Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1038
R E X II. 577 Elijsima regina, non celeri, neque repentino obitu , Sed Sensim ac leni quidem desidens morbo. Qua defunSla, vniuersi populi ofleiu der unt in eius siepultura vitae ipsius desiderium ac fanSlimpniam. Nam e vesitgio totius regni populia propter ipsius admiranda miracula y publicis simul concursibus et votis ai inferias conuenere; tum religiosi cuiuscumque siatus ac dignitatis feretrum fusiulerunt; quibus denique reliqua turba, mixtis feminis ac pueris, non vt magnae reginae exfequiis ajsisientes, Sed- veluti omnium parenti 5 cum eiulatu et fletibus Sequebantur. Atque ita ipfam cum viro fuo5 rege Stephano, eodem Sepulcro in Albensi basilica, quam in honore beatilsimae DEI genitricis ccnsiruxerunt, condigno honore Sepeliere; vbi ambo crebris miraculis diu claruere. Cl. Praius in Sepulturae loco Bergomensem exerrasse pronunci3t; et: an uon pro Emerico Substituerit Giselam, quam miraculis olim claruisse, nemo veterum perhibet, merito dubitat. Ait autem, a Ladislao Piae praerogatiua Giselam ornari in diplomate A. C. 1032. quem quidem titulum in eo diplomate, quod in Hierarchia sacra producit, non inuenio. Si tamen aliud eiusdem anni diploma Giselam piae memoriae vocat; consectum negocium est3 6;iSelamque non esse mortuam , vt lapis PaSSauiensis loquitur, A. C* 1095. certissimum esse debet. Concludit Cl. Praius in haec verba: (a) Habemus ex Bergomensi, qui et 0 o Hun ' A. C. - 1032. (a) Ibid. p. 115.