Zycie Warszawy, styczeń 1972 (XXIX/1-25)
1972-01-14 / nr. 11
Zycie mam ROK XXIX NR 11 (8784) PIĄTEK, 14 STYCZNIA 1972 R. CENA 50 GR Delegacja KC PZFB powiodła z Ciule (W) 13 bm, powróciła z Chile do kraju delegacja KC PZPR pod przewodnictwem zastępcy członka Biura Politycznego, sekretarza KC K. Barcikowskiego. Delegacja "brała udział w obchodach 50 rocznicy powstania KP Chile. Na lotnisku Okęcie delegację witał sekretarz KC PZPR — J. Łukaszewicz. (PAP) Spotkanie E. Gierka z komitetem redakcyjnym wielotomowej historii partii i polskiego ruchu robotniczego (P) Realizując uchwałę VI Zjazdu PZPR Sekretariat KC partii powołał komitet redakcyjny, którego zadaniem jest opracowanie wielotomowej historii partii oraz polskiego ruchu robotniczego. W skład komitetu weszli zarówno historycy naszego ruchu robotniczego jak i działacze partyjni. Przewodniczącym komitetu jest członek Sekretariatu KC dr A. Werblan — a w skład komitetu wchodzą: prof, dr — A. Czubiński, członek KC — J. Dechnik, prof, dr J. Durko, członek Biura Politycznego KC — prof, dr H. Jabłoński, prof, dr S. Kalabiński, dr hab. R. Kołodziejczyk, członek Biura Politycznego KĆ W. Kruczek, prof, dr C. Łuczak, doc. dr hab. J. Maciszewski, prof, dr C. Madajczyk, dr N. Michta, członek KC — S. Misiaszek, doc. dr hab. M. Orzechowski, prof, dr H. Rechowicz, członek Centralnej Komisji Kontroli Patryjnej — W. Rózga, zastępca członka KC — W. Sokorski, członek KC. — H. Szafrański oraz Członek KC — S. Wroński. 13 bm. I sekretarz KC PZPR E. Gierek spotkał się z komitetem redakcyjnym. W spotkaniu uczestniczyli członkowie biura politycznego i sekretarze KC: F. Szlachcic i J. Szydlak, sekretarz KC — J. Łukaszewicz, kierownik Wydziału Nauki i Oświaty KC — R. Jezierski, I zastępca kierownika Wydziału Propagandy, Prasy i Wydawnictw KC — S. Kosicki oraz rektor Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR — W. Zastawny. W czasie spotkania A. Werblan przedstawił główne kierunki i zamierzenia działalności powołanego komitetu. Wynika z nich, iż po opracowaniu koncepcji całości dzieła jeszcze w tym roku powołane zostaną zespoły redakcyjne poszczególnych tomów. Zespoły te będą pracowały równolegle z koncentracją wysiłków na okresach bezpośrednio związanych z współczesnością tj. historią PPR i PZPR. Całość opracowania powinna ukazać się w latach 1976-1982, Po ożywionej dyskusji dotyczącej szeregu kwestii metodologicznych i merytorycznych glos zabrał E. Gierek. Mówiąc o znaczeniu podejmowanej pracy I sekretarz KC podkreślił, iż jej rezultatem powinien być dokument ukazujący wielkość polskiego ruchu robotniczego, obiektywnie i rzetelnie przedstawiający historyczną prawdę o walce polskiej klasy robotniczej, o dziele polskich komunistów, 0 ludziach partii. I sekretarz KC zwrócił uwagę na konieczność wyko1 rzystywania w tym ogromnym odpowiedzialnym przedsięwzięciu zarówno całego potencjału wiedzy historyków jak i doświadczeń bezpośrednich uczestników walk rewolucyjnych, narodowowyzwoleńczych w kraju i za granica. E. Gierek życzył na zakończenie komitetowi redakcyjnemu owocnej pracy. (PAP) (P) Podczas spotkania w gmachu KC PZPR. Od prawej — St. Wroński, J. Łukaszewicz, Wł. Kruczek, E. Gierek, H. Jabłoński