Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1038

Vi A. C 8. 452 S. STEPHANUS et primis palatii, de Christi nomine gloriari­­tibus, primum em eis traStauit de substitu­­endo pro Se rege. Deinde paterne monuit il­los; catholicam sidem observare, quam acce­lerant ; amare iustitiam ; vincula Sepernae ca­ritatis diligere et cantati operam dare; hu­militatis studio im­igilare; prae omnibus vero novellae Christianitatis plantationi cussodiam adhibere. Hanc inprimis caussam fuisse, CL Praius innuit, (a) cur de Subrogando sibi Petro, Sororis Suae silio , cum proceribus egerit, quod, Christianis parentibus or­tum , nouessam religionem aduersus auitas Hungarorum Superstitiones optime tuitu­rum , Speraret. Alio quin, Subiicit CL au­ctor , cur non fratris Sei silium, aut nepo­tem siuum Sinadum, quem Belae notarius nus­quam desim­ilum perhibet, sibi siuccessorem con- flituerit; ratio alia reddi non potesi. xSuna­­dum­ quidem Sancti regis nepotem non fuis­­se, iam alias ostendi, neque, quis S. Ste­phani frater, quis fratris silius fuerit, no­­ui, patruelis eius silios, Andream, Belam, Leuentam, exsules hoc tempore fuisse, Su­pra docui. Nullus igitur, qui Sancto regi Succederet, Petro vicinior in Hungaria cog­natus erat. His ditiis, prosequitur Car­thullius , (b) manus et oculos leuans ad side­ra, sic exclamauit: Regina coeli, reparatrix inclita mundi, tuo patrocinio fanulam ecclesi­am cum episicopis et clero, regnum cum pri­ma­ (a) Ibid. in not. n. 1. (bj Ent. Prai. p. 160.

Next