Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1038

A. C. 1038. 472 PE T R V S (a) apud eumdem ita habet: (b) Primum traSlauit de fnbflituendo rege pro fe, Petro videlicet 5 fororis fuae filio. Quae verba non tantum ostendunt, S. Stephanum vo­luisse , sed etiam proceres, cum quibus Sanctus rex ante mortem traftauit de fiibsii* tuendo rege pro fe, conSensisse, vt Petrus Hungáriáé solium conscenderet. Iam pri­us ostendimus, eam libertatem Hungaros habuisse, vt, licet hereditariam Successio­nem Arpadianae stirpis admiSerint; electio­nem tamen huius potius , quam illius , ex eodem stemmate sibi liberam esse voluerint. Inde factum legimus, vt ipsi duces Hun­gáriáé t quo certam ad filios dignitatem transmittere possent, antequam moreren­tur, iusiuraudum a Suis pro siliis post Se re > naturis exigerent. Non fuisset opus tan­ta cautione, tamque praecoci sollicitudi­ne , niii uouissent, eam Hungaris liberta­tem constr.sse, vt, quem prae ceteris mal- 1-11“, regein ex Arpadiana stirpe sibi con­­stkuere possent. Id multo magis nunc nec­essarium videbatur , quum Petrus, qui Suc­cessor destinabatur, paterno genere pror­­sU3 extraneus erat; alii tamen ex Arpa­­dia ia stirpe supererant. Quare Sanctus rex, vt turjis occurreret, quae post mortem Suam in electione noui regis enaSci pot­erant , auctoritate Sua, quae maximi pon­deris apud Hungaros erat, vota procerum ' in a) Aff' Sept. T. I. n. 17. p. 460. o; Ibid. n. 431. p. 553.

Next