i F. Szlachcic. CAF — Matuszewski Nominacje i decyzje Rady Państwa (B) Rada Państwa zatwierdziła dokonany przez Zgromadzenie Ogólne PAN wybór 17 członków rzeczywistych Polskiej Akademii Nauk. (Listę zamieszczamy na str. 4) Ponadto Rada Państwa powołała na stanowisko sędziów trybunału ubezpieczeń społecznych w Warszawie: Eugenię ' Berutowicz, Grażynę Kalinowską-Łęgiewicz, Jerzego Myślickiego i Helenę Pracką oraz na stanowiska sędziów sądów wojewódzkich — 12 osób, sędziów okręgowych sądów ubezpieczeń społecznych — 3 osoby i sędziów sądów powiatowych — 58 osób. Rada Państwa uwzględniła prośby 19 osób o nadanie im obywatelstwa polskiego. (PAP) Od 1 (niego br. — do NRD bez kartek (INFORMACJA WŁASNA) (B) Wraz z nowymi przepisami przekraczania granicy na Odrze 1 Nysie, wprowadzono 1 stycznia obowiązek stemplowania tzw. kart ewidencyjnych. Kartki takie można było otrzymać bez ograniczeń we wszystkich komendach MO, oddziałach biur podróży i kasach NBP, toteż niiektórzy zaopatrywali - się na zapas i już 2 stycznia zabrakło ich w Słubicach. go Kilka dni później z tego samepowodu doszio nawet do wstrzymania ruchu na innym przejściu granicznym. Natychmiast też powstał czarny rynek i za kartę żądano 5—10 zł. Na domiar złego, stemplowanie kartek nader często doprowadzało do powstawania korków na przejściach granicznych, nie mówiąc już o odciskach na rękach żołnierzy WOP przez kilka godzin spełniających te czynność. Jak Sie dowiadujemy w departamencie turystyki GKKFiT komisja międzyresortowa, powołana do ' realizacji umowy rządowej zdecydowała wycofać karty ewidencyjne już od 1 lutego. Badania statystyczne będą prowadzone innymi metodami. Turystom na granicy spadnie z głowy jeszcze jeden kłopot. (wd) (jffa str. 4 informacja z posiedzenia komisji rządowej). Zakończenie wizyty w Moskwie N. Podgórny przyjg! min. S. Olszowskiego Min. A. Gromyko zaproszony do Polski MOSKWA (PAP). Członek Biura Politycznego KC PZPR i minister spraw zagranicznych PRL, S. Olszowski zakończył w czwartek wizytę w Moskwie, gdzie przebywał na zaproszenie rządu radzieckiego. W ostatnim dniu pobytu w Zw. Radzieckim został przyjęty na Kremlu przez przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, N. Podgórnego, W rozmowie udział, wzięli: min. spraw zagranicznych ZSRR, A. Gromyko, wicemin. spraw zagranicznych PRL, J. Czyrek i amb. Polski w Zw. Radzieckim, Z. Nowak-Na rozpoczęcie spotkania licznie przybyli dziennikarze radzieccy oraz akredytowani w Moskwie korespondenci prasy polskiej. Powitanie odbyło się w Sali Ambasadorskiej gmachu Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, a następnie wszyscy przeszli do sąsiadującej z nią sali audiencyjnej. Atmosfera była niezwykle serdeczna. Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 12.00 czasu moskiewskiego. Wiadomość o jego inauguracji została natychmiast podana przez radzieckie środki masowego przekazu, a przebieg powitania i rozpoczęcia rozmowy utrwalono na taśmie filmowej. W godzinach popołudniowych amb. Z. Nowak wydał w7 salach ambasady śniadanie z okazji pobytu min. Olszowskiego w ZSRR. Wzięli w nim udział min. A. Gromyko i inne osobistości. Min. S. Olszowski wraz z towarzyszącymi mu osobami odleciał z Moskwy w godzinach wieczornych. Na lotnisku Szcremietiewo, które było udekorowane flagami narodowymi Polski i Zwł Radzieckiego, gości polskich serdecznie żegnali: min. Gromyko, wicemin. N. Rodionow i inne osobistości. Obecny był amb. PRL w Zw. Radzieckim Z. Nowak. (W) Wypowiedź na Okęciu (P) 13 bm. w godzinach wieczornych powrócił do kraju członek Biura Politycznego KC PZPR, minister spraw zagranicznych — S. Olszowski, który na zaproszenie rządu ZSRR złożył przyjacielską wizytę w stolicy Kraju Rad. Na warszawskim lotnisku min. Olszowskiego , w i cali członkowie kierownictwa MSZ. Obecny był ambasador ZSRR w Polsce — S. Piłotowicz W wypowiedzi udzielonej na lotnisku dziennikarzom S Olszowski wyraził zadowolenie z wizyty, która miała niezwykle rzeczowy i owocny charakter. Rozmawialiśmy z min. Gromyko i innymi towarzyszami radzieckimi — powiedział on — na tematy związane ze zbliżającym się posiedzeniem Doradczego Komitetu Politycznego Państw — Stron U- kładu Warszawskiego, współpracy z w Europie, na tematy związane przygotowaniem europejskiej konferencji w sprawie bezpieczeństwa i współpracy, a także na tematy wiążące się z bardzo szeroko pojętą i owocnie rozwijającą się sferą współpracy bilateralnej między ZSRR a PRL. Chcę podkreślić, że rozmowy przebiegły w niezwykle ciepłej i serdecznej atmosferze, która stworzona została fprzez naszych radzieckich gospodarzy. Przywożę przekazane mi przez przewodniczącego prezydium Rady Najwyższej ZSRR N. Podgórnego gorące pozdrowienia — zarówno jego osobiste, jak i przekazane w imieniu L. Breżniewa i A. Kosygina — dla narodu polskiego, dla naszego kierownictwa, dla towarzyszy E. Gierka i P. Jaroszewicza. Jestem głęboko przekonany, że wizyta spełniła swój cel i że będzie stanowiła realny wkład w dzieło rozwoju współpracy, w dzieło umacniania przyjaźni mię' dzy Zw. Radzieckim a Polską. To zresztą działanie, działanie w kierunku rozwoju braterskiej współpracy między ZSRR i innymi krajami socjalistycznej wspólno(A) DOKOŃCZENIE NA STR. 5 I sekretarz KC FZPB przyjął T. Olechowskiegc (P) 13 bm I sekretarz KC PZPR E. Gierek przyjął ambasadora PRL W Republics Francuskiej —- Tadeusza Olechowskiego. (PAP) Zamach stanu w Ghanie Władzę przejęła grupa wojskowych LONDYN, PARYŻ (PAP) W nocy z środy na czwartek w Ghanie dokonano zamachu stanu. Informację tę' podały agencje zachodnie, powołując się na komunikaty radiostacji w Akrze. Ghana — niepodległa od 1957 r. republika leżąca w Afryce zachodniej nad Zatoką Gwinejską zamieszkana przez 8,5 miliona ludności, jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym. Prawie połowę dochodu narodowego dostarczają plantacje kakao. Mimo znacznych bogactw naturalnych — boksytów, manganu, diamentów, złota — Ghana przeżywa wciąż znaczne kłopoty gospodarcze. Zadłużenie wobec zagranicy wynosiło w 1970 r. około 200 min funtów szterlingów. Po obaleniu w 1966 r. ówczesnego szefa państwa Kwame Nkrumaha, przez 3,5 roku władzę sprawowała wojskowa rada wyzwolenia narodoxoego. W okresie rządów armii sytuacja gospodarcza kraju znacznie sie pogorszyła, m. in. zniesiono bezpłatne lecznictwo i szkolnictwo, reprywatyzowano