Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1038
A. C. 1038. 472 PE T R V S (a) apud eumdem ita habet: (b) Primum traSlauit de fnbflituendo rege pro fe, Petro videlicet 5 fororis fuae filio. Quae verba non tantum ostendunt, S. Stephanum voluisse , sed etiam proceres, cum quibus Sanctus rex ante mortem traftauit de fiibsii* tuendo rege pro fe, conSensisse, vt Petrus Hungáriáé solium conscenderet. Iam prius ostendimus, eam libertatem Hungaros habuisse, vt, licet hereditariam Successionem Arpadianae stirpis admiSerint; electionem tamen huius potius , quam illius , ex eodem stemmate sibi liberam esse voluerint. Inde factum legimus, vt ipsi duces Hungáriáé t quo certam ad filios dignitatem transmittere possent, antequam morerentur, iusiuraudum a Suis pro siliis post Se re > naturis exigerent. Non fuisset opus tanta cautione, tamque praecoci sollicitudine , niii uouissent, eam Hungaris libertatem constr.sse, vt, quem prae ceteris mal- 1-11“, regein ex Arpadiana stirpe sibi constkuere possent. Id multo magis nunc necessarium videbatur , quum Petrus, qui Successor destinabatur, paterno genere prorsU3 extraneus erat; alii tamen ex Arpadia ia stirpe supererant. Quare Sanctus rex, vt turjis occurreret, quae post mortem Suam in electione noui regis enaSci poterant , auctoritate Sua, quae maximi ponderis apud Hungaros erat, vota procerum ' in a) Aff' Sept. T. I. n. 17. p. 460. o; Ibid. n. 431. p. 553.