Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. III. Complectens res gestas Colomani, Stephani II., Belae II., Geisae II. (1780)
1152
REX XIL 641 militaris prorjus prouidentiae facinus, memoratu dignum effe, arbitror. Quum enim ab Sauo siatueret difcedere, quo Hungaris occurreret, vafaque iam collegiffet; imperauit nauium praefeSlo, vt in alteram siuuii ripam traiiceret, ibique consifleret cum nauibus: ac , fiquis ex Romanis, fugam meditatus , fe traiici posiularet; quasi non videret hominem , nihil moraretur. „ Vel si ,, ipfe , imperator, adero9 aliaque, „ űí* modo videantur, w animum induxero; ,, iujfero negligas, neceffe esi: sin Se,, CW5 feceris; continuo palo affixus, fitppli,, cium non ejjugies. „ ifo quidem ille sic tum ordinauit, -of űi audaciam et magnanimitatem aditum, quemadmodum diximus , militibus quodammodo faceret. wz*?iz/m rwrtu compendium adesi; tum ab audacia neceffario petendum esi auxilium„ iraw inde paranti, quidam a Romanis captiuis, dft Hungaris euaferat, iam iam aduenturum regem indicat. (Vel hinc apparet Graeci Scriptoris adulatio , Manueli plenis modiis victorias admetientis; Hungaris contra meras clades assricantis; nusquam euim cladis, qua hic captiuus in manus Hungarorum inciderit, meminit) Hoc accepto nuncio, imperator vixSefe continere potuit; veritus, ne, quum prior adueniret 9 fugientes Romanos aggredi videretur Hungarorum exercitus. Ordinata igitur acie, retroceffit. Vt vero conllitit, non ipfum adeffe regem, jed Belosim, qui primas apud eum obtinebat (banum vocant eiusmodi dignitatem Hungari) appropinquare cum exer- Tora. IIL Ss citu; A. C. 115a.