wiele znacjonalizowanych przez Nkrumaha przedsiębiorstw, wiele gałęzi gospodarki przeszło w ręce obcego kapitału. W 1969 r. w myśl nowej konstytucji i przeprowadzonych wyborów parlamentarnych nastąpił powrót do rządów cywilnych. Premierem został przeciwnik polityczny Nkrumaha, Kofi Busia. (A) Premier Ghany Kofi Busia przebywający od dwóch dni na leczeniu w Londynie został obalony, a prezydent kraju, Edward Akufo-Addo pozbawiony stanowiska. Grupa wojskowych, która dokonała zamachu stanu, rozwiązała także parlament, ogłosiła zawieszenie praw konstytucyjnych oraz zakaz działalności wszystkich partii politycznych. Według ostatnich wiadomości zamknięto również na czas nieokreślony międzynarodowy port lotniczy w Akrze. Jednym z przywódców7 zamachu stanu w Ghanie jest ppłk M. Achampong, który został tzw. administratorem regionalnym w jednym z okręgów7, gdy w 196t roku armia obaliła prezydenta Kwame Nkrumaha W czwartek rano Achampong wr przemówieniu radiowym do narodu oświadczył, że władza w Ghanie została przekazana tzw. Radzie Odrodzenia Narodowego, w której skład wejdą wyżsi dowódcy wojskowi oraz politycy cywilni. Achampong zapowiedział, że w radzie reprezentowane będą także związki zawodowe, stowarzyszenia rolników, organizacje społeczne i religijne. Przy nowym organie kierowniczym zostaną utworzone specjalne kolegia doradców obywatelskich. Achampong oskarżył rząd premiera Busi o nieudolną politykę wewnętrzną i obarczył go odpowiedzialnością za zły stan gospodarki. Agencje prasowe informują, że pogarszająca się z roku na rok sytuacja gospodarcza w Ghanie stała się przyczyną poważnego niezadowolenia w kraju. W ostatnich miesiącach pojawiły się żądania powrotu Nkrumaha, przebywającego nadal na emigracji w Gwinei. Z ostatnich pośrednich doniesień — łączność z Ghaną jest przerwana — wydaje się, że w kraju tjrm panuje spokój. Radio Akra od chwili nadania komunikatu o przewrocie transmituje jedynie marsze wojskowe i muzykę klasyczną* (PI Przed wizytą R’xona w Pekinie Oświadczenie Zieglera WASZYNGTON (PAP). Rzecznik Biaiego Domu R. Ziegler poinformował w środę, że wizyta prezydenta Nixona w Chinach obsługiwana będzie przez 80 dziennikarzy prasy, radia i telewizji. Będą to wyłącznie dziennikarze amerykańscy. Ziegler podkreślił, iż liczba 80 dziennikarzy jest o wiele wyżsża . od pierwotnie ustalonej przez Chińczyków. Ziegler podkreślił, że zgoda strony chińskiej na akredytację 80 dziennikarzy amerykańskich jest „szczególnie wymowna”. (A) Ważny krok w przygotowaniu do konferencji bezpieczeństwa W czerwcu bież. roku obradować będzie w Brukseli Zgromadzenie Przedstawicieli Opinii Publicznej Europy Bruksela, 13 stycznia Decyzją Społecznych Komitetów Bezpieczeństwa i Współpracy z 27 krajów Europy, które w tych dniach obradowały w stolicy Belgii, zostanie zwołane Zgromadzenie Przedstawicieli Opinii Publicznej naszego kontynentu. Odbędzie się ono w Brukseli od 2 do 5 czerwca br. Jego organizatorem będzie Komitet Inicjatywy, reprezentujący komitety społeczne niemal wszystkich krajów europejskich. Uchwalona deklaracja Komitetu głosi m.in.: „Nadzieja na proces rzeczywistego odprężenia na naszym kontynencie zaczyna się urzeczywistniać. Stosunki