Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom IV. Complectens res gestas Stephani III., Ladislai II., Stephani IV., Belae III., Emerici, Ladislai III. (1781)

1188

A. C. iigs. 338 BELA IIL dare debuit, cuius maiesiatem ausiu temera­rio offendere presiumfit; quia tamen ad piif­­simi Casimiri munimen confugit, defperate venie fucceljus illi nunc (non) defuere. Non folum enim temeritatis prefumte veniam im­petrat ; fed etiam apud facrorum principis o­­taculum gratiam affequitur ampliorem.. Nam quod feueritate Nicolaus ille famo/ijsimus , Jacri principis palatii deftinatus * filium regis Hungarie, qui cunSlis orientalium regionum Polonie videbatur cum omnibus Pannoniorum pompis et paratibus potenter trucidat et ex­pellit , exfulemque Ladimirum in regnum Ha­­licienfe resiituii. Implexam hanc et ob* Scuram Boguphali narrationem clarius quL dem Cromerus exponit; facile tamen erit iam arbitrari, quid e suo fonti, quem in­­dicauimus, immiscuerit, quum earndem rem ita describit: (a) Ceterum Volodimirus, tam aperte circumfcriptus a Bela, quum biennium fere in cuflodia afferuatus effet9 corruptis cusiodibus, effugit, iisdemque ducibus atque comitibus Haliciam peruenit; fed arce tamen potiri non potuit, tenentibus eam dc defen~ dentibus Vngaris. Confluxere mox ad eum Rujsi, cum quibus vicinian omnem latroci­niis infesiare coepit 9 ingen&sque praedas ho• minum , pecudum et iumentorum etiam e Praemisliensi tra&u 5 qui tunc in ditione Ca­­zimiri et Polonorum erat, egit. Non tulit id Cazimirus \ verum miffo cum, expeditis co­piis Nicolao , Cracouiensi palatino , praeda­to* (a) Libr. VI. p. m. 166,

Next