Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1016

REX I. 217 Caput XVI. De homicidiis voluntariis. ,, Si quis accenfus ira, ac fuperbia elatus , 55 fpontaneum commiferit homicidium; fciat, fi fecundum Senatus nosiri decretum, cen~ 55 tum et decem daturum auri penfas; ex 5 quibus quinquagintd ad sifcum regis defe- 99 rantur; ato quinquaginta parentibus ,5 dentur; decem autem arbitris et mediatori­­#5 bus condonentur. Ipfe quidem homicida Se­­„ eundum insiitutionem canonum ieiunet. „ Duplex hic poena homicidis constituitur: ciuilis, quae tunc in multa pecuniaria, nunc in capitis vitaeque iactura consistit; et fc­­clesiasiica, quae ieiunium secundum canones praecipiebat. Nam inter peccata canonica, poenitentiae feuerae legibus obnoxia, prae­ter idololatriam et adulterium, censebatur et­iam homicidium, cui ieiunium , inter alias poenas, episcopornm arbitrio, pluribus et­iam annis obseraandum, imponebatur. Hic rigor poenitentiae publicae, quae tamen occultis peccatis non iniungebatur, exorta haeresi Nouatiana, quae nimiam indulgen­tiam in ecclesia carpebat, introduci tertio feculo coepit, et vt prius coepit, ita pri­us, in oriente, quam in occidente, desiit. Nam in ecclesia Latina nulla distinctio poe­nitentiae publicae graduum inuenitur ante Seculum sextum, quo iam in ecclesia Grae­ca secretae dumtaxat poenae SolebaHt in­­iungi. Rigor ille mitigari coepit in occi­dente Seculo VIH. tenuit tamen aliqua " '"'“tiae publicae Species ad) Seculum poenae canonicae, precationibusa 0 S ieiu- A. C. 1016.

Next