pokoju, dobrosąsiedztwa, pokojowego współistnienia między państwami bez względu na systemy społeczne i polityczne mogą być ustanowione w Europie definitywnie. Rządy i mężowie stanu Europy szukają rozwiązania tych problemów7 na drodze przygotowania i zwołania Konferencji Państw na Rzecz Bezpieczeństwa i Współpracy Europejskiej. Witamy tę ważną inicjatywę. Opowiadamy się za jak najszybszym zwołaniem tej konferencji... Nasze Zgromadzenie mogłoby szukać środków* zapewnienia bezpieczeństwa i pokoju w7 Europie, studiować formy współpracy wre wszystkich dziedzinach: politycznej, ekonomicznej, naukowej i kulturalnej, opierając się przy tym na moralnym autorytecie opinii publicznej. Nasze Zgromadzenie pozwoli, przy pełnym poszanowaniu przekonań każdego, na konfrontację punktów/ widzenia i poszukiwanie praktycznych rozwiązań problemów? będących w7 zawieszeniu, rozwiązań możliwych do przyjęcia dla wszystkich... Całkowicie nowy charakter naszego Zgromadzenia czerwcowego winna cechować jego pełna i stała otwartość na płaszczyźnie równości wszystkich sił społecznych i politycznych, które opowiadają się za odprężeniem i współpracą w Euro nip. Zwracamy się do tych wszystkich sił, bez względu ua to czy są przy władzy czy nie, aby przybyły i podjęły wspólną pracę nad określeniem programu, przebiegu i procedury Zgromadzenia w czerwcu 1972 roku...*1 go Przed zakończeniem obecnespotkania przedstawicieli krajowych komitetów społecz-nych odczytany został list min. spraw zagranicznych Belgii P. Harmela. „Wysiłki czynników publicznych i wysiłki m.in. szef prywatne — stwierdził dyplomacji belgijskiej — bynajmniej nifi są sprzeczne ze sobą.* Winny one zsumować się i sprzyjać odtąd klimatowi, w którym rozpoczną się te nowe wielkie rokowania”. Przygotowania zmierzające do zwrołania Zgromadzenia mają już sw7oją historię. Z inicjatywą wystąpiła grupa działaczy belgijskich w skład której wchodzą: Lucien Radoux, przewodniczący socjaldemokratycznej grupy parlamentarnej parlamencie europejskim w Strasw burgu; kanonik Raymond Goor* profesor uniwersytetu katolickiego w Louvain; Jean Terfve, wiceprzewodniczący partii komunistycznej ; Maurice Lambilliotte, dyrektor miesięcznika „Syntheses“; Robert de Gendt, sekretarz Międzynarodowego Światowego Ruchu Robotników Chrześcijańskich; Albert de Smaelc, były minister* oraz Alphonse Tonneaux, przewodniczący związku zawodow7ego kolejarzy. W wyniku kilku spotkań, które na zaproszenie inicjatorów belgijskich odbyły się w ub. roku w Brukseli, doszło do przekształcenia się grona zgromadzonych obecnie osobistości w Komitet Inicjatywy Zwołania wspomnianego Zgromadzenia. Reprezentowani są w nim przedstawiciele różnych kierunków politycznych, w tym wielu parlamentarzystów. O- twarty charakter Zgromadzenia zakłada możliwość stałego akcesu dalszych członków Komitetu. Listy nazwisk jego członków będą publikowane przez sukcesywnie stały se(B) DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Most przez Wisłę —o rok wcześniej Spotkanie z budowniczymi Trasy Łazienkowskiej w Komitecie Warszawskim PZPR (P) Przez wiele powojennych lat było w Warszawie niemal niepisanym prawem przedterminowe oddawanie, w dniu