Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1038

A. C. 1038. 574 P E T R V S nouisse putet, quem in locum carae eorum reginae et dominae sint eximiae translatae. Quibus, quaeSo, magis netum esse pote­rar, quam ipsismet Hungaris, GiSesam Pas- Sauio VeSprimium translatam esse, ii in re vera translata erat ? Si vero pnsi Anemini tempora haec accidit transportatio; quomodo, quaeSe , esi pofjibile, vt, exuiiiis Gifelae Ve­­fprirnium translatis, quidam anti/les loci breue cenotaphium pofuerit, ajtod posiea Rheginus. curauerit renoiiandum ? Praecedere enim de­­bitit translatio veterem inferiptionem; haec autem praecedere epocham noui lapidis in lo­cum prioris a Petro Rhegino ereSli. Iam autem, vt prifeum illum antiSeitem, veteris cenotaphii auftorem, taceam; Rheginus eccle­siae praefuit Vefprimiensi ab anno 1504. vsque ad 1508. Auentinus autem anno 1534. e vi­ta decejsit. Repugnat itaque vehementer pa­­rumque confentaneum esi, corpus Gifelae pofl Auentini demum tempora Paffauio Vefprimium esie transportatum. Quare, si neque ante, neque posi Auentini aetatem haec feri potuit translatio; relinquitur, vt faba sit numquam. Haec omnia Satis Superque docent, GiSe* lam numquam Passauii 5 Sed in Hungaria, fepultam esse; maioremque sidem inscri­ptioni Vesprimiensi, quam Passauiensi, ha­beri posse. Pro Vesprimiensi Sepulcro, praeter rationes iam expositas, analogiam ipsam militare, Cl. Cornides pluribus ex­emplis ostendit. Ita nimirum 5 inquit, (a) (a) Ibid. p. 253.

Next