Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. II. Complectens res gestas Andreae I., Belae I., Salomonis, Geisae I., S. Ladislai. (1779)

1095

REX VIIL 713 conuelleret. Scribendo, (a) fratres, quos habebat Co lom anus, morte pracuentos effe^ quum tamen Almum Colomano Super­­uixisse constet, vt iam haec alibi quo­que diScuffimus. Vnde Dlugossus quoque vocat (b) Almum, ducem et confanguineum fuum (Colomani) propinquum; quod iaiji etiam a Malaterra factum vidimus. Mi­nus igitur illi tam male sibi constantis Turotzii testimonio deferendum est,quafm Dalmaticis ac Venetis historicis, qui* teste Timone, (c) Colomanum S. Ladislai filium communiter dicunt. Ad hoc proban­dum Cl. Praius aliud argumentum ita pro­­pbnit: (d) Et funt, qui ex eo potif/imum capite idem exiftiment, quod Geifae defun- Sio frater Ladislaus fuccefferit. Alioqui Colomanus , fi Geifae filius erat, ex more fubrogandus eidem fuit; quod vfus ferret 9 vt, ft qui fuperfiites erant filii, quamquam minorennes, patribus fuccederent fub tutela illius, quem parens defignaffet, aut eius, qui fanguinis vinculo proximus erat: id quui exemplo Geifae et Ladislai firmant, qui Salomoni 3 legitimo heredi, habenas regni, tamquam praeter fas vfurpati , detulere. Magna vis argumento huic inest; quum a primo Hungarorum in hanc terram in­gressu filii patribus Succedere Soliti sint. Y y 5 Sic (a) Chron. P. II. C. LXII. (b) Lib. IV. p. 404. (c) Epit. Chron. p. 10. A. C. 1095, (d) Dijf. de S. Lad. p. 97. A. C. 1095. - - -' ,-A

Next