Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. III. Complectens res gestas Colomani, Stephani II., Belae II., Geisae II. (1780)

1102

REX IX. 153 malo est *? Hoc enim amplius ut exigamus9 malum nos, illo per­mit tente, compellit. Non­ne malum ests ab ecclesiae vnitate 5 a fedis apostolicae obedientia resilire ? Nonne malum esi , contra factorum canonum statuta pro­rumpere? Quam multi hoc etiam post facra­­mentum praefumferunt ? Nonne praedecesitor tuus, praeter Romani pontificis conscientiam, damnauit episcopum ? Quibus hoc canonibus, quibus conciliis legitur este permissum ? Quid Super episcoporum translationibus loquar, quae apud vos non auctoritate apostolica. Sed nutu regis praesumuntur ? Propter haec mala et alia euitanda huiusmodi iura­­mentam exigitur. Cur autem iuramentum dominus prohibiterit , apostolus Iacobus­­­­a­­nifeste adu­ciens docet. et non sub iudi­­cium incidatis, ne­quisquam ( ftcut et Au­­gustinus exponit ) assiduitate iurandi ad per­­iurium per confuetudinem dilabatur. Qua­propter iuratione quis non vtatur, nisi nec­­essitate, quum videt, pigros esse homines ad credendum , quod viile est eis credere, nisi iuratione firmetur. Hoc nimirum malo ac necessitate compellimur iuramentum pro fide, pro obedientia, pro vnitate requirere. Por­­ro apostolum Paullum pro auditorum diffiden­tia iurasite, eius epistolae testantur. Aiunt, in conciliis statutum non inveniri. Quasi Romanae ecclesiae legem concilia vita prae­fixerunt, quum omnia concilia per ecclesiae Romanae au­teritatem et fasia sint, et ro­­bur acceperint, et in eorum statutis Roma­na patenter autoritas excipiatur. Nom­e in Chalcedonensis concilii affiione XVI. flatu- K 5 tum A. C. 1102*

Next