich wiedza ogólna i fachowa, dojrzałość fi­zyczna i ideowa oraz cechująca ich ambicja. M IMO wszystko w pierw­szym okresie służby młodzi żołnierze potrzebują ciągłej pomocy i troskliwej opieki. Łącz­nościowcy pamiętali o tym, wdra­żając poborowych do postępowa­nia zgodnego z obowiązującymi w wojsku rygorami Stosują oni ważną zasadę: najpierw cierpli­­wie uczyć, dopiero potem egze­kwować, stopniowo zaostrzając wymagania. Zasada ta przynosi pożądane efeky Wystarczy zaj­rzeć do utrzymanych w idealnym porządku sal żołnierskich. To re­zultat nauki prowadzonej od pierwszego dnia przez szefa kom­panii i dowódców drużyn. Nawet prawidłowego ścielenia łóżek trzeba było przecież każdego nau­czyć Pokazywano więc, popra­wiano. kazano powtarzać źle wy­konywane czynności, po czym zorganizowano konkursy. Zwy­cięzców pochwalono, opieszałym wytknięto brak staranności. Dużo uwagi przywiązuje się do wyglądu, zewnętrznego młodych żołnierzy. Przykładem pod tym względem są dmcódcy drużyn Szef kompanii st sierż Marian Kowalski urządził swoistą „re­wię mody", prezentując w prak­tyczny sposób wszystkie obowią­zujące warianty umundurowania — wyjściowego i służbowego na sezon letni i zimowy W charak­terze „modeli” występowali pod­oficerowie — Teraz wiecie, jak musicie wyglądać — stwierdził szef, do­konując jeszcze raz szczegółowe­go przeglądu wydanych młodym żołnierzom przedmiotów mundu­rowych. Powymieniał, co trzeba i teraz każdy ma już idealnie do­pasowane buty, koszule, spodnie i inne elementy ubioru. Marzeniem młodego żołnierza jest pochwalenie się najbliższym, jaki to z niego już elegancki wo­jak. Kierownik klubu pułkowego wychodząc naprzeciw temu zapo­trzebowaniu, zmobilizował sekcję fotoamatorów, która pod kierow­­nictioem st. szer. Krzysztofa Su­chara pracowała dopóty, dopóki każdy nowo wcielony nie dostał upragnionego zdjęcia. Poczta miała co robić, aby wyekspedio­wać stosy listów z fotografiami zaopatrzonymi w dedykacje z pierwszym żołnierskim pozdro­wieniem. / J ROGRAMOWE zajęcia szko­leniowe zainaugurowano gawędą dowódcy kompanii 0 obowiązującym porządku dnia 1 podstawowych powinnościach żołnierza. Później, dzień po dniu, powiększano zasób wiedzy i u­­miejętności młodych. Wykładaną teorię uzupełnia się niezwłocznie pokazami i praktycznymi ćwicze­niami. Dzięki temu młodzi coraz swój program społecznego działa­nia, były godną odpowiedzią na apel frontowego weterana. Mó­wiono między innymi o zainicjo­waniu ruchu przodownictwa i współzawodnictwa w szkoleniu. Zastanawiano się nad stopnio­wym przejmówaniem we własne ręce sprawy organizacji życia kulturalno-oświatowego w czasie wolnym od zajęć. Szer. Henryk Lech — były czło­nek wrocławskiej grupy beato­wej „Błękitne cienie” — zamie­rza prowadzić amatorski zespół muzyczno-wokalny. Razem z szer. Pawłem Glowickim obiecał skom­ponować własną, kompanijną piosenkę. Kilku entuzjastów sportu, którzy aktywnie działali w różnych klubach cywilnych, wśród nich szeregowcy: Ryszard Kościelski, Kazimierz Jackowski, Andrzej Iwan i Marek Kukucki, Kartki z placu ćwiczeń pierwsze kroki mniej różnią się od starszych ko­legów. Ostatnio zapoznają się na­wet ze specjalistycznym sprzę­tem,»którym już wkrótce posłu­giwać się będą po mistrzoiosku. Duże zainteresowanie wzbudzi­ło spotkanie z frontowym wete­ranem tow. Stanisławem Leśnia­kiem W sali tradycji npoioiedzial on młodym żołnierzom o sław­nych dziemch Jednostki, je] do­robku i stale wzrastających zada­niach. — Wasi poprzednicy wnieśli o­­fiarny wkład w dzieło pokonania faszyzmu — mówi tow Leśniak —Kolejne pokolenia żołnierzy na­szego pułku skutecznie przyczy­niają sie do potęgowania siły ob­ronnej ojczyzny. Na was spoczy­wa zaszczytny obowiązek konty­nuowania tych