Święta 22 Lipca, ważnych dla miasta obiektów. W taki sposób otrzymała stolica Rynek staromiejski, Stadion X-lecia, Most Gdański... Do tej właśnie tradycji nawiązać pragną projektanci i budowniczowie największej obecnie inwestycji warszawskiej — Trasy Łazienkowskiej. Postanowili oni tak skrócić czas wykonywania kolejnych zadań, aby most spinający brzegi Wisły był gotowy na 22 lipca 1974 r., czyli o przeszło rok wcześniej niż przewiduje plan. 13 bm. Komitet Warszawski PZPR zaprosił przedstawicieli jednostek projektujących i budujących trasę na spotkanie z sekretariatem instancji stołecznej oraz władzami administracyjnymi miasta. Spotkanie prowadził zastępca członka Biura Politycznego KC, I sekretarz KW — J. Kępa. Obecny był przewodniczący Prezydium St. RN — J. Majewski. Zastanawiano się nad tym, jak zorganizować pracę partyjną na tym wielkim placu budowy, aby służyła ona jak najlepiej osiągnięciu przyjętego celu. Trasa Łazienkowska oznacza nie tylko nową przeprawę mostową wraz z siecią biegnących ku niej dróg i bezkolizyjnych skrzyżowań. To również — uporządkowane wybrzeże Wisły od Wilanowa do Młocin, praskie na przeciwległym brzegu, bulwary nowe kilometry magistrali cieplnej, wodnej, energetycznej itp. o zakresie prac niech świadczy ich dzienna wartość — 1,5 min zł. Od czerwca ub. r., a więc od podjęcia przez Prezydium Rządu decyzji w sprawie wznowienia budowy trasy, prace zaawansowano bardziej niż nakazywał harmonogram. Ten dorobek, za który sekretarz KW PZPR — A. Kowalik w imieniu egzekutywy KW serdecznie budowniczym podziękował, pozwała obecnie śmielej myśleć i działać. Uczestnicy spotkania rozważali problemy warunkujące powodzenie przyjętych zamierzeń, A zatem: jest to pełna integracja działających tutaj 23 jednostek wykonawczych i projektowych, sprężysta organ La ej? robót, odpowie dzialne podejmowanie decyzji przez kierownictwo budowy, zapewnienie dostaw nowoczesnych materiałów i sprzętu. Czynnikiem integrującym ich inicjatywę, zapał i energię, stać się ma wspólna organizacja partyjna powołana na czas budowy. Jednym z jej naczelnych zadań będzie kształtowanie właściwej postawy w pracy zawodowej społecznej, dbałość o rzeczywisty i autorytet moralny budowniczego Trasy Łazienkowskiej, o wzorową organizację placu budowy. (PAP) Do minus 26 stopni na Suwalszczyźnie • Kłopoty kolejarzy z zamarzaniem zwrotnic • Spóźnienia pociągów i autobusów OSTRY ATAK ZIMY (Informacja własna) (B) Kima zaczęła się na dobre. W nocy z 12 na 13 bm. nastąpi! gwałtowny atak bardzo mroźnego powietrza kontynentalnego ze wschodu. Do minus 26 st. spadła temperatura w Suwałkach, do minus 24 st. w Białymstoku i Włodawie, do minus 25 w Terespolu a po minus 20—22 st. notowano w wielu rejonach centrum i na południowym wschodzie. barów. Jest to więc potężnj wyż, który dmucha ze wschodu syberyjskimi mrozami Oto jak ocenia ogólną sytuację na PKP rzecznik prasowy Min. Komunikacji: — W całej wschodniej połowie kraju i na północy wystąpiły pierwsze kłopoty tak typowe dla silniejszego mrozu. Zamarzają urządzenia stacyjne, które trzeba nieustannie podgrzewać, zamarzają ładunki z rudą, węglem, żwirem itp., obserwuje się zwiększoną ilość pęknięć