A mostani adeptus. Vagyis: A szabadkőmívesek valóságos titka (Bécs, 1810)
Elöljáróbeszéd
y Häm natura id animadverts, in quo, et per quid melioratur, et semper in suo id Jiat simili. Exempli gratia, si cupis metallum (quae est nostra intentio) ulterius , quam natura fecit in virtute prnmove re ; natúr am accipere oportet metallicam, et hoc in mare et faemina, alias nil efficies. Si enim intendis ex herbis creare metallum, laborabis in vanum; sicuti ex cane vei bestia lignum non produces. Lássunk már mást is. Géber azt mondgya : in Praefatione suae summáé : Quia principia naluralia in Philosophia ignoraverit, hie jam múltúm remotus est abarte: quoniam non habet radicem Verám, super quam intentionem suam fandet. Még egy mást. Magister VillielmusParisiensis: Die Kunst vermag keines Weges den Saamen tu schaffen, sondern wenn die Natur den Saamen durch ihre Kraft, hat generiret und geschaffen, alsdann kommt die Kunst den natürlichen Kräften, die in den Materiis spermaticis verborgen, zu Hülfe, conjungirei und vereiniget dieselben, und bringet sie fort, als eine Dienerin der Natur: denn es ist klar und offenbar, dafs die Kunst nichts da. zu that , weder von Form , noch von Materie, noch von Kraft, sondern sie hilft nur allein dem, das da ist, aber noch nicht perf«ct ist, damit der Natur gleichwohl dadurch Hülfe geschehe, kann derowegen auch nicht entrathen werfen. Mégis egy mást. Gróf Bernbardus Trevisanus, Chymicus írásainak második részében, azt írja; Wie dann auch aller wahren Philosophen 'Jkun und Lassen mit der Natur, und nicht wider die Natur angestellet.