Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. II. Complectens res gestas Andreae I., Belae I., Salomonis, Geisae I., S. Ladislai. (1779)

1083

REX VIIL 477 fa, an mutata. - - jFor fan fanttus poeni ftentem dumtaxat monuit, vt inuocaret S. Emericum indicans, desideratam gratiam ipsius patrocinio obtinendam. - Deinde , li­tet certo consiaret, ipsijjima effe S. Ste­­' phani verba; - vel sic maxime cauendum ef­­.fet, ne quis ex illis verbis inferre vellet,: Emericum maioris apui DEVJM esi'e \meriti, jS1. Stephanum; - aliae gratiae facilius obtineri foleant per vnum fan­­' ffiM , űJmí facilius per alium. Ex postre­­: mis biographi verbis apparet, ante cor- 1 poris eleuationem hoc miraculum conti- E gisse, quo CL Praius Gregoriuin VII. t iuisse permotum, ad decernendam horuni Sanctorum apotheosim, cenSet. CCLX. Quum Georgius Ieremias Hane­­rns, inter Scriptores rerum Hungaricarum -et Transsiluanicanim, anonymum, qui vi­­. tam S. Emerici conScripSerat, Secundo lo­i co collocat, biographum hunc eumdem esse cum Carthuitio censet. Maiori id, inquit, (a) adferi poffet cum probabilitate, nisi Suriana Jtili mutatione optimum fubuer - [um ejfet ex ftilo iudicandi fundamentum* I istud e stilo iudicandi fundamentum resti- I tuit Cl. Praius, qui vitam S. Emerici non. le Surio, Sed ex codice, Venetiis edito IA. C. 1498. vulgauit Posonii A. C. 1774. t Si iam hunc stilum cum eo contendamus, I quo Carthuitius vitam S. Stephani concin­na-XXI. Quis et quando vitam S. E- mevici con­scripsit ? (a) Edit. Vitn, 1774, p- Si A. C. 1083.

Next