tradycji. Wierzy­my, że nie zawiedziecie pokłada­nych w was nadziei... Byłem na zebraniu zorganizo­wanym pręez kompanijne Kolo Młodzieży Wojskowej Ambicja i zapal, które przebijały z wypo­wiedzi żołnierzy wytyczających chcą powołać do życia kompanij­­ne koło sportowe T7 IEROWNICTWO Koła Mło­­fy dzieży Wojskowej kompanii sprawuje na razie zarząd komisaryczny na czele z kpr. Zbigniewem Kwiecińskim. Człon­kami zarządu są ponadto szer Andrzej Jankowski, znany z dzia­łalności w organizacji Z MS dziel­nicy Wrocław — Stare Miasto, szer. Ryszard Bawer, który był sekretarzem Z MS w technikum przy Zakładach Elektronicznych „Elwro” i kilku innych, mło­dych żołnierzy. Jednym z pierw­szych dowodów działalności kola jest wywieszona w świetlicy ga­zetka ścienna pt. „Głos Młodego Żołnierza” Redaguje ją zespół w składzie: kpr Wiesław Szkudla­­rek, szer Wiesław Sieronia i szer Zbigniew Marmula. Jak widzimy, w pracy społecznej udzielają się zgodnie dowódcy drużyn i ich podwładni. Pierwsi służą do­świadczeniem i radą. drudzy re­prezentują opinię większości ko­lektywu, przygotowując się do samodzielnego sprawowania po­wierzonych im funkcji. Grono młodych ludzi, którzy jeszcze do niedawna nie znali się, a teraz złączeni są wspólnym, żołnierskim losem, powoli, lecz skutecznie przeobraża się w jed­nolity, zwarty kolektyw. Proce­sem tym umiejętnie kieruje por. Henryk Smoliński przy pomocy dowódców plutonóu) i oficerów aparatu partyjno-politycznego. Należy przy tym zaznaczyć, że por. Smoliński świetnie łączy w sobie cechy wymagającego do­wódcy i pełnego troski o pod­władnych opiekuna i przyjaciela młodzieży. Jest dla niej nie tyl­ko „obywatelem porucznikiem”, ale konkretnie — towarzyszem sekretarzem POP. T7~ OŃCZĄC niniejsze kartki pisane w kompanii młodych żołnierzy pragnę — zgodnie z życzeniem moich rozmówców — przytoczyć kilka ich wypowie­dzi. Oto co mówi pochodzący z Widawy koło Wrocławia szer. Paweł Gawlicki: „Do wojska szli­śmy nie bez pewnych obaiu. Różnie przecież mówi się o losie poboro­wych. Przekonaliśmy się, że na­sze obawy były bezpodstawne. Od pierwszej chwili odczuwamy serdeczną opiekę i życzliwość, o­­kazywaną nam przez przełożo­nych i starszych kolegów." A szer. Grzegorz Winnicki dodaje: „Chwalę sobie posiłki stołówko­we. Jedzenie jest smaczne, obfi­te i urozmaicone. Bardzo podoba mi się panująca w wojsku atmo­sfera koleżeństwa". Istotny pro­blem poruszył technik z zakła­dów mechaniczno-elektronicz­­nych szer Jerzy Szafran: „Cieszy nas, że w wojsku nauczymy się nie tylko władania bronią, ale uzyskamy ponadto szansę opano­wania interesujące! specjalności łącznościowca. Dzięki temu jedni zdobędą ciekawy, przydatny w przyszłości zawód, a inni pod­wyższą i udoskonalą swoje kwa­lifikacje”. Z powszechną aprobatą mło­dych żołnierzy spotkała się wy­powiedź szer Sławomira Stupiń­­skiego. kiedy oświadczył: „Gaze­ta dotrze do rąk wielu spośród naszych rodziców, krewnych i znajomych. Dlatego proponuję, aby w naszym imieniu zapewnić ich. że czujemy sie dobrze, z każ­dym dniem lepiej i postaramy się o to. abyśmy żołnierskie obowiąz­ki opanowali na medal. Zresztą kiedy odwiedzą nas z okazji przysięgi, sami się o tym przeko­nają”. chor. ZENON FRĄCKOWIAK Spotkanie w KC 1C PIK z delegacją Wietnamu Południowego (A) MOSKWA (PAP). W KC KPZR odbyio się w piątek spotka­nie delegacji Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Południowego i Tymczasowego Rządu Rewolucyjne­go Republiki Wietnamu Południo­wego z delegacją KC KPZR, której przewodniczył sekretarz generalny KC Leonid Breżniew. Na czele de­legacji wietnamskiej stał przewo­dniczący prezydium KC Narodowe­go Frontu Wyżwolenia, Nguyen Huu Tho. Członkowie delegacji południowowiet­­namskiej