Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. III. Complectens res gestas Colomani, Stephani II., Belae II., Geisae II. (1780)

1150

REX XIL 603 liberare eam in manu forti. Sed viri ma­gni et prudentes, quos consilio fuo adfciue­­rat, regem monebant, non abire ; nec cito Theutonicorum regno belum importari opor­tere sine caujfa belli: optimum ejje faftu, vt, tnijfa perfona publica et honefio comitatu, cum decore ac difciplina dominam repeterent; quae li inordinate detineatur, iusias demum commotionis causias fore. Sed, quid multis? licet aegre faSlo animo, rex audiuit consili­um : mittit ducem vnum, virum fortem, cog­natum fuum (ex fratribus alterutrum, vel Belam auunculum) amatorem gloriae Juae9 et cum eo militiam magnam, Et ecce ven­tum esi Admunti. Abbas vero et fratres, confpeBa multitudine et potentia legati, rem egi ferio, vident: turbantur: praesidia ora­tionis quaerunt. Deinde egresit ad legatos, lefponfa tyranni trisies accipiunt; lcilicet, vt puellam reddant, úuí graues regis Vnga­rorum experiantur inimicitias. Abbas vero, vir dignae auSloritatis, gnarus ad omnia, maturoque pollens consilio, meritis ac religio* ne, decus et firmamentum monasiici ordinis, ad verba legatorum his paucis refpondit: ,, 99 in hac cauffa nihil a nobis perperam aSium 55 eft > ftue ag*tur. Sed hodie curam cor­­„ porum vesirorum, quia itinere fatigati e­­,, siis, volo, vt agatis. Negocium vero ,, vesirum crasiina dies expediet, ,, Itaque tanto apparatu epularum multaque diligentia eis minisiratur. Sequenti vero die abbas ad legatos: „ et, quid, inquit, facietis, fi do­­,, mina vesira fponte vobifeum venire nolue­­„ rit ? numquid inuitam abjirahetis ? nuw­quid A. C. 1150.

Next