Egyetemes Filológiai Közlöny – XXIV. évfolyam – 1900.

I. Értekezések - Teveli Mihály, Csokonai és Tiedge

προσόν. — 150. πεσόντως. — 167. T. δ' τέμνουσιν. — 172. 5εδοικότες. — 192. μόγω. 194. τοΰτ'. — 195. Pro priori τίς] τ·.. — 214. Το ] — 223. τά κεΐθι δ'. — 225. τι. [ρ. 378. III. Uiiusquisque versus duas in partes divisus. In mge : περί παρθενίας, εν τούτοι τώ λόγοι τον συρακούσιον σώ­φρονα (!) μιμείται, ούτος γαρ μόνος ποιητών ρυθμοΐς τισι και κωλοις (!) έχρησατο (!) μετρικής αναλογίας καταφρονησας (!). — 1. σου. — 2. κάθαιρε. — 3. π. ζ. συ (!) ζήσης. — 4. κρεΐσσον. —- συζυγίας. 8. άνων. — 9. φέρουσιν. — Τρ. ουσίας. — 10. πνεύμα. — λειτουργά. — 11. μΐξιν. — 12. ήμέτερον. — 13. σον δ'. — υλην. — 14. νοι. — 17. Τν'. — 19. δ' άφθ.] διαφθοράς. — 22. τοις] έν. — 24. Prius ό.Ι 26. όμ.] νόμος. — 27. σκια (!). — 28. ετι] έντι. — 29, οτ'. — εξήλθε. — δ'. — τό πνεύμα δ'. —- 31. συντεμουσα. — 32. συνανελθόντα. — 33. α. σ. άποσώζου. — 35. εκφοβείτω. — 36. θαρρείσης. — έκλυθήναι. — 38. παρθενίας. — 41. τεταμενως. —• 44. πετάσας. — 45. πίπτον. — 48. ενδεκα, — 50. που. — 51. σ. σώφρον έστω. ·— 52. πορνεύοι. — 62. πληγής. βελίου. —- 64. παρειά παρειαϊς. — 67. σύ ] — 68. εγεις. σοι. — 69. επιστρέφη. -— 73. ήγειρε. — οδ'. — 76. οσος. φιλί^.. — 77. επειτα. — 78. απολαβεΐν. — 79. μία] πάσα. αεί ι μόνον. — 80. εστ'. — 81. προσήγαγ'. •— 82. μεταστρέψαι. — 83. [μή. — ποτ' ενεκα. — [τι. ί — 86. σε Ό-ρέψει. — 87. θηρί' έκφυγοϋσαν. — 88. τόν.] — 90. Ό ς θεός. — οϊδεν (!). — 95. χορεύεις. -— 99. συνεισελθοΰσαι. ύμνος εσπερινός [ρ. 290.] XXXII. 1. σέ και νυν. — 4. πνεΰμ.α. — τ.: έξανάρχου. — 9. κτίσης τά πάντα. — 18. δλον. — 22. ήκειν. — 31. στυγνΐ (!). — 38. ήσυχάζοι. 42. μέρας. — ελέγξη. — 44. θορείτω. ' Γρ. 994.] XCIX. 3. δέξασθαι. Rud. Vári. CSOKONAI ÉS TIEDGE. Minden legkisebb adat, mely halhatatlanjaink életére, szellemi műhelyébe világosságot vet, fontos. Ez az elv vezérelt jelen fejtegetésem­ben, mely — bármilyen igénytelen is különben — érdekes bizonysága lesz Csokonaink széleskörű olvasottságának. Azóta, hogy Kölcsey ismeretes szigorúsággal írt kritikai megitél­tetésében (Tud. Gyűjtemény III.) foglalkozott Csokonainak német ,ori­ginál'-jaival, sokan liozzászólottak már ehhez a tárgyhoz ; kimutatták Bürger, Kleist, Salis, Blumauer, Hölty stb. hatását írónkra (1. különösen az Abafi-féle Figyelő XIX. és XXI. kötetében Harasztinak és Barótinak

Next