opowiedzieli o sukcesach pa* triotów Wietnamu Południowego w wal­ce przeciwko agresji imperializmu ame­rykańskiego. Przedstawiciele radzieccy w imieniu KC KPZR gratulowali patriotom połu­­dniowowietnamskim sukcesów odniesio­nych w walce przeciwko agresorom ame­rykańskim i podkreślili, że Związek Ra­dziecki wierny swemu internacjonalis­­tycznemu obowiązkowi będzie również nadal udzielać walczącemu narodowi wietnamskiemu wszechstronnego popar­cia i pomocy. WIADOMOŚCI DNIA AMBASADOR HOLANDII U S. JĘDRYCIIOWSKIEGO (A) Ambasador nadzwyczajny i pełno­mocny Królestwa Holandii w Polsce F. Calkoen, w związku z zakończeniem misji, złożył 7 bm. wizytę pożegnalną min. Spraw Zagranicznych S. Jędry­­chowskiemu. 10 BM. SESJA POLSKO-BUŁGARSKIEJ KOMISJI GOSPODARCZEJ (A) W dniach od 10 do 13 bm. odbę­dzie się w Sofii IX sesja Stałej Polsko- Bułgarskiej Komisji Gospodarczej. Na czele delegacji polskiej,, która uda się na sesję, stać będzie wicepremier — Z. Tornai. Zasadniczy temat sesji to omó­wienie problemów dotyczących cało­kształtu polsko-bułgarskiej współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki, dotyczącej specjalizacji i kooperacji produkcji obu krajów. JUBILEUSZ A. KORZYCKIEGO (A) 7 bm., w 65 rocznicę urodzin człon­ka Prezydium NK ZSL — A. Korzyckie­­go, odbyło się w gmachu NK ZSL spot­kanie członków kierownictwa NK z Ju­bilatem. W czasie spotkania prezes NK ZSL — Cz. Wycech złożył A. Korzyckiemu, w imieniu Prezydium NK oraz własnym, serdeczne życzenia i gratulacje. ZMARŁ PIONIER POLSKOŚCI WROCŁAWIA — DR KUCZYŃSKI (A) We Wrocławiu zmarł Stefan Ku­czyński, zasłużony pionier polskości Wro­cławia za czasów zaboru niemieckiego oraz aktywny działacz społeczny w okre­sie po II wojnie światowej. A. GRECZKO ODWIEDZI KUBĘ (A) w połowie listopada przybędzie na Kubę na zaproszenie min. Rewolu­cyjnych Sił Zbrojnych R. Castro z ofic­jalna wizytą przyjaźni min. Obrony ZSRR, Marszałek Związku Radzieckie­go A. Greczko. WYSTĄPIENIE DELEGATA PRL W „CHIŃSKIEJ DEBACIE” ZGROMADZENIA OGÖLNEGO (A) Na obecnej sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ rozpoczęto debatę w spra­wie przywrócenia ChRL należnych jej w ONZ praw. W debacie tej 7 bm. za­brał glos delegat Polski, wicedyrektor departamentu w MSZ, F. Stachowiak. Mówca podkreślił, że niedopuszcza­nie Chin do ONZ nie ma żadnego praw­nego uzasadnienia. >. c.ągnąca się od lat debata w tej ?prawie obniża jedynie lirestiż i eiektywność działania Orga­nizacji. Delegat Polski zapowiedział, że nasza delegacja będzie głosować za projektem rezolucji domagającej się natychmiasto­wego przywrócenia Chinom ich praw członkowskich w ONZ. PLANY PENTAGONU (A) Waszyngton planuje wyproduko­wanie w ciągu najbliższych 5 — 6 lat 325 niezbyt kosztownych i łatwych do pilotowania samolotów myśliwskich, które mają być dostarczane Wietnamo­wi Płd. i innym azjatyckim sojuszni­kom USA. Senator Fulbright ostro skry­tykował ten program, widząc w nim za­powiedź nowej formy ukrytej pomocy wojskowej. ZNÓW KATASTROFA „LATAJĄCEJ TRUMNY” (A) Na północny zachód od portu bremeńskiego, na Morzu Północnym znaleziono wrak samolotu Bundeswehry typu „Starfighter F-104”. Jest to już 102 wypadek tego samolotu, noszącego wśród pilotów nazwę „latającej trum­ny”. Jak stwierdza komunikat Bundes­wehry, pilot poniósł śmierć. LIBIA NIE CHCE BRYTYJSKICH RAKIET (A) Radio bagdadzkie podało, że rewo­lucyjny rząd Libii anulował porozumie­nie z W. Brytanią w' sprawne dostaiv rakiet brytyjskich. Porozumienie to podpisane zostało przez poprzednie wła­dze królewskie, które obalone zostały w w'yniku wrześniowego zamachu star nu. Wartość tego kontraktu wynosiła 130 min funtów szterlingów. ..... ..• ^ ' ':— ----------— Stntnierx Vl oimníri nr

Next