Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. II. Complectens res gestas Andreae I., Belae I., Salomonis, Geisae I., S. Ladislai. (1779)
1077
^ 33? §. IX. S. LADISLAVS REX VIII. Coepit A. C. 1077. defiit A. C. 1095. A. C. 1077. Ladisl. 1. /wá. 15, P, 16. CCXL. \7t Carthuitius primi Sancti regis nostri V nomen a Graeca voce stephanos, quae coronam siguiíicat, arcessit; ita Turotzius S. Ladislai nomini Graecum etymon , etsi non pari veritate, his verbis tribuit : (a) Erat enim magnus Secundum nomen siuum maximum. Nam sii etymologiae nominis eius alludamus; Ladislaus, quafi laus, diuinitus data populo 9 dicitur. Laus enim (vel, vt MS. et chr. Bud. melius habet, laos) populus interpretatur; dofys autem dans, vel datio, siue datum; prima, enim siyllaba nominis eius laus e[t per paragogen. Bene Cl. Cornides monet, locum huuc ex legenda S. Ladislai depromtum esse; (b) nam in MS. CorSendonkanö, quod hagiographi vulgarunt, haec totidem fere verbis ita leguntur: ( c ) Erat enim magnus et munificus Secundum nomen B b 3 siuum I. Quod etymon nominis Ladislai fuit ? (a) Chron. P. II. C. LVI. (b) Gen. R. H. p. 160. (c) Ací. SS. lm. T. V. p. 318* A. C. 1077.