szyn. Wszystko to razem spowodowało już opóźnienia w ruchu a nawet odwołanie kilkunastu pociągów. W węźle warszawskim są poważne spóźnienia. W hucie im. Lenina zamarzło ok. 1000 wagonów z rudą, na stacjach Górnego Śląska dalszych 820 wagonów z węglem, żwirem i innymi sypkimi materiałami. Kolejarze dokładają jednak wielkich starań, aby ruch utrzymać i nie dopuścić do zakłóceń. Na ogół przeładunki przebiegały w czwartek normalnie. Zapalono ponad 5 tys. piecyków brykietowych, setki elektrycznych, włączono urządzenia do elektrycznego podgrzewania zwrotnic, lioo kolejarzy pełni całą dobę trudne dyżury przy zwTOtnicach. Na Rzeszowszczyźnie wiele autobusów PKS wyjechało w czwartek rano z dużymi opóźnieniami Oprócz mrozu kierowcom dokucza także oblodzenie tras. Do Rzeszowa pociągi dalekobieżne przybywają z opóźnieniem. Kłopoty wystąpiły również w kolejowym porcie Medyka-Zurawica, przeładunkowym gdzie nadciio-Jak wyjaśnia dyżurny synoptyk PIHM atak mrozu przy niósł wielki wyż ze wschodniej Europy. Ciśnienie w jego centrum wzrosło do 1045 mili-dząca z ZSRR ruda musiała być odmrażana w specjalnych komorach. Znacznie lepiej wygląda sytuacja w woj. białostockim, gdzie w czwartek rano notowano miejscami do minus Z6 st. Bazy PKS przygotowały sic na okres mrozów i uruchomiły specjalne wózki akumulatorowe ułatwiające rozruch silników a także gorącą wodę do chłodnic. Pociągi przybywały do Białegostoku tylko z 13 min. opóżnipnipm Trudna sytuacja powstała w portach Gdańska i Gdyni, gdzie siln;y wiatr i temperatura rankiem dc minus 18 st. poważnie zahamowała prace przeładunkowe, Prognozy ’pogody przewidują na dziś pogodę bezchmurną lub zachmurzeniu niewielkim. W dzień o temperatura nadal bardzo niska — od minus 20 st. na wschodzie, do minus 15 st. w centrum i minus 10 st. na zachodzie. W nocy do minus 27 st. na wschodzie do minus 22 st. w centrum i do minus 18 st„ na zachodzie. Wiatry słabe i umiarkowane z kierunków południowo-wschodnich. W Warszawie ma być dziś pogodnie lub zachmurzenie niewielkie. Po nocnym mrozie do około 22 st. w dzień ma być około 14—15 st. poniżej zera. Wiatry słabe i umiarkowane z kierunków południowo-wschodnich. Słońce wzeszło o godzinie 7.38. zajdzie o godz. 15.51. Imieniny obchodzą Hilary i Feliks, (WTCHFRF.K) (P) 12 bm. wieczorem w elektrociepłowni Siekierki nastąpiła awaria rurociągu i przeciek głównej magistrali. Oto brygada która usunęła awarię. Od lewej brygadzista K. Grzybowski S. Grzelski, J. Turułka i R. Krzemiński. CAF — Szyperko Informacje — str. 8. Zdolność wydobywcza w kwietniu br. Zobowiązania górnikom „Lubina” i „Polkowic” (P) 13 bm. wt kopalniach miedzi „Lubin” i „Polkowice” odbyły się nadzwyczajne sesje konferencji samorządu robotniczego, na których podjęto zobowiązania dla poparcia programu społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, przyjętego na VI Zjeżdzie partii. Załoga kopalni „Lubin” zobowiązała się zwiększyć wydobycie, aby pełną zdolność produkcyjną osiągnąć już w pierwszych dniach kwietnia, a załoga „Polkowice“ — 1 maja. Zgodnie z początkowymi założeniami kopalnia „Lubin” miała dopiero pod koniec 1973 r. osiągnąć pełną zdolność wydobywczą. Ostatecznie, więc pełną produkcję „Lubin” zapowiada na 20 miesięcy przed terminem. Pełna zdolność produkcyjna młodszej od niej kopalni „Polkowice” przewidywana była poprzednio na dzień 1 września br. — termin zostaje więc skrócony o 4 miesiące. W wyniku realizacji zobowiązania kopalnia „Lubin” dostarczy dodatkowo do końca roku 2.200 ton miedzi w koncentracie, a kopalnia „Polkowice” — 2.400 ton miedzi. (PAP) Pomoc naukowców - nowoczesne rozwiązania Dziś — 40 dni przed terminem - pierwsza blacha aluminiowa z Konina (Telefon własny) (P) W 1966 r. rozpoczęła swój przemysłowy żywot huta aluminium w Koninie. Dwa lata później zapadła decyzja o budowie największej w kraju walcowni blach aluminiowych, zlokalizowanej w konińskiej hucie. Decyzja ta miała na celu zamknięcie cyklu technologicznego nym produktem. uszlachetnioDziś natomiast (14 bm.) — na 40 dni przed terminem — odbędzie się w hucie wywalcowanie pierwszej blachy aluminiowej. Z uwagi na rozmiar i tempo realizacji tego przedsięwzięcia inwestycyjnego warto temu wydarzeniu poświęcić dziś naszą uwagę. Dzięki wybudowaniu waleowmi rynek krajowy otrzyma ok. 3,5- krotnie więcej blach z aluminium i jego stopów. Pozwoli to na dokonanie istotnych zmian technologicznych w wielu dziedzinach gospodarki narodowej, głównie w budownictwie, transporcie i chemii. Jakość produkowanych blach, po całkowitym opanowaniu procesu technologicznego, ma reprezentować najwyższy standard w skali krajów RWPG oraz jeden z wyższych w świecie. Przy budowie zastosowano maszyny i urządzenia produkcji krajowej oraz ze Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i NRD, ograniczając import z krajów kapitalistycznych do ok. 10 proc. wartości wszystkich zainstalowanych maszyn. Natomiast projekt budowy walcowni został sporządzony przez Katowickie Biuro Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” — zastosowane w nim rozwiązania techniczne pozwoliły skracać poszczególne etapy budowy. Zaprojektowanie całkowicie w kraju walcowni aluminium jest bezprecedensowym osiągnięciem polskiej myśli technicznej zważywszy na fakt, iż nie mamy w kraju doświadczeń w produkcji blach o tak dużych formatach i na tak dużą skalę, jak w Ronini« Dużo słów uznania należy się także krajowym producentom maszyn i urządzeń. Linia gorącego walcowania (długość 170 m, ciężar 3 tys ton, zajmująca powierzchnię prawie 1 ha) jest świadectwem wysokiego poziomu myśli technicznej i wykonawstwa. Walcarka została wyposażona w najnowocześniejszy w Polsce napęd tyrystorowy — wynik dobrej współpracy specjalistów z wrocławskiego „Dolmelu” z belgijską firmą „ASEC”. Wykonanie linii gorącego walcowania powierzono Hucie „Zygmunt”, która wywiązała się znakomicie z tego zadani» su Ze względu na złożoność procerozruchu tak skomplikowanej inwestycji i prototypowość wielu urządzeń, została nawiązana współpraca z wybitnymi naukowcami z krakowskiej AG-H i Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach. W czwartek po południu połączyliśmy się telefonicznie przewodniczącym rady budoz wy konińskiej walcowni, inż. Waldemarem Kowalczykiem, który przekazał nam następujące informacje: — Generalnym wykonawca teł inwestycji jest Przedsiębiorstwo (DOKOŃCZENIE NA STK. 4)